ΓιώργοςAuthor- Αριθμός μηνυμάτων : 1758
Καθημερινή Προσευχή
Σαβ Οκτ 20, 2012 3:16 am
Καθημερινή Προσευχή
«Παρά τό ότι ό Θεός γνωρίζει όλες τίς ανάγκες μας, ή προσευχή μάς είναι αναγκαία γιά την έξάγνιση καί τό φωτισμό τής ψυχής μας. Τό νά βρίσκεται κανείς στή λιακάδα είναι καλό απολαμβάνει φως καί ζεστασιά.
Κατά τον ϊδιο τρόπο, όταν προσευχόμαστε ενώπιον τοϋ Θεοϋ, του πνευματικού μας Ήλιου, θερμαινόμαστε καί φωτιζόμαστε».
'Άγ. Ιωάννης της Κρονστάνδης
«Καθ’ έκάστην ημέραν
ευλογήσω σε...»
ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ
Εις τό όνομα τοϋ Πατρός καί τοϋ Υίοϋ καί τού 'Αγίου Πνεύματος. ’Αμήν.
Δόξα σοι, ό Θεός ημών, δόξα σοι.
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, τό Πνεϋμα της άληθείας, ό πανταχοϋ παρών καί τά πάντα πληρών, ό θησαυρός των άγαθών καί ζωής χορηγός, έλθέ καί σκήνωσον έν ήμϊν καί καθάρισον ημάς άπό πάσης κηλΐδος, καί σώσον, ’Αγαθέ, τάς ψυχάς ημών. ’Αμήν.
Αγιος ό Θεός, "Αγιος ’Ισχυρός, "Αγιος ’Αθάνατος, έλέησον ημάς (3 )
Δόξα Πατρί καί Υϊώ καί 'Αγίω Πνεύματι. Καί νϋν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. ’Αμήν.
Παναγία Τριάς, έλέησον ήμάς Κύριε, ίλάσθητι ταϊς άμαρτίαις ημών Δέσποτα, συγχώρησον τάς άνομίας ήμϊν "Αγιε, έπίσκεψαι καί ϊασαι τάς άσθενείας ημών, ενεκεν τοΰ ονόματος σου.
Κύριε, έλέησον (3').
Δόξα Παιρί καί Υίώ καί 'Αγίω Πνεύματι. Καί νυν καί άεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. "Αμήν.
Πάτερ ημών, ό έν τοϊς ούρανοϊς άγιασθήτω τό όνομά σου, έλθέτω ή βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ώς έν ούρανώ, καί επί της γης. Τόν άρτον ημών τόν έπιούσιον δός ήμϊν σήμερον. Καί άφες ήμΐν τά όφειλήματα ημών, ώς καί ήμεϊς άφίεμεν τοΐς όφειλέταις ημών. Καί μή εϊσενέγκης ημάς εις πειρασμόν, άλλά ρϋσαι ημάς άπό τοΰ πονηρού. Αμήν.
Δεύτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσω- μεν τώ Βασιλεΐ ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν Χριστώ τώ Βασιλεΐ ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν αύτώ, Χριστώ τώ Βασιλεΐ καί Θεώ ήμών.
(Στό σημείο αύτό μπορούμε νά προσθέσουμε έναν ή περισσότερους ψαλμούς άπό τό Ψαλτήριο, άπό τό όποιο παραθέτουμε μερικούς κατ’ έπιλογήν γιά τό πρωί η τό βράδυ, άνάλογα μέ τό περιεχόμενό τους.)
«ΚΥΡΙΕ, ΕΙΣΑΚΟΥΣΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΜΟΥ...»
ΨΑΛΜΟΙ
(Κατάλληλοι γιά τήν πρωινή προσευχή)
Ψαλμός ρκ' (120)
Ήρα τούς οφθαλμούς μου εις τά όρη, όθεν ηξει ή βοήθειά μου. Ή βοήθειά μου παρά Κυρίου τοϋ ποιήσαντος τόν ουρανόν καί τήν γην. Μή δωης εις σάλον τόν πόδα σου, μηδέ νυστάξη ό φυλάσσων σε. Ιδού ου νυστάξει ουδέ υπνώσει ό φυλάσσων τόν Ισραήλ. Κύριος φυλάξει σε, Κύριος σκέπη σοι έπί χεϊρα δεξιάν σου ημέρας ό ήλιος ου συγκαύσει σε, ουδέ ή σελήνη τήν νύκτα Κύριος φυλάξει σε άπό παντός κακοϋ, φυλάξει τήν ψυχήν σου ό Κύριος. Κύριος φυλάξει τήν είσοδόν σου καί τήν έξοδόν σου άπό τοϋ νϋν καί εως τοϋ αιώνος.
(Άπό mv άκολουθία τοϋ Μεσονυκτικοΰ)
Ψαλμός ξβ' (62)
Ό Θεός ό Θεός μου, πρός σέ όρθρίζω έδίψησέ σε ή ψυχή μου, ποσαπλώς σοι ή σάρξ μου έν γη έρήμω καί άβάτω καί άνύδρω. Ούτως έν τφ άγίω ώφθην σοι τοϋ ιδεϊν τήν δύναμίν σου καί τήν δόξαν σου.
"Οτι κρεϊσσον τό έλεός σου υπέρ ζωάς• τά χείλη μου έπαινέσουσί σε. Ούτως εύλογήσω σε έν τη ζωή μου καί έν τω όνόματί σου άρώ τάς χεϊράς μου. 'Ως έκ στέατος καί πιότητος έμπλησθείη ή ψυχή μου, καί χείλη άγαλλιάσεως αινέσει τό στόμα μου. Ει έμνημόνευόν σου επί της στρωμνής μου, έν τοϊς όρθροις έμελέτων εις σέ ότι έγενήθης βοηθός μου, καί έν τη σκέπη των πτερύγων σου άγαλλιάσομαι. Έκολλήθη ή ψυχή μου όπίσω σου, έμοΰ δέ άντελάβετο ή δεξιά σου. Αυτοί δέ εις μάτην έζήτησαν τήν ψυχήν μου, εϊσελεύσονται εις τά κατώτατα τής γής παραδοθήσονται εις χεϊρας ρομφαίας, μερίδες άλωπέκων έσονται. 'Ο δέ βασιλεύς εύφρανθήσεται επί τω Θεώ, έπαινεθήσεται πας ό όμνύων έν αύτω, ότι ένεφράγη στόμα λαλούντων αδικα.
(Άπό τήν άκολουθία του "Ορθρου)
Ψαλμός ε (5)
Τά ρήματά μου ένώτισαι, Κύριε, σύνες τής κραυγής μου' πρόσχες τη φωνή τής δεήσεώς μου, ό βασιλεύς μου καί ό Θεός μου, ότι πρός σέ προσεύξομαι, Κύριε τό πρωΐ εϊσακούση τής φωνής μου, τό πρωΐ παραστήσομαί σοι καί έπόψει με ότι ούχί Θεός θέλων άνομίαν συ εί ου παροικήσει σοι πονηρευόμενος, ουδέ διαμενοϋσι παράνομοι κατέναντι των οφθαλμών σου έμίσησας πάντας τούς έργαζομένους τήν άνομίαν άπολεϊς πάντας τούς λαλοϋντας τό ψευδός. "Ανδρα αιμάτων καί δόλιον βδελύσσεται Κύριος. ’Εγώ δέ έν τώ πλήθει τοϋ έλέους σου εϊσελεύσομαι εις τόν οικόν σου, προσκυνήσω πρός ναόν άγιόν σου έν φόβω σου. Κύριε, όδήγησόν με έν τη δικαιοσύνη σου ένεκα τών έχθρών μου, κατεύθυνον ένώπιόν σου τήν οδόν μου. Ότι ούκ έστιν έν τώ στόματι αυτών άλήθεια, ή καρδία αυτών ματαία τάφος άνεωγμένος ό λάρυγξ αυτών, ταϊς γλώσσαις αυτών έδολιοΰσαν. Κρίνον αυτούς, ό Θεός. Άποπεσάτωσαν άπό τών διαβουλιών αυτών κατά τό πλήθος τών άσεβειών αυτών έξωσον αύτούς, ότι παρεπίκρανάν σε, Κύριε. Καί εύφρανθείησαν πάντες οί έλπίζοντες έπί σέ εις αιώνα άγαλλιάσονται, καί κατασκηνώσεις έν αύτοίς, καί καυχήσονται έν σοί πάντες οί άγαπώντες τό όνομά σου. 'Ότι σύ ευλογήσεις δίκαιον
Κύριε, ώς όπλω ευδοκίας έστεφάνωσας ημάς.
(Άπό τήν άκολουθία τής Α' "Ωρας)
ΨΑΛΜΟΙ
(Κατάλληλο» γιά τή βραδινή προσευχή)
Ψαλμός πγ' (83)
Ώς άγαπητά τά σκηνώματά σου, Κύριε τών δυνάμεων. Έπιποθεϊ καί έκλείπει ή ψυχή μου εις τάς αύλάς τοϋ Κυρίου, ή καρδία μου καί ή σάρξ μου ήγαλλιάσαντο έπί Θεόν ζώντα. Καί γάρ στρουθίον ευρεν έαυτώ οικίαν καί τρυγών νοσσιάν έαυτη, ου θήσει τά νοσσία έαυτης, τά θυσιαστήριά σου, Κύριε τών δυνάμεων, ό βασιλεύς μου καί ό Θεός μου. Μακάριοι οί κατοικοΰντες έν τώ οϊκω σου, εις τούς αιώνας τών αιώνων αϊνέσουσί σε. Μακάριος άνήρ, ω έστιν ή άντίληψις αύτοϋ παρά σοι άναβάσεις έν τη καρδίαι αύτοΰ διέθετο εις τήν κοιλάδα τοϋ κλαυθμώνος, εις τόν τόπον, όν έθετο’ καί γάρ ευλογίας δώσει ό νομοθετών. Πορεύσονται έκ δυνάμεως εις δύναμιν, όφθήσεται ό Θεός τών θεών έν Σιών. Κύριε ό Θεός τών δυνάμεων, εισάκουσον της προσευχής μου, ένώπσαι, ό Θεός Ιακώβ. Ύπερασπιστά ήμών, ϊδε, ό Θεός, καί έπίβλεψον εις τό πρόσωπον τοϋ χριστού σου. Ότι κρείσσων ήμερα μία έν ταϊς αύλαΐς σου υπέρ χιλιάδας έξελεξάμην παραρριπτεΐσθαι έν τώ οϊκω τοϋ Θεοϋ μου μάλλον ή οϊκεΐν με έν σκηνώμασιν άμαρτωλών. Ότι έλεος καί άλήθειαν άγαπαςί Κύριος ό Θεός, χάριν καί δόξαν δώσει Κύριος ου στερήσει τά άγαθά τοϊς πορευομένοις έν άκακίαι Κύριε, ό Θεός τών δυνάμεων, μακάριος άνθρωπος ό έλπίζων έπί σε.
(Άπό τήν ακολουθία ιης Θ' "Ωρας)
Ψαλμός ρμ' (140)
Κύριε, έκέκραξα πρός σε, εισάκουσόν μου πρόσχες τη φωνή τής δεήσεώς μου έν τώ κεκραγέναι με πρός σε. Κατευθυνθήτω ή προσευχή μου ως θυμίαμα ένώπιόν σου, έπαρσις τών χειρών μου θυσία έσπερινή. Θοΰ, Κύριε, φυλακήν τώ στόματί μου καί θύραν περιοχής περί τά χείλη μου. Μή έκκλίνης τήν καρδίαν μου εις λόγους πονηριάς τοϋ προφασίζεσθαι προφάσεις έν άμαρτίαις σύν άνθρώποις έργαζομένοις τήν άνομίαν, καί ού μή συνδυάσω μετά τών έκλεκτών αυτών. Παιδεύσει με δίκαιος έν έλέει καί έλέγξει με, έλαιον δέ άμαρτωλοϋ μή λιπανάτω τήν κεφαλήν μου ότι έτι καί ή προσευχή μου έν ταΐς εύδοκίαις αυτών. Κατεπόθησαν έχόμενα πέτρας οί κριταί αυτών άκούσονται τά ρήματά μου ότι ήδύνθησαν. 'Ωσεί πάχος γης έρράγη έπί τής γης, διεσκορπίσθη τά οστά αυτών παρά τόν αδην. Ότι πρός σέ, Κύριε, Κύριε, οί οφθαλμοί μου έπί σοί ήλπισα, μή άντανέλης τήν ψυχήν μου. Φύλαξόν με άπό παγίδος, ης συνεστήσαντό μοι, καί άπό σκανδάλων τών έργαζομένων τήν ανομίαν. Πεσοϋνται έν άμφιβλήστρω αυτών οί άμαρτωλοί’ κατά μόνας εϊμί έγώ έως άν παρέλθω.
(Άπό τήν άκολουθία του Εσπερινού)
Ψαλμός ρμα' (141)
Φωνη μου πρός Κύριον έκέκραξα, φωνη μου πρός Κύριον έδεήθην. Έκχεώ ένώπιον αύτοϋ τήν δέησίν μου, τήν θλϊψίν μου ένώπιον αύτοϋ άπαγγελώ. Έν τώ έκλείπειν έξ έμοϋ τό πνεϋμά μου καί σύ έγνως τάς τρίβους μου έν όδώ ταύτη, η
έπορευόμην, έκρυψαν παγίδα μοι. Κατενόουν εις τά δεξιά καί έπέβλεπον, καί ούκ ήν ό έπιγινώσκων με άπώλετο φυγή άπ’ έμοϋ, καί ούκ εστιν ό έκζητών τήν ψυχήν μου. Έκέκραξα πρός σε, Κύριε, είπα σύ ει ή έλπίς μου, μερίς μου εϊ έν γη ζώντων. Πρόσχες πρός τήν δέησίν μου, ότι έταπεινώθην σφοδρά ρϋσαί με έκ τών καταδιωκόντων με, ότι έκραταιώθησαν υπέρ έμέ. Έξάγαγε έκ φυλακής τήν ψυχήν μου τοϋ έξομολογήσασθαι τώ όνόματί σου• έμέ ύπομενοϋσι δίκαιοι έως ου άνταποδώς μοι.
(Άπό τήν άκολουθία τού Έσπερινοΰ)
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ
Δόξα σοι τώ δείξαντι τό φώς( ). Δόξα έν ύψίστοις Θεώ, καί έπί γης ειρήνη, έν άνθρώποις εύδοκία. Ύμνοϋμέν σε, εύλογοϋμέν σε, προσκυνοϋμέν σε, δοξολογοϋμέν σε, εύχαριστοϋμέν σοι διά τήν μεγάλην σου δόξαν. Κύριε Βασιλεϋ, έπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ Κύριε Υιέ Μονογενές, Ίησοϋ Χριστέ, καί "Αγιον Πνεύμα. Κύριε ό Θεός, ό ’Αμνός τοϋ
Θεοϋ, ό Υιός τοϋ Πατρός, ό αϊρων τήν άμαρτίαν τοϋ κόσμου έλέησον ημάς, ό αϊρων τάς άμαρτίας τοϋ κόσμου. Πρόσδεξαι τήν δέησιν ημών, ό καθήμενος έν δεξιά τοϋ Πατρός, καί έλέησον ημάς. Ότι συ εΙ μόνος "Αγιος, σύ ει μόνος Κύριος, Ίησοϋς Χριστός, εις δόξαν Θεοϋ Πατρός. ’Αμήν. Καθ’ έκάστην ημέραν (έσπέραν) ευλογήσω σε, καί αϊνέσω τό Όνομά σου εις τόν αιώνα, καί εις τόν αιώνα τοϋ αιώνος. Κύριε, καταφυγή έγενήθης ήμϊν έν γενεα καί γενεά. Έγώ είπα Κύριε, έλέησον με ϊασαι τήν ψυχήν μου, ότι ήμαρτόν σοι. Κύριε, πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τοϋ ποιεϊν τό θέλημά σου, δτι σύ ει ό Θεός μου. Ότι παρά σοί πηγή ζωής• έν τώ φωτί σου όψόμεθα φώς. Παράτεινον τό έλεός σου τοΐς γινώσκουσί σε. Καταξίωσον, Κύριε, έν τη ημέρα (νυκτί) ταύτη, άναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς. Ευλογητός ει, Κύριε, ό Θεός τών Πατέρων ημών, καί αϊνετόν καί δεδοξασμένον τό Όνομά σου εις τούς αιώνας. ’Αμήν. Γένοιτο, Κύριε, τό έλεός σου έφ’ ημάς, καθάπερ ήλπίσαμεν έπί σέ. Εύλογητός ει, Κύριε δίδαξόν με τά δικαιώματά σου. Ευλογητός ει, Δέσποτα• συνέτισόν με
τά δικαιώματά σου. Ευλογητός εϊ, 'Άγιε φώτισόν με τοΐς δικαιώμασί σου. Κύριε, τό ελεός σου εις τόν αιώνα τά έργα τών χειρών σου μή παρίδης. Σοί πρέπει αίνος, σοί πρέπει ύμνος, σοί δόξα πρέπει, τώ Πατρί καί τώ Υίώ καί τώ Άγίω Πνεύματι, νΰν καί άεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. ’Αμήν.
ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ ΠΪΣΤΕΩΣ
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού καί γης, ορατών τε πάντων καί άοράτων. Καί εις ενα Κύριον Ίησοΰν Χρίστον, τόν Υίόν τοϋ Θεοϋ τόν μονογενή, τόν έκ τοϋ Πατρός γεννηθέντα πρό πάντων τών αιώνων Φώς έκ φωτός, Θεόν άληθινόν έκ Θεοϋ άληθινοϋ γεννηθέντα, ού ποιηθέντα, όμοούσιον τώ Πατρί, δι’ ου τά πάντα έγένετο. Τόν δι’ ημάς τούς άνθρώπους καί διά τήν ήμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα έκ τών ουρανών καί σαρκωθέντα έκ Πνεύματος 'Αγίου καί Μαρίας τής Παρθένου καί ένανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών έπί Ποντίου Πιλάτου, καί παθόντα, καί ταφέντα. Καί άνασιάντα τη τρίτη ήμέραι κατά τάς Γραφάς. Καί άνελθόντα εις τούς ουρανούς καί καθεζόμενον έκ δεξιών τοϋ Πατρός. Καί πάλιν έρχόμενον μετά δόξης κρΐναι ζώντας καί νεκρούς ου της βασιλείας ούκ έσται τέλος. Καί εις τό Πνεύμα τό "Αγιον, τό Κύριον, τό ζωοποιόν, τό έκ τοϋ Πατρός έκπορευόμενον, τό σύν Πατρί καί Υίώ συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, τό λαλήσαν διά τών Προφητών. Εις μίαν, άγίαν, καθολικήν καί άποστολικήν ’Εκκλησίαν. 'Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν άμαρτιών. Προσδοκώ άνάστασιν νεκρών. Καί ζωήν τοϋ μέλλοντος αιώνος. ’Αμήν.
Δι’ ευχών τών άγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, ό Θεός, έλέησον καί σώσον ήμάς. ’Αμήν.
«Παρά τό ότι ό Θεός γνωρίζει όλες τίς ανάγκες μας, ή προσευχή μάς είναι αναγκαία γιά την έξάγνιση καί τό φωτισμό τής ψυχής μας. Τό νά βρίσκεται κανείς στή λιακάδα είναι καλό απολαμβάνει φως καί ζεστασιά.
Κατά τον ϊδιο τρόπο, όταν προσευχόμαστε ενώπιον τοϋ Θεοϋ, του πνευματικού μας Ήλιου, θερμαινόμαστε καί φωτιζόμαστε».
'Άγ. Ιωάννης της Κρονστάνδης
«Καθ’ έκάστην ημέραν
ευλογήσω σε...»
ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ
Εις τό όνομα τοϋ Πατρός καί τοϋ Υίοϋ καί τού 'Αγίου Πνεύματος. ’Αμήν.
Δόξα σοι, ό Θεός ημών, δόξα σοι.
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, τό Πνεϋμα της άληθείας, ό πανταχοϋ παρών καί τά πάντα πληρών, ό θησαυρός των άγαθών καί ζωής χορηγός, έλθέ καί σκήνωσον έν ήμϊν καί καθάρισον ημάς άπό πάσης κηλΐδος, καί σώσον, ’Αγαθέ, τάς ψυχάς ημών. ’Αμήν.
Αγιος ό Θεός, "Αγιος ’Ισχυρός, "Αγιος ’Αθάνατος, έλέησον ημάς (3 )
Δόξα Πατρί καί Υϊώ καί 'Αγίω Πνεύματι. Καί νϋν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. ’Αμήν.
Παναγία Τριάς, έλέησον ήμάς Κύριε, ίλάσθητι ταϊς άμαρτίαις ημών Δέσποτα, συγχώρησον τάς άνομίας ήμϊν "Αγιε, έπίσκεψαι καί ϊασαι τάς άσθενείας ημών, ενεκεν τοΰ ονόματος σου.
Κύριε, έλέησον (3').
Δόξα Παιρί καί Υίώ καί 'Αγίω Πνεύματι. Καί νυν καί άεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. "Αμήν.
Πάτερ ημών, ό έν τοϊς ούρανοϊς άγιασθήτω τό όνομά σου, έλθέτω ή βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ώς έν ούρανώ, καί επί της γης. Τόν άρτον ημών τόν έπιούσιον δός ήμϊν σήμερον. Καί άφες ήμΐν τά όφειλήματα ημών, ώς καί ήμεϊς άφίεμεν τοΐς όφειλέταις ημών. Καί μή εϊσενέγκης ημάς εις πειρασμόν, άλλά ρϋσαι ημάς άπό τοΰ πονηρού. Αμήν.
Δεύτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσω- μεν τώ Βασιλεΐ ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν Χριστώ τώ Βασιλεΐ ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν αύτώ, Χριστώ τώ Βασιλεΐ καί Θεώ ήμών.
(Στό σημείο αύτό μπορούμε νά προσθέσουμε έναν ή περισσότερους ψαλμούς άπό τό Ψαλτήριο, άπό τό όποιο παραθέτουμε μερικούς κατ’ έπιλογήν γιά τό πρωί η τό βράδυ, άνάλογα μέ τό περιεχόμενό τους.)
«ΚΥΡΙΕ, ΕΙΣΑΚΟΥΣΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΜΟΥ...»
ΨΑΛΜΟΙ
(Κατάλληλοι γιά τήν πρωινή προσευχή)
Ψαλμός ρκ' (120)
Ήρα τούς οφθαλμούς μου εις τά όρη, όθεν ηξει ή βοήθειά μου. Ή βοήθειά μου παρά Κυρίου τοϋ ποιήσαντος τόν ουρανόν καί τήν γην. Μή δωης εις σάλον τόν πόδα σου, μηδέ νυστάξη ό φυλάσσων σε. Ιδού ου νυστάξει ουδέ υπνώσει ό φυλάσσων τόν Ισραήλ. Κύριος φυλάξει σε, Κύριος σκέπη σοι έπί χεϊρα δεξιάν σου ημέρας ό ήλιος ου συγκαύσει σε, ουδέ ή σελήνη τήν νύκτα Κύριος φυλάξει σε άπό παντός κακοϋ, φυλάξει τήν ψυχήν σου ό Κύριος. Κύριος φυλάξει τήν είσοδόν σου καί τήν έξοδόν σου άπό τοϋ νϋν καί εως τοϋ αιώνος.
(Άπό mv άκολουθία τοϋ Μεσονυκτικοΰ)
Ψαλμός ξβ' (62)
Ό Θεός ό Θεός μου, πρός σέ όρθρίζω έδίψησέ σε ή ψυχή μου, ποσαπλώς σοι ή σάρξ μου έν γη έρήμω καί άβάτω καί άνύδρω. Ούτως έν τφ άγίω ώφθην σοι τοϋ ιδεϊν τήν δύναμίν σου καί τήν δόξαν σου.
"Οτι κρεϊσσον τό έλεός σου υπέρ ζωάς• τά χείλη μου έπαινέσουσί σε. Ούτως εύλογήσω σε έν τη ζωή μου καί έν τω όνόματί σου άρώ τάς χεϊράς μου. 'Ως έκ στέατος καί πιότητος έμπλησθείη ή ψυχή μου, καί χείλη άγαλλιάσεως αινέσει τό στόμα μου. Ει έμνημόνευόν σου επί της στρωμνής μου, έν τοϊς όρθροις έμελέτων εις σέ ότι έγενήθης βοηθός μου, καί έν τη σκέπη των πτερύγων σου άγαλλιάσομαι. Έκολλήθη ή ψυχή μου όπίσω σου, έμοΰ δέ άντελάβετο ή δεξιά σου. Αυτοί δέ εις μάτην έζήτησαν τήν ψυχήν μου, εϊσελεύσονται εις τά κατώτατα τής γής παραδοθήσονται εις χεϊρας ρομφαίας, μερίδες άλωπέκων έσονται. 'Ο δέ βασιλεύς εύφρανθήσεται επί τω Θεώ, έπαινεθήσεται πας ό όμνύων έν αύτω, ότι ένεφράγη στόμα λαλούντων αδικα.
(Άπό τήν άκολουθία του "Ορθρου)
Ψαλμός ε (5)
Τά ρήματά μου ένώτισαι, Κύριε, σύνες τής κραυγής μου' πρόσχες τη φωνή τής δεήσεώς μου, ό βασιλεύς μου καί ό Θεός μου, ότι πρός σέ προσεύξομαι, Κύριε τό πρωΐ εϊσακούση τής φωνής μου, τό πρωΐ παραστήσομαί σοι καί έπόψει με ότι ούχί Θεός θέλων άνομίαν συ εί ου παροικήσει σοι πονηρευόμενος, ουδέ διαμενοϋσι παράνομοι κατέναντι των οφθαλμών σου έμίσησας πάντας τούς έργαζομένους τήν άνομίαν άπολεϊς πάντας τούς λαλοϋντας τό ψευδός. "Ανδρα αιμάτων καί δόλιον βδελύσσεται Κύριος. ’Εγώ δέ έν τώ πλήθει τοϋ έλέους σου εϊσελεύσομαι εις τόν οικόν σου, προσκυνήσω πρός ναόν άγιόν σου έν φόβω σου. Κύριε, όδήγησόν με έν τη δικαιοσύνη σου ένεκα τών έχθρών μου, κατεύθυνον ένώπιόν σου τήν οδόν μου. Ότι ούκ έστιν έν τώ στόματι αυτών άλήθεια, ή καρδία αυτών ματαία τάφος άνεωγμένος ό λάρυγξ αυτών, ταϊς γλώσσαις αυτών έδολιοΰσαν. Κρίνον αυτούς, ό Θεός. Άποπεσάτωσαν άπό τών διαβουλιών αυτών κατά τό πλήθος τών άσεβειών αυτών έξωσον αύτούς, ότι παρεπίκρανάν σε, Κύριε. Καί εύφρανθείησαν πάντες οί έλπίζοντες έπί σέ εις αιώνα άγαλλιάσονται, καί κατασκηνώσεις έν αύτοίς, καί καυχήσονται έν σοί πάντες οί άγαπώντες τό όνομά σου. 'Ότι σύ ευλογήσεις δίκαιον
Κύριε, ώς όπλω ευδοκίας έστεφάνωσας ημάς.
(Άπό τήν άκολουθία τής Α' "Ωρας)
ΨΑΛΜΟΙ
(Κατάλληλο» γιά τή βραδινή προσευχή)
Ψαλμός πγ' (83)
Ώς άγαπητά τά σκηνώματά σου, Κύριε τών δυνάμεων. Έπιποθεϊ καί έκλείπει ή ψυχή μου εις τάς αύλάς τοϋ Κυρίου, ή καρδία μου καί ή σάρξ μου ήγαλλιάσαντο έπί Θεόν ζώντα. Καί γάρ στρουθίον ευρεν έαυτώ οικίαν καί τρυγών νοσσιάν έαυτη, ου θήσει τά νοσσία έαυτης, τά θυσιαστήριά σου, Κύριε τών δυνάμεων, ό βασιλεύς μου καί ό Θεός μου. Μακάριοι οί κατοικοΰντες έν τώ οϊκω σου, εις τούς αιώνας τών αιώνων αϊνέσουσί σε. Μακάριος άνήρ, ω έστιν ή άντίληψις αύτοϋ παρά σοι άναβάσεις έν τη καρδίαι αύτοΰ διέθετο εις τήν κοιλάδα τοϋ κλαυθμώνος, εις τόν τόπον, όν έθετο’ καί γάρ ευλογίας δώσει ό νομοθετών. Πορεύσονται έκ δυνάμεως εις δύναμιν, όφθήσεται ό Θεός τών θεών έν Σιών. Κύριε ό Θεός τών δυνάμεων, εισάκουσον της προσευχής μου, ένώπσαι, ό Θεός Ιακώβ. Ύπερασπιστά ήμών, ϊδε, ό Θεός, καί έπίβλεψον εις τό πρόσωπον τοϋ χριστού σου. Ότι κρείσσων ήμερα μία έν ταϊς αύλαΐς σου υπέρ χιλιάδας έξελεξάμην παραρριπτεΐσθαι έν τώ οϊκω τοϋ Θεοϋ μου μάλλον ή οϊκεΐν με έν σκηνώμασιν άμαρτωλών. Ότι έλεος καί άλήθειαν άγαπαςί Κύριος ό Θεός, χάριν καί δόξαν δώσει Κύριος ου στερήσει τά άγαθά τοϊς πορευομένοις έν άκακίαι Κύριε, ό Θεός τών δυνάμεων, μακάριος άνθρωπος ό έλπίζων έπί σε.
(Άπό τήν ακολουθία ιης Θ' "Ωρας)
Ψαλμός ρμ' (140)
Κύριε, έκέκραξα πρός σε, εισάκουσόν μου πρόσχες τη φωνή τής δεήσεώς μου έν τώ κεκραγέναι με πρός σε. Κατευθυνθήτω ή προσευχή μου ως θυμίαμα ένώπιόν σου, έπαρσις τών χειρών μου θυσία έσπερινή. Θοΰ, Κύριε, φυλακήν τώ στόματί μου καί θύραν περιοχής περί τά χείλη μου. Μή έκκλίνης τήν καρδίαν μου εις λόγους πονηριάς τοϋ προφασίζεσθαι προφάσεις έν άμαρτίαις σύν άνθρώποις έργαζομένοις τήν άνομίαν, καί ού μή συνδυάσω μετά τών έκλεκτών αυτών. Παιδεύσει με δίκαιος έν έλέει καί έλέγξει με, έλαιον δέ άμαρτωλοϋ μή λιπανάτω τήν κεφαλήν μου ότι έτι καί ή προσευχή μου έν ταΐς εύδοκίαις αυτών. Κατεπόθησαν έχόμενα πέτρας οί κριταί αυτών άκούσονται τά ρήματά μου ότι ήδύνθησαν. 'Ωσεί πάχος γης έρράγη έπί τής γης, διεσκορπίσθη τά οστά αυτών παρά τόν αδην. Ότι πρός σέ, Κύριε, Κύριε, οί οφθαλμοί μου έπί σοί ήλπισα, μή άντανέλης τήν ψυχήν μου. Φύλαξόν με άπό παγίδος, ης συνεστήσαντό μοι, καί άπό σκανδάλων τών έργαζομένων τήν ανομίαν. Πεσοϋνται έν άμφιβλήστρω αυτών οί άμαρτωλοί’ κατά μόνας εϊμί έγώ έως άν παρέλθω.
(Άπό τήν άκολουθία του Εσπερινού)
Ψαλμός ρμα' (141)
Φωνη μου πρός Κύριον έκέκραξα, φωνη μου πρός Κύριον έδεήθην. Έκχεώ ένώπιον αύτοϋ τήν δέησίν μου, τήν θλϊψίν μου ένώπιον αύτοϋ άπαγγελώ. Έν τώ έκλείπειν έξ έμοϋ τό πνεϋμά μου καί σύ έγνως τάς τρίβους μου έν όδώ ταύτη, η
έπορευόμην, έκρυψαν παγίδα μοι. Κατενόουν εις τά δεξιά καί έπέβλεπον, καί ούκ ήν ό έπιγινώσκων με άπώλετο φυγή άπ’ έμοϋ, καί ούκ εστιν ό έκζητών τήν ψυχήν μου. Έκέκραξα πρός σε, Κύριε, είπα σύ ει ή έλπίς μου, μερίς μου εϊ έν γη ζώντων. Πρόσχες πρός τήν δέησίν μου, ότι έταπεινώθην σφοδρά ρϋσαί με έκ τών καταδιωκόντων με, ότι έκραταιώθησαν υπέρ έμέ. Έξάγαγε έκ φυλακής τήν ψυχήν μου τοϋ έξομολογήσασθαι τώ όνόματί σου• έμέ ύπομενοϋσι δίκαιοι έως ου άνταποδώς μοι.
(Άπό τήν άκολουθία τού Έσπερινοΰ)
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ
Δόξα σοι τώ δείξαντι τό φώς( ). Δόξα έν ύψίστοις Θεώ, καί έπί γης ειρήνη, έν άνθρώποις εύδοκία. Ύμνοϋμέν σε, εύλογοϋμέν σε, προσκυνοϋμέν σε, δοξολογοϋμέν σε, εύχαριστοϋμέν σοι διά τήν μεγάλην σου δόξαν. Κύριε Βασιλεϋ, έπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ Κύριε Υιέ Μονογενές, Ίησοϋ Χριστέ, καί "Αγιον Πνεύμα. Κύριε ό Θεός, ό ’Αμνός τοϋ
Θεοϋ, ό Υιός τοϋ Πατρός, ό αϊρων τήν άμαρτίαν τοϋ κόσμου έλέησον ημάς, ό αϊρων τάς άμαρτίας τοϋ κόσμου. Πρόσδεξαι τήν δέησιν ημών, ό καθήμενος έν δεξιά τοϋ Πατρός, καί έλέησον ημάς. Ότι συ εΙ μόνος "Αγιος, σύ ει μόνος Κύριος, Ίησοϋς Χριστός, εις δόξαν Θεοϋ Πατρός. ’Αμήν. Καθ’ έκάστην ημέραν (έσπέραν) ευλογήσω σε, καί αϊνέσω τό Όνομά σου εις τόν αιώνα, καί εις τόν αιώνα τοϋ αιώνος. Κύριε, καταφυγή έγενήθης ήμϊν έν γενεα καί γενεά. Έγώ είπα Κύριε, έλέησον με ϊασαι τήν ψυχήν μου, ότι ήμαρτόν σοι. Κύριε, πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τοϋ ποιεϊν τό θέλημά σου, δτι σύ ει ό Θεός μου. Ότι παρά σοί πηγή ζωής• έν τώ φωτί σου όψόμεθα φώς. Παράτεινον τό έλεός σου τοΐς γινώσκουσί σε. Καταξίωσον, Κύριε, έν τη ημέρα (νυκτί) ταύτη, άναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς. Ευλογητός ει, Κύριε, ό Θεός τών Πατέρων ημών, καί αϊνετόν καί δεδοξασμένον τό Όνομά σου εις τούς αιώνας. ’Αμήν. Γένοιτο, Κύριε, τό έλεός σου έφ’ ημάς, καθάπερ ήλπίσαμεν έπί σέ. Εύλογητός ει, Κύριε δίδαξόν με τά δικαιώματά σου. Ευλογητός ει, Δέσποτα• συνέτισόν με
τά δικαιώματά σου. Ευλογητός εϊ, 'Άγιε φώτισόν με τοΐς δικαιώμασί σου. Κύριε, τό ελεός σου εις τόν αιώνα τά έργα τών χειρών σου μή παρίδης. Σοί πρέπει αίνος, σοί πρέπει ύμνος, σοί δόξα πρέπει, τώ Πατρί καί τώ Υίώ καί τώ Άγίω Πνεύματι, νΰν καί άεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. ’Αμήν.
ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ ΠΪΣΤΕΩΣ
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού καί γης, ορατών τε πάντων καί άοράτων. Καί εις ενα Κύριον Ίησοΰν Χρίστον, τόν Υίόν τοϋ Θεοϋ τόν μονογενή, τόν έκ τοϋ Πατρός γεννηθέντα πρό πάντων τών αιώνων Φώς έκ φωτός, Θεόν άληθινόν έκ Θεοϋ άληθινοϋ γεννηθέντα, ού ποιηθέντα, όμοούσιον τώ Πατρί, δι’ ου τά πάντα έγένετο. Τόν δι’ ημάς τούς άνθρώπους καί διά τήν ήμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα έκ τών ουρανών καί σαρκωθέντα έκ Πνεύματος 'Αγίου καί Μαρίας τής Παρθένου καί ένανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών έπί Ποντίου Πιλάτου, καί παθόντα, καί ταφέντα. Καί άνασιάντα τη τρίτη ήμέραι κατά τάς Γραφάς. Καί άνελθόντα εις τούς ουρανούς καί καθεζόμενον έκ δεξιών τοϋ Πατρός. Καί πάλιν έρχόμενον μετά δόξης κρΐναι ζώντας καί νεκρούς ου της βασιλείας ούκ έσται τέλος. Καί εις τό Πνεύμα τό "Αγιον, τό Κύριον, τό ζωοποιόν, τό έκ τοϋ Πατρός έκπορευόμενον, τό σύν Πατρί καί Υίώ συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, τό λαλήσαν διά τών Προφητών. Εις μίαν, άγίαν, καθολικήν καί άποστολικήν ’Εκκλησίαν. 'Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν άμαρτιών. Προσδοκώ άνάστασιν νεκρών. Καί ζωήν τοϋ μέλλοντος αιώνος. ’Αμήν.
Δι’ ευχών τών άγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, ό Θεός, έλέησον καί σώσον ήμάς. ’Αμήν.
- Αρχεία
- Καθημερινή Προσευχή.pdf Δεν έχετε το δικαίωμα να κατεβάσετε τα attachments.(1.4 Mb) Κατεβάστηκε 4 φορές
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης