3 Προσευχές Στην 'Υπεραγία Θεοτόκο

Σαβ Οκτ 20, 2012 12:11 am

Στην Υπεραγία Θεοτόκο

"Υμνος στην Ύπεραγία Θεοτόκο του Αγίου Νεκταρίου"

Ήχος α'
Αγνή Παρθένε Δέσποινα, άχρανιε Θεοτόκε Παρθένε Μήτερ άνασσα, πανένδροσέ τε τόκε Ύψηλοτέρα ουρανών, άκιίνων λαμπροτέρα Χαρά παρθενικών χορών, ’Αγγέλων ύπερτέρα Έκλαμπροτέρα ουρανών, φωτός καθαρωτέρα Τών ουρανίων στρατιών, πασών άγιωτέρα Χαΐρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Μαρία άειπάρθενε, κόσμου παντός Κυρία Άχραντε νύμφη Πάναγνε, Δέσποινα Παναγία Μαρία νύμφη άνασσα, χαράς ημών αιτία Κόρη σεμνή Βασίλισσα, Μητερ 'Υπεραγία Τιμιωτέρα Χερουβείμ, ύπερενδοξοτέρα Τών άσωμάτων Σεραφείμ, τών Θρόνων ύπερτέρα Χαϊρε, Νύμφη άνύμφευτε.
Χαϊρε,τό ασμα Χερουβείμ χαϊρε, ύμνος ’Αγγέλων Χαϊρε, ωδή των Σεραφείμ χαρά των ’Αρχαγγέλων Χαϊρε, ειρήνη καί χαρά, λιμήν τής σωτηρίας Παστάς τοϋ Λόγου ιερά, άνθος τής άφθαρσίας Χαϊρε, παράδεισε τρυφής, ζωής τε αϊωνίας Χαϊρε, τό ξύλον τής ζωής, πηγή αθανασίας Χαϊρε, Νύμφη άνύμφευτε.
Σέ ίκετεύω Δέσποινα, Σέ νϋν επικαλούμαι Σέ δυσωπώ Παντάνασσα, σήν χάριν έξαιτοΰμαι Κόρη σεμνή καί άσπιλε, Δέσποινα Παναγία Θερμώς επικαλούμαι Σε, ναέ ηγιασμένε Άντιλαβοΰ μου, ρΰσαί με, άπό τού πολεμίου Καί κληρονόμον δεϊξόν με, ζωής τής αιωνίου Χαϊρε, Νύμφη άνύμφευτε.

('Αγίου Νεκταρίου)

Ά
Παρθένε, Μητέρα Θεού! Τών ουρανών ή Πλατυτέρα, τών Χερουβείμ ή τιμιωτέρα καί ένδοξοτέρα τών Σεραφείμ, θρόνε τής χάριτος! Στήν παρθενική σου άγκάλη κρατείς τόν ’Αχώρητο, τόν Υίό καί Λόγο τού Θεού. Κρατείς καί τόν κόσμο.
Σύ πού άξιώθηκες μέ παναγία στοργή νά φροντίσεις ως νήπιο τόν Δημιουργό, σκέπασε καί μάς, τά πλάσματά του. Είμαστε καί μεϊς παιδιά σου. Ό Υιός σου, πού μάς ονομάζει άδελφούς καί άδελφές του, μάς δίνει τό θάρρος νά Σέ αισθανόμαστε Μητέρα μας. Καί μεϊς μέ καρδιά πλημμυρισμένη άπό σεβασμό καί ευγνωμοσύνη, σε Σένα τρέχουμε σέ κάθε δύσκολη περίσταση τής ζωής μας.
Χαϊρε, ή Παναγία Μητέρα τοΰ Θεοϋ καί Μητέρα μας. «Χαϊρε, σκέπη τοϋ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης». ’Εσένα προεικόνιζε ή νεφέλη πού οδηγούσε τούς Ισραηλίτες στή γή τής έπαγγελίας. Σύ εγινες καί τής πατρίδας μας σκέπη σέ κάθε κρίσιμη περίοδο. Δέξου, Παναγία Μητέρα μας, ενα «ευχαριστώ» ολόθερμο, άπό τά βάθη τής ψυχής βγαλμένο. Καί μαζί μία ικεσία μέ πίστη θερμή καί πόνο πρός τήν άμετρη άγάπη σου.
Σκέπασε καί σήμερα τόν λαό σου. Διαφύλαξε τή νιότη μας άπό τόν καύσωνα τής άμαρτίας, πού ζητεϊ νά κατακαύσει τά άγνά ιδανικά πού φυτρώνουν στή νεανική ψυχή. Σύ πού ώς κόρη οφθαλμού φύλαγες τόν ’Ιησού ώς παιδί καί μέ άνησυχία τόν άναζήτησες δωδεκαετή στήν Ιερουσαλήμ, άναζήτησε καί μάς, τά παιδιά σου, νά μή χαθούμε σέ στράτες πού οδηγούν μακριά άπό τόν Υιό σου. Άπό τό ύψος τής δόξης σου μεσίτευε στόν Υιό σου νά μάς διατηρεί στην Εκκλησία του.
Παναγία Μητέρα μας, κάνε καί ή δική μας ψυχή νά ευωδιάζει τό μύρο τής άγνότητος καί τής υποταγής στό πανάγιο θέλημα τού Υιού σου, ώστε νά αισθανόμαστε πάντοτε έπάνω μας τήν παντοδύναμη σκέπη σου καί νά άπολαμβάνουμε απέραντη τή μητρική στοργή καί προστασία σου.
Αμήν.

(Άπό τό Περιοδικό «Πρός τήν Νίκην»)

΄Β
Υπεραγι'α Θεοτόκε Παρθένε, σκέπαζε καί διαφύλαπε έμένα τόν δούλο σου άπό κάθε κακό πού προσβάλλει τήν ψυχή καί τό σώμα, καί άπό κάθε όρατό καί άόραιο έχθρό. «Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ό Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί καί ευλογημένος ό καρπός τής κοιλίας σου, ότι σωτήρα ετεκες των ψυχών ημών». Νά χαίρεσαι καί νά ευφραίνεσαι, Θεοτόκε Παρθένε, καί νά πρεσβεύεις γιά τόν δούλο σου. Κυρία καί Δέσποινα τών ’Αγγέλων καί Μητέρα ιών χριστιανών, βοήθησέ με τόν δούλο σου. Ω Μαρία παναμώμητε, χαϊρε Νύμφη άνύμφευτε χαϊρε ή χαρά αύτών πού θλίβονται καί ή παρηγοριά αυτών πού λυπούνται. Χαϊρε ή τροφή τών πεινασμένων καί τό λιμάνι τών ναυαγών. Χαϊρε έσύ πού είσαι πιό άγία άπό τούς άγιους καί πιό πολύτιμη άπό δλα τά κτίσματα τού Θεού. Χαϊρε έσύ πού άγιάστηκες άπό τόν Πατέρα, κατοικήθηκες άπό τόν Υιό καί σκεπάστηκες από ιό "Αγιο Πνεϋμα. Χαϊρε έσύ πού είσαι τό ευφρόσυνο παλάτι τοϋ βασιλιά των πάντων, Χριστού τού Θεού μας. Χαΐρε έσύ πού είσαι ή Μητέρα των ορφανών καί τό ραβδί των τυφλών. Χαίρε τό καύχημα τών Χριστιανών καί όσων σέ έπικαλούνται ή πρόθυμη βοηθός.
Παναγία Δέσποινά μου, φύλαξέ με κάτω άπό πί σκέπη σου διότι στά πανάχραντα χέρια σου παραδίδω τό πνεύμα μου. Γίνε βοηθός καί σκέπη τής ψυχής μου κατά τή φοβερή ημέρα τής κρίσεως καί πρέσβευε γιά μένα τόν ανάξιο νά εισέλθω καθαρός καί αγνός στόν Παράδεισο. Μή μέ απορρίψεις, Κυρία μου, εμένα τόν δούλο σου, άλλά βοήθησέ με καί δώρησέ μου ό,τι είναι συμφέρον άπό αυτά πού σού ζητώ. Λύτρωσέ με άπό κάθε κίνδυνο, έπιβουλή, καταναγκασμό καί άσθένεια, καί χάρισέ μου πρίν τό τέλος τής ζωής μου μετάνοια. Δώσ’ μου αύτά τά αιτήματα, ώστε άφενός μέν σ’ αυτή τή ζωή νά διαφυλάττομαι άπό κάθε ορατό καί άόρατο έχθρό μέ τή μεσιτεία καί τή βοήθειά σου καί νά πορεύομαι θεάρεστα, σύμφωνα μέ τό θέλημα τού άγαθού σου Υιού καί Θεού μας, αφετέρου δέ κατά τή φοβερή ήμέρα τής κρίσεως νά σωθώ άπό τήν αιώνια καί φοβερή κόλαση κι έτσι νά προσκυνώ, νά ευχαριστώ καί νά δοξάζω τό πανάγιο όνομά σου εις τούς αιώνας τών αιώνων.
’Αμήν.

('Αγίου Δημηφίου Μητροπολίτου Ροστώφ)