Ο Δεκάλογος της Θεάρεστης Προσευχής

Κυρ Νοε 18, 2012 9:31 am Φήμη μηνύματος : 100% (3 ψήφοι)

O ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΘΕΑΡΕΣΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Ο Δεκάλογος της Θεάρεστης Προσευχής Prosey13

Αδελφέ αν θέλεις να μάθεις να προσεύχεσαι, αν θέλεις η προσευχή σου να φτάνει μέχρι το θρόνο του Θεού , αν θέλεις η ώρα της προσευχής σου να είναι πηγή χαράς και πνευματικής ανατάσεως, να μελετάς συχνά της παρακάτω οδηγίες και να προσπαθείς να τις εφαρμόζεις στην προσευχή σου.

1. Ο χρόνος είναι ιερός. Αποτελεί δωρεά του Θεού. Και την κάθε μέρα, που προσθέτει στη ζωή μας ο Κύριος, θα πρέπει να την αγιάζουμε και να την αξιοποιούμε. Για τη δόξα του ονόματος Του. Για τη σωτηρία της ψυχής μας. Για την πνευματική οικοδομή των αδελφών μας.
Ξυπνήσαμε το πρωί; Ετοιμαστήκαμε; Έχουμε χρέος να προσευχηθούμε. Να δοξάσουμε τον Θεό. Να ζητήσουμε τη βοήθεια Του.
Μη λυπόμαστε να θυσιάσουμε λίγο χρόνο ακόμη και από τον ύπνο μας.
Μη ξεκινούμε ποτέ την ημέρα μας χωρίς προσευχή.
Η ημέρα του χριστιανού που ξεκινά χωρίς προσευχή δεν έχει την ευλογία του Θεού.
Το ίδιο ισχύει και για το βράδυ, το τέλος της ημέρας. Όσο κουρασμένοι κι αν είμαστε, ποτέ δεν πρέπει να πέφτουμε στο κρεβάτι μας χωρίς να προσευχηθούμε.
Χωρίς να ευχαριστήσουμε τον Θεό για την ημέρα που μας χάρισε.
Χωρίς να Τον παρακαλέσουμε να ευλογήσει τον νυχτερινό μας ύπνο και να μας σκεπάσει από κάθε δαιμονική επήρεια.
2. Η προσευχή είναι διάλογος, επικοινωνία με τον ζώντα και αληθινό Θεό. Και αν, όταν πρόκειται να συνομιλήσουμε με ανθρώπους ανωτέρους από μας, διακεκριμένους, στεκόμαστε με σεβασμό και συστολή, με πολύ περισσότερο σεβασμό και ευλάβεια οφείλουμε να στεκόμαστε όταν προσευχόμαστε, όταν συνομιλούμε με τον παντοδύναμο Θεό, τον Δημιουργό και Σωτήρα μας.
Ευλαβική, λοιπόν, η στάση του σώματος.
Κατανυκτική η διάθεση της ψυχής.
Συναίσθηση βαθιά ότι στεκόμαστε ενώπιον του Κυρίου και συνομιλούμε μαζί Του.
3.Η προσευχή απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και αφοσίωση του ανθρώπου. Όταν προσευχόμαστε, παραμερίζουμε καθημερινές έγνοιες, βιοτικές φροντίδες,κάθε είδους περισπασμό. Και όταν αποδιώξουμε οτιδήποτε μας περισπά, τότε προσηλώνουμε το νου και την καρδιά μας.
Στο έργο της προσευχής.
Στα λόγια της προσευχής.
Στις ιερές έννοιες που περικλείουν.
Πολύ βοηθά τη συνειδητή προσευχή η πνευματική μελέτη. Και είναι πολλοί αυτοί που προετοιμάζονται για να προσευχηθούν, μελετώντας προηγουμένως μια- δυο σελίδες είτε από την Αγία Γραφή είτε από κάποιο άλλο πνευματικό βιβλίο.
Προσοχή ακόμη και στους λογισμούς βλασφημίας. Συχνά μας πολιορκούν κατά την ώρα της προσευχής. Οφείλουμε, όπως συνιστούν οι θεοφόροι Πατέρες μας, να μην τους δίνουμε σημασία να τους περιφρονούμε. Δεν είναι δικοί μας αυτού του είδους οι λογισμοί τους υποβάλει ο πονηρός.
4. Όταν προσευχόμαστε, επιδιώκουμε να συναισθανόμαστε τι κάνουμε και τι λέμε.
Ποτέ μην αφήνουμε η προσευχή μας να μεταβάλλεται σε μια μηχανική επανάληψη προσευχών, ψαλμών και ύμνων.
Ποτέ μην επιτρέπουμε η γλώσσα να απαγγέλει, αλλά ο νους να παραμένει αμέτοχος η να περιπλανάται σε άλλα πράγματα.
5. Πάντοτε, μα προπάντων όταν προσευχόμαστε, κάνουμε σωστά το σημείο του Σταυρού. Με ακρίβεια. Με δέος.
Είναι το ιερώτερο από όλα τα χριστιανικά μας σύμβολα.
Είναι το όργανο της σωτηρίας μας.
Είναι το ακαταγώνιστο όπλο μας εναντίον του διαβόλου.
Με το σημείο του Σταυρού αρχίζουμε και τελειώνουμε πάντοτε την προσευχή μας. Σταυροκοπιόμαστε ακόμη κάθε φορά.
Που δοξάζουμε τα τρία θεία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος.
Που αναφερόμαστε στο πρόσωπο της Παναγίας.
Που επικαλούμαστε τις πρεσβείες ενός Αγίου.
6. Η προσευχή δεν είναι κάτι που το θυμόμαστε μόνο στις δύσκολες ώρες όταν έχουμε ανάγκη η όταν υποφέρουμε. Προσευχόμαστε όχι μόνο όταν θέλουμε να ζητήσουμε κάτι από τον Θεό, αλλά και για να Τον δοξάσουμε, αφήνοντας να ξεχυθούν ενώπιον Του τα αισθήματα της αγάπης και της αφοσιώσεως μας προς το υπερούσιο προσωπό Του.
Προσευχόμαστε ακόμη και για να Τον ευχαριστήσουμε θερμά.
Γιατί μας δημιούργησε.
Γιατί μας λύτρωσε από τον διάβολο και την αμαρτία δια του Μονογενούς Υιού Του.
Γιατί μας χαρίζει καθημερινά τόσες και τόσες ευλογίες.
Ασφαλώς η προσευχή περιλαμβάνει και την ικεσία, τα αιτηματά μας. Δια της προσευχής απευθύνουμε κάθε αίτημα εναποθέτουμε κάθε πρόβλημα μας στα πόδια του Κυρίου. Όχι γιατί ο Θεός δεν τα γνωρίζει, αλλά διότι έτσι διαδηλώνουμε την εμπιστοσύνη και την αφοσίωση μας, θυμόμαστε τις αμαρτίες μας και ταπεινωνόμαστε ενώπιον της θείας παντοδυναμίας.
Προσοχή στα αιτήματα μας αυτά για τα οποία παρακαλούμε τον Θεό.
Τίποτε το παράλογο.
Τίποτε που να έρχεται σε αντίθεση με τον αιώνιο λόγο του Κυρίου.
Όχι αυτά που αρέσουν και ευχαριστούν εμας τους ίδιους.
Αυτό που πρέπει πρωτίστως να Του ζητούμε είναι το έλεος και ο φωτισμός Του.Και πάντοτε να παρακαλούμε να γίνεται το θέλημα του Θεού και όχι το δικό μας.
7.Η ταπείνωση και η συντριβή αποτελούν τα βασικότερα χαρακτηριστικά της θεάρεστης προσευχής. Προσευχόμαστε, λοιπόν, έχοντας πάντοτε συνείδηση της αδυναμίας μας και συναίσθηση της αμαρτωλότητας μας, όπως ο Τελώνης της γνωστής παραβολής.
Στην ώρα της προσευχής δεν μετεωριζόμαστε.
Δεν κομπάζουμε.
Ούτε κατακρίνουμε άλλους, όπως από υπεροψία έκανε ο Φαρισαίος.
8.Η προσευχή θα πρέπει να γίνεται με ζήλο και με πόθο ψυχής. Δεν υπάρχει πιο γλυκό πράγμα από την προσευχή, όταν αυτή είναι πραγματική επικοινωνία με τον Θεό.
Η προσευχή δεν μπορεί να γίνεται σαν αγγαρεία.
Η προσευχή δεν είναι καθήκον, που το κάνουμε βαρυεστημένα και μετά ησυχάζουμε!
Όταν προσευχόμαστε δεν κοιτάζουμε το ρολόι! Αν βιαζόμαστε να τελιώσει η προσευχή μας, αν αισθανόμαστε ανακούφιση, όταν η προσευχή μας τελειώνει, θα πρέπει να αμφιβάλλουμε πολύ για την ποιότητα της!
9. Όταν θέλουμε να προσευχηθούμε, οφείλουμε να εξασφαλίζουμε επαρκή χρόνο. Χρόνο κατάλληλο, χρόνο απερίσπαστο και ή συχο. Το πρωί, καθώς ανατέλλει η καινούρια ημέρα. Το βράδυ με την ησυχία και τη γαλήνη της νύχτας.
Κατάλληλος και ήσυχος θα πρέπει να είναι και ο τόπος. Ηησυχία είναι απαραίτητη προυπόθεση για να μπορέσουμε να προσευχηθούμε σωστά.
Το εικονοστάσι η γωνία δηλαδή του σπιτιού μας με τις ιερές εικόνες, το αναμμένο καντήλι, το αναμμένο κερί, η ευωδία του θυμιάματος αποτελούν στοιχεία που υποβοηθούν πολύ το έργο της προσευχής. Και αποτελούν ξεχωριστά χαρακτηριστικά της δικής μας, της ορθόδοξης πνευματικότητας.
10. Η προσευχή είναι τέχνη. Και χρειάζεται να προσπαθούμε συνεχώς για να ασκηθούμε στην τέχνη της προσευχής να μάθουμε να προσευχόμαστε σωστά.
Μην αμελούμε το χρέος της προσευχής.
Μην αναβάλλουμε την προσευχή μας με τη σαθρή δικαιολογία ότι τώρα δεν αισθανόμαστε καλά δεν έχουμε διάθεση.
Για να συνηθίσουμε να προσευχόμαστε θα πρέπει να προγραμματίζουμε το χρόνο της προσευχής.Και να επιμένουμε να προσευχόμαστε στις ώρες που έχουμε καθορίσει.Αν αφηνόμαστε στη διάθεση της στιγμής, τότε πολύ γρήγορα θα μας καταλάβει η αμέλεια.
Άς μην ξεχνούμε ποτέ αυτό που με έμφαση υπογραμμίζουν οι θεοφόροι Πατέρες μας: Κάθε φορά που ο άνθρωπος θέλει να προσευχηθεί, ο διάβολος προσπαθεί να τον εμποδίσει. Γι’αυτό και το έργο της προσευχής έως εσχάτης αναπνοής αγώνος χρήζει.

Απο το βιβλίο << Προσευχητάριον Κεχαριτωμένης >> Εκδόσις Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος.