Βίος Αγίας Μαρίνας

Κυρ Νοε 11, 2012 8:47 am

Βίος Αγίας Μαρίνας

H Άγια Μαρίνα καταγόταν από τήν Αντιόχεια τής Πισιδίας καί έδρασε τήν εποχή τοϋ αύτοκράτορα Κλαυδίου. Ήταν μοναχοκόρη καί μάλιστα ό πατέρας της ήταν ιερέας των ειδώλων. Δέν ειχε συμπληρώσει τό δωδέκατο έτος τής ήλικίας της όταν πέθανε ή μητέρα της καί ό πατέρας της ανέθεσε τήν ανατροφή τη σέ κάποια χριστιανή γυναίκα. Ή Αγία Μαρίνα τότε διδάχθηκε τό Χριστιανισμό καί άνοιξε τήν ψυχή της γιά νά δεχτεί τό Σωτήρα της Χριστό.
Ό πατέρας της μόλις πληροφορήθηκε, ότι ή κόρη του άσπάστηκε τό χριστιανισμό τήν άποκληρώνει.Παράλληλα, ό έπαρχος Όλύβριος, όταν πληροφορήθηκε τά σχετικά μέ αυτή, διέταξε νά τήν οδηγήσουν μπροστά του καί προσπάθησε μέ κάθε μέσο νά τή μεταπείσει. Μάλιστα, θαμπωμένος άπό τήν ομορφιά της, τής ζήτησε νά γίνει γυναίκα του.Εκείνη άρνήθηκε καί συνέχισε νά ομολογεί τήν πίστη, της. Γι’ αυτό καί ύπέστη φρικτά βασανιστήρια.
Οί δήμιοι, ύπακούοντας στίς εντολές τοϋ Όλύβριου, έτρεξαν πάνω στήν Άγια. Με τά σκουριασμένα καί φαρμακερά νύχια, σκίζανε τό κορμί της καί οί σάρκες μέ τό αίμα γίνονταν μιά άμορφη μάζα.
Ό κόσμος πού κοιτούσε αυτό τό θέαμα λυπόταν καί γΐά τό νεαρό τής ηλικίας της Αγίας, αλλά καί μέ τό απάνθρωπο αύτό μαρτύριο πού άντίκριξε. Όλοι είχαν δακρύσει καί έδειχναν τή συμπάθειά τους γιά τήν Αγία Μαρίνα, πού θυσιαζόταν γιά τήν πίστη τού Ιησού Χριστού.
Άπό τήν άλλη μέρα ό Όλύβριος, δέν μπορούσε νά βλέπει τό κορμί τής νεαρής Μαρίνας, πού σπάραξε χωρίς νά μιλάει καθόλου στό τρομερό μαρτύριο. Δέν έβλεπε τήν ομορφιά τού κορμιού της άλλά μιά άμορφη μάζα....
Άφοϋ τής καταξέσκισαν τίς σάρκες μέ σιδερένια νύχια,τήν έριξαν στή φυλακή. Έκεϊ μιά άλλη δοκιμασία τήν περιμένει...
...Ό σατανάς βλέποντας, ότι ή Άγια Μαρίνα ύπέμενε με θάρρος καί άφοβα τό μαρτύριό της, άνέλαβε ό ϊδιος νά βοηθήσει τούς βασανιστές της. Πήγε λοιπόν τά μεσάνυχτα, στό ολοσκότεινο υπόγειο κελί τήν ώρα, πού ή Αγία προσευχόταν καί παρουσιάστηκε μπροστά της μέ τή μορφή ενός δράκοντα. Τά μάτια του έβγαζαν φλόγες καί ή γλώσσα του ηταν κόκκινη σάν άναμμένο κάρβουνο άπό τή φωτιά. Βροντούσε καί χτυπούσε τριγύρω τήν ούρά του γιά νά προκαλέσει φόβο καί τρόμο. Όμως ή Αγία Μαρίνα όχι μόνο δέ φοβήθηκε άλλά καί δέ σταμάτησε καθόλου νά προσεύχεται. Σήκωσε τά μάτια της πρός τά πάνω καί συνέχισε τήν προσευχή της. Δεν έδωσε καμία σημασία στό δράκο. Ό σατανάς βλέποντας τή στάση της νευριάζει καί ταράζεται, άφοϋ καταλαβαίνει, ότι ακόμη καί ένα μικρό κορίτσι δέ λογαριάζει καθόλου τή δύναμή του.
Προχωράει λοιπόν, κατά πάνω της καί της προκαλεϊ μιά φανταστική εικόνα, ότι τήν καταπίνει ό δράκος. Ή Αγία νιώθει εκείνη τή στιγμή πώς μπαίνει στό στόμα ένός θηρίου, αλλά δέ σταματάει νά προσεύχεται. Ό φόβος τήν κυριεύει γιά λίγο, αλλά ή δύναμη τής προσευχής τή γεμίζει καί τή θωρακίζει. Σηκώνει τό χέρι της καί κάνει τό Σταυρό της, αν καί νιώθει πώς τό μισό της σώμα βρίσκεται ήδη στό στόμα τού θηρίου. Ό σατανάς δέν άντέχει, τό σημείο τού Σταυρού καί τό όνομα τοϋ Χρίστου, πού λέει στήν προσευχή της ή Αγία. Ό Σταυρός σκίζει σάν κοφτερό μαχαίρι τό φάντασμα τού Σατανά. Ό δράκος σκάει καί μέσα σέ ένα έκκωφαντικό θόρυβο εξαφανίζεται. Ευτυχισμένη τότε γιά τό Θαϋμα ή Αγία ψέλνει καί δοξολογεί τόν Κύριο.
Ό Σατανάς όμως, δέν τήν άφήνει ήσυχη καί παίρνει τή μορφή ενός άγριου μαύρου όντος, πού ή μορφή του είναι τρομερή καί μοιάζει μέ μεγαλόσωμο σκυλί. Ή Αγία Μαρίνα δυναμωμένη μετά τό θαύμα τόν αρπάζει άπό τίς τρίχες καί τόν κτυπά μέ ένα σφυρί, πού βρήκε μέσα στό σκοτάδι. Τόν κτυπάει στό κεφάλι καί στήν πλάτη. Όρμάει πάλι εκείνος καί τήν πιάνει άπό τά χέρια, άλλά ό Θεός δέν τόν άφήνει νά συνεχίσει. Γι’ αυτή τήν πάλη μέ τόν Σατανά, οί άγιογράφοι άναπαριστοϋν τήν Αγία Μαρίνα νά πιάνει τόν Σατανά καί νά τόν κτυπάει μέ ένα σφυρί....
...Οί ουρανοί πανηγυρίζουν. Οί άγγελοι άγάλλονται. Οί σκοτεινοί δαίμονες κτυπιοϋνται καί κλαϊνε γιά τήν άπο τυχία τους...
Ό πανηγυρισμός τών ούρανών γιά τή νίκη τής πάνσεμνης κόρης Μαρίνας εκδηλώθηκε μ' ένα Θειο φως, πού άστραψε κι έλαμψε σ’ όλο τό δεσμωτήριο.Τό φως αυτό πηγάζει από ενα πελώριο Σταυρό, πού άρ¬χιζε από τή γη καί έφθανε μέχρι τόν ουρανό. Πάνω άπό τόν Σταυρό πετοϋσε μιά ολόλευκη περιστέρα.Ή οπτασία έκείνη φανέρωνε τήν Τριαδική υπόσταση του Θεοϋ. Τό φως έσήμαινε τόν Πατέρα, ό Σταυρός τόν Υιόν καί ή περιστέρα τό 'Άγιον Πνεύμα...
Όταν τήν άνέκρινε γιά δεύτερη φορά καί διαπίστωσε, ότι παρέμενε ακλόνητη τήν έκαψε μέ άναμμένες λαμπάδες. Τότε όμως, συνέβη μέγα θαύμα: Οί πληγές της έκλεισαν καί όσοι βρίσκονταν έκεΐ εγιναν αμέσως χριστιανοί.
Ό έπαρχος Όλύβριος γίνεται θηρίο. Διατάζει νά ρίξουν τήν Αγία σ’ ένα καζάνι μέ ζεματιστό νερό. Οί δήμιοι αρπάζουν τή Μαρίνα καί τή ρίχνουν μέ τό κεφάλι κάτω μέσα στό καζάνι. Ή Άγια αρχίζει νά προσεύχεται. Ξαφνικά, όλοι όσοι παρευρίσκονταν βλέπουν πάνω άπό τό καζάνι ένα κατάλευκο περιστέρι, πού κρατούσε στεφάνι... Έπειτα βλέπουν ένα πύρινο στϋλο άπό φως καί πάνω σ' αύτόν ένα επιβλητικό Σταυρό.
Στή συνέχεια βλέπουν τήν Άγια νά σηκώνεται άπό ΤΟ καζάνι φωτισμένη άπό ένα φως Ούράνιο καί νά προσεύχεται. Τό ζεματιστό νερό είχε γίνει νερό βαπτίσεως.
Οι άνθρωποι πού έβλεπαν όλα αυτά τά θαυμαστά άρχισαν νά πιστεύουν στό Χριστό! Ό έπαρχος διατάζει νά γίνουν άγριες σφαγές. Τό αίμα των μαρτύρων πλημμυρίζει τούς δρόμους καί τίς πλατείες. Οί πιστοί του Ναζωραίου πληθύνονται, πολλαπλασιάζονται ...
'Ο έπαρχος εξοργισμένος διέταξε νά τήν άποκεφαλίσουν.
... Ό λαός έμαθε, ότι οδηγούν τήν Αγία Μαρίνα στόν τόπο των εκτελέσεων καί ακολούθησε τή συνοδεία τοϋ εκτελεστικού άποσπάσματος καί τής συμπαραστεκόταν με στοργή καί αγάπη στίς τελευταίες αυτές στιγμές της. Ή Αγία παίρνει δύναμη από τήν πίστη της καί διδάσκει τό λαό. Τούς λέει νά κρατήσουν τήν πίστη τοϋ Χριστού καί αν χρειαστεί νά δώσουν τή ζωή τους νά τό κάνουν μέ ευχαρίστηση. Έπειτα προσεύχεται, αλλά μέ δάκρυα στά μάτια. Κλαίει γιά εκείνους, πού πεθαίνουν χωρίς νά γνωρίσουν τό Χριστό καί τό νόμο τής Αγάπης Τοϋ Κυρίου. Τή στιγμή, πού τελείωνε τήν προσευχή της έγινε ένας τρομερός σεισμός καί όλοι δοξάσανε τό Θεό.
Έπεσε τό ξίφος από τό χέρι τού δήμιου, πού έβλεπε τά θαυμαστά ξαφνιασμένος, νά μήν ξέρει τί νά κάνει. Μέ ενθάρρυνση τής Αγίας έπιασε καί πάλι τό ξίφος άπό τό έδαφος καί έκοψε τό κεφάλι τής Αγίας.Τότε μερικοί γενναιόψυχοι Χριστιανοί από αυτούς πού είχαν ακολουθήσει τήν Αγία, με ιδιαίτερο σεβασμό, με συγκίνηση, αλλά καί τονωμένοι τώρα περισσότερο στήν πίστη, πήραν τό Άγιο Λείψανό της καί τό ενταφίασαν με ύμνους, προσευχές καί δοξολογίες.
Μόλις δεκαέξι ετών, μαρτύρησε στίς 17 Ιουλίου τού 286 μΧ. τήν συγκεκριμένη ημέρα πού καί έμεΐς οί Χριστιανοί τιμάμε τή μνήμη της.
Τά Άγια Λείψανά της φυλάσσονταν ώς τό 1230 μΧ. στήν Κωνσταντινούπολη. Τή χρονιά εκείνη τά έκλεψαν οί παπικοί καί τά πήγαν στή Βενετία.
Στήν Άνδρο βρίσκεται τό δακτυλάκι τής Αγίας Μαρίνας, όπου εκατοντάδες πιστοί κάθε χρόνο έρχονται νά τό άσπαστοϋν καί νά προσκυνήσουν τή θαυματουργή της εικόνα.

Οί πηγές γιά τόν βίο της Αγίας είναι από: Βίοι Όρθόδοξων Αγίων, «Ή Άγια ΜεγαΛομάρτυς Μαρίνα», «Ή Άγια Μαρίνα», Χαραλάμττους Δ. Βασιλοπούλου, Αρχιμανδρίτου.