Η Γέννηση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού

Τή ΚΕ' Δεκεμβρίου ή κατά σάρκα Γέννησις τοϋ Κυρίου καί Θεοϋ καί Σωτηρος ημών Ίησοϋ Χριοτοϋ

Εΐδε ό φιλάνθρωπος Θεός τό γένος τών ανθρώπων νά τυραννιέται από τόν διάβολο καί τό ' εύσπλαχνίστηκε. "Εστειλε λοιπόν τόν αρχάγγελό ίου Γαβριήλ καί είπε σιή Θεοτόκο Μαρία ιό «Χαϊρε Κεχαριιωμένη ό Κύριος μετά σοϋ» κι άμέσως -μόλις έκείνη ειπε τό «Ιδού ή δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρήμα σου» συνελήφθη στά σπλάχνα της ό Κύριός μας Ιησούς Χριστός ό Υιός καί Λόγος τοϋ Θεού.
"Οταν συμπληρώθηκαν οί εννέα μήνες άπό τή σύλληψη, βγήκε διάταγμα άπό τόν Καίσαρα Αύγουστο τής Ρώμης νά γίνη άπογραφή σέ όλη τήν οικουμένη πού βρισκόταν κάτω άπό τήν εξουσία του. Στά Ιεροσόλυμα καί στή Βηθλεέμ στάλθηκε ό ηγεμόνας τής Συρίας Κυρήνιος γιά νά κάνη τήν άπογραφή. Τότε άνέβηκε στή Βηθλεέμ ό Ιωσήφ ό φύλακας καί μνηστήρας τής Θεοτόκου γιά νά άπογραφοϋν καί αύτοί έκει μαζί. "Ομως ή Παρθένος έπρόκειιο σε λίγες μέρες νά γεννήση καί χρειαζόταν ένα κατάλληλο κατάλυμα. Παρά τις προσπάθειες όμως, έπειδή ηταν πλήθη λαοϋ στήν κωμόπολη γιά τήν άπογραφή, δέν έβρισκαν σπίτι γιά νά μείνη καί γΓ αύτό μπήκαν νά μείνουν σ’ ένα φτωχικό σπήλαιο. Έκεΐ γέννησε χωρίς νά φθαρή ή παρθενία της τόν Κύριό μας Ίησοΰ Χριστό καί τόν τύλιξε στά σπάργανα σάν βρέφος, όπως συνηθιζόταν τήν έποχή έκείνη. Καί πραγματοποιήθηκε τότε αύτό πού είχαν είπε! οι προφητείες καί έβαλε στή φάτνη τών άλογων ζώων τόν Κτίστη όλου τοΰ κόσμου, Αύτόν δηλαδή πού έπρόκειτο νά μάς έλευθερώση από τήν άλογία.
Άπό τό γεγονός αύτό τής άνακλίσεως τού θείου Βρέφους στή φάτνη τών αλόγων ζώων, προήλθε ή παράδοση ότι ό Χριστός όταν γεννήθηκε άνακλίθηκε άνάμεσα σέ δύο ζώα τό βόδι καί τόν όνο, πράγμα πού φαίνεται νά τό δικαιολογούν καί τά προφητικά λόγια «θά γίνεις γνωστός άνάμεσα σέ δύο ζώα» καθώς έπίσης καί «γνώρισε τό βόδι τόν Κύριό του καί ό όνος τή φάτνη τού Κυρίου του». Παρ’ ότι βέβαια τά ζώα αύτά άναφέρονται παραβολικά γιά νά δηλώσουν όσους πίστεψαν στό Χριστό είτε κατάγονταν άπό τούς Ιουδαίους είτε κατάγονταν άπό τούς εθνικούς.
Αλλά ενώ ή γή τόσο φτωχικά ύποδεχόταν τόν γεννηθέντα Σωτήρα, ό ούρανός άπό ψηλά πανηγύριζε μέ μεγαλοπρέπεια τόν κοσμοσωτήριο έρχομό Του. κάποιοι βοσκοί στά περίχωρα τής Βηθλεέμ, πού ξαγρυπνοΰσαν φυλάγοντας τά κοπάδια τους, πλημμύρισαν ξαφνικά άπό ένα εξαίσιο φώς καί εϊδαν μπροστά ιους έναν άγγελο πού ιούς μετέφερε ιό χαρμόσυνο μήνυμα γιά ιή γέννηση του Κυρίου. Καί άμέσως μετά άπό τόν άγγελο αύτό εϊδαν καί άκουσαν ολόκληρη στρατιά άπό ούράνιες δυνάμεις πού υμνούσαν τό Θεό καί έλεγαν «δόξα εν ύψίστοις Θεώ καί επί γής ειρήνη έν άνθρώποις ευδοκία».
Αύτή ή άκατάληπτη καί άνερμήνευτη γέννηση τού Χριστού έγινε κατά τή χρονολόγηση τής άνατολικής έκκλησίας τό έτος 5508 άπό κτίσεως κόσμου, όταν ήταν βασιλιάς τής Ίουδαίας ό Ηρώδης ό μέγας. 'Ο Ηρώδης ήταν ’Ασκαλωνίτης (καταγόταν άπό τήν Άσκάλωνα) άπό τήν πλευρά τού πατέρα του καί Ίδουμαϊος στήν καταγωγή άπό τή μητέρα του. Δέν εϊχε καμμία σχέση μέ τό γένος τού πατριάρχου Ιακώβ. Πήρε τή βασιλεία άπό τόν αύτοκράτορα τών Ρωμαίων καί καταδυνάστευε ήδη τόν Ιουδαϊκό λαό τριάντα τρία χρόνια. Ή δέ φυλή τού Ιούδα πού μέχρι τότε κυβερνούσε τούς Εβραίους, στερήθηκε άπό όλα τά δικαιώματά της καί άπογυμνώθηκε άπό κάθε άρχή καί έξουσία. Σ’ αύτή τήν κατάσταση ήταν ό Ιουδαϊκός λαός, όταν γεννήθηκε ό άναμενόμενος Μεσσίας καί έκπληρώθηκε άδιάψευστα ή προφητεία τού πατριάρχου Ιακώβ πού ειχε είπεΐ πριν άπό 1807 χρόνια ότι «δέν θά λείψει άρχοντας άπό τή φυλή τού Ιούδα καί ηγέτης άπό τό σπέρμα του μέχρι νά ’ρθή Αύτός πού είναι προορισμένος καί τόν άναμένουν οι εθνικοί».