ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
( Διαβάζεται τις ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής στη θέση του Μικρού Αποδείπνου, εκτός Παρασκευής και Σαββάτου )
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, ὁ Πανταχοῦ Παρών καί τά Πάντα Πληρῶν, ὁ Θησαυρός τῶν Ἀγαθῶν καί Ζωῆς Χορτηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλῖδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχάς ἡμῶν.
Ἀμήν. Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (ἐκ γ') Δόξα... Καί νῦν...
Παναγία Τριᾶς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου.
Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον. Δόξα... Καί νῦν...
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομα σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ὦς ἐν οὐρανῶ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον, καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὦς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηρού.Αμήν.
Κύριε ἐλέησον ιβ'Δόξα... Καί νῦν...
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῶ.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῶ.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν αὑτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καί Θεῶ ἡμῶν.
ΨΑΛΜΟΣ 4
Ἐν τῷ ἐπικαλεῖσθαι με εἰσήκουσας μου, ὁ Θεός τῆς δικαιοσύνης μου, ἐν θλίψει ἐπλάτυνας με. Οικτείρησόν με, καί εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου.Υιοί ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; ἶνα τί ἀγαπᾶτε ματαιότητα, καί ζητεῖτε ψεύδος;Καί γνῶτε, ὅτι ἐθαυμάστωσε Κύριος τόν ὅσιον αὑτοῦ, Κύριος εἰσακούσεται μου, ἐν τῷ κεκραγέναι με πρός αυτόν.Οργίζεσθε, καί μή ἁμαρτάνετε, ἆ λέγετε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἐπί ταῖς κοίταις ὑμῶν κατανύγητε,Θύσατε θυσίαν δικαιοσύνης, καί ἐλπίσατε ἐπί Κύριον. Πολλοί λέγουσι, Τίς δείξει ἡμῖν τά ἀγαθά; Ἐσημειώθη ἐφ' ἡμᾶς τό φῶς τού προσώπου σου, Κύριε, ἔδωκας εὐφροσύνην εἰς τήν καρδίαν μου, Ἀπό καρποῦ σίτου, οἴνου καί ἐλαίου αὑτῶν επληθύνθησαν.Εν εἰρήνη ἐπί τό αὑτό κοιμηθήσομαι, καί υπνώσω, Ότι σύ, Κύριε, κατά μόνας ἐπ' ἐλπίδι κάτωκισάς με.
ΨΑΛΜΟΣ 6
Κύριε, μή τῷ θυμῶ σου ἐλέγξῃς με, μηδέ τῆ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με. Ελέησόν με, Κύριε, ὅτι ἀσθενής εἰμι ἴασαι με, Κύριε, ὅτι ἐταράχθη τά ὀστᾶ μου, καί ἡ ψυχή μου ἐταράχθη σφόδρα, καί σύ, Κύριε, ἕως πότε;Επίστρεψον, Κύριε, ῥῦσαι τήν ψυχήν μου, σῶσον με ἕνεκεν τού ἐλέους σου.Ότι οὑκ ἔστιν ἐν τῷ θανάτῳ ὁ μνημονεύων σου, ἐν δέ τῷ ᾄδῃ τίς εξομολογήσεταί σοι;Εκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου, λούσω καθ' ἑκάστην νύκτα τήν κλίνην μου, ἐνδάκρυσι μου τήν στρωμνήν μου βρέξω. Ἐταράχθη ἀπό θυμοῦ ὁ ὀφθαλμός μου, ἐπαλαιώθην ἐν πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς μου. Ἀπόστητε ἀπ' ἐμοῦ πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τήν ἀνομίαν, ὅτι εἰσήκουσε Κύριος τῆς φωνῆς τού κλαυθμοῦ μου, Ἤκουσε Κύριος τῆς δεήσεως μου, Κύριος τήν προσευχήν μου προσεδέξατο.Αισχυνθείησαν καί ταραχθείησαν πάντες οἱ ἐχθροί μου, ἀποστραφείησαν καί καταισχυνθείησαν σφόδρα διά τάχους.
ΨΑΛΜΟΣ Ι2
Ἕως πότε, Κύριε, ἐπιλήσῃ μου εἰς τέλος; ἕως πότε ἀποστρέφεις τό πρόσωπον σου ἀπ' εμού;Έως τίνος θήσομαι βουλάς ἐν ψυχῇ μου, ὀδύνας ἐν καρδία μου, ἡμέρας καί νυκτός;Έως πότε ὑψωθήσεται ὁ ἐχθρός μου ἐπ' ἐμέ; Ἐπίβλεψον, εἰσάκουσον μου, Κύριε, ὁ Θεός μου. Φώτισον τούς ὀφθαλμούς μου, μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον, μήποτε εἴπῃ ὁ ἐχθρός μου, Ἴσχυσα πρός αὑτόν. Οἱ θλίβοντες με αγαλλιάσονται, ἐάν σαλευθῶ, ἐγώ δέ, ἐπί τῷ ἐλέει σου ήλπισα.Αγαλλιάσεται ἡ καρδία μου ἐπί τῷ σωτηρίῳ σου, ἄσω τῷ Κυρίῳ τῷ εὐεργετήσαντι με, καί ψαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ Ὑψίστου.
Καί πάλιν
Ἐπίβλεψον, εἰσάκουσον μου, Κύριε, ὁ Θεός μου. Φώτισον τούς ὀφθαλμούς μου, μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον, μήποτε εἴπῃ ὁ ἐχθρός μου, Ἴσχυσα πρός αὑτόν.
Δόξα... Καί νῦν... Ἀλληλούια, Ἀλληλούια, Ἀλληλούια, Δόξα σοι ὁ Θεός, Μετανοίας (γ'), Κύριε, ἐλέησον (γ'), Δόξα... Καί νῦν...
ΨΑΛΜΟΣ 24
Πρός σέ, Κύριε, ἤρα τήν ψυχήν μου, ὁ Θεός μου, ἐπί σοί πέποιθα, μή καταισχυνθείην εἰς τόν αιώνα.Μηδέ καταγελασάτωσαν με οἱ ἐχθροί μου, καί γάρ πάντες οἱ ὑπομένοντες σε, οὐ μή καταισχυνθῶσιν. Αἰσχυνθήτωσαν οἱ ἀνομοῦντες διακενῆς, Τάς ὀδούς σου, Κύριε, γνώρισον μοι, καί τάς τρίβους σου δίδαξόν με.Οδήγησόν με ἐπί τήν ἀλήθειαν σου, καί δίδαξόν με, ὅτι σύ εἷ ὁ Θεός ὁ σωτήρ μου, καί σέ ὑπέμεινα ὅλην τήν ημέραν.Μνήσθητι τῶν οἰκτιρμῶν σου, Κύριε, καί τά ἐλέη σου, ὅτι ἀπό τού αἰῶνος εἰσιν. Ἁμαρτίας νεότητος μου καί ἀγνοίας μου μή μνησθής.Κατά τό ἔλεος σου μνήσθητι μου σύ, ἕνεκεν τῆς χρηστότητος σου, Κύριε, Χρηστός καί εὐθύς ὁ Κύριος, διά τοῦτο νομοθετήσει ἁμαρτάνοντας ἐν ὀδῷ. Ὁδηγήσει πραείς ἐν κρίσει, διδάξει πραείς ὀδούς αὑτοῦ. Πάσαι αἱ ὀδοί Κυρίου ἔλεος, καί ἀλήθεια τοῖς ἐκζητοῦσι τήν διαθήκην αὑτοῦ, καί τά μαρτύρια αὑτοῦ. Ἕνεκεν τού ὀνόματος σου, Κύριε, καί ἱλάσθητι τῆ ἁμαρτία μου, πολλή γάρ εστι.Τίς ἐστιν ἄνθρωπος ὁ φοβούμενος τόν Κύριον; νομοθετήσει αὑτῷ ἐν ὀδῷ ἤ ηρετίσατο.Η ψυχή αὑτοῦ ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσεται, καί τό σπέρμα αὑτοῦ κληρονομήσει γήν,Κραταίωμα Κύριος τῶν φοβουμένων αὑτόν, καί ἡ διαθήκη αὑτοῦ δηλώσει αὑτοῖς. Οἱ ὀφθαλμοί μου διά παντός πρός τόν Κύριον, ὅτι αὑτός ἐκσπάσει ἐκ παγίδος τούς πόδας μου.Επίβλεψον ἐπ' ἐμέ, καί ελέησόν με, ὅτι μονογενής καί πτωχός εἰμι εγώ. Αἲ θλίψεις τῆς καρδίας μου ἐπληθύνθησαν, ἐκ τῶν ἀναγκῶν μου ἐξάγαγε με. Ἴδε τήν ταπείνωσίν μου, καί τόν κόπον μου, καί ἄφες πάσας τάς ἁμαρτίας μου, Ἴδε τούς ἐχθροῦς μου, ὅτι ἐπληθύνθησαν, καί μῖσος ἄδικον ἐμίσησαν με. Φύλαξον τήν ψυχήν μου, καί ῥῦσαι με, μή καταισχυνθείην ὅτι ἤλπισα ἐπί σέ. Ἄκακοι καί εὐθεῖς εκολλῶντο μοι, ὅτι ὑπέμεινα σε, Κύριε.Λύτρωσαι, ὁ Θεός, τόν Ἰσραήλ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὑτοῦ.
ΨΑΛΜΟΣ 30
Ἐπί σοί, Κύριε, ἤλπισα, μή καταισχυνθείην εἰς τόν αἰῶνα, ἐν τῆ δικαιοσύνη σου ῥῦσαι με, καί ἐξελοῦ με. Κλῖνον πρός με τό οὕς σου, τάχυνον τού ἐξελέσθαι με. Γενοῦ μοι εἰς Θεόν ὑπερασπιστήν, καί εἰς οἶκον καταφυγῆς τού σώσαί με.Ότι κραταίωμα μου, καί καταφυγή μου εἰ σύ, καί ἕνεκεν τού ὀνόματος σου ὁδηγήσεις με, καί διαθρέψεις με. Ἐξάξεις με ἐκ παγίδος ταύτης, ἦς ἔκρυψαν μοι, ὅτι σύ εἰ ὁ ὑπερασπιστής μου, Κύριε,Εις χείράς σου Παραθήσομαι τό πνεῦμα μου, ἐλυτρώσω με, Κύριε, ὁ Θεός τῆς ἀληθείας. Ἐμίσησας τούς διαφυλάσσοντας ματαιότητας διακενῆς. Ἐγώ δέ ἐπί τῷ Κυρίῳ ἤλπισα, ἀγαλλιάσομαι καί εὐφρανθήσομαι ἐπί τῷ ἐλέει σου. Ὅτι ἐπεῖδες ἐπί τήν ταπείνωσίν μου, ἔσωσας ἐκ τῶν ἀναγκῶν τήν ψυχήν μου.Καί οὐ συνέκλεισας με εἰς χεῖρας ἐχθρῶν, ἔστησας ἔν εὐρυχώρῳ τούς πόδας μου.Ελέησόν με, Κύριε, ὅτι θλίβομαι, ἐταράχθη ἐν θυμῶ ὁ ὀφθαλμός μου, ἡ ψυχή μου, καί ἡ γαστήρ μου, Ὅτι ἐξέλιπεν ἐν ὀδύνη ἡ ζωή μου, καί τά ἔτη μου ἐν στεναγμοίς.Ησθένησεν ἐν πτωχεία ἡ ἰσχῦς μου, καί τά ὀστᾶ μου εταράχθησαν,Παρά πάντας τούς ἐχθρούς μου ἐγενήθην ὄνειδος, καί τοῖς γείτοσι μου σφόδρα, καί φόβος τοῖς γνωστοῖς μου. Οἱ θεωροῦντες με ἐξῶ ἔφυγον ἀπ' ἐμοῦ, επελήσθην ὡσεί νεκρός ἀπό καρδίας.Εγενήθην ὡσεί σκεῦος ἀπολωλός, ὅτι ἤκουσα ψόγον πολλῶν παροικούντων κυκλόθεν,Εν τῷ ἐπισυναχθῆναι αὑτούς ἄμα ἐπ' ἐμέ, τού λαβεῖν τήν ψυχήν μου εβουλεύσαντο.Εγώ δέ ἐπί σοί, Κύριε, ἤλπισα, εἶπα, Σύ εἰ ὁ Θεός μου ἐν ταῖς χερσί σου οἱ κλήροί μου.Ρύσαί με ἐκ χειρός ἐχθρῶν μου, καί ἐκ τῶν καταδιωκόντων με.Επίφανον τό πρόσωπον σου ἐπί τόν δοῦλον σου, σῶσον με ἐν τῷ ἐλέει σου Κύριε, μή καταισχυνθείην, ὅτι ἐπεκαλεσάμην σε.Αισχυνθείησαν ἀσεβεῖς, καί καταχθείησαν εἰς ᾄδου. Ἄλαλα γενηθήτω τά χείλη τά δόλια, τά λαλοῦντα κατά τού δικαίου ἀνομίαν, ἐν ὑπερηφανία καί εξουδενώσειῼς πολύ τό πλῆθος τῆς χρηστότητος σου, Κύριε, ἦς ἔκρυψας τοῖς φοβουμένοις σε.Εξειργάσω τοῖς ἐλπίζουσιν ἐπί σέ ἐναντίον τῶν υἱῶν τῶν ανθρώπων,Κατακρύψεις αὑτούς ἐν ἀποκρύφῳ τού προσώπου σου, ἀπό ταραχῆς ἀνθρώπων, Σκεπάσεις αὑτούς ἐν σκηνή ἀπό ἀντιλογίας γλωσσών.Ευλογητός Κύριος, ὅτι ἐθαυμάστωσε τό ἔλεος αὑτοῦ ἐν πόλει περιοχής.Εγώ δέ εἶπα ἐν τῆ ἐκστάσει μου, Ἀπέρριμμαι ἀπό προσώπου τῶν ὀφθαλμῶν σου. Διά τοῦτο εἰσήκουσας τῆς φωνῆς τῆς δεήσεως μου, ἐν τῷ κεκραγέναι με πρός σέ. Ἀγαπήσατε τόν Κύριον πάντες οἱ ὅσιοι αὑτοῦ ὅτι ἀληθείας ἐκζητεῖ Κύριος, καί ἀνταποδίδωσι τοῖς περισσώς ποιοῦσιν υπερηφανίανᾼνδρίζεσθε, καί κραταιούσθω ἡ καρδία ὑμῶν, πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπί Κύριον.
ΨΑΛΜΟΣ 90
Ο κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τού Ὑψίστου, ἐν σκέπη τού Θεοῦ τού οὐρανοῦ αυλισθήσεται.Ερεί τῷ Κυρίῳ, Ἀντιλήπτωρ μου εἷ, καί καταφυγῇ μου, ὁ Θεός μου, καί ἐλπιῶ ἐπ' αυτόν.Ότι αὑτός ῥύσεται σε ἐκ παγίδος θηρευτῶν, καί ἀπό λόγου ταραχώδους.Εν τοῖς μεταφρένοις αὑτοῦ ἐπισκιάσει σοι, καί ὑπό τάς πτέρυγας αὑτοῦ ἐλπιεῖς, ὅπλῳ κυκλώσει σε ἡ ἀλήθεια αὑτοῦ. Ὁῦ φοβηθήσῃ ἀπό φόβου νυκτερινοῦ, ἀπό βέλους πετομένου ἡμέρας. Ἀπό πράγματος ἐν σκότει διαπορευομένου, ἀπό συμπτώματος καί δαιμονίου μεσημβρινού. Πεσείται ἐκ τού κλίτους σου χιλίας, καί μυριάς ἐκ δεξιῶν σου, πρός σέ δέ οὑκ εγγιεί. Πλήν τοῖς ὀφθαλμοῖς σου κατανοήσεις, καί ἀνταπόδοσιν ἁμαρτωλῶν όψει. Ότι σύ, Κύριε, ἡ ἐλπίς μου, τόν Ὕψιστον ἔθου καταφυγήν σου.Όυ προσελεύσεται πρός σέ κακά, καί μάστιξ οὑκ ἐγγιεῖ ἐν τῷ σκηνώματι σου. Ὅτι τοῖς Ἀγγέλοις αὑτοῦ ἐντελεῖται περί σοῦ, τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὀδοῖς σου.Επί χειρῶν αρούσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρός λίθον τόν πόδα σου.Επί ἀσπίδα καί βασιλίσκον ἐπιβήσει, καί καταπατήσεις λέοντα καί δράκοντα,Ότι ἐπ' ἐμέ ἤλπισε, καί ῥύσομαι αὑτόν, σκεπάσω αὑτόν, ὅτι ἔγνω τό ὄνομα μου.Κεκράξεται πρός με, καί εἰσακούσομαι αὑτοῦ, μετ' αὑτοῦ εἰμι ἐν θλίψει, εξελούμαι αὑτόν, καί δοξάσω αὑτόν. Μακρότητα ἡμερῶν ἐμπλήσω αὑτόν, καί δείξω αὑτῷ τό σωτήριόν μου.
Δόξα... Καί νῦν... Ἀλληλούια, Ἀλληλούια, Ἀλληλούια. Δόξα σοι ὁ Θεός, Κύριε, ἐλέησον (γ') Δόξα... Καί νῦν...
Ἦχον πλ. Β'
Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καί ἡττᾶσθε.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Ἐπακούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς,
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Ἰσχυκότες ἡττᾶσθε.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Σάν γάρ πάλιν ἰσχύσητε, καί πάλιν ἡττηθήσεσθε.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καί ἤν ἄν βουλήν βουλεύσησθε, διασκεδάσει Κύριος.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός,
Καί λόγον, ὄν ἐάν λαλήσητε, οὐ μή ἐμμείνῃ ἐν ὑμῖν,
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Τόν δέ φόβον ὑμῶν οὐ μή φοβηθῶμεν, οὐδ' οὐ μή ταραχθῶμεν.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Κύριον δέ τόν Θεόν ἡμῶν, αὑτόν ἁγιάσωμεν, καί αὑτός ἔσται ἡμῖν φόβος.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καί ἐάν ἐπ' αὑτῷ πεποιθώς ὦ, ἔσται μοι εἰς ἁγιασμόν.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καί πεποιθώς ἔσομαι ἐπ' αὑτῷ, καί σωθήσομαι δι' αὑτοῦ.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Ἰδού ἐγώ καί τά παιδία, ἆ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός,
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Ό λαός ὁ πορευόμενος ἐν σκότει, ἴδε φῶς μέγα.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Oί κατοικοῦντες ἐν χώρα, καί σκιά θανάτου, φῶς λάμψει ἐφ' ἡμᾶς.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Ὅτι Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, Υἱός, καί ἐδόθη ἡμῖν,
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Oυ ἡ ἀρχή ἐγενήθη ἐπί τού ὤμου αὑτοῦ.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καί τῆς εἰρήνης αὑτοῦ οὑκ ἔστιν ὅριον,
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καί καλεῖται τό ὄνομα αὑτοῦ, Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Θαυμαστός σύμβουλος.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Θεός ἰσχυρός, Ἐξουσιαστής, Ἄρχων εἰρήνης.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Δόξα...
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καί νῦν...
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός , γνῶτε ἔθνη καί ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καί εὐθύς τά παρόντα Τροπάρια (χύμα).
Τήν ἡμέραν διελθών, εὐχαριστῶ σοι, Κύριε, τήν ἑσπέραν, αἰτοῦμαι, σῦν τῆ νυκτί ἀναμάρτητον, παράσχου μοι, Σωτήρ, καί σῶσον με,
Δόξα...
Τήν ἡμέραν παρελθών, δοξολογώ σε, Δέσποτα, τήν ἑσπέραν αἰτοῦμαι, σῦν τῆ νυκτί ἀσκανδάλιστον, παράσχου μοι, Σωτήρ, καί σῶσον με.
Καί νῦν...
Τήν ἡμέραν διαβάς, ὑμνολογῶ σε, Ἅγιε, τήν ἑσπέραν, αἰτοῦμαι, σύν τῆ νυκτί ἀνεπίβουλον, παράσχου μοι, Σωτήρ, καί σῶσον με.
Ἦχος πλ. β'
H ἀσώματος φύσις, τά Χερουβείμ, ἀσιγήτοις σε ὕμνοις, δοξολογεί. Ἑξαπτέρυγα ζῷα, τά Σεραφείμ, ταῖς ἀπαύστοις φωναῖς σε, υπερυψοί.Τών Ἀγγέλων τε πᾶσα ἡ στρατιά, τρισαγίοις σε ἆσμασιν, ευφημεί. Πρό γάρ πάντων ὑπάρχεις, ὁ ὤν Πατήρ, καί συνάναρχον ἔχεις, τόν σόν Υιόν.Καί ἰσότιμον φέρων, Πνεῦμα ζωῆς, τῆς Τριάδος δεικνύεις, τό αμερές. Παναγία Παρθένε, Μήτηρ Θεοῦ, οἱ τοῦ Λόγου αὐτόπται, καί υπουργοί,Προφητών καί Μαρτύρων, πάντες χοροί, ὡς ἀθάνατον ἔχοντες, τήν ζωήν. Ὑπέρ πάντων πρεσβεύσατε, ἐκτενῶς, ὅτι πάντες ὑπάρχομεν, ἐν δεινοῖς. Ἶνα πλάνης ῥυσθέντες, τοῦ πονηροῦ, τῶν Ἀγγέλων βοήσωμεν, τήν ᾠδήν,
Ἅγιε, Ἅγιε, Ἅγιε, Τρισάγιε Κύριε, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς, Ἀμήν.
Καί εὐθύς
Πιστεύω εἰς ἔνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν οὐρανοῦ καί γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καί ἀοράτων. Καί εἰς έναν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τόν Μονογενῆ, τόν ἐκ τοῦ Πατρός γεννηθέντα πρό πάντων τῶν αἰώνων, Φῶς ἐκ φωτός, Θεόν ἀληθινόν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι' οὐ τά πάντα ἐγένετο, Τόν δι' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καί σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἀγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου καί ενανθρωπήσαντα, Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν ἐπί Ποντίου Πιλάτου καί παθόντα καί ταφέντα, Καί ἀναστάντα τῆ τρίτη ἡμέρα κατά τάς Γραφάς, Καί ἀνελθόντα εἰς τούς Οὐρανούς καί καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός, Καί πάλιν ἐρχομενόν μετά δόξης κρίναι ζῶντας καί νεκρούς, Οὐ τῆς βασιλείας οὑκ ἔσται τέλος, Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό Κύριον, τό Ζωοποιόν, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον, τό σῦν Πατρί καί Υἱῶ συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, τό λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν, Εἰς Μίαν, Ἀγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν, Ὁμολογῶ ἐν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν, Καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος, Ἀμήν.
Ἦχος πλ. Β'
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν (ἐκ γ').
Πᾶσαι αἱ οὐράνιαι Δυνάμεις τῶν ἁγίων Ἀγγέλων καί Ἀρχαγγέλων, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν (δίς).
Ἅγιε Ἰωάννη, Προφῆτα καί Πρόδρομε, καί Βαπτιστά τού Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν (δίς).
Ἅγιοι ἔνδοξοι Ἀπόστολοι, Προφῆται, καί καί πάντες Ἅγιοι, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν.
Ὅσιοι, θεοφόροι Πατέρες ἡμῶν, Ποιμένες, καί Διδάσκαλοι τῆς οἰκουμένης, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν (δίς).
Η ἀήττητος, καί ἀκατάλυτος, καί θεία δύναμις τού τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, μή ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τούς ἁμαρτωλούς (δίς).
Ο Θεός, ἱλάσθητι ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς (τρίς).
Καί ἐλέησον ἡμᾶς (ἅπαξ).
Εἶτα, Τρισάγιον, Δόξα... Καί νῦν... Παναγία Τριάς, Κύριε, ἐλέησον (γ'), Δόξα... Καί νῦν... Πάτερ ἡμῶν... Ὅτι σοῦ ἐστιν...
Ἦχος Β'
Φώτισον τούς ὀφθαλμούς μου, Χριστέ ὁ Θεός, μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον, μήποτε εἴπῃ ὁ ἐχθρός μου, Ἴσχυσα πρός αὑτόν.
Δόξα...
Ἀντιλήπτωρ τῆς ψυχῆς μου, γενοῦ, ὁ Θεός, ὅτι μέσον διαβαίνω παγίδων πολλῶν, ρύσαί με ἐξ αὑτῶν, καί σῶσον με, ἀγαθέ, ὡς φιλάνθρωπος.
Καί νῦν... Θεοτοκίον
Ὅτι οὑκ ἔχομεν παρρησίαν, διά τά πολλά ἡμῶν ἁμαρτήματα, σύ τόν ἐκ σοῦ γεννηθέντα δυσώπησον, Θεοτόκε Παρθένε, πολλά γάρ ἰσχύει δέησις Μητρός, πρός εὐμένειαν Δεσπότου, μή παρίδῃς ἁμαρτωλῶν ἱκεσίας ἡ πάνσεμνος, ὅτι ἐλεήμων ἐστί, καί σῴζειν δυνάμενος, ὁ καί παθεῖν ὑπέρ ἡμῶν, σαρκί καταδεξάμενος.
Ἕτερα Τροπάρια, ψαλλόμενα ἡμέραν παρ' ἡμέρανἮχος πλ. δ'
Τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν μου, τό ἄυπνον ἐπίστασαι, Κύριε, καί τῆς ἀθλίας σαρκός μου, τό ἄτονον ἔγνως, ὁ πλάσας με' διό εἰς χείράς σου, παραθήσομαι τό πνεῦμα μου, Σκέπασόν με πτέρυξι τῆς σῆς ἀγαθότητος, μή ὑπνώσω εἰς θάνατον, καί τούς ἶνα νοερούς ὀφθαλμούς μου φώτισον, ἐν τῆ τρυφῇ τῶν θείων λόγων σου, καί διέγειρόν με ἐν καιρῶ εὐθέτῳ, πρός σήν δοξολογίαν, ὡς μόνος ἀγαθός καί φιλάνθρωπος.
Στίχ. Ἐπίβλεψον ἐπ' ἐμέ καί ελέησόν με, κατά τό κρίμα τῶν ἀγαπώντων τό ὄνομα σου.
Ὡς φοβερά ἡ κρίσις σου, Κύριε, τῶν Ἀγγέλων παρισταμένων, τῶν ἀνθρώπων εἰσαγομένων, τῶν βίβλων ἀνεῳγμένων, τῶν ἔργων ἐρευνωμένων, τῶν λογισμῶν ἐξεταζομένων, Ποία κρίσις ἔσται ἐν ἐμοί, τῷ συλληφθέντι ἐν ἁμαρτίαις; τίς μου τήν φλόγα κατασβέσει; τίς μου τό σκότος καταλάμψει; εἰ μή, σύ, Κύριε, ἐλεήσεις με, ὡς φιλάνθρωπος;
Δόξα...
Δάκρυα μοι δός, ὁ Θεός, ὡς πότε τῆ γυναικί τῆ ἁμαρτωλῷ, καί αξίωσόν με βρέχειν τούς πόδας σου, τούς ἐμέ ἐκ τῆς ὀδοῦ, τῆς πλάνης ἐλευθερώσαντας, καί μύρον εὐωδίας σοι προσφέρειν, βίον καθαρόν ἐν μετανοίᾳ μοι κτισθέντα, ἶνα ἀκούσω κἀγώ τῆς εὐκταίας σου φωνῆς, Η πίστις σου σέσωκε σε, πορεύου εἰς εἰρήνην.
Καί νῦν... Θεοτοκίον
Τήν ἀκαταίσχυντον, Θεοτόκε, ἐλπίδα σου ἔχων, σωθήσομαι, τήν προστασίαν σου κεκτημένος, Πανάχραντε, οὐ φοβηθήσομαι, καταδιώξω τούς ἐχθρούς μου, καί τροπώσομαι αὑτούς, μόνην ἀμπεχόμενος, ὡς θώρακα, τήν σκέπην σου, καί τήν παντοδύναμον βοήθειαν σου, καθικετεύων, βοῶ σοι Δέσποινα, σῶσον με ταῖς πρεσβείαις σου, καί ανάστησόν με ἐκ ζοφώδους ὕπνου, πρός σήν δοξολογίαν, δυνάμει τού ἐκ σοῦ σαρκωθέντος, Υἱοῦ τού Θεοῦ.
Τό Κύριε, ἐλέησον (μ') Δόξα... Καί νῦν... Τήν τιμιωτέραν... Eν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον, Πάτερ. ὁ Ἱερεύς Δι' εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν...
Εὐχήν τού Μεγάλου Βασιλείου
Κύριε, Κύριε, ὁ ῥυσάμενος ἡμᾶς ἀπό παντός βέλους πετομένου ἡμέρας, ῥῦσαι ἡμᾶς καί ἀπό παντός πράγματος ἐν σκότει διαπορευομένου, Πρόσδεξαι θυσίαν ἑσπερινήν, τάς τῶν χειρῶν ἡμῶν ἐπάρσεις, Καταξίωσον δέ ἡμᾶς καί τό νυκτερινόν στάδιον ἀμέμπτως διελθεῖν, ἀπειράστους κακῶν, καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπό πάσης ταραχῆς καί δειλίας, τῆς ἐκ τού διαβόλου ἡμῖν προσγινομένης, Χάρισαι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν κατάνυξιν, καί τοῖς λογισμοῖς ἡμῶν μέριμναν τῆς ἐν τῆ φοβερά καί δικαία σου κρίσει ἐξετάσεως Καθήλωσον ἐκ τού φόβου σου τάς σάρκας ἡμῶν, καί νέκρωσον τά μέλη ἡμῶν τά ἐπί τῆς γῆς, ἶνα καί ἐν τῆ καθ' ὕπνον ἡσυχία εμφαιδρυνώμεθα τῆ θεωρίᾳ τῶν κριμάτων σου, Ἀπόστησον δέ ἀφ' ἡμῶν πᾶσαν φαντασίαν ἀπρεπῆ, καί ἐπιθυμίαν βλαβεράν, Διανάστησον δέ ἡμᾶς ἐν τῷ καιρῶ τῆς προσευχῆς ἐστηριγμένους ἐν τῆ πίστει, καί προκόπτοντας ἐν τοῖς παραγγέλμασι σου, εὐδοκία καί ἀγαθότητι τού μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ' οὗ εὐλογητός εἷ, σῦν τῷ παναγίῳ, καί ἀγαθῶ, καί ζωοποιῶ σου Πνεύματι, νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.
Δεῦτε, προσκυνήσωμεν... (ἐκ γ' ) Μετανοίας (γ' ), Εἶτα τούς Ψαλμούς
ΨΑΛΜΟΣ 50
Ελέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἐλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημα μου ἐπί πλεῖον πλύνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιον μοῦ ἐστιν διά παντός σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιον σου ἐποίησα ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαι σε ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις εκίσσησέν με ἡ μήτηρ μου ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσας μοι ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι ἀκουτιείς με ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστᾶ τεταπεινωμένα ἀπόστρεψον τό πρόσωπον σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα ευθές εγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου μή ἀπορρίψῃς με ἀπό τού προσώπου σου καί τό πνεῦμα τό ἅγιον σου μή ἀντανέλῃς ἀπ' ἐμοῦ ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξον με, διδάξω ἀνόμους τάς ὀδούς σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου αγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην σου κύριε τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσιν σου ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὑκ εὐδοκήσεις θυσία τῷ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὑκ ἐξουθενώσει ἀγάθυνον κύριε ἐν τῆ εὐδοκία σου τήν Σίων καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον σου μόσχους.
ΨAΛMΟΣ 101
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, καί ἡ κραυγή μου πρός σέ ἐλθέτω. Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπον σου ἀπ' ἐμοῦ, ἐν ἤ ἄν ἡμέρα, θλίβωμαι, κλῖνον πρός με τό οὕς σου, Ἐν ἤ ἄν ἡμέρα ἐπικαλέσωμαι σε, ταχύ ἐπάκουσον μου, Ὅτι ἐξέλιπον ὡσεί καπνός αἱ ἡμέραι μου, καί τά ὀστᾶ μου ὡσεί φρύγιον συνεφρύγησαν.Επλήγην ὡσεί χόρτος, καί ἐξηράνθη ἡ καρδία μου, ὅτι ἐπελαθόμην τού φαγεῖν τόν ἄρτον μου. Από φωνῆς τού στεναγμοῦ μου ἐκολλήθη τό ὀστοῦν μου τῆ σαρκί μου ῼμοιώθην πελεκᾶνι ἐρημικῷ, ἐγενήθην ὡσεί νυκτικόραξ ἐν οικοπέδω. Ηγρύπνησα, καί ἐγενόμην ὡς στρουθίον μονάζον ἐπί δώματος.Όλην τήν ἡμέραν ὠνείδιζον με οἱ ἐχθροί μου, καί οἱ ἐπαινοῦντες με κατ' ἐμοῦ ώμνυον.Ότι σποδόν ὡσεί ἄρτον ἔφαγον, καί τό πόμα μου μετά κλαυθμοῦ εκίρνων.Από προσώπου τῆς ὀργῆς σου καί τού θυμοῦ σου, ὅτι ἐπάρας κατέρραξάς με. Αι ἡμέραι μου ὡσεί σκιά ἐκλίθησαν, κἀγώ ὡσεί χόρτος εξηράνθην.Σύ δέ, Κύριε, εἰς τόν αἰῶνα μένεις, καί τό μνημόσυνον σου εἰς γενεάν καί γενεάν Σύ ἀναστάς οἰκτειρήσεις τήν Σίων, ὅτι καιρός τού οικτειρήσαι αὑτήν, ὅτι ᾔκει καιρός.Ότι εὐδόκησαν οἱ δούλοί σου τούς λίθους αὑτῆς, καί τόν χοῦν αὑτῆς οικτειρήσουσι.Καί φοβηθήσονται τά ἔθνη τό ὄνομα σου, Κύριε, καί πάντες οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς τήν δόξαν σου.Ότι οἰκοδομήσει Κύριος τήν Σίων, καί ὀφθήσεται ἐν τῆ δόξῃ αυτού.Επέβλεψεν ἐπί τήν προσευχήν τῶν ταπεινῶν, καί οὑκ ἐξουδενώσει τήν δέησιν αὑτῶν. Γραφήτω αὕτη εἰς γενεάν ἑτέραν, καί λαός ὁ κτιζόμενος αἰνέσει τόν Κύριον. Ὅτι ἐξέκυψεν ἐξ ὕψους ἀγίου αὑτοῦ, Κύριος ἐξ οὐρανοῦ ἐπί τήν γῆν επέβλεψε.Τού ἀκούσαι τού στεναγμοῦ τῶν πεπεδημένων, τού λῦσαι τούς υἱούς τῶν τεθανατωμένων. Τοῦ ἀναγγείλαι ἔν Σίων τό ὄνομα Κυρίου, καί τήν αἴνεσιν αὑτοῦ ἐν Ιερουσαλήμ. Εν τῷ ἐπισυναχθῆναι λαούς ἐπί τό αὑτό, καί βασιλεῖς τού δουλεύειν τῷ Κυρίω Απεκρίθη αὑτῷ ἐν ὀδῷ ἰσχύος αὑτοῦ, Τήν ὀλιγότητα τῶν ἡμερῶν μου ἀνάγγειλον μοι.Μή ἀναγάγῃς με ἐν ἡμίσει ἡμερῶν μου, ἐν γενεά γενεῶν τά ἔτη σου. Κατ' ἀρχάς σύ, Κύριε, τήν γῆν ἐθεμελίωσας, καί ἔργα τῶν χειρῶν σοῦ εἰσιν οἱ ουρανοί.Αυτοί ἀπολοῦνται, σύ δέ διαμένεις, καί πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται. Καί ὡσεί περιβόλαιον ἑλίξεις αὑτούς, καί ἀλλαγήσονται, σύ δέ ὁ αὑτός εἷ, καί τά ἔτη σου οὑκ εκλείψουσιν.Οι υἱοί τῶν δούλων σου κατασκηνώσουσι, καί τό σπέρμα αὑτῶν εἰς τόν αἰῶνα κατευθυνθήσεται.
Καί τήν Εὐχήν
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΝΑΣΣΗ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΑΣ
Κύριε παντοκράτορ, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, τοῦ Ἀβραάμ, καί Ισαάκ, καί Ιακώβ, καί τού σπέρματος αὑτῶν τού δικαίου, ὁ ποιήσας τόν οὐρανόν καί τήν γῆν σύν παντί τῷ κόσμῳ αὑτῶν, ὁ πεδήσας τήν θάλασσαν τῷ λόγῳ τού προστάγματος, σου, ὁ κλείσας τήν ἄβυσσον, καί σφραγισάμενος αὑτήν τῷ φοβερῷ καί ἐνδόξῳ ὀνόματι σου, ὄν πάντα φρίσσει καί τρέμει ἀπό προσώπου τῆς δυνάμεως σου, ὅτι ἄστεκτος ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς δόξης σου, καί ἀνυπόστατος ἡ ὀργῇ τῆς ἐπί ἁμαρτωλοῖς ἀπειλῆς σου, ἀμέτρητον τε καί ἀνεξιχνίαστον τό ἔλεος τῆς ἐπαγγελίας σου, Σύ γάρ εἰ Κύριος ὕψιστος, εὔσπλαγχνος, μακρόθυμος, καί πολυέλεος, καί μετανοῶν ἐπί κακίας ἀνθρώπων, Σύ, Κύριε, κατά τό πλῆθος τῆς χρηστότητος σου ἐπηγγείλω μετάνοιαν, καί ἄφεσιν τοῖς ἡμαρτηκόσι σοι, καί τῷ πλήθει τῶν οἰκτιρμῶν σου ὥρισας μετάνοιαν ἁμαρτωλοῖς εἰς σωτηρίαν, Σύ οὖν, Κύριε, ὁ Θεός τῶν δυνάμεων, οὑκ ἔθου μετάνοιαν δικαίοις, τῷ Ἀβραάμ, καί Ισαάκ, καί Ιακώβ, τοῖς οὐχ ἡμαρτηκόσι σοι, ἀλλ' ἔθου μετάνοιαν ἐπ' ἐμοί τῷ ἁμαρτωλῷ, διότι ἥμαρτον ὑπέρ ἀριθμόν ψάμμου θαλάσσης, Ἐπλήθυναν αἱ ἀνομίαι μου, Κύριε, ἐπλήθυναν αἱ ἀνομίαι μου, καί ούκ εἰμι ἄξιος ἀτενίσαι, καί ἰδεῖν τό ὕψος τού οὐρανοῦ, ἀπό τού πλήθους τῶν ἀδικιῶν μου, κατακαμπτόμενος πολλῷ δεσμῶ σιδηρῶ, εἰς τό μή ἀνανεύσαι τήν κεφαλήν μου, καί οὑκ ἔστι μοι ἄνεσις, διότι παρώργισα τόν θυμόν σου, καί τό πονηρόν ἐνώπιον σου ἐποίησα, μή ποιήσας τό θέλημά σου, καί μή φυλάξας τά προστάγματα σου, Καί νῦν, κλίνω γόνυ καρδίας, δεόμενος τῆς παρά σοῦ χρηστότητος, Ἡμάρτηκα, Κύριε, ἡμάρτηκα, καί τάς ἀνομίας μου ἐγώ γινώσκω, ἀλλ' αἰτοῦμαι δεόμενος, Ἄνες μοι, Κύριε, ἄνες μοι, καί μή συναπολέσῃς με ταῖς ἀνομίαις μου, μηδέ εἰς τόν αἰῶνα μηνίσας τηρήσῃς τά κακά μοι, μηδέ καταδικάσῃς με ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γῆς, διότι σύ εἰ Θεός, Θεός τῶν μετανοούντων, καί ἐν ἐμοί δείξεις πᾶσαν τήν ἀγαθωσύνην σου, ὅτι ἀνάξιον ὄντα, σώσεις με κατά τό πολύ έλεός σου, καί αἰνέσω σε διά παντός ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ζωῆς μου, Ὅτι σέ ὕμνει πᾶσα ἡ δύναμις τῶν οὐρανῶν, καί σοῦ ἐστιν ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.
Τρισάγιον, Μετανοίας (γ') Δόξα... Καί νῦν... Παναγία Τριάς... Κύριε ἐλέησον (γ') Δόξα... Καί νῦν... Πάτερ ἡμῶν... Ὅτι σοῦ ἐστιν...
(Καί ψάλλομεν, πραείᾳ τῆ φωνή, τά Κατανυκτικά ταύτᾳ τροπάρια.)
Ἦχος πλ. Β'
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τήν ἱκεσίαν, ὦς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλεῆσον ἡμᾶς.
Δόξα...
Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί σοί γάρ πεποίθαμεν, μή ὀργισθῇς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῇς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν, ἀλλ' ἐπίβλεψον καί νῦν, ὦς εὔσπλαγχνος, καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, σύ γάρ εἷ Θεός ἡμῶν, καί ἡμεῖς λαός σου, πάντες ἔργα χειρῶν σου, καί τό ὄνομα σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν...
Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς σέ, μή αστοχήσωμεν, ῥυσθείημεν διά σοῦ τῶν περιστάσεων, σύ γάρ εἷ ἡ σωτρηρία τού γένους τῶν χριστιανῶν.
Κύριε έλέησον μ'Δόξα... Καί νῦν...
Τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.
Ἐν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον Πάτερ.
ὁ Ἱερεύς, Δι' εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν...
Καί τήν Εὐχήν
Δέσποτα Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υἱέ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καί Ἅγιον Πνεῦμα, μία θεότης, μία Δύναμις, ελέησόν με τόν ἁμαρτωλόν, καί οἷς ἐπίστασαι κρίμασι, σῶσον με τόν ἀνάξιον δοῦλον σου, ὅτι εὐλογητός εἷ, εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν... (γ'), Μετανοίας (γ'), Εἶτα τούς ψαλμούς:
ΨΑΛΜΟΣ 69
Θεός, εἰς τήν βοήθειαν μου πρόσχες, Κύριε, εἰς τό βοηθῆσαι μοι σπεύσον. Αισχυνθήτωσαν καί ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντες τήν ψυχήν μου. Αποστραφήτωσαν εἰς τά ὀπίσω, καί καταισχυνθήτωσαν οἱ βουλόμενοι μοι κακά. Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόμενοι, οἱ λέγοντες μοι, Εὖγε, εύγε.Αγαλλιάσθωσαν καί εὐφρανθήτωσαν ἐπί σοί πάντες, οἱ ζητοῦντες σε, ὁ Θεός, καί λεγέτωσαν διαπαντός, Μεγαλυνθήτω ὁ Κύριος, οἱ ἀγαπῶντες τό σωτήριον σου. Εγώ δέ πτωχός εἰμι καί πένης, ὁ Θεός, βοήθησόν μοι, Βοηθός μου καί ῥύστης μου εἷ σύ, Κύριε, μή χρονίσῃς.
Ψαλμός 142
Κύριε εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου ἐνώτισαι τήν δέησιν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου ἐπάκουσον μου ἐν τῆ δικαιοσύνη σου καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τού δούλου σου ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιον σου πᾶς ζῶν ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου ἐκάθισεν με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ηκηδίασεν ἐπ' ἐμέ τό πνεῦμα μου ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων καί ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου ἐν ποιήμασιν τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων διεπέτασα τάς χεῖρας μου πρός σέ ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοι διάψαλμα ταχύ εἰσάκουσον μου κύριε ἐξέλιπεν τό πνεῦμα μου μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπον σου ἀπ' ἐμοῦ καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον ἀκουστόν ποίησον μοι τό πρωί τό έλεός σου ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα γνώρισον μοι κύριε ὀδόν ἐν ἡ πορεύσομαι ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μου ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου κύριε ὅτι πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τού ποιεῖν τό θέλημά σου ὅτι σύ εἷ ὁ Θεός μου τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῆ εὐθείᾳ ἕνεκα τού ὀνόματος σου κύριε ζήσεις με ἐν τῆ δικαιοσύνη σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολεθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου ὅτι δοῦλος σοῦ εἰμί ἐγώ.
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία, Ὑμνοῦμεν σε, εὐλογοῦμεν σε, προσκυνοῦμεν σε, δοξολογούμέν σε, εὐχαριστοῦμεν σοι, διά τήν μεγάλην σου δόξαν, Κύριε Βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υἱέ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καί Ἅγιον Πνεῦμα, Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνός τού θεοῦ, ὁ Υἱός τού Πατρός, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τού κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τάς ἁμαρτίας τού κόσμου, Πρόσδεξαι τήν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιά τού Πατρός, καί ἐλέησον ἡμᾶς, Ὅτι σύ εἷ μόνος Ἅγιος, σύ εἷ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός, Ἀμήν. Καθ' ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε, καί αἰνέσω τό ὄνομα σου εἰς τόν αἰῶνα καί εἰς τόν αἰῶνα τού αἰῶνος, Κύριε, καταφυγῇ ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καί γενεά, Ἐγώ εἶπα, Κύριε, ελέησόν με, ἴασαι τήν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτον σοι, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον, δίδαξόν με τού ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἷ ὁ Θεός μου. Ὅτι παρά σοί πηγῇ ζωῆς, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φώς, Παράτεινον τό έλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῆ ἡμέρα ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς, Εὐλογητός εἷ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, καί αἰνετόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομα σου εἰς τούς αἰῶνας, Ἀμήν, Γένοιτο, Κύριε, τό έλεός σου ἐφ' ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπί σέ, Εὐλογητός εἷ, Κύριε, δίδαξόν με τά δικαιώματα σου, Εὐλογητός εἷ, Δέσποτα, συνέτισόν με τά δικαιώματα σου, Εὐλογητός εἷ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασι σου, Κύριε, τό έλεός σου εἰς τόν αἰῶνα, τά ἔργα τῶν χειρῶν σου μή παρίδῃς, Σοί πρέπει αἶνος, σοί πρέπει ὕμνος, σοί δόξα πρέπει, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῶ, καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.
Τρισάγιον, Δόξα... Καί νῦν... Παναγία Τριάς... Κύριε, ἐλέησον (γ') Δόξα... Καί νῦν... Πάτερ ἡμῶν...
Καί ψάλλομεν τό ἑπόμενον Τροπάριον μετά τῶν στίχων αὑτοῦ
Ἦχος πλ. Β'
Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ' ἡμῶν γενοῦ, ἄλλον γάρ ἐκτός σου βοηθόν, ἐν θλίψεσιν οὑκ ἔχομεν, Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς.
Στίχ. Αἰνεῖτε τόν Θεόν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὑτοῦ, αἰνεῖτε αὑτόν ἐν στερεώματι τῆς δυνάμεως αὑτοῦ.
Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ' ἡμῶν γενοῦ, ἄλλον γάρ ἐκτός σου βοηθόν, ἐν θλίψεσιν οὑκ ἔχομεν, Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς.
Στίχ. Αἰνεῖτε αὑτόν ἐπί ταῖς δυναστείας αὑτοῦ, αἰνεῖτε αὑτόν κατά τό πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὑτοῦ.
Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ' ἡμῶν γενοῦ, ἄλλον γάρ ἐκτός σου βοηθόν, ἐν θλίψεσιν οὑκ ἔχομεν, Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς.
Στίχ. Αἰνεῖτε αὑτόν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος, αἰνεῖτε αὑτόν ἐν ψαλτηρίῳ καί κιθάρα.
Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ' ἡμῶν γενοῦ, ἄλλον γάρ ἐκτός σου βοηθόν, ἐν θλίψεσιν οὑκ ἔχομεν, Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς.
Στίχ. Αἰνεῖτε αὑτόν ἐν τυμπάνῳ καί χορῷ, αἰνεῖτε αὑτόν ἐν χορδαῖς καί ὀργάνῳ.
Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ' ἡμῶν γενοῦ, ἄλλον γάρ ἐκτός σου βοηθόν, ἐν θλίψεσιν οὑκ ἔχομεν, Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς.
Στίχ. Αἰνεῖτε αὑτόν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις, αἰνεῖτε αὑτόν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ, Πᾶσα πνοῇ αἰνεσάτω τόν Κύριον.
Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ' ἡμῶν γενοῦ, ἄλλον γάρ ἐκτός σου βοηθόν, ἐν θλίψεσιν οὑκ ἔχομεν, Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς.
Αἰνεῖτε τόν Θεόν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὑτοῦ.
Αἰνεῖτε αὑτόν ἐν στερεώματι τῆς δυνάμεως αὑτοῦ.
Καί πάλιν οἱ δύο Χοροί ὁμοῦ, ἀργότερον
Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ' ἡμῶν γενοῦ, ἄλλον γάρ ἐκτός σου βοηθόν, ἐν θλίψεσιν οὑκ ἔχομεν, Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα...
Κύριε, εἰ μή τούς Ἁγίους σου εἴχομεν πρεσβευτάς, καί τήν ἀγαθότητα σου συμπαθοῦσαν ἡμῖν, πώς ἐτολμῶμεν, Σῶτερ, ὑμνῆσαι σε, ὄν εὐλογοῦσιν απαύστως Ἄγγελοι; Καρδιογνῶστα, φεῖσαι τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Καί νῦν... Θεοτοκίον
Πολλά τά πλήθη τῶν ἐμῶν, Θεοτόκε, πταισμάτων, πρός σέ κατέφυγον, Ἀγνῇ, σωτηρίας δεόμενος, Ἐπίσκεψαι τήν ἀσθενοῦσαν μου ψυχήν, καί πρέσβευε τῷ Υἱῶ σου καί Θεῶ ἡμῶν, δοθῆναι μοι τήν ἄφεσιν, ὤν ἔπραξα δεινῶν, μόνη εὐλογημένη.
Παναγία Θεοτόκε, τόν χρόνον τῆς ζωῆς μου, μή ἐγκαταλίπῃς με, ἀνθρωπίνη προστασία, μή καταπιστεύσῃς με, ἀλλ' αὑτῇ ἀντιλαβοῦ, καί ελέησόν με.
Καί ὁ Β' Χορός
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τού Θεοῦ, φύλαξον με ὑπό τήν σκέπην σου.
Εἶτα τό, Κύριε, ἐλέησον (μ')
Ο ἐν παντί καιρῶ καί πάσῃ ὤρα ἐν οὐρανῶ καί ἐπί γῆς προσκυνούμενος καί δοξαζόμενος Χριστός ὁ Θεός, ὁ μακρόθυμος, ὁ πολυέλεος, ὁ πολυέσπλαγχνος, ὁ τούς δικαίους ἀγαπῶν καί τούς ἁμαρτωλούς ἐλεών, ὁ πάντας καλῶν πρός σωτηρίαν διά τῆς ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων ἀγαθῶν , αὑτός, Κύριε, πρόσδεξαι καί ἡμῶν ἐν τῆ ὤρα ταύτῃ τάς ἐντεύξεις καί ἴθυνον τήν ζωήν ἡμῶν πρός τάς ἐντολάς σου, Τάς ψυχάς ἡμῶν ἁγίασον, τά σώματα ἅγνισον , τούς λογισμούς διόρθωσον, τάς ἐννοίας κάθαρον καί ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό πάσης θλίψεως, κακῶν καί ὀδύνης, Τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις σου Ἀγγέλοις, ἶνα τῆ παρεμβολῇ αὑτῶν φρουρούμενοι καί ὁδηγούμενοι καταντήσωμεν εἰς τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί εἰς τήν ἐπίγνωσιν τῆς ἀπροσίτου σου δόξης, ὅτι εὐλογητός εἰ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.
Κύριε ἐλέησον γ '.Δόξα... Καί νῦν...
Τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.
Καί ποιοῦμεν τάς τρεῖς μεγάλας μετανοίας, Είθ' οὕτω, λέγομεν καθ' ἑαυτούς καί ἔνα στίχον τῆς Εὐχῆς τού Ὁσίου Εφραίμ.
Κύριε, καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δώς.
Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καί ἀγάπης, χάρισαι μοι τῷ σῶ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τού ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητός εἷ, εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Μετά δέ ταύτας, ἑτέρας μικράς ιβ' λέγοντες καθ' ἑκάστην, τό ὁ Θεός, ἱλάσθητι μοι τῷ ἁμαρτωλῷ, καί ελέησόν με, καί πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, καί τόν τελευταῖον στίχον τῆς ἀνωτέρω Εὐχῆς.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τού ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητός εἷ, εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Μεθ' ἤν, Τρισάγιον, Παναγία Τριᾶς... Πάτερ ἡμῶν... Ὅτι σοῦ ἐστιν...
Κύριε, ἐλέησον (ιβ') Εἶτα τάς ἑπομένας Εὐχάς.
ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ
(Παύλου μοναχοῦ, Mονής τῆς Εὐεργέτιδος)
Ἄσπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἀγνῇ Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα, ἡ Θεόν Λόγον τοῖς ἀνθρώποις τῆ παραδόξῳ σου κυήσει ἑνώσασα καί τήν ἀπωσθεῖσαν φύσιν τοῦ γένους ἡμῶν τοῖς οὐρανίοις συνάψασα, ἡ τῶν ἀπηλπισμένων μόνη ἐλπίς καί τῶν πολεμουμένων βοήθεια, ἡ ἑτοίμη ἀντίληψις τῶν εἰς σε προστρεχόντων, καί πάντων τῶν Χριστιανῶν τό καταφύγιον, μή βδελύξῃ με τόν ἁμαρτωλόν, τόν ἐναγῆ, τόν αἰσχροῖς λογισμοῖς καί λόγοις καί πράξεσιν ὅλον ἐμαυτόν ἀχρειώσαντα, καί τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου, ῥαθυμία γνώμης, δοῦλον γενόμενον, ἀλλ' ὡς τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ Μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαγχνίθητι ἐπ' ἐμοί τῷ ἁμαρτωλῷ καί ἀσώτῳ, καί δέξαι μου τήν ἐκ ῥυπαρῶν χειλέων προσφερομένην σοι δέησιν, καί τόν σόν Υἱόν , καί ἡμῶν Δεσπότην καί Κύριον, τῆ μητρικῇ σου παρρησίᾳ χρωμένη δυσώπησον, ἶνα ἀνοίξῃ κάμοι τά φιλάνθρωπα σπλάγχνα τῆς αὑτοῦ ἀγαθότητος καί, παριδών μου τά ἀναρίθμητα πταίσματα, ἐπιστρέψῃ με πρός μετάνοιαν καί τῶν αὑτοῦ ἐντολῶν ἐργάτην δόκιμον ἀναδείξῃ με. Καί πάρεσό μοι ἀεί ὡς ἐλεήμων καί συμπαθῇς καί φιλάγαθος, ἐν μέν τῷ παρόντι βίῳ θερμή προστάτις καί βοηθός, τάς τῶν ἐναντίων ἐφόδους ἀποτειχίζουσα καί πρός σωτηρίαν καθοδηγοῦσα με, καί ἐν τῷ καιρῶ τῆς ἐξόδου μου τήν ἀθλίαν μου ψυχήν περιέπουσα καί τάς σκοτεινάς ὄψεις τῶν πονηρῶν δαιμόνων πόρρω αὑτῆς ἀπελαύνουσα, ἐν δε τῆ φοβερᾷ ἥμερα τῆς κρίσεως, τῆς αἰωνίου με ῥυομένη κολάσεως, καί τῆς ἀπορρήτου δόξης τοῦ σου Υἱοῦ καί Θεοῦ ἡμῶν κληρονόμον με ἀποδεικνύουσα. Ἦς καί τύχοιμι, Δέσποινα μου, ὑπεραγία Θεοτόκε, διά τῆς σής μεσιτείας καί ἀντιλήψεως, χάριτι καί φιλανθρωπία τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ, τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὦ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις, σύν τῷ ἀνάρχῳ αὑτοῦ Πατρί καί τῷ παναγίῳ καί ἀγαθῶ καί ζωοποιῶ αὑτοῦ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων , Ἀμήν.
ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
(Ἀντιόχου Μοναχοῦ τού Πανδέκτου)
Καί δός ἡμῖν, Δέσποτα, πρός ὕπνον ἀπιοῦσιν , ἀνάπαυσιν σώματος καί ψυχῆς, καί διαφύλαξον ἡμᾶς ἀπό τοῦ ζοφεροῦ ὕπνου τῆς ἁμαρτίας καί ἀπό πάσης σκοτεινῆς καί νυκτερινῆς ἡδυπαθείας. Παῦσον τάς ὁρμᾷς τῶν παθῶν , σβέσον τά πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ τά καθ' ἡμῶν δολίως κινούμενα, Τάς τῆς σαρκός ἡμῶν ἐπαναστάσεις κατάστειλον καί πάν γεῶδες καί ὑλικόν ἡμῶν φρόνημα κοιμίσον. Καί δώρησαι ἡμῖν, ο Θεός, γρήγορον νοῦν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν , ὕπνον ἐλαφρόν καί πάσης σατανικῆς φαντασίας ἀπηλλαγμένον, Διανάστησον δε ἡμᾶς ἐν τῷ καιρῶ τῆς προσευχῆς ἐστηριγμένους ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου καί τήν μνήμην τῶν σῶν κριμάτων ἐν ἑαυτοῖς ἀπαράθραυστον ἔχοντας, Παννύχιον ἡμῖν τήν σήν δοξολογίαν χάρισαι εἰς τό ὑμνεῖν καί εὐλογεῖν καί δοξάζειν τό πάντιμον καί μεγαλοπρεπές ὄνομα σου, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ ἀγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.
Ὑπερένδοξε, ἀειπάρθενε, εὐλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε τήν ἡμετέραν προσευχήν τῷ Υἱῶ σου καί Θεῶ ἡμῶν , καί αἴτησαι ἶνα σώσῃ διά σου τάς ψυχάς ἡμῶν.
Η ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγῇ μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τό Πνεῦμα τό ἅγιον, Τριᾶς ἀγία, δόξα σοι.
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σε ἀνατίθημι, Μήτηρ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπό τήν σκέπην σου.
Τῆ μέν Δευτέρα, Τετάρτη καί Παρασκευή ἑσπέρας.Ἦχος Β' Ὅτε ἐκ τού ξύλου
Πάντων προστατεύεις, Ἀγαθή, τῶν καταφευγόντων ἐν πίστει τῆ κραταιᾷ σου χειρί, ἄλλην γάρ οὑκ ἔχομεν ἁμαρτωλοί πρός Θεόν, ἐν κινδύνοις καί θλίψεσιν, ἀεί μεσιτείαν, οἱ κατά Θεοῦ τού καμπτόμενοι ὑπό πταισμάτων, πολλῶν, Μῆτερ τοῦ Ὑψίστου, ὅθεν σοι προσπίπτομεν, Ῥῦσαι πάσης περιστάσεως τούς δούλους σου.
Τῆ δέ Τρίτη ἑσπέρας καί τῆ Πέμπτη ψάλλεται, τόἮχος ἀ'
Σφαγήν σου τήν ἄδικον Χριστέ, ἡ Παρθένος βλέπουσα, όδυρομένη ἐβόα σοι Τέκνον γλυκύτατον, πώς ἀδίκως θνῄσκεις; πώς τῷ ξύλῳ κρέμασαι, ὁ πᾶσαν γῆν κρεμάσας τοῖς ὕδασι; Μή λίπῃς μόνην με, Εὐεργέτα πολυέλεε, τήν Μητέρα καί δούλην σου δέομαι.
Δί' εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν,
ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.