Ιστορικό Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Ρόδου

Κυρ Αυγ 11, 2019 7:48 am

Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Ρόδου

Ταυτότητα Ιεράς Μονής

Νομός: Δωδεκανήσου

Περιοχή: Ιξιά, Ρόδος

Ονομασία Μονής: Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης

Χρονολόγηση: Αρχές του 19ου αι. (πριν το 1826)

Περίοδος: Νεότερη

Γιορτάζει: Παρασκευή της Διακαινησίμου και 7η Αυγούστου

Φορέας Προστασίας: Ιερά Μητρόπολη Ρόδου

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 22410-34009

Ωράριο Επισκεψιμότητας: Ολοήμερο

Διεύθυνση: Ιξιά, Ρόδος

Ιστορικά Στοιχεία

Ιστορία Μονής

Η Ιερά Μονή της Παναγίας Φανερωμένης βρίσκεται στην περιοχή της Ιξιάς, 4,5χλμ. έξω από την πόλη της Ρόδου, επί του κεντρικού οδικού άξονα Ρόδου-Κρεμαστής. Ο χώρος, όπου βρίσκεται σήμερα η μονή, κατά τον 19ο αι. ήταν τόπος απομονώσεως των λεπρών, γι’ αυτό και η μονή αναφέρεται και ως “Παναγία Λουβιαρίτσα”, όπου ‘λούβα’ στην τοπική διάλεκτο σημαίνει λέπρα και αυτός που υποφέρει από την ασθένεια καλείται ‘λουβιάρης’. Η ανέγερση του πρώτου ναϋδρίου στις αρχές του 19ου αι. συνδέεται με την εύρεση της εικόνας της Θεοτόκου στην παρακείμενη παραλία, η οποία, επειδή φανερώθηκε με θαυμαστό τρόπο, ονομάσθηκε “Φανερωμένη”.

Ο ισχυρός σεισμός που έπληξε τη Ρόδο στις αρχές του 1863, ισοπέδωσε το ναό, ο οποίος ανοικοδομήθηκε περί τα τέλη του 19ου ή τις αρχές του 20ου αι., έπειτα από την επανεύρεση της εικόνας της Παναγίας μέσα στα ερείπια. Το 1933 η μονή ανακηρύχθηκε ανδρώα από τον Μητροπολίτη Ρόδου Απόστολο Τρύφωνος με πρώτο ηγούμενο τον Αρχιμανδρίτη Δωρόθεο Φραγκιά, ο οποίος και την ανακαίνισε. Η οικοδόμηση των κελιών και η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου της συντελέστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Κατά τη διετία 2009-2010 πραγματοποιήθηκε η εκ βάθρων ανακαίνιση του καθολικού στον τύπο του μονόχωρου καμαροσκέπαστου ναού με νάρθηκα, αγιογραφήθηκε το μεγαλύτερο μέρος του και κατασκευάσθηκε νέο περίτεχνο τέμπλο. Τα εγκαίνια τελέσθηκαν την 17η Οκτωβρίου 2010 από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ρόδου κ.κ. Κύριλλο.

Η εικόνα της Παναγίας τιμάται σε ξεχωριστό ξυλόγλυπτο προσκυνητάρι επί του νότιου τοίχου του ναού. Φέρει περίτεχνη αργυρή επένδυση από την οποία εξαιρούνται μόνο τα πρόσωπα των μορφών. Μπροστά της βρίσκονται αναρτημένα τάματα ως δημόσια μαρτυρία ευγνωμοσύνης των πιστών προς την Παναγία και το Θείο Βρέφος. Στο επάνω μέρος της εικόνας καίει τριπλό καντήλι σε θύμηση και ευχαριστία προς τη Θεοτόκο που είναι «προστασία των Χριστιανών ακαταίσχυντος».

Η είσοδος στη μονή πραγματοποιείται από τα ανατολικά μέσω ημικυκλικής αψίδας που οδηγεί στον αύλειο χώρο στο μέσον σχεδόν του οποίου βρίσκεται καλαίσθητο πηγάδι. Στα βόρεια φιλοξενείται το αρχονταρίκι, ο χώρος υποδοχής των προσκυνητών και το ηγουμενείο, ενώ στα νότια διαμορφώνονται τα κελιά. Στα δυτικά βρίσκεται το λιτό κωδωνοστάσιο, το οποίο αντικατέστησε παλαιότερο από το οποίο σήμερα διατηρείται η μαρμάρινη αναθηματική επιγραφή εντοιχισμένη άνωθεν του δυτικού θυρώματος του καθολικού.

Η Ιερά Μονή Φανερωμένης παραμένει ανδρώα και σε αυτήν εγκαταβιώνουν τρεις μοναχοί υπό την πνευματική καθοδήγηση του ηγουμἐνου Αρχιμανδρίτη Αντωνίου Πατρού.

Κειμήλια

Πολύτιμοι θησαυροί της Ιεράς Μονής Παναγίας Φανερωμένης είναι τα λείψανα πολλών αγίων που φυλάσσονται προς ευλογία και επιστηριγμό των πιστών, καθώς και απότμημα της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου.

Πηγή