ΓιώργοςAuthor- Αριθμός μηνυμάτων : 1758
Η Πεντηκοστή
Τρι Μάης 28, 2019 12:30 pm
Η Πεντηκοστή
Τη αυτή ήμερα Κυριακή όγδοη άπό του Πάσχα, τήν αγίαν Πεντηκοστήν έορτάζομεν.
Κι αύτή τήν εορτή τήν έχουμε πάρει άπ’ τήν έβραϊκή παράδοση. 'Εκείνοι (οί Εβραϊοι) · έορτάζουν τή δική τους Πεντηκοστή τιμώντας τόν άριθμό επτά (7X7=49. Ή έπομένη ήμερα μετά τις σαρανταεννιά είναι ή Πεντηκοστή).
Συγκεκριμένα οί Εβραίοι γιορτάζουν τήν Πεντηκοστή ήμερα μετά άπ’ τό πάσχα τους. Τό Πάσχα τό γιορτάζουν σέ άνάμνηση τής διαβάσεως τής ’Ερυθρός θαλάσσης, ενώ τήν Πεντηκοστή, επειδή πενήντα ήμερες μετά τή διάβαση (=Πάσχα) πήραν στήν έρημο τό νόμο τοϋ Μωϋσή, τό Δεκάλογο.
’Έτσι τώρα κάνουμε κι εμείς- Εορτάζουμε τό Πάσχα καί πενήντα μέρες άργότερα, σήμερα, παίρνουμε τό "Αγιο Πνεϋμα. Καί, όπως παλιά ό Νόμος καθοδηγούσε τούς Εβραίους, έτσι τώρα έμας μάς καθοδηγεί τό "Αγιο Πνεϋμα. Αύτό μάς νομοθετεί, μάς οδηγεί σέ
κάθε άλήθεια, Αύτό μάς διδάσκει καί μας δίνει έντολή νά κάνουμε όλα όσα άρέσουν στό Θεό.
Πρέπει νά γνωρίζουμε όχι τρείς ήταν οί μεγάλες γιορτές τών 'Εβραίων Τό Πάσχα, ή Πεντηκοστή καί ή Σκηνοπηγία.
Τό Πάσχα τό έκαναν, όπως προαναφέρθηκε, σέ άνάμνηση τής διαβάσεως τής Ερυθρός θαλάσσης. Ή έβραϊκή λέξη Πάσχα στά Ελληνικά σημαίνει διάβαση, πέρασμα, 'Εκείνη ή γιορτή ήταν προτύπωση τής δικής μας γιορτής του Πάσχα Φανέρωνε τή δική μας διάβαση καί έπιστροφή άπό τή σκοτεινή ζωή, τή ζωή τής αμαρτίας, στόν Παράδεισο.
Τήν Πεντηκοστή τή γιόρταζαν σέ άνάμνηση τής κακοπάθειάς τους μέσα στήν έρημο, γιά νά θυμούνται ότι μπήκαν στή γή τής 'Επαγγελίας μετά άπό πολλές θλίψεις. Τότε, όταν μπήκαν στή γή τής Επαγγελίας, άπόλαυσαν τούς καρπούς των δένδρων, τό κρασί καί τό ψωμί, τό όποιο γίνεται άπό τό σιτάρι. Κι αύτό ήταν μιά προτύπωση γιά τή δική μας πορεία. Κι έμεϊς μετά άπό τις θλίψεις καί τήν κακοπάθεια τής αμαρτίας μπαίνουμε στήν Εκκλησία καί μέσα σ' αύτήν μεταλαμβάνουμε κι απολαμβάνουμε τό Σώμα καί τό Αίμα τού Δεσπότου Χριστού. 'Άλλοι, λοιπόν, λένε ότι γι' αύτόν τό λόγο γιόρταζαν οί Εβραίοι τήν Πεντηκοστή, ένώ άλλοι, όπως προαναφέραμε, λένε ότι τή γόρταζαν σέ τιμή καί άνάμνηση τών πενήντα ημερών πού νήστεψε ό Μωϋσής καί πήρε ύστερα τό θεόγραφο Νόμο, τις Δέκα 'Εντολές. Ταυτόχρονα μέ τή γιορτή αύτή θυμοϋνταν καί τή θυσία τού μόσχου κι όλα τ’ άλλα πού έκανε ό Μωϋσής πριν άνεβή στό “Ορος, αλλά καί όταν κατέβηκε. ’Άλλοι πάλι θεωρούν ότι ή πεντηκοστή έπινοήθηκε άπό τούς Εβραίους γιά νά δείξουν τήν τιμή τους πρός τόν άριθμό επτά, ό οποίος θεωρείται ιερός. Πραγματικά ό άριθμός αυτός τών ήμερων, άν προστεθή στόν εαυτό του επτά φορές, μάς κάνει τόν άριθμό πενήντα. Μάς λείπει, βέβαια, μία ημέρα (πού είναι ή άρχή τής επομένης έπτάδος τών ημερών). Οί 'Εβραίοι μάλιστα τιμούν όχι μόνο μέ τις ημέρες τόν άριθμό πενήντα, άλλά καί μέ τά έτη. ’Έτσι τό πεντηκοστόν έτος τό έχουν σέ τιμή καί τό ονομάζουν Ιωβηλαίο. Στό έτος αύτό άφήνουν τή γή άκαλλιέργητη (γιά νά ξεκουραστή), άφήνουν έλεύθερα τά ζώα κι ελευθερώνουν τούς δούλους πού είχαν άγοράσει.
Τρίτη μεγάλη εορτή τών Εβραίων ήταν ή Σκηνοπηγία. Αύτή τήν γιόρταζαν μετά τή συγκομιδή τών καρπών τό φθινόπωρο, δηλ. πέντε μήνες μετά τήν εορτή τού Πάσχα. Τή Σκηνοπηγία τήν είχαν σέ άνάμνηση τής ημέρας έκείνης, κατά τήν όποια ό Μωύσής έστησε τή σκηνή πού είδε μέσα στή νεφέλη στό όρος Σινά, καί τήν όποια στή συνέχεια κατεσκεύασε ό άρχιτέκτονας Βεσελεήλ μέ τις οδηγίες του (’Έξοδος κεφ. λα'). Μάλιστα οί Εβραίοι όταν τιμούν τήν εορτή αύτή φτιάχνουν σκηνές. Τότε όλη μέρα ζοϋν στά χωράφια τους εύχαριστώντας τόν Θεό καί συγκεντρώνουν τούς καρπούς τών κόπων τους. Σ’ αύτή τήν ημέρα φαίνεται ότι έγραψε καί ό Δαβίδ τούς ψαλμούς πού έχουν τήν έπιγραφή «ύπέρ τών ληνών». Ή έορτή αύτή είναι προτύπωση τής άναστάσεώς μας στή Βασιλεία τών Ούρανών. Τότε θά διαλυθούν οι σάρκινες σκηνές, τά σώματά μας, θά ξαναγίνουν πάλι άφθαρτα καί θά απολαύσουμε τούς καρπούς τών κόπων μας πανηγυρίζοντας στις αιώνιες σκηνές, στή Βασιλεία τού Θεού.
Εμείς πού γιορτάζουμε τή δική μας Πεντηκοστή, πρέπει νά γνωρίζουμε δτι τήν ημέρα αύτή, όταν εορταζόταν ή Πεντηκοστή τών 'Εβραίων, ήλθε τό "Αγιο Πνεύμα στούς Μαθητές τού Χριστού. ’Επειδή, λοιπόν, οί "Αγιοι Πατέρες θεώρησαν καλό νά ξεχωρίσουν τις γιορτές γιά νά τιμήσουν μέ τόν τρόπο αύτό τό μεγαλείο τού Παναγίου καί Ζωοποιού Πνεύματος, γι’ αύτό τήν έπομένη τής Πεντηκοστής έορτάζουμε τό Πανάγιο Πνεύμα, πού είναι μία ύπόσταση τής 'Αγίας Τριάδος καί θά πούμε τό πώς ήλθε στούς ’Αποστόλους.
Ταϊς τών άγιων Αποστόλων πρεσβείαις, Χριστέ ό Θεός ημών, έλέησον ημάς. ’Αμήν.
Τη αυτή ήμερα Κυριακή όγδοη άπό του Πάσχα, τήν αγίαν Πεντηκοστήν έορτάζομεν.
Κι αύτή τήν εορτή τήν έχουμε πάρει άπ’ τήν έβραϊκή παράδοση. 'Εκείνοι (οί Εβραϊοι) · έορτάζουν τή δική τους Πεντηκοστή τιμώντας τόν άριθμό επτά (7X7=49. Ή έπομένη ήμερα μετά τις σαρανταεννιά είναι ή Πεντηκοστή).
Συγκεκριμένα οί Εβραίοι γιορτάζουν τήν Πεντηκοστή ήμερα μετά άπ’ τό πάσχα τους. Τό Πάσχα τό γιορτάζουν σέ άνάμνηση τής διαβάσεως τής ’Ερυθρός θαλάσσης, ενώ τήν Πεντηκοστή, επειδή πενήντα ήμερες μετά τή διάβαση (=Πάσχα) πήραν στήν έρημο τό νόμο τοϋ Μωϋσή, τό Δεκάλογο.
’Έτσι τώρα κάνουμε κι εμείς- Εορτάζουμε τό Πάσχα καί πενήντα μέρες άργότερα, σήμερα, παίρνουμε τό "Αγιο Πνεϋμα. Καί, όπως παλιά ό Νόμος καθοδηγούσε τούς Εβραίους, έτσι τώρα έμας μάς καθοδηγεί τό "Αγιο Πνεϋμα. Αύτό μάς νομοθετεί, μάς οδηγεί σέ
κάθε άλήθεια, Αύτό μάς διδάσκει καί μας δίνει έντολή νά κάνουμε όλα όσα άρέσουν στό Θεό.
Πρέπει νά γνωρίζουμε όχι τρείς ήταν οί μεγάλες γιορτές τών 'Εβραίων Τό Πάσχα, ή Πεντηκοστή καί ή Σκηνοπηγία.
Τό Πάσχα τό έκαναν, όπως προαναφέρθηκε, σέ άνάμνηση τής διαβάσεως τής Ερυθρός θαλάσσης. Ή έβραϊκή λέξη Πάσχα στά Ελληνικά σημαίνει διάβαση, πέρασμα, 'Εκείνη ή γιορτή ήταν προτύπωση τής δικής μας γιορτής του Πάσχα Φανέρωνε τή δική μας διάβαση καί έπιστροφή άπό τή σκοτεινή ζωή, τή ζωή τής αμαρτίας, στόν Παράδεισο.
Τήν Πεντηκοστή τή γιόρταζαν σέ άνάμνηση τής κακοπάθειάς τους μέσα στήν έρημο, γιά νά θυμούνται ότι μπήκαν στή γή τής 'Επαγγελίας μετά άπό πολλές θλίψεις. Τότε, όταν μπήκαν στή γή τής Επαγγελίας, άπόλαυσαν τούς καρπούς των δένδρων, τό κρασί καί τό ψωμί, τό όποιο γίνεται άπό τό σιτάρι. Κι αύτό ήταν μιά προτύπωση γιά τή δική μας πορεία. Κι έμεϊς μετά άπό τις θλίψεις καί τήν κακοπάθεια τής αμαρτίας μπαίνουμε στήν Εκκλησία καί μέσα σ' αύτήν μεταλαμβάνουμε κι απολαμβάνουμε τό Σώμα καί τό Αίμα τού Δεσπότου Χριστού. 'Άλλοι, λοιπόν, λένε ότι γι' αύτόν τό λόγο γιόρταζαν οί Εβραίοι τήν Πεντηκοστή, ένώ άλλοι, όπως προαναφέραμε, λένε ότι τή γόρταζαν σέ τιμή καί άνάμνηση τών πενήντα ημερών πού νήστεψε ό Μωϋσής καί πήρε ύστερα τό θεόγραφο Νόμο, τις Δέκα 'Εντολές. Ταυτόχρονα μέ τή γιορτή αύτή θυμοϋνταν καί τή θυσία τού μόσχου κι όλα τ’ άλλα πού έκανε ό Μωϋσής πριν άνεβή στό “Ορος, αλλά καί όταν κατέβηκε. ’Άλλοι πάλι θεωρούν ότι ή πεντηκοστή έπινοήθηκε άπό τούς Εβραίους γιά νά δείξουν τήν τιμή τους πρός τόν άριθμό επτά, ό οποίος θεωρείται ιερός. Πραγματικά ό άριθμός αυτός τών ήμερων, άν προστεθή στόν εαυτό του επτά φορές, μάς κάνει τόν άριθμό πενήντα. Μάς λείπει, βέβαια, μία ημέρα (πού είναι ή άρχή τής επομένης έπτάδος τών ημερών). Οί 'Εβραίοι μάλιστα τιμούν όχι μόνο μέ τις ημέρες τόν άριθμό πενήντα, άλλά καί μέ τά έτη. ’Έτσι τό πεντηκοστόν έτος τό έχουν σέ τιμή καί τό ονομάζουν Ιωβηλαίο. Στό έτος αύτό άφήνουν τή γή άκαλλιέργητη (γιά νά ξεκουραστή), άφήνουν έλεύθερα τά ζώα κι ελευθερώνουν τούς δούλους πού είχαν άγοράσει.
Τρίτη μεγάλη εορτή τών Εβραίων ήταν ή Σκηνοπηγία. Αύτή τήν γιόρταζαν μετά τή συγκομιδή τών καρπών τό φθινόπωρο, δηλ. πέντε μήνες μετά τήν εορτή τού Πάσχα. Τή Σκηνοπηγία τήν είχαν σέ άνάμνηση τής ημέρας έκείνης, κατά τήν όποια ό Μωύσής έστησε τή σκηνή πού είδε μέσα στή νεφέλη στό όρος Σινά, καί τήν όποια στή συνέχεια κατεσκεύασε ό άρχιτέκτονας Βεσελεήλ μέ τις οδηγίες του (’Έξοδος κεφ. λα'). Μάλιστα οί Εβραίοι όταν τιμούν τήν εορτή αύτή φτιάχνουν σκηνές. Τότε όλη μέρα ζοϋν στά χωράφια τους εύχαριστώντας τόν Θεό καί συγκεντρώνουν τούς καρπούς τών κόπων τους. Σ’ αύτή τήν ημέρα φαίνεται ότι έγραψε καί ό Δαβίδ τούς ψαλμούς πού έχουν τήν έπιγραφή «ύπέρ τών ληνών». Ή έορτή αύτή είναι προτύπωση τής άναστάσεώς μας στή Βασιλεία τών Ούρανών. Τότε θά διαλυθούν οι σάρκινες σκηνές, τά σώματά μας, θά ξαναγίνουν πάλι άφθαρτα καί θά απολαύσουμε τούς καρπούς τών κόπων μας πανηγυρίζοντας στις αιώνιες σκηνές, στή Βασιλεία τού Θεού.
Εμείς πού γιορτάζουμε τή δική μας Πεντηκοστή, πρέπει νά γνωρίζουμε δτι τήν ημέρα αύτή, όταν εορταζόταν ή Πεντηκοστή τών 'Εβραίων, ήλθε τό "Αγιο Πνεύμα στούς Μαθητές τού Χριστού. ’Επειδή, λοιπόν, οί "Αγιοι Πατέρες θεώρησαν καλό νά ξεχωρίσουν τις γιορτές γιά νά τιμήσουν μέ τόν τρόπο αύτό τό μεγαλείο τού Παναγίου καί Ζωοποιού Πνεύματος, γι’ αύτό τήν έπομένη τής Πεντηκοστής έορτάζουμε τό Πανάγιο Πνεύμα, πού είναι μία ύπόσταση τής 'Αγίας Τριάδος καί θά πούμε τό πώς ήλθε στούς ’Αποστόλους.
Ταϊς τών άγιων Αποστόλων πρεσβείαις, Χριστέ ό Θεός ημών, έλέησον ημάς. ’Αμήν.
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης