ΓιώργοςAuthor- Αριθμός μηνυμάτων : 1758
Η Ανάληψη του Κυρίου
Τρι Μάης 28, 2019 12:24 pm
Η Ανάληψη του Κυρίου
Τη αυτή ήμερα, Πέμπτη τής έκτης Έβδομάδος άπό τοϋ Πάσχα, τήν Άνάληψιν έορτάζομεν τοϋ Κυρίου καί Θεοΰ καί Σωτήρος ήμών Ίησοϋ Χρίστου.
Όταν ό Ίησους ήταν μαζί μέ τούς μαθητές Του πριν άπ' τό έκούσιο πάθος Του, τούς ύποσχέθηκε τόν έρχομό τοϋ Παναγίου Πνεύματος μέ τά έξης λόγια: «Είναι συμφέρον σας νά φύγω έγώ, γιατί άν δέ φύγω, δέν πρόκειται νά έλθη ό Παράκλητος» (= ό Παρηγορητής, τό "Αγιο Πνεΰμα). Κι άλλη φορά τούς είπε κάτι σχετικό· «"Οταν έλθη 'Εκείνος (ό Παράκλητος, τό "Αγιο Πνεϋμα), θά σάς διδάξει όλη τήν άλήθεια».
Μετά τήν Ανάστασή Του, λοιπόν, γιά σαράντα μέρες φανερωνόταν στούς μαθητές Του, όχι πάντοτε, άλλά περιστασιακά. 'Έτρωγε κι έπινε μαζί τους κι έτσι τούς βεβαίωνε καλύτερα γιά τήν Ανάστασή Του. Τίς τελευταίες μέρες μάλιστα τούς μίλησε καί τούς ύποσχέθηκε πολλά γιά τή Βασιλεία των Οΰρανών. Τότε τούς παρήγγειλε νά μή φύγουν άπ’ τήν Ιερουσαλήμ, άλλά νά περιμένουν έκεϊ τόν έρχομό ιοϋ Παναγίου Πνεύματος, ώστε νά βαπτισθοϋν μ’ Αύτό.
Μέχρι τότε ήταν βαπτισμένοι μόνον μέ νερό (έν ϋδατι) άπ τόν Ιωάννη τόν Βαπτιστή κι όχι μέ “Αγιο Πνεύμα. ('Επομένως, άργότερα, λανθασμένα ό "Αγιος Έπιφάνιος Κύπρου έγραψε ότι ό Ιωάννης ό Θεολόγος έβάπτισε τή Θεοτόκο κι ό ’Απόστολος Πέτρος τούς ύπόλοιπους Αποστόλους).
'Ο Κύριος τούς έδωσε έντολή νά μείνουν στήν Ιερουσαλήμ καί νά εδραιώσουν έκεϊ τό κήρυγμα τού Ευαγγελίου, γιατί αν έφευγαν άμέσως γιά άλλους τόπους ύπήρχε κίνδυνος νά συκοφαντηθοϋν (ότι έφυγαν άπό φόβο γιά τή ζωή τους). Εξάλλου έπρεπε νά προετοιμαστούν πρώτα μέ τά όπλα τού Πνεύματος σά στρατιώτες τοϋ Χριστού, καί μετά νά προχωρήσουν σέ μάχη μέ τούς εχθρούς.
"Οταν έφθασε ό καιρός νά άναληφθή, πήρε τούς Μαθητές Του καί τούς έβγαλε έξω άπό τήν πόλη τής Ιερουσαλήμ, στό ’Όρος τών Έλαιών - ονομάζεται έτσι, γιατί είναι κατάφυτο άπό έλιές. Συζήτησε πολλά μαζί τους γιά τή διάδοση τοϋ κηρύγματος Του στά πέρατα τής γής καί γιά τή μέλλουσα Βασιλεία Του, πού θά είναι άκατάλυτη καί δέ θά έχει τέλος. Συζήτησε μαζί τους, γιατί ήξερε ότι ήθελαν νά Τόν ρωτήσουν γιά όλα αύτά. Μαζί τους ήταν κι ή πανάμωμος αγία Μητέρα Του. Τότε παρουσιάστηκαν οί άγγελοι πού έπρόκειτο νά συνοδεύσουν τήν άνοδό Του στούς ούρανούς. Καί πραγματικά, ένώ Τόν έβλεπαν άνάμεσά τους, σηκώθηκε άπ’ τή γή. Μία νεφέλη Τόν σήκωσε μπροστά στά έκπληκτα βλέμματά τους. ’Έτσι έφυγε άπό άνάμεσά τους συνοδευόμιενος άπ’ τούς αγγέλους, πού μιλούσαν μεταξύ τους κι έλεγαν γιά τό άνοιγμα των ούρανίων θυρών καί γιά τό ότι τό σώμα Του είχε βάφει κόκκινο άπό τό αίμα Του (πρβλ. τήν φράση τού Ήσαίσ «Διατί σου έρυθρά τά ίμάτια;» (ξγ,2) ). Ανέβαινε, λοιπόν, πρός τόν ούρανό, μέχρι πού Τόν έχασαν άπό τά μάτια τους καί, σάν Θεός καί Υιός Θεού πού ήταν, κάθησε στά δεξιά τού Θεού Πατρός. "Ετσι όμως θέωσε καί τή δική μας σάρκα, μέ τήν όποια ήταν ένδεδυμένος, γιατί κάθησε καί μέ τήν άνθρώπινη φύση μας στά δεξιά τού θρόνου τής μεγαλωσύνης τού Θεού. Καί δέ θά ήταν ύπερβολή νά πούμε ότι έτσι έκανε τήν φύση μας όμόθεη, γιατί τήν έβαλε δίπλα στό θρόνο τού Θεού. Εξάλλου μ’ αύτόν τόν τρόπο συμφιλιωθήκαμε καί πάλι μέ τό Θεό, γιατί διαλύθηκε ή παλιά έχθρα πού είχε δημιουργηθεΐ άνάμεσα σ’ Αύτόν καί στούς Πρωτοπλάστους.
Τότε άγγελοι παρουσιάσθηκαν στούς ’Αποστόλους μέ μορφή άνδρών καί τούς είπαν «’Άνδρες Γαλιλαϊοι, τί σταθήκατε κατάπληκτοι μέ τό βλέμμα προσηλωμένο στον ούρανό; Αύτός πού βλέπετε ώς Θεό μέ σάρκα, ό Ιησούς, θά ξανάρθει κάποτε μέ τόν ίδιο τρόπο, δηλαδή μέ τή σάρκα Του. Μόνο πού τότε δέν θά ρθει φτωχός καί ταπεινός. Θά έρθει μέ δόξα μεγάλη, όπως τώρα βλέπετε νά Τόν συνοδεύη πλήθος άγγέλων».
"Οταν πιά οί Απόστολοι άπόκαμαν νά άτενίζουν στον ούρανό πρός τά κεΐ όπου άνέβηκε ό Ιησούς, έπέστρεψαν άπό τό όρος των Έλαιών. Αύτό βρίσκεται κοντά στήν Ιερουσαλήμ σέ άπόσταση δύο χιλιάδων σαράντα βημάτων, γιατί τόση είναι ή άπόσταση πού
λέγεται άπό ιούς Ιουδαίους Σαββάτου οδός (δηλ. ή άπόσταση πού μπορεί νά βαδίζη κανείς τό Σάββατο). Τέτοιο νόμο έλαβε ό Μωϋσής, δηλ. τόσα βήματα νά βαδίζουν οί Ιουδαίοι τό Σάββατο, γιατί τόσα βήματα άπεΐχε ή Σκηνή τού Μαρτυρίου άπ’ τό στρατόπεδο των Εβραίων. Τούς έπιτρεπόταν νά πάνε νά προσκυνήσουν άκόμα καί τήν ημέρα τού Σαββάτου, όχι όμως πιό μακριά άπό ’κεί. Γι’ αύτό ονομάσθηκε «Σαββάτου οδός». Έξ αιτίας αυτού μερικοί ύπέθεσαν ότι ή ’Ανάληψη έγινε ημέρα Σάββατο, όμως αύτό είναι τελείως άπίθανο.
"Οταν έπέστρεψαν οί ’Απόστολοι κλείσθηκαν στό ΰπερώο, όπου έμεναν καί προηγουμένως, μαζί μέ τίς μυροφόρες γυναίκες καί τή Μητέρα τού Κυρίου. Έκεϊ άφιερώθηκαν στήν προσευχή καί στή νηστεία καί περίμεναν τόν έρχομό τού 'Αγίου Πνεύματος, όπως τούς ύποσχέθηκε ό Κύριος.
Ο Αναληφθείς εν δόξη, Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.
Τη αυτή ήμερα, Πέμπτη τής έκτης Έβδομάδος άπό τοϋ Πάσχα, τήν Άνάληψιν έορτάζομεν τοϋ Κυρίου καί Θεοΰ καί Σωτήρος ήμών Ίησοϋ Χρίστου.
Όταν ό Ίησους ήταν μαζί μέ τούς μαθητές Του πριν άπ' τό έκούσιο πάθος Του, τούς ύποσχέθηκε τόν έρχομό τοϋ Παναγίου Πνεύματος μέ τά έξης λόγια: «Είναι συμφέρον σας νά φύγω έγώ, γιατί άν δέ φύγω, δέν πρόκειται νά έλθη ό Παράκλητος» (= ό Παρηγορητής, τό "Αγιο Πνεΰμα). Κι άλλη φορά τούς είπε κάτι σχετικό· «"Οταν έλθη 'Εκείνος (ό Παράκλητος, τό "Αγιο Πνεϋμα), θά σάς διδάξει όλη τήν άλήθεια».
Μετά τήν Ανάστασή Του, λοιπόν, γιά σαράντα μέρες φανερωνόταν στούς μαθητές Του, όχι πάντοτε, άλλά περιστασιακά. 'Έτρωγε κι έπινε μαζί τους κι έτσι τούς βεβαίωνε καλύτερα γιά τήν Ανάστασή Του. Τίς τελευταίες μέρες μάλιστα τούς μίλησε καί τούς ύποσχέθηκε πολλά γιά τή Βασιλεία των Οΰρανών. Τότε τούς παρήγγειλε νά μή φύγουν άπ’ τήν Ιερουσαλήμ, άλλά νά περιμένουν έκεϊ τόν έρχομό ιοϋ Παναγίου Πνεύματος, ώστε νά βαπτισθοϋν μ’ Αύτό.
Μέχρι τότε ήταν βαπτισμένοι μόνον μέ νερό (έν ϋδατι) άπ τόν Ιωάννη τόν Βαπτιστή κι όχι μέ “Αγιο Πνεύμα. ('Επομένως, άργότερα, λανθασμένα ό "Αγιος Έπιφάνιος Κύπρου έγραψε ότι ό Ιωάννης ό Θεολόγος έβάπτισε τή Θεοτόκο κι ό ’Απόστολος Πέτρος τούς ύπόλοιπους Αποστόλους).
'Ο Κύριος τούς έδωσε έντολή νά μείνουν στήν Ιερουσαλήμ καί νά εδραιώσουν έκεϊ τό κήρυγμα τού Ευαγγελίου, γιατί αν έφευγαν άμέσως γιά άλλους τόπους ύπήρχε κίνδυνος νά συκοφαντηθοϋν (ότι έφυγαν άπό φόβο γιά τή ζωή τους). Εξάλλου έπρεπε νά προετοιμαστούν πρώτα μέ τά όπλα τού Πνεύματος σά στρατιώτες τοϋ Χριστού, καί μετά νά προχωρήσουν σέ μάχη μέ τούς εχθρούς.
"Οταν έφθασε ό καιρός νά άναληφθή, πήρε τούς Μαθητές Του καί τούς έβγαλε έξω άπό τήν πόλη τής Ιερουσαλήμ, στό ’Όρος τών Έλαιών - ονομάζεται έτσι, γιατί είναι κατάφυτο άπό έλιές. Συζήτησε πολλά μαζί τους γιά τή διάδοση τοϋ κηρύγματος Του στά πέρατα τής γής καί γιά τή μέλλουσα Βασιλεία Του, πού θά είναι άκατάλυτη καί δέ θά έχει τέλος. Συζήτησε μαζί τους, γιατί ήξερε ότι ήθελαν νά Τόν ρωτήσουν γιά όλα αύτά. Μαζί τους ήταν κι ή πανάμωμος αγία Μητέρα Του. Τότε παρουσιάστηκαν οί άγγελοι πού έπρόκειτο νά συνοδεύσουν τήν άνοδό Του στούς ούρανούς. Καί πραγματικά, ένώ Τόν έβλεπαν άνάμεσά τους, σηκώθηκε άπ’ τή γή. Μία νεφέλη Τόν σήκωσε μπροστά στά έκπληκτα βλέμματά τους. ’Έτσι έφυγε άπό άνάμεσά τους συνοδευόμιενος άπ’ τούς αγγέλους, πού μιλούσαν μεταξύ τους κι έλεγαν γιά τό άνοιγμα των ούρανίων θυρών καί γιά τό ότι τό σώμα Του είχε βάφει κόκκινο άπό τό αίμα Του (πρβλ. τήν φράση τού Ήσαίσ «Διατί σου έρυθρά τά ίμάτια;» (ξγ,2) ). Ανέβαινε, λοιπόν, πρός τόν ούρανό, μέχρι πού Τόν έχασαν άπό τά μάτια τους καί, σάν Θεός καί Υιός Θεού πού ήταν, κάθησε στά δεξιά τού Θεού Πατρός. "Ετσι όμως θέωσε καί τή δική μας σάρκα, μέ τήν όποια ήταν ένδεδυμένος, γιατί κάθησε καί μέ τήν άνθρώπινη φύση μας στά δεξιά τού θρόνου τής μεγαλωσύνης τού Θεού. Καί δέ θά ήταν ύπερβολή νά πούμε ότι έτσι έκανε τήν φύση μας όμόθεη, γιατί τήν έβαλε δίπλα στό θρόνο τού Θεού. Εξάλλου μ’ αύτόν τόν τρόπο συμφιλιωθήκαμε καί πάλι μέ τό Θεό, γιατί διαλύθηκε ή παλιά έχθρα πού είχε δημιουργηθεΐ άνάμεσα σ’ Αύτόν καί στούς Πρωτοπλάστους.
Τότε άγγελοι παρουσιάσθηκαν στούς ’Αποστόλους μέ μορφή άνδρών καί τούς είπαν «’Άνδρες Γαλιλαϊοι, τί σταθήκατε κατάπληκτοι μέ τό βλέμμα προσηλωμένο στον ούρανό; Αύτός πού βλέπετε ώς Θεό μέ σάρκα, ό Ιησούς, θά ξανάρθει κάποτε μέ τόν ίδιο τρόπο, δηλαδή μέ τή σάρκα Του. Μόνο πού τότε δέν θά ρθει φτωχός καί ταπεινός. Θά έρθει μέ δόξα μεγάλη, όπως τώρα βλέπετε νά Τόν συνοδεύη πλήθος άγγέλων».
"Οταν πιά οί Απόστολοι άπόκαμαν νά άτενίζουν στον ούρανό πρός τά κεΐ όπου άνέβηκε ό Ιησούς, έπέστρεψαν άπό τό όρος των Έλαιών. Αύτό βρίσκεται κοντά στήν Ιερουσαλήμ σέ άπόσταση δύο χιλιάδων σαράντα βημάτων, γιατί τόση είναι ή άπόσταση πού
λέγεται άπό ιούς Ιουδαίους Σαββάτου οδός (δηλ. ή άπόσταση πού μπορεί νά βαδίζη κανείς τό Σάββατο). Τέτοιο νόμο έλαβε ό Μωϋσής, δηλ. τόσα βήματα νά βαδίζουν οί Ιουδαίοι τό Σάββατο, γιατί τόσα βήματα άπεΐχε ή Σκηνή τού Μαρτυρίου άπ’ τό στρατόπεδο των Εβραίων. Τούς έπιτρεπόταν νά πάνε νά προσκυνήσουν άκόμα καί τήν ημέρα τού Σαββάτου, όχι όμως πιό μακριά άπό ’κεί. Γι’ αύτό ονομάσθηκε «Σαββάτου οδός». Έξ αιτίας αυτού μερικοί ύπέθεσαν ότι ή ’Ανάληψη έγινε ημέρα Σάββατο, όμως αύτό είναι τελείως άπίθανο.
"Οταν έπέστρεψαν οί ’Απόστολοι κλείσθηκαν στό ΰπερώο, όπου έμεναν καί προηγουμένως, μαζί μέ τίς μυροφόρες γυναίκες καί τή Μητέρα τού Κυρίου. Έκεϊ άφιερώθηκαν στήν προσευχή καί στή νηστεία καί περίμεναν τόν έρχομό τού 'Αγίου Πνεύματος, όπως τούς ύποσχέθηκε ό Κύριος.
Ο Αναληφθείς εν δόξη, Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης