ΓιώργοςAuthor- Αριθμός μηνυμάτων : 1758
Μεσοπεντηκοστή
Τρι Μάης 28, 2019 12:16 pm
Μεσοπεντηκοστή
Tη Τετάρτη τοϋ Παραλύτου, τήν της Μεσοπεντηκοστης έορτάζομεν έορτήν
Αυτή τήν εορτή τήν εορτάζουμε εξ αίτιας τών δύο μεγάλων έορτών τοϋ Πάσχα καί τής Πεντηκοστής. Ή σημερινή έορτή εύρίσκεται ακριβώς στή μέση καί συνδέει αυτές τις δύο μεγάλες έορτές τής πίστεώς μας, γι αύτό παίρνει τή λαμπρότητά της καί μεγαλύνεται καί άπό τις δύο. “Εδώ πρέπει νά σημειώσουμε πώς, όταν λέμε Πάσχα καί Πεντηκοστή, δέν έννοοϋμε τις έορτές τών Εβραίων, άλλά τις δικές μας.
Ή ύπόθεση τής σημερινής εορτής έχει ώς εξής: "Οταν ό Χριστός έκανε τό θαύμα τής θεραπείας τοϋ Παραλύτου στήν Προβατική κολυμβήθρα, τό οποίο εορτάσαμε τήν περασμένη Κυριακή, οί Ιουδαίοι έψαχναν νά βροϋν τρόπο γιά νά Τόν θανατώσουν. Αίτια; Σκανδαλίζονταν, λέει, γιατί τάχα ό Χριστός δέν τηρούσε τήν άργία τοϋ Σαββάτου, καθότι τό θαύμα εκείνο έγινε τήν ημέρα τοϋ Σαββάτου.
Ό Χριστός, λοιπόν, έφυγε άπό κεϊ, πήγε στή Γαλιλαίο καί ζοϋσε στά βουνά τής περιοχής έκείνης. Τότε έκανε καί τό μέγιστο εκείνο θαϋμα, όταν με πέντε ψωμιά καί δυό ψάρια χόρτασε πέντε χιλιάδες άνθρώπους, χωρίς νά ύπολογιστοϋν τά παιδιά καί οί γυναίκες πού ήταν μαζί τους. Σέ λίγο έφθασε καί ή έορτή τής Σκηνοπηγίας, πού ήταν πολύ σημαντική γιά τούς Ιουδαίους.
’Αποφάσισε, λοιπόν, ό Χριστός νά πάει πάλι στά Ιεροσόλυμα, Έκινεΐτο όμως στά κρυφά", όχι δημόσια. Περίπου στά μισά τής εορτής (ή όποια εϊχε διάρκεια οκτώ ημέρες) άνέβηκε στό ιερό καί δίδασκε. "Ολοι έμειναν κατάπληκτοι άπ τή διδασκαλία Του. Επειδή Τόν φθόνησαν όμως, έλεγαν «Πώς αύτός ξέρει γράμματα, χωρίς νά έχη πάη σέ κάποιο σχολείο γιά νά μάθη»; Ό Χριστός όμως δέν εϊχε άνάγκη άπό σχολείο. Ηταν ώς άνθρωπος ό νέος Άδάμ καί ήταν πλήρης σοφίας, όπως καί ό πρώτος Άδάμ μέσα στόν Παράδεισο. ’Επί πλέον όμως ήταν καί Θεός. Καί σάν Θεός ήταν πάνσοφος.
Έγόγγυζαν, λοιπόν, εναντίον Του οί Ιουδαίοι κι έτοιμάζονταν νά Τόν φονεύσουν. Αύτός όμως καί πάλι τούς ήλεγξε καί τούς άπέδειξε διά τοϋ Νόμου ότι δέν ένδιαφέρονται πραγματικά γιά τήν τήρηση τοϋ Νόμου, άλλά τόν χρησιμοποιούν μόνο σάν έπιχείρημα έναντίον Του. Τούς προκάλεσε μάλιστα λέγοντας· «Γιατί ζητάτε νά μέ σκοτώσετε»; Καί συνέχισε: «Έάν ένδιαφέρεστε πραγματικά γιά τήν τήρηση τοϋ Νόμου, γιατί στρέφεσθε έναντίον μου καί θυμώνετε μαζί μου; Επειδή θεράπευσα έναν άνθρωπο τήν ημέρα τού Σαββάτου"; Ό Μωϋσής δεν έχει νομοθετήσει ότι μπορείτε νά καταλύσετε τό Σάββατο; Δεν τό γράφει αυτό, όταν όμιλη γιά τήν περιτομή, ότι μπορεί νά γίνη καί τό Σάββατο»; Συνομίλησε μαζί τους πάρα πολύ γιά τό θέμα αύτό καί τούς απέδειξε ότι Αύτός είναι ’Εκείνος πού έδωσε τό Νόμο, κι επομένως δέ μπορούν νά Τόν κατηγορούν γιά παραβάτη του. Τούς απέδειξε ότι είναι ίσος μέ τόν Πατέρα καί ότι, έφ’ όσον ό Πατήρ έργάζεται μέχρι τώρα, κι Αύτός ώς Υιός ίσος μέ τόν Πατέρα έργάζεται καί δέ δεσμεύεται άπό τήν άργία τού Σαββάτου. Οί Ιουδαίοι όμως κινήθηκαν εναντίον Του. Έτσι τήν τελευταία ημέρα τής έορτής τής Σκηνοπηγίας Τόν λιθοβόλησαν. "Ομως ούτε μία άπό τις πέτρες πού πέταξαν έναντίον Του δέν Τόν άγγιξε. "Υστερα, άφοϋ έφυγε άπό κεΐ, βρήκε τόν έκ γενετής τυφλό καί τού έδωσε τήν όρασή του.
Θεωρούμε όμως σκόπιμο νά γνωρίζουμε ότι τρεις ήταν οί πιό μεγάλες εορτές των Ιουδαίων. Πρώτη ήταν ή γιορτή τού Πάσχα, ή όποια έορταζόταν τόν μήνα Νισάν πού άντιστοιχεϊ περίπου στό δικό μας Μάρτιο. Τήν έορτή αύτή τήν έκαναν σέ άνάμνηση τής διαβάσεως τής Ερυθρας Θαλάσσης. Δεύτερη μεγάλη έορτή ήταν ή Πεντηκοστή. Αύτή τούς θύμιζε τή ζωή τους μέσα στήν έρημο μετά άπό τή διάβαση τής Ερυθρας Θαλάσσης. Πενήντα ολόκληρες μέρες είχαν ζήσει μέσα στήν έρημο μετά τή διάβαση μέχρι τότε πού πήραν τό νόμο τού Μωϋσή (στό όρος Σινα). Τρίτη μεγάλη έορτή τους ήταν ή Σκηνοπηγία. Γινόταν σέ άνάμνηση τής Σκηνής τού Μαρτυρίου, τήν όποια έστησαν μέ άρχιτέκτονα τόν Βεσελεήλ. Τό σχέδιό της τό εϊδε ό Μωϋσής μέσα στή νεφέλη επάνω στό όρος Σινα καί αύτός κατηύθυνε τόν Βεσελεήλ γιά τήν κατασκευή της. Αύτή ή έορτή κρατούσε επτά ημέρες. Τούς θύμιζε τή συγκομιδή τών καρπών καί τήν κατάπαυση (άνάπαυση άπό κάθε έργο) μέσα στήν έρημο. Κατά τή διάρκεια αύτής τής εορτής, μάλιστα, στάθηκε ό Ιησούς καί φώναξε μέ δυνατή φωνή· «"Οποιος διψάει, άς έρθη κοντά μου καί άς πιή».
’Επειδή, λοιπόν, μέ τή διδασκαλία Του έκείνη ό Χριστός άπέδειξε τόν έαυτό Του ότι ήταν ό άναμενόμενος Μεσσίας, ό μεσίτης μεταξύ τού αιωνίου Πατρός καί τών άνθρώπων, Αύτός πού ένωσε τά διεστώτα, γι’ αύτό έορτάζουμε τή σημερινή έορτή. Τήν ονομάζουμε μάλιστα Μεσοπεντηκοστή, έπειδή είναι τό μέσον τών πενήντα ημερών άπό τό Πάσχα μέχρι τήν έλευση τού Παναγίου Πνεύματος. Έτσι ή Μεσοπεντηκοστή παίρνει τήν τιμή καί τή λαμπρότητά της καί άπό τις δύο μεγάλες έορτές (Πάσχα καί Πεντηκοστή). Γιά παρόμοιο λόγο νομίζω ότι θεσπίσθηκε νά έορτάζεται ή έορτή τής Σαμαρείτιδος μετά τή Μεσοπεντηκοστή, έπειδή καί στήν έορτή αύτή άναφέρονται πολλά περί τού Μεσαίου καί λέγονται πολλά άπ τό Χριστό καί τή Σαμαρείτιδα γιά τήν πνευματική πείνα καί δίψα, όπως κι εδώ. Πέρα άπ' αύτό κατά τόν εύαγγελιστή Ιωάννη, ό διάλογος μέ τήν Σαμαρείτιδα έγινε άρκετά πρίν άπό τή θεραπεία τού έκ γενετής τυφλού.
Τώ άπείρω έλέει σου, Χριστέ ό Θεός ημών, έλέησον ημάς. ’Αμήν.
Tη Τετάρτη τοϋ Παραλύτου, τήν της Μεσοπεντηκοστης έορτάζομεν έορτήν
Αυτή τήν εορτή τήν εορτάζουμε εξ αίτιας τών δύο μεγάλων έορτών τοϋ Πάσχα καί τής Πεντηκοστής. Ή σημερινή έορτή εύρίσκεται ακριβώς στή μέση καί συνδέει αυτές τις δύο μεγάλες έορτές τής πίστεώς μας, γι αύτό παίρνει τή λαμπρότητά της καί μεγαλύνεται καί άπό τις δύο. “Εδώ πρέπει νά σημειώσουμε πώς, όταν λέμε Πάσχα καί Πεντηκοστή, δέν έννοοϋμε τις έορτές τών Εβραίων, άλλά τις δικές μας.
Ή ύπόθεση τής σημερινής εορτής έχει ώς εξής: "Οταν ό Χριστός έκανε τό θαύμα τής θεραπείας τοϋ Παραλύτου στήν Προβατική κολυμβήθρα, τό οποίο εορτάσαμε τήν περασμένη Κυριακή, οί Ιουδαίοι έψαχναν νά βροϋν τρόπο γιά νά Τόν θανατώσουν. Αίτια; Σκανδαλίζονταν, λέει, γιατί τάχα ό Χριστός δέν τηρούσε τήν άργία τοϋ Σαββάτου, καθότι τό θαύμα εκείνο έγινε τήν ημέρα τοϋ Σαββάτου.
Ό Χριστός, λοιπόν, έφυγε άπό κεϊ, πήγε στή Γαλιλαίο καί ζοϋσε στά βουνά τής περιοχής έκείνης. Τότε έκανε καί τό μέγιστο εκείνο θαϋμα, όταν με πέντε ψωμιά καί δυό ψάρια χόρτασε πέντε χιλιάδες άνθρώπους, χωρίς νά ύπολογιστοϋν τά παιδιά καί οί γυναίκες πού ήταν μαζί τους. Σέ λίγο έφθασε καί ή έορτή τής Σκηνοπηγίας, πού ήταν πολύ σημαντική γιά τούς Ιουδαίους.
’Αποφάσισε, λοιπόν, ό Χριστός νά πάει πάλι στά Ιεροσόλυμα, Έκινεΐτο όμως στά κρυφά", όχι δημόσια. Περίπου στά μισά τής εορτής (ή όποια εϊχε διάρκεια οκτώ ημέρες) άνέβηκε στό ιερό καί δίδασκε. "Ολοι έμειναν κατάπληκτοι άπ τή διδασκαλία Του. Επειδή Τόν φθόνησαν όμως, έλεγαν «Πώς αύτός ξέρει γράμματα, χωρίς νά έχη πάη σέ κάποιο σχολείο γιά νά μάθη»; Ό Χριστός όμως δέν εϊχε άνάγκη άπό σχολείο. Ηταν ώς άνθρωπος ό νέος Άδάμ καί ήταν πλήρης σοφίας, όπως καί ό πρώτος Άδάμ μέσα στόν Παράδεισο. ’Επί πλέον όμως ήταν καί Θεός. Καί σάν Θεός ήταν πάνσοφος.
Έγόγγυζαν, λοιπόν, εναντίον Του οί Ιουδαίοι κι έτοιμάζονταν νά Τόν φονεύσουν. Αύτός όμως καί πάλι τούς ήλεγξε καί τούς άπέδειξε διά τοϋ Νόμου ότι δέν ένδιαφέρονται πραγματικά γιά τήν τήρηση τοϋ Νόμου, άλλά τόν χρησιμοποιούν μόνο σάν έπιχείρημα έναντίον Του. Τούς προκάλεσε μάλιστα λέγοντας· «Γιατί ζητάτε νά μέ σκοτώσετε»; Καί συνέχισε: «Έάν ένδιαφέρεστε πραγματικά γιά τήν τήρηση τοϋ Νόμου, γιατί στρέφεσθε έναντίον μου καί θυμώνετε μαζί μου; Επειδή θεράπευσα έναν άνθρωπο τήν ημέρα τού Σαββάτου"; Ό Μωϋσής δεν έχει νομοθετήσει ότι μπορείτε νά καταλύσετε τό Σάββατο; Δεν τό γράφει αυτό, όταν όμιλη γιά τήν περιτομή, ότι μπορεί νά γίνη καί τό Σάββατο»; Συνομίλησε μαζί τους πάρα πολύ γιά τό θέμα αύτό καί τούς απέδειξε ότι Αύτός είναι ’Εκείνος πού έδωσε τό Νόμο, κι επομένως δέ μπορούν νά Τόν κατηγορούν γιά παραβάτη του. Τούς απέδειξε ότι είναι ίσος μέ τόν Πατέρα καί ότι, έφ’ όσον ό Πατήρ έργάζεται μέχρι τώρα, κι Αύτός ώς Υιός ίσος μέ τόν Πατέρα έργάζεται καί δέ δεσμεύεται άπό τήν άργία τού Σαββάτου. Οί Ιουδαίοι όμως κινήθηκαν εναντίον Του. Έτσι τήν τελευταία ημέρα τής έορτής τής Σκηνοπηγίας Τόν λιθοβόλησαν. "Ομως ούτε μία άπό τις πέτρες πού πέταξαν έναντίον Του δέν Τόν άγγιξε. "Υστερα, άφοϋ έφυγε άπό κεΐ, βρήκε τόν έκ γενετής τυφλό καί τού έδωσε τήν όρασή του.
Θεωρούμε όμως σκόπιμο νά γνωρίζουμε ότι τρεις ήταν οί πιό μεγάλες εορτές των Ιουδαίων. Πρώτη ήταν ή γιορτή τού Πάσχα, ή όποια έορταζόταν τόν μήνα Νισάν πού άντιστοιχεϊ περίπου στό δικό μας Μάρτιο. Τήν έορτή αύτή τήν έκαναν σέ άνάμνηση τής διαβάσεως τής Ερυθρας Θαλάσσης. Δεύτερη μεγάλη έορτή ήταν ή Πεντηκοστή. Αύτή τούς θύμιζε τή ζωή τους μέσα στήν έρημο μετά άπό τή διάβαση τής Ερυθρας Θαλάσσης. Πενήντα ολόκληρες μέρες είχαν ζήσει μέσα στήν έρημο μετά τή διάβαση μέχρι τότε πού πήραν τό νόμο τού Μωϋσή (στό όρος Σινα). Τρίτη μεγάλη έορτή τους ήταν ή Σκηνοπηγία. Γινόταν σέ άνάμνηση τής Σκηνής τού Μαρτυρίου, τήν όποια έστησαν μέ άρχιτέκτονα τόν Βεσελεήλ. Τό σχέδιό της τό εϊδε ό Μωϋσής μέσα στή νεφέλη επάνω στό όρος Σινα καί αύτός κατηύθυνε τόν Βεσελεήλ γιά τήν κατασκευή της. Αύτή ή έορτή κρατούσε επτά ημέρες. Τούς θύμιζε τή συγκομιδή τών καρπών καί τήν κατάπαυση (άνάπαυση άπό κάθε έργο) μέσα στήν έρημο. Κατά τή διάρκεια αύτής τής εορτής, μάλιστα, στάθηκε ό Ιησούς καί φώναξε μέ δυνατή φωνή· «"Οποιος διψάει, άς έρθη κοντά μου καί άς πιή».
’Επειδή, λοιπόν, μέ τή διδασκαλία Του έκείνη ό Χριστός άπέδειξε τόν έαυτό Του ότι ήταν ό άναμενόμενος Μεσσίας, ό μεσίτης μεταξύ τού αιωνίου Πατρός καί τών άνθρώπων, Αύτός πού ένωσε τά διεστώτα, γι’ αύτό έορτάζουμε τή σημερινή έορτή. Τήν ονομάζουμε μάλιστα Μεσοπεντηκοστή, έπειδή είναι τό μέσον τών πενήντα ημερών άπό τό Πάσχα μέχρι τήν έλευση τού Παναγίου Πνεύματος. Έτσι ή Μεσοπεντηκοστή παίρνει τήν τιμή καί τή λαμπρότητά της καί άπό τις δύο μεγάλες έορτές (Πάσχα καί Πεντηκοστή). Γιά παρόμοιο λόγο νομίζω ότι θεσπίσθηκε νά έορτάζεται ή έορτή τής Σαμαρείτιδος μετά τή Μεσοπεντηκοστή, έπειδή καί στήν έορτή αύτή άναφέρονται πολλά περί τού Μεσαίου καί λέγονται πολλά άπ τό Χριστό καί τή Σαμαρείτιδα γιά τήν πνευματική πείνα καί δίψα, όπως κι εδώ. Πέρα άπ' αύτό κατά τόν εύαγγελιστή Ιωάννη, ό διάλογος μέ τήν Σαμαρείτιδα έγινε άρκετά πρίν άπό τή θεραπεία τού έκ γενετής τυφλού.
Τώ άπείρω έλέει σου, Χριστέ ό Θεός ημών, έλέησον ημάς. ’Αμήν.
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης