ΓιώργοςAuthor- Αριθμός μηνυμάτων : 1758
Η Βαιφόρος
Τρι Μάης 28, 2019 10:51 am
Η Βαιφόρος
Τη αυτή ήμερα, Κυριακή των Βαΐων, τήν λαμπράν καί ένδοξον πανήγυριν τής εις 'Ιερουσαλήμ εισόδου τοϋ Κυρίου ήμών Ίησοϋ Χρίστου έορτάζομεν
Υστερα άπό τήν έκ νεκρών άνάσιαση τοϋ Λαζάρου πολλοί άνθρωποι πού είδαν ιό γεγονός πίστευαν στό Χριστό. Άποφασίστηκε, λοιπόν, άπό τή συναγωγή τών Ιουδαίων νά σκοτώσουν όχι μόνο τό Χριστό, άλλά καί τόν ίδιο τό Λάζαρο. ’Έφυγε, λοιπόν, ό Ίησοϋς δίνοντας τόπο στήν οργή. Oi Ιουδαίοι μάλιστα σχέδιαζαν νά Τόν φονεύσουν κατά τή διάρκεια τής εορτής τοϋ Πάσχα. "Εξι ήμερες, λοιπόν, πριν άπό τό Πάσχα -λέει τό ιερό Εύαγγέλιο- ήρθε ό Ίησοϋς στή Βηθανία, όπου έμενε ό Λάζαρος, ό όποιος είχε πεθάνει (καί άναστήθηκε). Εκεί Τοϋ παρέθεσαν τράπεζα κι ό Λάζαρος έφαγε μαζί Του, ένώ ή άδελφή τοϋ Λαζάρου, ή Μαρία, άλειψε μέ μύρο τά πόδια τοϋ Χριστού. Τήν επόμενη μέρα έστειλε ό Ίησοϋς τούς μαθητές Του γιά νά φέρουν τήν όνο μέ τό πουλάρι της. Καί τότε Αύτός πού έχει θρόνο τόν ούρανό, καθισμένος πάνω στό πουλάρι μπήκε στήν Ιερουσαλήμ. Τά παιδιά τών Εβραίων έστρωναν γιά χάρη Του τά ρούχα τους γιά νά περάση άπό πάνω, καί κόβοντας κλαδιά άπό φοίνικες, άλλα τά έστρωναν στη γή κι άλλα τά κρατούσαν στά χέρια τους καί συμπορεύονταν μέ τόν Ιησού κραυγάζοντας· «Δόξα στόν άπόγονο τού Δαβίδ. Εύλογημένος νά είναι αυτός πού έρχεται σταλμένος άπό τόν Κύριο, ό Βασιλιάς τοϋ Ισραήλ».
Αύτό συνέβη, έπειδή τό Πανάγιο Πνεύμα κίνησε τις γλώσσες τους νά δοξολογήσουν καί νά ύμνήσουν τό Χριστό. Μέσω τών βαΐων, δηλαδή τών κλάδων (βαΐον στά Εβραϊκά λέγεται τό τρυφερό κλαδί), φανέρωναν έκ τών προτέρων τή νίκη τού Χριστού έναντίον τοϋ θανάτου, γιατί οΐ 'Εβραίοι συνήθιζαν στις γιορτές τών Επινικίων νά τιμούν καί νά ύποδέχωνται τούς νικητές αγώνων ή πολέμων μέ κλωνάρια άειθαλών δέντρων, τό πουλάρι έκεϊνο συμβόλιζε τό πλήθος τών εθνικών, πάνω στό όποϊο κάθισε ό Χριστός καί άναπαύτηκε κι άνακηρύχτηκε τροπαιοϋχος, νικητής καί Βασιλιάς άλόκληρης τής γής.
Σχετικά μέ τήν έορτή αύτή κι ό προφήτης Ζαχαρίας Ελεγε· «Νά χαίρεσαι πολύ, κόρη Σιών (Ιερουσαλήμ). Νά, ο βασιλιάς σου έρχεται σ’ έσένα πράος καί καθισμένος πάνω σέ ύποζύγιο, σ’ ένα πουλάρι όνου, γέννημα ζώου πού μπαίνει στό ζυγό». Κι ό Δαβίδ πάλι έλεγε γιά τά μικρά παιδιά (πού ύμνοϋσαν τό Χριστό)· «’Απ’ τό στόμα νηπίων καί μικρών παιδιών πού άκόμα θηλάζουν, ουνέθεσες ύμνο». "Οταν μπήκε ό Χριστός στά ιεροσόλυμα, -λέει πάλι τό ίερό Εύαγγέλιο - σείστηκε "ολόκληρη ή πόλη άπό τις έπευφημίες τοϋ πλήθους.
Ή άντίδραση τών άρχιερέων, λοιπόν, ήταν άμεση. Ξεσήκωσαν τό λαό εναντίον τοϋ Ιησού καί σχέδιαζαν νά Τόν σκοτώσουν. Αύτός όμως διέφυγε καί, άλλοτε κρυβόταν, άλλοτε φανερωνόταν καί τούς μιλούσε μέ παραβολές.
Tη άφάτω σου εύσπλαγχνίρ, Χριστέ ό Θεός ημών, νικητάς ημάς τών παραλόγων παθών ποίησον, καί τήν σήν έναργη κατά θανάτου νίκην, τήν φαιδρόν σου καί ζωηφόρον Άνάστασιν ίδεϊν καταξίωσον, καί έλέησον ημάς. Αμήν.
Τη αυτή ήμερα, Κυριακή των Βαΐων, τήν λαμπράν καί ένδοξον πανήγυριν τής εις 'Ιερουσαλήμ εισόδου τοϋ Κυρίου ήμών Ίησοϋ Χρίστου έορτάζομεν
Υστερα άπό τήν έκ νεκρών άνάσιαση τοϋ Λαζάρου πολλοί άνθρωποι πού είδαν ιό γεγονός πίστευαν στό Χριστό. Άποφασίστηκε, λοιπόν, άπό τή συναγωγή τών Ιουδαίων νά σκοτώσουν όχι μόνο τό Χριστό, άλλά καί τόν ίδιο τό Λάζαρο. ’Έφυγε, λοιπόν, ό Ίησοϋς δίνοντας τόπο στήν οργή. Oi Ιουδαίοι μάλιστα σχέδιαζαν νά Τόν φονεύσουν κατά τή διάρκεια τής εορτής τοϋ Πάσχα. "Εξι ήμερες, λοιπόν, πριν άπό τό Πάσχα -λέει τό ιερό Εύαγγέλιο- ήρθε ό Ίησοϋς στή Βηθανία, όπου έμενε ό Λάζαρος, ό όποιος είχε πεθάνει (καί άναστήθηκε). Εκεί Τοϋ παρέθεσαν τράπεζα κι ό Λάζαρος έφαγε μαζί Του, ένώ ή άδελφή τοϋ Λαζάρου, ή Μαρία, άλειψε μέ μύρο τά πόδια τοϋ Χριστού. Τήν επόμενη μέρα έστειλε ό Ίησοϋς τούς μαθητές Του γιά νά φέρουν τήν όνο μέ τό πουλάρι της. Καί τότε Αύτός πού έχει θρόνο τόν ούρανό, καθισμένος πάνω στό πουλάρι μπήκε στήν Ιερουσαλήμ. Τά παιδιά τών Εβραίων έστρωναν γιά χάρη Του τά ρούχα τους γιά νά περάση άπό πάνω, καί κόβοντας κλαδιά άπό φοίνικες, άλλα τά έστρωναν στη γή κι άλλα τά κρατούσαν στά χέρια τους καί συμπορεύονταν μέ τόν Ιησού κραυγάζοντας· «Δόξα στόν άπόγονο τού Δαβίδ. Εύλογημένος νά είναι αυτός πού έρχεται σταλμένος άπό τόν Κύριο, ό Βασιλιάς τοϋ Ισραήλ».
Αύτό συνέβη, έπειδή τό Πανάγιο Πνεύμα κίνησε τις γλώσσες τους νά δοξολογήσουν καί νά ύμνήσουν τό Χριστό. Μέσω τών βαΐων, δηλαδή τών κλάδων (βαΐον στά Εβραϊκά λέγεται τό τρυφερό κλαδί), φανέρωναν έκ τών προτέρων τή νίκη τού Χριστού έναντίον τοϋ θανάτου, γιατί οΐ 'Εβραίοι συνήθιζαν στις γιορτές τών Επινικίων νά τιμούν καί νά ύποδέχωνται τούς νικητές αγώνων ή πολέμων μέ κλωνάρια άειθαλών δέντρων, τό πουλάρι έκεϊνο συμβόλιζε τό πλήθος τών εθνικών, πάνω στό όποϊο κάθισε ό Χριστός καί άναπαύτηκε κι άνακηρύχτηκε τροπαιοϋχος, νικητής καί Βασιλιάς άλόκληρης τής γής.
Σχετικά μέ τήν έορτή αύτή κι ό προφήτης Ζαχαρίας Ελεγε· «Νά χαίρεσαι πολύ, κόρη Σιών (Ιερουσαλήμ). Νά, ο βασιλιάς σου έρχεται σ’ έσένα πράος καί καθισμένος πάνω σέ ύποζύγιο, σ’ ένα πουλάρι όνου, γέννημα ζώου πού μπαίνει στό ζυγό». Κι ό Δαβίδ πάλι έλεγε γιά τά μικρά παιδιά (πού ύμνοϋσαν τό Χριστό)· «’Απ’ τό στόμα νηπίων καί μικρών παιδιών πού άκόμα θηλάζουν, ουνέθεσες ύμνο». "Οταν μπήκε ό Χριστός στά ιεροσόλυμα, -λέει πάλι τό ίερό Εύαγγέλιο - σείστηκε "ολόκληρη ή πόλη άπό τις έπευφημίες τοϋ πλήθους.
Ή άντίδραση τών άρχιερέων, λοιπόν, ήταν άμεση. Ξεσήκωσαν τό λαό εναντίον τοϋ Ιησού καί σχέδιαζαν νά Τόν σκοτώσουν. Αύτός όμως διέφυγε καί, άλλοτε κρυβόταν, άλλοτε φανερωνόταν καί τούς μιλούσε μέ παραβολές.
Tη άφάτω σου εύσπλαγχνίρ, Χριστέ ό Θεός ημών, νικητάς ημάς τών παραλόγων παθών ποίησον, καί τήν σήν έναργη κατά θανάτου νίκην, τήν φαιδρόν σου καί ζωηφόρον Άνάστασιν ίδεϊν καταξίωσον, καί έλέησον ημάς. Αμήν.
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης