ΓιώργοςAuthor- Αριθμός μηνυμάτων : 1758
Το Άγιο Μανδήλιο
Σαβ Μάης 04, 2019 11:49 am
Το Άγιο Μανδήλιο
Tη ΙΣΤ τοϋ μηνάς Αύγουστου άνάμνησις της εισόδου της άχειροτεύκτου Μορφής τοϋ Κυρίου καί Θεού καί Σωτίτρος ημών ’Ιησού Χριστού, εκ της Έδεσσηνών πόλεως, εις ταύτην τήν θεοφύλακτον καί Βασιλίδα των πόλεων άνακομισθείσης.
Όταv ό Ιησούς Χριστός ό Κύριος καί Θεός καί Σωτήρας μας άπό τήν πολλή Του αγαθότητα έκανε πάρα πολλά θαύματα, όπως είναι γραμμένα στά Εύαγγέλια, ή φήμη του έτρεχε στά πέρατα τοϋ κόσμου. Αύτά ολα τά ακούσε καί ό Αϋγαρος πού ήταν Τοπάρχης στήν ’Έδεσσα τής Συρίας. Επιθυμούσε μάλιστα νά πάη στά Ιεροσόλυμα γιά νά Τόν δη με τά ίδια του τά μάτια, άλλά δε μπορούσε διότι είχε άρρωστήσει άπό διάφορες άνίατες άσθένειες. Μιά μαύρη λέπρα είχε παρουσιασθέϊ σ’ ολο τό σώμα του πού τόν έτρωγε πραγματικά καί τόν κατάπινε. Παράλληλα μία χρόνια άρθρίτιδα τόν βασάνιζε άλύπητα καί τόν κατατυραννοϋσε. Καί ή μέν πρώτη άρρώστεια τόν έκανε ύπερβολικά σχημο καί τόν ταλαιπωρούσε ή δέ δεύτερη τού προξενούσε άβάσταχτους πόνους. Γιά τό λόγο αύτό δέν συναντούσε κανέναν καί δέν τόν έβλεπε κανένας άπό τούς ύπηκόους του.
Κατά τις ήμερες όμως τοϋ 'Αγίου Πάθους τοϋ Κυρίου καί Θεοϋ καί Σωτήρος μας Ίησοϋ Χριστοϋ έγραψε ό Αϋγαρος μιά επιστολή πρός τόν Ίησοϋ Χριστό καί τήν έστειλε μέ κάποιον, όνόματι Άνανία, ό όποϊος ήταν έξαίρετος ζωγράφος. Ζητοϋσε μάλιστα άπό τόν Άνανία νά τοϋ ζωγραφίση λεπτομερώς μέ κάθε άκρίβεια τό πρόσωπο, τά μαλλιά, τό άνάστημα καί κάθε χαρακτηριστικό τοϋ Χριστού καί νά τοϋ φέρη νά δή τή μορφή τοϋ Ίησοϋ.
Ή έπιστολή τοϋ Αϋγαρου έλεγε σε μετάφραση τά έξης:
«'Ο Αϋγαρος Τοπάρχης τής πόλεως "Εδεσσα πρός τόν Ίησοϋ Σωτήρα, άγαθό ιατρό πού έμφανίστηκε στά Ιεροσόλυμα. Χαϊρε.
"Ακόυσα τά σχετικά μ’ έσένα καί τις θεραπείες τις όποιες κάνεις δίχως φάρμακα. 'Όπως λέγεται κάνεις τυφλούς νά βλέπουν, κάνεις κουτσούς νά βαδίζουν καλά, καθαρίζεις άπό τήν άρρώστεια τούς λεπρούς, διώχνεις άκάθαρτα πνεύματα καί δαίμονες, θεραπεύεις άνθρώπους πού πάσχουν γιά πολλά χρόνια άπό άσθένειες, άνασταίνεις νεκρούς. "Οταν τά ακόυσα όλα αύτά σκέφτηκα ότι γιά νά κάνης αύτά πρέπει νά είσαι ένα άπό τά δύο η υιός Θεοϋ ή Θεός. Γιαύτό, λοιπόν, σοϋ γράφω καί σέ παρακαλώ νά μπής στόν κόπο νά έρθης έδώ καί γιά νά μοϋ θεραπεύσης τηv άρρώστεια πού έχω καί νά μείνης μόνιμα μαζί μου. Μάλιστα ακόυσα ότι οί Ιουδαίοι γογγύζουν έναντίον σου καί θέλουν νά σέ κακοποιήσουν. Ή πόλη μου είναι μικρή καί άσημη, θά μπορέση όμως νά μάς χωρέση νά κατοικήσουμε καί οί δυό μας μέ ειρήνη».
Ό Άνανίας πήρε τήν έπιστολή τού Αύγάρου, έφυγε καί πήγε στά Ιεροσόλυμα, Έκεϊ έψαξε βρήκε τόν Κύριο καί τού έδωσε τήν έπιστολή. Μετά στήριξε τό βλέμμα του σταθερά πάνω σ’ Αυτόν καί τόν παρατηρούσε με πολλή προσοχή γιά ν' άρχίση νά ζωγραφίζη. Επειδή όμως δεν μπορούσε νά σταθή κοντά Του λόγω τού ότι ήλθε πολύς κόσμος ανέβηκε σε μιά πέτρα πού προεξείχε λίγο απ’ τή γή κι έκεϊ κάθισε. ’Έστρεφε τό βλέμμα του νά δή τόν Κύριο καί άφοϋ κοίταζε στήριζε τό χαρτί στό χέρι του καί ζωγράφιζε αύτό πού είδε (τή μορφή τού Ιησού). Δεν μπορούσε όμως νά όλοκληρώση τήν μορφή τού Χριστού διότι κάθε λίγο άλλαζε όψη καί φαινόταν διαφορετική, 'ο κύριος όμως πού γνωρίζει όλα τά κρυφά καί έρευνα τις καρδιές κατάλαβε τήν πρόθεση τού Άνανία καί τού φανέρωσε αύτό πού προσπαθούσε νά κάνη. Μετά άπ’ αύτό ζήτησε νά νιφθή καί όταν νίφτηκε τού έδωσαν ένα πανί τετράδιπλο νά σκουπισθή. Καί όπως σκουπίστηκε ώ τού θαύματος άφησε τήν άχραντη καί θεία μορφή Του πάνω στό πανί. Εκτυπώθηκε, λοιπόν, ή θεία όψη Του στό πανί καί τό έδωσε στόν Άνανία λέγοντάς του «Φύγε καί δώσε αύτό σ’ έκεϊνον πού σέ έστειλε» ’Έγραψε μάλιστα καί έπιστολή πρός τόν Αϋγαρο πού έλεγε τά εξής:
«Είσαι μακάριος Αϋγαρε, διότι πίστεψες σ’έμένα, έστω κι άν δέν μέ είδες. ’Έχει γραφτεί γιά μένα ότι αύτοί πού με έχουν δεϊ δέν θά πιστέψουν ώστε αύτοί πού δέν θά μέ έχουν δεί νά πιστέψουν καί νά ζήσουν αιωνίως. "Οσο γιά αύτό πού έγραψες νά έλθω σ’ έσένα, πρέπει νά έκπληρώσω όλα έκεΐνα γιά τά όποια έχω σταλεί στή γή. Κι όταν τά έκπληρώσω πρέπει νά άναληφθώ προς τόν Πατέρα μου, ό Όποϊος μέ έστειλε στή γή. "Οταν άναληφθώ θά σοϋ στείλω έναν από τούς μαθητές μου πού ονομάζεται Θαδδαϊος. Αΰτός θά θεραπεύσει τήν άρρώστεια σου καί έπί πλέον σ’ εσένα καί στούς δικούς σου θά δώση αιώνια ζωή καί ειρήνη. Κι άκόμη θά κάνει ότι είναι αναγκαίο γιά τήν πόλη σου ώστε νά μήν τήν κυριεύση κανένας άπό τούς εχθρούς».
Στό τέλος τής έπιστολής ό Κύριος έβαλε έπτά σφραγίδες πού είχαν επάνω τους γράμματα εβραϊκά τά όποια μεταφραζόμενα στά ελληνικά σημαίνουν «Θεού θέα θεϊον θαύμα».
‘Ο Αϋγαρος δέχτηκε καταχαρούμενος τόν Άνανία. "Επεσε καί προσκύνησε τήν άχραντη άγια εικόνα τού Κυρίου μέ πίστη καί πολύ πόθο κι άμέσως γιατρεύτηκε σχεδόν σ’ όλο τό σώμα του άπό τή λέπρα μέ έξαίρεση μόνο στό μέτωπό του. Μετά άπό τό σωτήριο πάθος τού Κυρίου καί τήν Ανάληψή Του στούς ούρανούς ό ’Απόστολος Θαδδαϊος πήγε στήν Έδεσσα. ’Εκεί βάπτισε τόν Αϋγαρο καί όλους τούς ανθρώπους τού περιβάλλοντος του στό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Άγιου Πνεύματος. Μόλις ό Αϋγαρος βγήκε άπό τό νερό τού θείου Βαπτίσματος καθαρίστηκε θαυματουργικά καί άπό έκεϊνο τό άπομεινάρι τής λέπρας πού είχε στό μέτωπο.
Έξ αίτιας αύτών ό Αϋγαρος τιμούσε άπό τότε μέ κάθε τρόπο καί σεβόταν τό θειο Ομοίωμα τής μορφής τού Κυρίου. ’Ήθελε, όμως, νά τό τιμούν παρομοίως καί άλλοι άνθρωποι. Γι’ αύτό κοντά σ’ όλα τά άλλα καλά τά όποια είχε κάνει πρόσθεσε καί τό εξής: Ένας ειδωλολάτρης άπό τούς παλαιούς κατοίκους τής ’Έδεσσας εϊχε στήσει τό άγαλμά του στό μπροστινό μέρος τής πόλεως πάνω άπό τή δημόσια πύλη. "Έτσι, καθένας πού έμπαινε στήν πόλη έπρεπε οπωσδήποτε νά προσκυνήση τό άγαλμα καί νά κάνη θυσία προκειμένου νά είσέλθη στήν πόλη. Ό Αϋγαρος, λοιπόν, αύτό τό άκάθαρτο άγαλμα τό γκρέμισε καί τό εξαφάνισε τελείως. Στή θέση του έβαλε τήν άχειροποίητη εικόνα τού Κυρίου καί Θεού καί Σωτήρος μας Ιησού Χριστού. Τήν κόλλησε πάνω σέ μιά σανίδα, τή στόλισε καί τήν άνάρτησε ψηλά γιά νά φαίνεται. Επάνω της δέ, έγραψε μιά έπιγραφή πού έλεγε: «Χριστέ ό Θεός, εκείνος πού έλπίζει σ’ Εσένα δέν άποτυγχάνει ποτέ». "Εβγαλε μάλιστα καί διάταγμα πού έλεγε ότι όποιος έμπαινε άπό τήν πύλη έκείνη έπρεπε πρώτα νά άποδώση στήν τίμια καί θαυματουργό Εικόνα τού Χριστού τόν προσήκοντα σεβασμό καί τήν προσκύνηση καί μετά νά μπή στήν πόλη. Αύτό τό διάταγμα διατηρήθηκε σέ ισχύ μέχρι τό τέλος τής ζωής τού Αϋγαρου καθώς έπίσης καί στά χρόνια τού γιοϋ του. 'Ο έγγονός του όμως, πού έγινε διάδοχος τής πατρικής έξουσίας έγκατέλειψε τήν εύσεβή πίστη καί ξέφυγε στήν είδωλολατρεία, επί πλέον θέλησε νά άναστηλώση τήν παλαιά έκείνη δαιμονική στήλη (τό άγαλμα) καί νά κατεβάση τήν εικόνα τού Χριστού.
Αύτό τό έμαθε ό έπίσκοπος τής πόλεως άπό θεία άποκάλυψη καί έλαβε τά κατάλληλα μέτρα. Επειδή τό μέρος έκεϊνο πάνω άπό τήν πύλη, όπου ήταν τοποθετημένη ή άγια Εικόνα, ήταν κυλινδροειδές άναψε μπροστά στήν εικόνα ένα λυχνάρι καί έβαλε πάνω ένα κεραμίδι. ’Έπειτα έφραξε έξωτερικά τό μέρος μέ ασβέστη καί μέ πλίνθους. ’Έτσι έγινε δλο μία ομαλή έπιφάνεια καί ή άγια εικόνα έτάφη μέσα στό τείχος. Αφού τελικά ή ιερή Εικόνα δέν φαινόταν ό δυσεβής έκεϊνος άρχοντας δέν προχώρησε νά κάνη πράξη αύτό πού είχε άποφασίσει. Στή συνέχεια πέρασαν πάρα πολλά χρόνια καί ξεχάστηκε άπό τή μνήμη των άνθρώπων σέ ποιό μέρος βρισκόταν κρυμμένη ή θεία Εικόνα.
"Οταν ό βασιλιάς των Περσών ό Χοσρόης κατέλαβε όλες τις πόλεις τής Ασίας έφθασε καί μέχρι τήν ’Έδεσσα. Έκεϊ έτοίμασε πλήθος πολιορκητικά τεχνάσματα κατά τής πόλεως καί οί κάτοικοί της κατελήφθησαν άπό μεγάλη άγωνία καί φόβο. Κατέφυγαν μέ τήν θερμή προσευχή τους πρός τό Θεό καί Τόν παρακάλεσαν μέ δάκρυα στά μάτια γιά τή σωτηρία τους τήν όποια καί βρήκαν πολύ γρήγορα. Συγκεκριμένα, ένα βράδυ φανερώθηκε στόν έπίσκοπο τής πόλεως Εύλάβιο μία γυναίκα μέ ένδοξο παρουσιαστικό καί τού είπε: «πήγαινε καί πάρε τή θεία καί άχειροποίητη Εικόνα τού Σωτήρος πού είναι κρυμμένη πάνω άπό τήν τάδε πύλη τής πόλεως (δείχνοντας του άκριβώς τό μέρος), καί θά έλθουν όλα εύνοϊκά».
Μετά άπό τήν παράδοξη αύτή οπτασία καί εντολή ό έπίσκοπος Εύλάβιος πήγε, βρήκε τό σημείο ιό όποιο τού ύποδείχθηκε, γκρέμισε τό χτίσιμο πού ύπήρχε καί ώ τού θαύματος βρήκε τή θεία Εικόνα σέ τέλεια κατάσταση κι άκόμη τό φυτίλι τού λυχναριού πού ήταν μπροστά της άναμμένο παρότι είχαν περάσει τόσα χρόνια. 'Υπήρχε όμως καί κάτι άλλο περισσότερο θαυμαστό. Στό κεραμίδι πού είχαν βάλει μπροστά άπό τό λυχνάρι γιά προφύλαξη είχε έκτυπωθεϊ ένα άκόμη άχειροποίητο ομοίωμα της θείας Εικόνας ίδιο κι άπαράλλακτο μέ ιό πρωτότυπο. 'Ο επίσκοπος Εύλάβιος έδειξε στό λαό τήν πρωτότυπη άχειροποίητη θεία Εικόνα καί τό καινούργιο ομοίωμά της καί όλοι γέμισαν χαρά καί άγαλλίαση.
Στή συνέχεια ό έπίσκοπος Εύλάβιος πήρε στά χέρια του τήν θεία Εικόνα κι έκανε λιτανεία καί μαζί μέ όλο τό λαό εύχαρίστησαν τό Θεό. "Επειτα πήγαν στό μέρος έκεϊνο στό όποιο οί Πέρσες άνοιγαν ένα ύπόγειο όρυγμα. Οί Έδεσσηνοί κατάλαβαν πού βρίσκονται οί έχθροίάπό τό χτύπημα πού έκαναν τά χάλκινα σκαπτικά έργαλεϊα των Περσών. Μόλις ή πομπή των κατοίκων πλησίασε έκεί πού ήταν οί Πέρσες ό έπίσκοπος έσταξε λάδι άπό τό λυχνάρι τής άχειροποίητης εικόνας πάνω στά προετοιμασμένα ξύλα, τά όποια άρπαξαν άμέσως φωτιά, πού εξαφάνισε τελείως όλους τούς Πέρσες πού βρίσκονταν σ’ έκεϊνο τό μέρος.
Αλλά καί μέ τή φωτιά πού άναψαν οί Πέρσες έξω άπό τήν πόλη, άνάμεσα σ’ αύτούς καί στό τείχος τής πόλεως, καί τήν έτρεφαν μέ τά άφθονα δένδρα πού έκοβαν (καί τήν κατηύθυναν πρός τήν πόλη) έγινε τό έξής θαυμαστό: Μόλις πλησίασε ό έπίσκοπος Εύλάβιος έχοντας στά χέρια του τό θείο Έκτύπωμα σηκώθηκε ξαφνικά δυνατός άνεμος μέ κατεύθυνση άπό τήν πόλη πρός τά έξω καί οδήγησε τή φωτιά έναντίον έκείνων πού τήν τροφοδοτούσαν. Καί όχι μόνο αύτό, άλλά τούς καταδίωκε καί τούς κατέκαιγε. "Ετσι οί Πέρσες άφοϋ έπαθαν πολύ περισσότερα άπ’ όσα νόμιζαν ότι θά κάνουν έναντίον τής πόλεως άναγκάσθηκαν τελικά νά φύγουν άπρακτοι.
"Ολα όμως τά μεγάλα καλά ήταν συνήθεια νά συγκεντρώνωνται στή Βασιλεύουσα. Ηταν λοιπόν θείο θέλημα καί αύτή ή θεία Εικόνα νά συναριθμηθή μαζί μέ τά άλλα κειμήλια πού ύπήρχαν στήν Κωνσταντινούπολη. Ο Ρωμανός Α' ό Λεκαπηνός (920-944 μ.Χ.) πού ήταν αύτοκράτορας των Ρωμαίων (Βυζαντινών) έβαλε σκοπό του νά μεταφέρη τόν πολύτιμο έκεϊνο θησαυρό στή Βασιλεύουσα. "Εστειλε λοιπόν πολλές φορές στήν "Εδεσσα καί ζήτησε τήν άχειροποίητη Εικόνα τού Κυρίου. Μετά άπό πολλές διαβουλεύσεις έγινε συμφωνία νά δώση 12000 άσημένια νομίσματα στον Άμηρά καί νά έλευθερώση διακόσιους Σαρακηνούς πού είχε τότε αιχμαλώτους καθώς έπίσης ύποσχέθηκε νά μήν έλθουν σέ πόλεμο κατά τής χώρας έκείνης τών Σαρακηνών τά στρατεύματα τών Ρωμαίων. Μ’ αύτές λοιπόν τις καλές υποσχέσεις τούς έπεισε νά δεχθούν καί πέτυχε αύτό πού ζήτησε άφοϋ έκανε όλα όσα ύποσχέθηκε.
"Οταν ό Άμηράς δέχτηκε νά γίνη αύτή ή μεταφορά τότε πήραν οί έπίσκοποι τών Σαμοσάτων καί τής Εδέσσης καί μερικοί άλλοι εύλαβεΐς χριστιανοί τό άγιο έκεϊνο Εικόνισμα καί τήν έπιστολή έκείνη πού έγραψε ό Χριστός πρός τόν Αϋγαρο καί ξεκίνησαν γιά τήν Κωνσταντινούπολη. Στό δρόμο γίνονταν άπειρα θαύματα. "Οταν έφτασαν στήν έπαρχία πού όνομάζεται Όπτίματον στάθηκαν στό ναό τής Θεοτόκου πού ονομαζόταν τού Εύσεβίου. Έκεΐ πλήθος κόσμου πού ήλθαν μέ πίστη θεραπεύτηκαν άπό διάφορες άρρώστειες. Έκεϊ πήγε κι ένας πού ένοχλεϊ το άπό δαιμόνιο (ήταν δαιμονισμένος). Αύτός σάν νά προφήτευε είπε: «Απόλαυσε, Κωνσταντινούπόλη, χαρά, τιμή καί δόξα καί σύ πορφυρογέννητε, απόλαυσε τή βασιλεία σου». Κι άμέσως ό άνθρωπος απαλλάχτηκε άπό τό δαιμόνιο.
Στις δέκα πέντε Αύγούστου κατά τό έτος 6452 άπό κτίσεως κόσμου αυτοί πού μετέφεραν τό άγιο Εικόνισμα έφθασαν στό ναό της Παναγίας τών Βλαχερνών. ’Εκεί όλος ό λαός ύποδέχθηκε μέ άνέκφραστη χαρά τή θεία έκείνη Εικόνα. "Ολοι, ό λαός, οί βασιλείς καί οί άρχοντες προσκύνησαν μέ κάθε σεβασμό τό πολύτιμο θεϊκό δώρο. Τήν άλλη μέρα δηλαδή στις δέκα έξη Αύγούστου μετά τόν άσπασμό καί τήν προσκύνηση πήραν στούς ώμους τους τήν άγια Εικόνα ό πατριάρχης Θεοφύλακτος καί οί νεαροί βασιλείς (διότι ό γέροντας αύτοκράτορας άπουσίαζε λόγω άσθενείας) άλλά καί όσοι ήταν μέλη τής γερουσίας μαζί μέ όλο τό πλήρωμα τής έκκλησίας καί μέ τήν έκκλησιαστική αύτή πομπή έφθασαν μέχρι τή Χρυσή Πύλη. ’Έπειτα άπό έκεϊ τήν πήραν ξανά μέ ψαλμούς καί ύμνους καί μεγάλη λαμπαδοφορία καί πήγαν στόν περιώνυμο μεγάλο ναό τής Αγίας Σοφίας. ’Από κεΐ έκαμαν τήν άνάλογη πομπή καί άνέβηκαν στά άνάκτορα καί έφθασαν στό ναό τής Θεοτόκου, πού ονομαζόταν τού Φάρου. Στό ναό αύτό τοποθέτησαν τό τίμιο καί άγιο έκεϊνο Έκτύπωμα τής μορφής τού Κυρίου καί Θεού καί Σωτήρος μας Ιησοΰ Χριστού γιά νά είναι δόξα τών πιστών, προστασία τών βασιλέων, καί σταθερότητα τού χριστιανικού πληρώματος.
Αύτώ ή δόξα καί τό κράτος είς τούς αιώνας. ’Αμήν.
Tη ΙΣΤ τοϋ μηνάς Αύγουστου άνάμνησις της εισόδου της άχειροτεύκτου Μορφής τοϋ Κυρίου καί Θεού καί Σωτίτρος ημών ’Ιησού Χριστού, εκ της Έδεσσηνών πόλεως, εις ταύτην τήν θεοφύλακτον καί Βασιλίδα των πόλεων άνακομισθείσης.
Όταv ό Ιησούς Χριστός ό Κύριος καί Θεός καί Σωτήρας μας άπό τήν πολλή Του αγαθότητα έκανε πάρα πολλά θαύματα, όπως είναι γραμμένα στά Εύαγγέλια, ή φήμη του έτρεχε στά πέρατα τοϋ κόσμου. Αύτά ολα τά ακούσε καί ό Αϋγαρος πού ήταν Τοπάρχης στήν ’Έδεσσα τής Συρίας. Επιθυμούσε μάλιστα νά πάη στά Ιεροσόλυμα γιά νά Τόν δη με τά ίδια του τά μάτια, άλλά δε μπορούσε διότι είχε άρρωστήσει άπό διάφορες άνίατες άσθένειες. Μιά μαύρη λέπρα είχε παρουσιασθέϊ σ’ ολο τό σώμα του πού τόν έτρωγε πραγματικά καί τόν κατάπινε. Παράλληλα μία χρόνια άρθρίτιδα τόν βασάνιζε άλύπητα καί τόν κατατυραννοϋσε. Καί ή μέν πρώτη άρρώστεια τόν έκανε ύπερβολικά σχημο καί τόν ταλαιπωρούσε ή δέ δεύτερη τού προξενούσε άβάσταχτους πόνους. Γιά τό λόγο αύτό δέν συναντούσε κανέναν καί δέν τόν έβλεπε κανένας άπό τούς ύπηκόους του.
Κατά τις ήμερες όμως τοϋ 'Αγίου Πάθους τοϋ Κυρίου καί Θεοϋ καί Σωτήρος μας Ίησοϋ Χριστοϋ έγραψε ό Αϋγαρος μιά επιστολή πρός τόν Ίησοϋ Χριστό καί τήν έστειλε μέ κάποιον, όνόματι Άνανία, ό όποϊος ήταν έξαίρετος ζωγράφος. Ζητοϋσε μάλιστα άπό τόν Άνανία νά τοϋ ζωγραφίση λεπτομερώς μέ κάθε άκρίβεια τό πρόσωπο, τά μαλλιά, τό άνάστημα καί κάθε χαρακτηριστικό τοϋ Χριστού καί νά τοϋ φέρη νά δή τή μορφή τοϋ Ίησοϋ.
Ή έπιστολή τοϋ Αϋγαρου έλεγε σε μετάφραση τά έξης:
«'Ο Αϋγαρος Τοπάρχης τής πόλεως "Εδεσσα πρός τόν Ίησοϋ Σωτήρα, άγαθό ιατρό πού έμφανίστηκε στά Ιεροσόλυμα. Χαϊρε.
"Ακόυσα τά σχετικά μ’ έσένα καί τις θεραπείες τις όποιες κάνεις δίχως φάρμακα. 'Όπως λέγεται κάνεις τυφλούς νά βλέπουν, κάνεις κουτσούς νά βαδίζουν καλά, καθαρίζεις άπό τήν άρρώστεια τούς λεπρούς, διώχνεις άκάθαρτα πνεύματα καί δαίμονες, θεραπεύεις άνθρώπους πού πάσχουν γιά πολλά χρόνια άπό άσθένειες, άνασταίνεις νεκρούς. "Οταν τά ακόυσα όλα αύτά σκέφτηκα ότι γιά νά κάνης αύτά πρέπει νά είσαι ένα άπό τά δύο η υιός Θεοϋ ή Θεός. Γιαύτό, λοιπόν, σοϋ γράφω καί σέ παρακαλώ νά μπής στόν κόπο νά έρθης έδώ καί γιά νά μοϋ θεραπεύσης τηv άρρώστεια πού έχω καί νά μείνης μόνιμα μαζί μου. Μάλιστα ακόυσα ότι οί Ιουδαίοι γογγύζουν έναντίον σου καί θέλουν νά σέ κακοποιήσουν. Ή πόλη μου είναι μικρή καί άσημη, θά μπορέση όμως νά μάς χωρέση νά κατοικήσουμε καί οί δυό μας μέ ειρήνη».
Ό Άνανίας πήρε τήν έπιστολή τού Αύγάρου, έφυγε καί πήγε στά Ιεροσόλυμα, Έκεϊ έψαξε βρήκε τόν Κύριο καί τού έδωσε τήν έπιστολή. Μετά στήριξε τό βλέμμα του σταθερά πάνω σ’ Αυτόν καί τόν παρατηρούσε με πολλή προσοχή γιά ν' άρχίση νά ζωγραφίζη. Επειδή όμως δεν μπορούσε νά σταθή κοντά Του λόγω τού ότι ήλθε πολύς κόσμος ανέβηκε σε μιά πέτρα πού προεξείχε λίγο απ’ τή γή κι έκεϊ κάθισε. ’Έστρεφε τό βλέμμα του νά δή τόν Κύριο καί άφοϋ κοίταζε στήριζε τό χαρτί στό χέρι του καί ζωγράφιζε αύτό πού είδε (τή μορφή τού Ιησού). Δεν μπορούσε όμως νά όλοκληρώση τήν μορφή τού Χριστού διότι κάθε λίγο άλλαζε όψη καί φαινόταν διαφορετική, 'ο κύριος όμως πού γνωρίζει όλα τά κρυφά καί έρευνα τις καρδιές κατάλαβε τήν πρόθεση τού Άνανία καί τού φανέρωσε αύτό πού προσπαθούσε νά κάνη. Μετά άπ’ αύτό ζήτησε νά νιφθή καί όταν νίφτηκε τού έδωσαν ένα πανί τετράδιπλο νά σκουπισθή. Καί όπως σκουπίστηκε ώ τού θαύματος άφησε τήν άχραντη καί θεία μορφή Του πάνω στό πανί. Εκτυπώθηκε, λοιπόν, ή θεία όψη Του στό πανί καί τό έδωσε στόν Άνανία λέγοντάς του «Φύγε καί δώσε αύτό σ’ έκεϊνον πού σέ έστειλε» ’Έγραψε μάλιστα καί έπιστολή πρός τόν Αϋγαρο πού έλεγε τά εξής:
«Είσαι μακάριος Αϋγαρε, διότι πίστεψες σ’έμένα, έστω κι άν δέν μέ είδες. ’Έχει γραφτεί γιά μένα ότι αύτοί πού με έχουν δεϊ δέν θά πιστέψουν ώστε αύτοί πού δέν θά μέ έχουν δεί νά πιστέψουν καί νά ζήσουν αιωνίως. "Οσο γιά αύτό πού έγραψες νά έλθω σ’ έσένα, πρέπει νά έκπληρώσω όλα έκεΐνα γιά τά όποια έχω σταλεί στή γή. Κι όταν τά έκπληρώσω πρέπει νά άναληφθώ προς τόν Πατέρα μου, ό Όποϊος μέ έστειλε στή γή. "Οταν άναληφθώ θά σοϋ στείλω έναν από τούς μαθητές μου πού ονομάζεται Θαδδαϊος. Αΰτός θά θεραπεύσει τήν άρρώστεια σου καί έπί πλέον σ’ εσένα καί στούς δικούς σου θά δώση αιώνια ζωή καί ειρήνη. Κι άκόμη θά κάνει ότι είναι αναγκαίο γιά τήν πόλη σου ώστε νά μήν τήν κυριεύση κανένας άπό τούς εχθρούς».
Στό τέλος τής έπιστολής ό Κύριος έβαλε έπτά σφραγίδες πού είχαν επάνω τους γράμματα εβραϊκά τά όποια μεταφραζόμενα στά ελληνικά σημαίνουν «Θεού θέα θεϊον θαύμα».
‘Ο Αϋγαρος δέχτηκε καταχαρούμενος τόν Άνανία. "Επεσε καί προσκύνησε τήν άχραντη άγια εικόνα τού Κυρίου μέ πίστη καί πολύ πόθο κι άμέσως γιατρεύτηκε σχεδόν σ’ όλο τό σώμα του άπό τή λέπρα μέ έξαίρεση μόνο στό μέτωπό του. Μετά άπό τό σωτήριο πάθος τού Κυρίου καί τήν Ανάληψή Του στούς ούρανούς ό ’Απόστολος Θαδδαϊος πήγε στήν Έδεσσα. ’Εκεί βάπτισε τόν Αϋγαρο καί όλους τούς ανθρώπους τού περιβάλλοντος του στό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Άγιου Πνεύματος. Μόλις ό Αϋγαρος βγήκε άπό τό νερό τού θείου Βαπτίσματος καθαρίστηκε θαυματουργικά καί άπό έκεϊνο τό άπομεινάρι τής λέπρας πού είχε στό μέτωπο.
Έξ αίτιας αύτών ό Αϋγαρος τιμούσε άπό τότε μέ κάθε τρόπο καί σεβόταν τό θειο Ομοίωμα τής μορφής τού Κυρίου. ’Ήθελε, όμως, νά τό τιμούν παρομοίως καί άλλοι άνθρωποι. Γι’ αύτό κοντά σ’ όλα τά άλλα καλά τά όποια είχε κάνει πρόσθεσε καί τό εξής: Ένας ειδωλολάτρης άπό τούς παλαιούς κατοίκους τής ’Έδεσσας εϊχε στήσει τό άγαλμά του στό μπροστινό μέρος τής πόλεως πάνω άπό τή δημόσια πύλη. "Έτσι, καθένας πού έμπαινε στήν πόλη έπρεπε οπωσδήποτε νά προσκυνήση τό άγαλμα καί νά κάνη θυσία προκειμένου νά είσέλθη στήν πόλη. Ό Αϋγαρος, λοιπόν, αύτό τό άκάθαρτο άγαλμα τό γκρέμισε καί τό εξαφάνισε τελείως. Στή θέση του έβαλε τήν άχειροποίητη εικόνα τού Κυρίου καί Θεού καί Σωτήρος μας Ιησού Χριστού. Τήν κόλλησε πάνω σέ μιά σανίδα, τή στόλισε καί τήν άνάρτησε ψηλά γιά νά φαίνεται. Επάνω της δέ, έγραψε μιά έπιγραφή πού έλεγε: «Χριστέ ό Θεός, εκείνος πού έλπίζει σ’ Εσένα δέν άποτυγχάνει ποτέ». "Εβγαλε μάλιστα καί διάταγμα πού έλεγε ότι όποιος έμπαινε άπό τήν πύλη έκείνη έπρεπε πρώτα νά άποδώση στήν τίμια καί θαυματουργό Εικόνα τού Χριστού τόν προσήκοντα σεβασμό καί τήν προσκύνηση καί μετά νά μπή στήν πόλη. Αύτό τό διάταγμα διατηρήθηκε σέ ισχύ μέχρι τό τέλος τής ζωής τού Αϋγαρου καθώς έπίσης καί στά χρόνια τού γιοϋ του. 'Ο έγγονός του όμως, πού έγινε διάδοχος τής πατρικής έξουσίας έγκατέλειψε τήν εύσεβή πίστη καί ξέφυγε στήν είδωλολατρεία, επί πλέον θέλησε νά άναστηλώση τήν παλαιά έκείνη δαιμονική στήλη (τό άγαλμα) καί νά κατεβάση τήν εικόνα τού Χριστού.
Αύτό τό έμαθε ό έπίσκοπος τής πόλεως άπό θεία άποκάλυψη καί έλαβε τά κατάλληλα μέτρα. Επειδή τό μέρος έκεϊνο πάνω άπό τήν πύλη, όπου ήταν τοποθετημένη ή άγια Εικόνα, ήταν κυλινδροειδές άναψε μπροστά στήν εικόνα ένα λυχνάρι καί έβαλε πάνω ένα κεραμίδι. ’Έπειτα έφραξε έξωτερικά τό μέρος μέ ασβέστη καί μέ πλίνθους. ’Έτσι έγινε δλο μία ομαλή έπιφάνεια καί ή άγια εικόνα έτάφη μέσα στό τείχος. Αφού τελικά ή ιερή Εικόνα δέν φαινόταν ό δυσεβής έκεϊνος άρχοντας δέν προχώρησε νά κάνη πράξη αύτό πού είχε άποφασίσει. Στή συνέχεια πέρασαν πάρα πολλά χρόνια καί ξεχάστηκε άπό τή μνήμη των άνθρώπων σέ ποιό μέρος βρισκόταν κρυμμένη ή θεία Εικόνα.
"Οταν ό βασιλιάς των Περσών ό Χοσρόης κατέλαβε όλες τις πόλεις τής Ασίας έφθασε καί μέχρι τήν ’Έδεσσα. Έκεϊ έτοίμασε πλήθος πολιορκητικά τεχνάσματα κατά τής πόλεως καί οί κάτοικοί της κατελήφθησαν άπό μεγάλη άγωνία καί φόβο. Κατέφυγαν μέ τήν θερμή προσευχή τους πρός τό Θεό καί Τόν παρακάλεσαν μέ δάκρυα στά μάτια γιά τή σωτηρία τους τήν όποια καί βρήκαν πολύ γρήγορα. Συγκεκριμένα, ένα βράδυ φανερώθηκε στόν έπίσκοπο τής πόλεως Εύλάβιο μία γυναίκα μέ ένδοξο παρουσιαστικό καί τού είπε: «πήγαινε καί πάρε τή θεία καί άχειροποίητη Εικόνα τού Σωτήρος πού είναι κρυμμένη πάνω άπό τήν τάδε πύλη τής πόλεως (δείχνοντας του άκριβώς τό μέρος), καί θά έλθουν όλα εύνοϊκά».
Μετά άπό τήν παράδοξη αύτή οπτασία καί εντολή ό έπίσκοπος Εύλάβιος πήγε, βρήκε τό σημείο ιό όποιο τού ύποδείχθηκε, γκρέμισε τό χτίσιμο πού ύπήρχε καί ώ τού θαύματος βρήκε τή θεία Εικόνα σέ τέλεια κατάσταση κι άκόμη τό φυτίλι τού λυχναριού πού ήταν μπροστά της άναμμένο παρότι είχαν περάσει τόσα χρόνια. 'Υπήρχε όμως καί κάτι άλλο περισσότερο θαυμαστό. Στό κεραμίδι πού είχαν βάλει μπροστά άπό τό λυχνάρι γιά προφύλαξη είχε έκτυπωθεϊ ένα άκόμη άχειροποίητο ομοίωμα της θείας Εικόνας ίδιο κι άπαράλλακτο μέ ιό πρωτότυπο. 'Ο επίσκοπος Εύλάβιος έδειξε στό λαό τήν πρωτότυπη άχειροποίητη θεία Εικόνα καί τό καινούργιο ομοίωμά της καί όλοι γέμισαν χαρά καί άγαλλίαση.
Στή συνέχεια ό έπίσκοπος Εύλάβιος πήρε στά χέρια του τήν θεία Εικόνα κι έκανε λιτανεία καί μαζί μέ όλο τό λαό εύχαρίστησαν τό Θεό. "Επειτα πήγαν στό μέρος έκεϊνο στό όποιο οί Πέρσες άνοιγαν ένα ύπόγειο όρυγμα. Οί Έδεσσηνοί κατάλαβαν πού βρίσκονται οί έχθροίάπό τό χτύπημα πού έκαναν τά χάλκινα σκαπτικά έργαλεϊα των Περσών. Μόλις ή πομπή των κατοίκων πλησίασε έκεί πού ήταν οί Πέρσες ό έπίσκοπος έσταξε λάδι άπό τό λυχνάρι τής άχειροποίητης εικόνας πάνω στά προετοιμασμένα ξύλα, τά όποια άρπαξαν άμέσως φωτιά, πού εξαφάνισε τελείως όλους τούς Πέρσες πού βρίσκονταν σ’ έκεϊνο τό μέρος.
Αλλά καί μέ τή φωτιά πού άναψαν οί Πέρσες έξω άπό τήν πόλη, άνάμεσα σ’ αύτούς καί στό τείχος τής πόλεως, καί τήν έτρεφαν μέ τά άφθονα δένδρα πού έκοβαν (καί τήν κατηύθυναν πρός τήν πόλη) έγινε τό έξής θαυμαστό: Μόλις πλησίασε ό έπίσκοπος Εύλάβιος έχοντας στά χέρια του τό θείο Έκτύπωμα σηκώθηκε ξαφνικά δυνατός άνεμος μέ κατεύθυνση άπό τήν πόλη πρός τά έξω καί οδήγησε τή φωτιά έναντίον έκείνων πού τήν τροφοδοτούσαν. Καί όχι μόνο αύτό, άλλά τούς καταδίωκε καί τούς κατέκαιγε. "Ετσι οί Πέρσες άφοϋ έπαθαν πολύ περισσότερα άπ’ όσα νόμιζαν ότι θά κάνουν έναντίον τής πόλεως άναγκάσθηκαν τελικά νά φύγουν άπρακτοι.
"Ολα όμως τά μεγάλα καλά ήταν συνήθεια νά συγκεντρώνωνται στή Βασιλεύουσα. Ηταν λοιπόν θείο θέλημα καί αύτή ή θεία Εικόνα νά συναριθμηθή μαζί μέ τά άλλα κειμήλια πού ύπήρχαν στήν Κωνσταντινούπολη. Ο Ρωμανός Α' ό Λεκαπηνός (920-944 μ.Χ.) πού ήταν αύτοκράτορας των Ρωμαίων (Βυζαντινών) έβαλε σκοπό του νά μεταφέρη τόν πολύτιμο έκεϊνο θησαυρό στή Βασιλεύουσα. "Εστειλε λοιπόν πολλές φορές στήν "Εδεσσα καί ζήτησε τήν άχειροποίητη Εικόνα τού Κυρίου. Μετά άπό πολλές διαβουλεύσεις έγινε συμφωνία νά δώση 12000 άσημένια νομίσματα στον Άμηρά καί νά έλευθερώση διακόσιους Σαρακηνούς πού είχε τότε αιχμαλώτους καθώς έπίσης ύποσχέθηκε νά μήν έλθουν σέ πόλεμο κατά τής χώρας έκείνης τών Σαρακηνών τά στρατεύματα τών Ρωμαίων. Μ’ αύτές λοιπόν τις καλές υποσχέσεις τούς έπεισε νά δεχθούν καί πέτυχε αύτό πού ζήτησε άφοϋ έκανε όλα όσα ύποσχέθηκε.
"Οταν ό Άμηράς δέχτηκε νά γίνη αύτή ή μεταφορά τότε πήραν οί έπίσκοποι τών Σαμοσάτων καί τής Εδέσσης καί μερικοί άλλοι εύλαβεΐς χριστιανοί τό άγιο έκεϊνο Εικόνισμα καί τήν έπιστολή έκείνη πού έγραψε ό Χριστός πρός τόν Αϋγαρο καί ξεκίνησαν γιά τήν Κωνσταντινούπολη. Στό δρόμο γίνονταν άπειρα θαύματα. "Οταν έφτασαν στήν έπαρχία πού όνομάζεται Όπτίματον στάθηκαν στό ναό τής Θεοτόκου πού ονομαζόταν τού Εύσεβίου. Έκεΐ πλήθος κόσμου πού ήλθαν μέ πίστη θεραπεύτηκαν άπό διάφορες άρρώστειες. Έκεϊ πήγε κι ένας πού ένοχλεϊ το άπό δαιμόνιο (ήταν δαιμονισμένος). Αύτός σάν νά προφήτευε είπε: «Απόλαυσε, Κωνσταντινούπόλη, χαρά, τιμή καί δόξα καί σύ πορφυρογέννητε, απόλαυσε τή βασιλεία σου». Κι άμέσως ό άνθρωπος απαλλάχτηκε άπό τό δαιμόνιο.
Στις δέκα πέντε Αύγούστου κατά τό έτος 6452 άπό κτίσεως κόσμου αυτοί πού μετέφεραν τό άγιο Εικόνισμα έφθασαν στό ναό της Παναγίας τών Βλαχερνών. ’Εκεί όλος ό λαός ύποδέχθηκε μέ άνέκφραστη χαρά τή θεία έκείνη Εικόνα. "Ολοι, ό λαός, οί βασιλείς καί οί άρχοντες προσκύνησαν μέ κάθε σεβασμό τό πολύτιμο θεϊκό δώρο. Τήν άλλη μέρα δηλαδή στις δέκα έξη Αύγούστου μετά τόν άσπασμό καί τήν προσκύνηση πήραν στούς ώμους τους τήν άγια Εικόνα ό πατριάρχης Θεοφύλακτος καί οί νεαροί βασιλείς (διότι ό γέροντας αύτοκράτορας άπουσίαζε λόγω άσθενείας) άλλά καί όσοι ήταν μέλη τής γερουσίας μαζί μέ όλο τό πλήρωμα τής έκκλησίας καί μέ τήν έκκλησιαστική αύτή πομπή έφθασαν μέχρι τή Χρυσή Πύλη. ’Έπειτα άπό έκεϊ τήν πήραν ξανά μέ ψαλμούς καί ύμνους καί μεγάλη λαμπαδοφορία καί πήγαν στόν περιώνυμο μεγάλο ναό τής Αγίας Σοφίας. ’Από κεΐ έκαμαν τήν άνάλογη πομπή καί άνέβηκαν στά άνάκτορα καί έφθασαν στό ναό τής Θεοτόκου, πού ονομαζόταν τού Φάρου. Στό ναό αύτό τοποθέτησαν τό τίμιο καί άγιο έκεϊνο Έκτύπωμα τής μορφής τού Κυρίου καί Θεού καί Σωτήρος μας Ιησοΰ Χριστού γιά νά είναι δόξα τών πιστών, προστασία τών βασιλέων, καί σταθερότητα τού χριστιανικού πληρώματος.
Αύτώ ή δόξα καί τό κράτος είς τούς αιώνας. ’Αμήν.
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης