ΓιώργοςAuthor- Αριθμός μηνυμάτων : 1758
Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγία Θεοτόκο την Εικοσιφοίνισσαν
Κυρ Οκτ 21, 2012 12:47 am
Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον την Εικοσιφοίνισσαν
Εὐλογήσαντος τοϋ ίερέως άρχόμεθα άναγινώσκοντες τον ΡΜΒ' (142) Ψαλμόν.
Κύριε, είσάκουσον της προσευχής μου, ένώτισαι την δέησίν μου έν τη άληθεία σου, είσάκουσον μου έν τη δικαιοσύνη σου. Και μή είσέλθης είς κρίσιν μετά τοϋ δούλου σου, ότι ού δικαιωθήσεται ενώπιον σου πας ζών. Ότι κατεδίωξεν ό εχθρός την ψυχήν μου έταπείνωσεν είς γήν τήν ζωήν μου. Έκάθισέ με έν σκοτεινοΐς, ώς νεκρούς αίώνος, και ήκηδίασεν έπ’ εμέ τό πνεύμα μου, έν έμοι έταράχθη ή καρδία μου. Έμνήσθην ήμερων άρχαίων, έμελέτησα έν πάσι τοις έργοις σου, έν ποιήμασι των χειρών σου έμελέτων. Διεπέτασα πρός σε τάς χείράς μου ή ψυχή μου ώς γη άνυδρός σοι. Ταχύ είσάκουσόν μου, Κύριε, έξέλιπε τό πνεΰμά μου. Μή άποστρέψης τό πρόσωπόν σου άπ’ έμοΰ, και όμοιωθήσομαι τοΐς καταβαίνουσιν είς λάκκον. Άκουστόν ποίησόν μοι τό πρωΐ τό έλεός σου, ότι έπΐ σοι ήλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, όδόν εν ή πορεύσομαι, ότι πρός σέ ήρα την ψυχήν μου. Έξελοΰ με έκ των εχθρών μου Κύριε, πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τοΰ ποιεΐν τό θέλημά σου, ότι σύ εί ό Θεός μου. Τό Πνεΰμά σου τό άγαθόν οδηγήσει με έν γή ευθεία ενεκεν τοΰ ονόματος σου, Κύριε, ζήσεις με. Έν τή δικαιοσύνη σου, έξάξεις έκ θλίψεως την ψυχήν μου. Καί έν τω έλέει σου έξολοθρεύσεις τούς έχθρούς μου. Και άπολεΐς πάντας τούς θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι έγώ δοΰλός σού εΐμι.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος α'. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὀνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἡμυνάμην αὐτοῦς.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Καί τά Τροπάρια
΄Ήχος δ' Ο ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῶ
Τοῦς προστρέχοντας τῆ θερμῇ Σου πρεσβεῖα καί προσκυνοῦντας τήν σεπτῇ Σου εἰκόνα ἐν πίστει Μῆτερ ἡμῶν Εικοσιφοίνισσα. πάντας διαφύλασσε ἀπειλῶν καί κινδύνων καί δεινῶν καί θλίψεων καί φρικτῶν νοσημάτων καί πρός τήν πιστήν τήν ἀληθινήν στρέψον αὑτούς. ὦ Μῆτερ Πανάχραντε.
Δόξα.
Τῆ Θεοτόκο ἐκτενῶς νΰν προσδράμωμεν, ἁμαρτωλοί καί ταπεινοί, καί προσπέσωμεν ἔν μετανοίᾳ, κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς Δέσποινα, βοήθησον, ἐφ’ ἡμῖν σπλαγχνισθεῖσα σπεῦσον, ἀπολλύμεθα ὑπό πλήθους πταισμάτων, μή ἀποστρέψῃς σούς δούλους κενούς σέ γάρ καί μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα.
Καί νῦν.
Οὗ σιωπήσομέν ποτέ, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἵ ἀνάξιοι Εἷ μή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Ούκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σοϋ• σούς γάρ δούλους σῴζεις ἀεί ἐκ παντοίων δεινῶν.
Ο Ν' (50) Ψαλμός
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημα μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιον μου ἐστι διά παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιον Σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαι Σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσας μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπον Σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου Σου καί τό Πνεῦμα Σου τό Ἅγιον μή ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς Σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσιν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν, ὁλοκαυτώματα οὑκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὑκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τήν Σίων καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον Σου μόσχους.
ᾨδὴ α΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.
Ω Μῆτερ Πανάχραντε τοῦ Χριστοῦ, πως ἐπιχειρήσω ἱστορήσαι Σάς δωρεᾶς, αἱ βλύζουν ἐκ τῆς Σῆς εἰκόνος. ὡς ποταμός συνεχής θείας χάριτος.
Ῥᾳδίως Εἰκών Σου ἡ θαυμαστῇ πάλαι ἐτυπώθη θεία χάριτι. ὦ Σεπτῇ. ἄνευ ἀνθρωπίνης βοηθείας ἄνευ ζωγράφου, χρωστῆρος καί χρώματος.
Ἀκτίνας φωτός θεία Σου εἰκών ἐξέπεμψε πάλαι τοῖς πιστοῖς Σου ὦ Θαυμαστῇ, ἀκτίνας φωτός κοκκίνου. καί ἐξ αὑτοῦ ὀνομασθῇ «Εικοσιφοίνισσα»
Πως Σου τα θαυμάσια ἐξειπεῖν δυνήσομαι Κόρη Θεραπείες ποικίλες γάρ ἐκ τῆς Σής ἀχειροποιήτου εἰκόνος ὡς ἐκ πηγῆς ἀστειρεύτου πηγάζουσιν.
Τῆ θεία Μονῇ Σου προστρέχω νῦν. Πανάχραντε Κόρη καί λαμβάνω τάς δωρεάς ἐκ τῆς Σής ἀχειροποιήτου εἰκόνος, Εικοσιφοίνισσα Δέσποινα Μῆτερ μᾷς.
Ὠδή γ'. Οὐρανίας ἁψῖδος.
Ἐχαρίσω τοῖς πᾶσιν, Εικοσιφοίνισσα. προβλημάτων τήν λύσιν καί τήν ἐκπλήρωσιν τῶν αἰτημάτων τούς, ὦ Θεοτόκε Παρθένε, ὅτι χάριν δέxονται ἐκ τῆς εἰκόνος Σου.
Η μονή Σου ὦ Κόρη, πᾶσαν τήν περιοχήν τοῦ ὄρους Παγγαίου διαφυλάσσει νῦν, ἤν σῷζε πάντοτε Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ ταῖς θερμαῖς πρεσβείαις Σου πρός τόν Σωτῆρα μᾷς.
Πᾶσα θλῖψις καί νόσος απομακρύνεται ἐκ παντός πιστοῦ Σου Παρθένε. τῆ επισκέψει Σου ὅθεν οἱ πάσχοντες ἐκ τῆς ὀδύνης λυθέντεςχαίροντες κηρύττουσι τά Μεγαλεία Σου.
Ὤσπερ ἥλιος λάμπει ἡ Σή Εἰκών, Ἄχραντε καί ταῖς τοῦ φωτός Σου ἀκτίσι φωτίζει ἅπαντας, Εικοσιφοίνισσα Παρθένε Μῆτερ Κυρίου, ἤνπερ καί οἱ Ἄγγελοι φόβῳ δοξάζουσιν.
Εἰσάκουσον, Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ Θεογεννήτωρ, τάς ἱκεσίας. Παρθένε, τῶν δούλων Σοῦ καί λύτρωνε ἐκ παντοίων κινδύνων.
Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενεία. Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν καί ίασε τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Αἲτησις καὶ τὸ Κάθισμα.
Ἦχος β' Πρεσβεῖα θερμῇ
Πρεσβεῖα θερμῆ καί φοβερόν προπύργιον, λιμήν ἀσφαλής ὑπάρχεις ἡμῖν Δέσποινα ὅθεν βοῶμεν Σοι πράϋνον τάς ἐφόδους ἐχθροῦ τοῦ ἀρχεκάκου καί ἐν εἰρήνη φύλαττε ἡμᾶς, Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ πρεσβεῖαις Σου.
Ὠδή δ'. Εἰσακήκοα Κύριε.
Στῇς Ἑλλάδος τά πέρατα. ἡ θαυματουργός Εἰκών Σου τεθρύληται καί αὑτήν ἐπικαλοῦνται νῦν πάντες οἱ πιστοῖ Εικοσιφοίνισσα.
Γερμανῷ τῷ πιστοτάτῳ. Μῆτερ, ἀνεφάνης τό πάλαι λάμπουσα καί τήν θείαν Εἰκόνα Σοῦ τούτῳ ἐδωρήσω ἀχειροποίητον.
Τίς Σοῦ Κόρη τό ὄνομα ἐν ἀνάγκη πάσῃ ἐπεκαλέσατο καί αὑτοῦ οὐχ εὐμενέστατα αἴτησιν ἐδέχθης. Εικοσιφοίνισσα!
Τῆς Χανούμισσας αἴτησιν, Μῆτερ ἀπεδέχθης ὡς πολυεύσπλαχνος καί τό τέκνον τῆς θεράπευσες τήν θερμήν τῆς πίστιν ανταμοίβουσα.
Ὠδή ε'. Φώτισον ἡμᾶς.
Πῶς Σοῦ τήν μορφήν ἀτενίσω ὁ ἀνάξιος, ὦ Πανάχραντε Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ὀφθαλμοῖς μου ῥυπαροῖς Σε τήν Πανάσπιλον.
Χαῖρε Κραταιά, τῆς Εἰκόνος Σου τά θαύματα πᾶσα ἡ Ἐλλάς κηρύττει νῦν. Μῆτερ Θεοῦ, ὅτι πλῆθος τῶν πιστῶν Σου εὐεργέτησας.
Ἀξιωματικούς τῶν Βουλγάρων ἐξεδίωξας καί σκληρήν ποινήν ἐπέβαλες τῷ θελήσαντι συλῆσαι τήν Εἰκόνα Σου
Γλυκυτάτη Σοῦ, ἡ μορφή ὦ Παντευλόγητε, φῶς καί δύναμιν παρέχει τοῖς πιστοῖς ἐκδιώκουσα μακράν λύπας καί θλίψεις τούς.
Ὠδή στ'. Τήν δέησιν ἐκχεῶ.
Ἀτέκνοις τέκνα χάρισες, ὀραθείσα κατ' ὄναρ ὦ Κόρη αὑτῶν τήν θλῖψιν διώξασα Μῆτερ καί εἰς χαράν μετατρέψασα. Ἄχραντε. ἀλλ' εὕρομεν Σε καί ἡμεῖς ἐν ἀνάγκαις Μητέρα φιλόστοργον.
Οὑκ ἔχομεν οἱ ἄθλιοι δοῦλοι Σου ἄλλην πλήν Σου σκέπην καί προστασίαν διό Σεμνῇ ἐν, καρδίας βοῶμεν ἀπό κινδύνου παντός ἐλευθερῶσαν τούς Σοῦς ἱκέτας ταπεινῶς τούς τῆ Σῆ καταφεύγοντας χάριτι.
Ὡς ἔσωσας ἐκ κινδύνου. Ἄχραντε, καί ἐκ πάσης ἀσθενείας καί πόνου, οὕτω ἡμᾶς διαφύλαξον Κόρη ἐκ τῶν παγίδων ἐχθροῦ τοῦ ἀλάστορος καί διατήρησον ἀεί ἐν τελεία ὑγεία δυνάμει Σου.
Η χάρις Σου καί φιλανθρωπία Σου τοῖς πιστοῖς ἐδώρησε τήν Σήν εἰκόνα, ἶνα προστρέχουν οἱ πάντες οἱ ἐν ἀνάγκαις καί ἐν πόνοις, κινδύνοις καί θλίψεσιν καί πάντες Σε καταφυγήν καί παράκλησιν Κόρη εὑρίσκουσιν.
Κύριε ἐλέησον (12 φορές)
Αἲτησις καὶ τὸ Κοντάκιον.
Ἦχος β' Τά ἄνω ζητῶν
Πελάγη συμφορῶν τοῦ βίου ποντιζόμενοι καί παντοίων παθῶν τρικυμίαις ἀπειλούμενοι καί δίνη περιπίπτοντες Παρθένε πειρασμῶν, εἰς Εἰκόνα Σου σεπτήν καταφεύγομεν θερμῶς ὡς εἰς λιμένα εὔδιον, ἔκτεινον ἡμῖν χεῖρα ὡς Πέτρῳ ὁ Υἱός Σου καί κλυδωνίου ἐκ παντός ἡμᾶς Κόρη λύτρωσε.
Προκείμενον
Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός Σου, ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ.
Στ.: Τὸ πρόσωπόν Σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ.
Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (α´ 39-49, 56).
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἀναστᾶσα Μαριάμ, ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς, εἰς πόλιν Ἰούδα· καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου, καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ. Καὶ ἐγένετο, ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς· καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ, καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ, καὶ εἶπεν· Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. Καὶ πόθεν μοι τοῦτο, ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με; Ἰδοὺ γάρ, ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. Καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα, ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ Κυρίου. Καὶ εἶπε Μαριάμ· Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου. Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ· ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
Δόξα.
Πάτερ, Λόγε Πνεῦμα Τριάς ἤ ἔν Μονάδι, έξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καὶ νῦν.
Ταῖς Εικοσιφοινίσσης πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, έξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχ.Ἐλεήμων, ἐλέησον με ὁ Θεός...
Ἦχος Πλ. β' Ὅλην ἀποθέμενοι
Σκέπην καί βοήθειαν, κραταιάν προστασίαν καί χαράς μᾷς τήν πηγήν ἐν παντί τῷ βίῳ Σε Κόρη ἔχοντες ἐν πολλαῖς θλίψεσιν καί ἐν ἀρρωστίαις καί σκανδάλοις τοῖς τοῦ ὄφεως. ἐκ πάσης Δέσποινα συμφοράς τε καί μάστιγος ταχέως ἐκλυτρούμεθα τῆ Σῇ ἀρωγῇ καί χρηστότητι ὅθεν μή ἐλλίπῃς παρέχειν τάς ἰάσεις συμπαθῶς τοῖς πρός τήν Σήν ἀγαθότητα σπεύδουσιν Πανάχραντε.
Ὠδή ζ'. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαῖος.
Αἰτοῦσιν ἐδωρήσω τήν τεκνοποιίαν Εικοσιφοίνισαα. ἀλλά καί τῆς ψυχῆς τούς τήν ἴασιν Παρθένε ἐχαρίσω πρεσβείαις Σου ἶνα θερμῶς ἀνυμνοῦν Σεπτά Σου μεγαλεία.
Λοιμικῆς ἀσθενείας καί πάσης ἄλλης βλάβης Εικοσιφοίνισσα. οὕτω ἡμᾶς πιστούς Σου δούλους ὦ Θεοτόκε απολύτρωσε Δέσποινα, ὅπως ὑμνῶμεν ἀεί σεπτά Σου μεγαλεία.
Τοῦ Βούλγαρου τό θράσος ἐτιμώρησας Μῆτερ καί τήν κακίαν τοῦ οὕτω καμάς ἐν πίστει σωστῇ καί εὐλαβείᾳ διατήρησον Δέσποινα ἶνα δεχώμεθα πιστοί θερμήν Σου προστασίαν.
Η μόνη εἰς αἰῶνας ἀειπάρθενος Μήτηρ καί προστασία μᾷς Κυρία τόν Ἄγγελον. Βασίλισσα τοῦ Κόσμου σκέπε καί φύλαττε πάντας πιστούς οἵ Σε τιμοῦν γεραίρουν καί δοξάζουν.
Ὠδή η'. Τόν Βασιλέα.
Ἀπό ποικίλων ἀσθενειῶν, ὁ Παρθένε, ἡμᾶς ῥυσέ θερμῇ Σοῦ προστασία. ὤσπερ τοῦτον Κόρη πολλούς ἐῤῤύσω πάλαι.
Πηγῇ θαυμάτων. Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ. ἡ Εἰκών Σου ἀνεδείχθη ἐν τῷ κόσμο ἐξ ἦς οἱ διψῶντες ἀρύωνται τό νέκταρ.
Πάντας πιστούς Σου Σύ βοηθῇς Θεοτόκε καί τήν χάριν καί ἴασιν παρέχεις ὡς Ὑψίστου Μήτηρ ἡ Κεχαριτωμένῃ.
Τῆ προσταγῇ Σου Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ πειθαρχοῦσιν Ἀγγέλων αἱ τάξεις, αἱ βοηθοῦσιν πάντας τούς Σε ἐπικαλουμένους.
Ὠδή θ'. Κυρίως Θεοτόκον.
Τῶν Ὀρθοδόξων πλήθη σπεύσατε προθύμως πρός Εικοσιφοινίσσης εἰκόνα τήν πάντιμον, ὁ ἰατρός γάρ ἐν ταύτῃ μένει ὁ ἄμισθος.
Μόνην Σου τήν ἀγίαν ὅλων καταυγάζει ἡ Σεβασμία Εἰκών Σου, Πανύμνητε καί καταλάμπει τούς ταύτην πιστῶς γεραίροντας.
Εἰκόνι τῆ Ἀγία Εικοσιφοινίσσης οἱ ἐν κινδύνοις προσπέσατε ἅπαντες καί τῶν θαυμάτων τήν χάριν λήψεσθε ἄφθονον.
Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν Σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ· τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον Σέ μεγαλύνομεν.
Καὶ τὰ παρόντα μεγαλυνάρια,
Εικοσιφοινίσσης τῆ θαυμαστῇ καί σεπτῇ εἰκόνι νῦν προσπέσωμεν ἀδελφοί, ὡς πλήθη τελοῦσαν ἀέναα θαυμάτων πᾶσιν τοῖς προσκυνοῦσιν τήν Θείαν Χάρΐν Τῆς.
Μόνην ἐν ταῖς θλίψεσιν ἀρωγόν καί θερμόν προστάτην, ἀντιλήπτορα, βοηθόν ἔχομεν ἐν πᾶσιν Πανάχραντε μᾷς Μῆτερ σπεῦσον καί μή παρίδεις χρείαν τῶν τέκνων Σου.
Χαῖρε ἡ γεννήσασα Λυτρωτήν ἡμῖν καί Σωτῆρα τόν Δοτῆρα τῶν ἀγαθῶν, Πύλη γάρ ἐδόθης πιστῶν εἰς Σωτηρίαν, ἡ Κεχαριτωμένη, Χαῖρε Θεόνυμφε
Τι ανταποδώσωμεν οἱ πιστοί δοῦλοι Σόυ Παρθένε ἀντί τῆς χάριτος Σου πολλῆς ἤνπερ έδωσας μᾷς χαρισαμένη Μῆτερ Εἰκόνα Σου Ἀγίαν ὡς πλοῦτον ἄφθορον
Πᾶσαι τῶν Άγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἤ δωδεκάς, οἵ Ἅγιοι πάντες, μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἵς τό σωθῆναι ήμάς.
Τό Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καί Υἱῶ, καί ἁγίῳ Πνεύματι,
καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου.
Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα Πατρί...
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομα σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί
τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
καί τά Τροπάρια ταῦτα. Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα.
Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί νῦν ὡς εὔσπλαχνος καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν καί ἡμεῖς λαός Σου, πάντες ἔργα χειρῶν Σου καί τό ὄνομά Σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν.
Τῆς εὐσπλαχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς Σέ μή ἀστοχήσομεν, ῥυσθείημεν διά Σοῦ τῶν περιστάσεων· Σύ γάρ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν.
Ἐκτενής καί Ἀπόλυσις, μεθ’ ἤν ψάλλομεν τό έξης.
Ἦχος β'. Πάντων προστατεύεις Ἀγαθῇ
Πάντων προστατεύεις ὁ Σεπτῇ, τόν καταφευγόντων ἐν πίστει τῆ κραταιᾷ Σου χειρί. ἄλλων γάρ οὑκ ἔχομεν ἁμαρτωλοί ἐν κινδύνοις καί θλίψεσιν ἀεί μεσιτείαν οἱ κτατακαμπτόμενοι ὑπό πταισμάτων πολλῶν. Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ. Σύ ὑπάρχεις. Ἄχραντε. σπεῦσον δυσωποῦμεν ῥύσασθαι τούς δούλους Σου.
Δέσποινα πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου καί λύτρωσε ἡμᾶς ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σε ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ φύλαξον ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην Σου.
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν.
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὅ Θεός ἡμῶν έλέησον ἡμᾶς.
’Ἀμήν.
Εὐλογήσαντος τοϋ ίερέως άρχόμεθα άναγινώσκοντες τον ΡΜΒ' (142) Ψαλμόν.
Κύριε, είσάκουσον της προσευχής μου, ένώτισαι την δέησίν μου έν τη άληθεία σου, είσάκουσον μου έν τη δικαιοσύνη σου. Και μή είσέλθης είς κρίσιν μετά τοϋ δούλου σου, ότι ού δικαιωθήσεται ενώπιον σου πας ζών. Ότι κατεδίωξεν ό εχθρός την ψυχήν μου έταπείνωσεν είς γήν τήν ζωήν μου. Έκάθισέ με έν σκοτεινοΐς, ώς νεκρούς αίώνος, και ήκηδίασεν έπ’ εμέ τό πνεύμα μου, έν έμοι έταράχθη ή καρδία μου. Έμνήσθην ήμερων άρχαίων, έμελέτησα έν πάσι τοις έργοις σου, έν ποιήμασι των χειρών σου έμελέτων. Διεπέτασα πρός σε τάς χείράς μου ή ψυχή μου ώς γη άνυδρός σοι. Ταχύ είσάκουσόν μου, Κύριε, έξέλιπε τό πνεΰμά μου. Μή άποστρέψης τό πρόσωπόν σου άπ’ έμοΰ, και όμοιωθήσομαι τοΐς καταβαίνουσιν είς λάκκον. Άκουστόν ποίησόν μοι τό πρωΐ τό έλεός σου, ότι έπΐ σοι ήλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, όδόν εν ή πορεύσομαι, ότι πρός σέ ήρα την ψυχήν μου. Έξελοΰ με έκ των εχθρών μου Κύριε, πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τοΰ ποιεΐν τό θέλημά σου, ότι σύ εί ό Θεός μου. Τό Πνεΰμά σου τό άγαθόν οδηγήσει με έν γή ευθεία ενεκεν τοΰ ονόματος σου, Κύριε, ζήσεις με. Έν τή δικαιοσύνη σου, έξάξεις έκ θλίψεως την ψυχήν μου. Καί έν τω έλέει σου έξολοθρεύσεις τούς έχθρούς μου. Και άπολεΐς πάντας τούς θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι έγώ δοΰλός σού εΐμι.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος α'. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὀνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἡμυνάμην αὐτοῦς.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Καί τά Τροπάρια
΄Ήχος δ' Ο ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῶ
Τοῦς προστρέχοντας τῆ θερμῇ Σου πρεσβεῖα καί προσκυνοῦντας τήν σεπτῇ Σου εἰκόνα ἐν πίστει Μῆτερ ἡμῶν Εικοσιφοίνισσα. πάντας διαφύλασσε ἀπειλῶν καί κινδύνων καί δεινῶν καί θλίψεων καί φρικτῶν νοσημάτων καί πρός τήν πιστήν τήν ἀληθινήν στρέψον αὑτούς. ὦ Μῆτερ Πανάχραντε.
Δόξα.
Τῆ Θεοτόκο ἐκτενῶς νΰν προσδράμωμεν, ἁμαρτωλοί καί ταπεινοί, καί προσπέσωμεν ἔν μετανοίᾳ, κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς Δέσποινα, βοήθησον, ἐφ’ ἡμῖν σπλαγχνισθεῖσα σπεῦσον, ἀπολλύμεθα ὑπό πλήθους πταισμάτων, μή ἀποστρέψῃς σούς δούλους κενούς σέ γάρ καί μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα.
Καί νῦν.
Οὗ σιωπήσομέν ποτέ, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἵ ἀνάξιοι Εἷ μή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Ούκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σοϋ• σούς γάρ δούλους σῴζεις ἀεί ἐκ παντοίων δεινῶν.
Ο Ν' (50) Ψαλμός
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημα μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιον μου ἐστι διά παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιον Σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαι Σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσας μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπον Σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου Σου καί τό Πνεῦμα Σου τό Ἅγιον μή ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς Σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσιν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν, ὁλοκαυτώματα οὑκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὑκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τήν Σίων καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον Σου μόσχους.
ᾨδὴ α΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.
Ω Μῆτερ Πανάχραντε τοῦ Χριστοῦ, πως ἐπιχειρήσω ἱστορήσαι Σάς δωρεᾶς, αἱ βλύζουν ἐκ τῆς Σῆς εἰκόνος. ὡς ποταμός συνεχής θείας χάριτος.
Ῥᾳδίως Εἰκών Σου ἡ θαυμαστῇ πάλαι ἐτυπώθη θεία χάριτι. ὦ Σεπτῇ. ἄνευ ἀνθρωπίνης βοηθείας ἄνευ ζωγράφου, χρωστῆρος καί χρώματος.
Ἀκτίνας φωτός θεία Σου εἰκών ἐξέπεμψε πάλαι τοῖς πιστοῖς Σου ὦ Θαυμαστῇ, ἀκτίνας φωτός κοκκίνου. καί ἐξ αὑτοῦ ὀνομασθῇ «Εικοσιφοίνισσα»
Πως Σου τα θαυμάσια ἐξειπεῖν δυνήσομαι Κόρη Θεραπείες ποικίλες γάρ ἐκ τῆς Σής ἀχειροποιήτου εἰκόνος ὡς ἐκ πηγῆς ἀστειρεύτου πηγάζουσιν.
Τῆ θεία Μονῇ Σου προστρέχω νῦν. Πανάχραντε Κόρη καί λαμβάνω τάς δωρεάς ἐκ τῆς Σής ἀχειροποιήτου εἰκόνος, Εικοσιφοίνισσα Δέσποινα Μῆτερ μᾷς.
Ὠδή γ'. Οὐρανίας ἁψῖδος.
Ἐχαρίσω τοῖς πᾶσιν, Εικοσιφοίνισσα. προβλημάτων τήν λύσιν καί τήν ἐκπλήρωσιν τῶν αἰτημάτων τούς, ὦ Θεοτόκε Παρθένε, ὅτι χάριν δέxονται ἐκ τῆς εἰκόνος Σου.
Η μονή Σου ὦ Κόρη, πᾶσαν τήν περιοχήν τοῦ ὄρους Παγγαίου διαφυλάσσει νῦν, ἤν σῷζε πάντοτε Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ ταῖς θερμαῖς πρεσβείαις Σου πρός τόν Σωτῆρα μᾷς.
Πᾶσα θλῖψις καί νόσος απομακρύνεται ἐκ παντός πιστοῦ Σου Παρθένε. τῆ επισκέψει Σου ὅθεν οἱ πάσχοντες ἐκ τῆς ὀδύνης λυθέντεςχαίροντες κηρύττουσι τά Μεγαλεία Σου.
Ὤσπερ ἥλιος λάμπει ἡ Σή Εἰκών, Ἄχραντε καί ταῖς τοῦ φωτός Σου ἀκτίσι φωτίζει ἅπαντας, Εικοσιφοίνισσα Παρθένε Μῆτερ Κυρίου, ἤνπερ καί οἱ Ἄγγελοι φόβῳ δοξάζουσιν.
Εἰσάκουσον, Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ Θεογεννήτωρ, τάς ἱκεσίας. Παρθένε, τῶν δούλων Σοῦ καί λύτρωνε ἐκ παντοίων κινδύνων.
Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενεία. Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν καί ίασε τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Αἲτησις καὶ τὸ Κάθισμα.
Ἦχος β' Πρεσβεῖα θερμῇ
Πρεσβεῖα θερμῆ καί φοβερόν προπύργιον, λιμήν ἀσφαλής ὑπάρχεις ἡμῖν Δέσποινα ὅθεν βοῶμεν Σοι πράϋνον τάς ἐφόδους ἐχθροῦ τοῦ ἀρχεκάκου καί ἐν εἰρήνη φύλαττε ἡμᾶς, Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ πρεσβεῖαις Σου.
Ὠδή δ'. Εἰσακήκοα Κύριε.
Στῇς Ἑλλάδος τά πέρατα. ἡ θαυματουργός Εἰκών Σου τεθρύληται καί αὑτήν ἐπικαλοῦνται νῦν πάντες οἱ πιστοῖ Εικοσιφοίνισσα.
Γερμανῷ τῷ πιστοτάτῳ. Μῆτερ, ἀνεφάνης τό πάλαι λάμπουσα καί τήν θείαν Εἰκόνα Σοῦ τούτῳ ἐδωρήσω ἀχειροποίητον.
Τίς Σοῦ Κόρη τό ὄνομα ἐν ἀνάγκη πάσῃ ἐπεκαλέσατο καί αὑτοῦ οὐχ εὐμενέστατα αἴτησιν ἐδέχθης. Εικοσιφοίνισσα!
Τῆς Χανούμισσας αἴτησιν, Μῆτερ ἀπεδέχθης ὡς πολυεύσπλαχνος καί τό τέκνον τῆς θεράπευσες τήν θερμήν τῆς πίστιν ανταμοίβουσα.
Ὠδή ε'. Φώτισον ἡμᾶς.
Πῶς Σοῦ τήν μορφήν ἀτενίσω ὁ ἀνάξιος, ὦ Πανάχραντε Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ὀφθαλμοῖς μου ῥυπαροῖς Σε τήν Πανάσπιλον.
Χαῖρε Κραταιά, τῆς Εἰκόνος Σου τά θαύματα πᾶσα ἡ Ἐλλάς κηρύττει νῦν. Μῆτερ Θεοῦ, ὅτι πλῆθος τῶν πιστῶν Σου εὐεργέτησας.
Ἀξιωματικούς τῶν Βουλγάρων ἐξεδίωξας καί σκληρήν ποινήν ἐπέβαλες τῷ θελήσαντι συλῆσαι τήν Εἰκόνα Σου
Γλυκυτάτη Σοῦ, ἡ μορφή ὦ Παντευλόγητε, φῶς καί δύναμιν παρέχει τοῖς πιστοῖς ἐκδιώκουσα μακράν λύπας καί θλίψεις τούς.
Ὠδή στ'. Τήν δέησιν ἐκχεῶ.
Ἀτέκνοις τέκνα χάρισες, ὀραθείσα κατ' ὄναρ ὦ Κόρη αὑτῶν τήν θλῖψιν διώξασα Μῆτερ καί εἰς χαράν μετατρέψασα. Ἄχραντε. ἀλλ' εὕρομεν Σε καί ἡμεῖς ἐν ἀνάγκαις Μητέρα φιλόστοργον.
Οὑκ ἔχομεν οἱ ἄθλιοι δοῦλοι Σου ἄλλην πλήν Σου σκέπην καί προστασίαν διό Σεμνῇ ἐν, καρδίας βοῶμεν ἀπό κινδύνου παντός ἐλευθερῶσαν τούς Σοῦς ἱκέτας ταπεινῶς τούς τῆ Σῆ καταφεύγοντας χάριτι.
Ὡς ἔσωσας ἐκ κινδύνου. Ἄχραντε, καί ἐκ πάσης ἀσθενείας καί πόνου, οὕτω ἡμᾶς διαφύλαξον Κόρη ἐκ τῶν παγίδων ἐχθροῦ τοῦ ἀλάστορος καί διατήρησον ἀεί ἐν τελεία ὑγεία δυνάμει Σου.
Η χάρις Σου καί φιλανθρωπία Σου τοῖς πιστοῖς ἐδώρησε τήν Σήν εἰκόνα, ἶνα προστρέχουν οἱ πάντες οἱ ἐν ἀνάγκαις καί ἐν πόνοις, κινδύνοις καί θλίψεσιν καί πάντες Σε καταφυγήν καί παράκλησιν Κόρη εὑρίσκουσιν.
Κύριε ἐλέησον (12 φορές)
Αἲτησις καὶ τὸ Κοντάκιον.
Ἦχος β' Τά ἄνω ζητῶν
Πελάγη συμφορῶν τοῦ βίου ποντιζόμενοι καί παντοίων παθῶν τρικυμίαις ἀπειλούμενοι καί δίνη περιπίπτοντες Παρθένε πειρασμῶν, εἰς Εἰκόνα Σου σεπτήν καταφεύγομεν θερμῶς ὡς εἰς λιμένα εὔδιον, ἔκτεινον ἡμῖν χεῖρα ὡς Πέτρῳ ὁ Υἱός Σου καί κλυδωνίου ἐκ παντός ἡμᾶς Κόρη λύτρωσε.
Προκείμενον
Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός Σου, ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ.
Στ.: Τὸ πρόσωπόν Σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ.
Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (α´ 39-49, 56).
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἀναστᾶσα Μαριάμ, ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς, εἰς πόλιν Ἰούδα· καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου, καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ. Καὶ ἐγένετο, ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς· καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ, καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ, καὶ εἶπεν· Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. Καὶ πόθεν μοι τοῦτο, ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με; Ἰδοὺ γάρ, ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. Καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα, ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ Κυρίου. Καὶ εἶπε Μαριάμ· Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου. Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ· ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
Δόξα.
Πάτερ, Λόγε Πνεῦμα Τριάς ἤ ἔν Μονάδι, έξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καὶ νῦν.
Ταῖς Εικοσιφοινίσσης πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, έξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχ.Ἐλεήμων, ἐλέησον με ὁ Θεός...
Ἦχος Πλ. β' Ὅλην ἀποθέμενοι
Σκέπην καί βοήθειαν, κραταιάν προστασίαν καί χαράς μᾷς τήν πηγήν ἐν παντί τῷ βίῳ Σε Κόρη ἔχοντες ἐν πολλαῖς θλίψεσιν καί ἐν ἀρρωστίαις καί σκανδάλοις τοῖς τοῦ ὄφεως. ἐκ πάσης Δέσποινα συμφοράς τε καί μάστιγος ταχέως ἐκλυτρούμεθα τῆ Σῇ ἀρωγῇ καί χρηστότητι ὅθεν μή ἐλλίπῃς παρέχειν τάς ἰάσεις συμπαθῶς τοῖς πρός τήν Σήν ἀγαθότητα σπεύδουσιν Πανάχραντε.
Ὠδή ζ'. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαῖος.
Αἰτοῦσιν ἐδωρήσω τήν τεκνοποιίαν Εικοσιφοίνισαα. ἀλλά καί τῆς ψυχῆς τούς τήν ἴασιν Παρθένε ἐχαρίσω πρεσβείαις Σου ἶνα θερμῶς ἀνυμνοῦν Σεπτά Σου μεγαλεία.
Λοιμικῆς ἀσθενείας καί πάσης ἄλλης βλάβης Εικοσιφοίνισσα. οὕτω ἡμᾶς πιστούς Σου δούλους ὦ Θεοτόκε απολύτρωσε Δέσποινα, ὅπως ὑμνῶμεν ἀεί σεπτά Σου μεγαλεία.
Τοῦ Βούλγαρου τό θράσος ἐτιμώρησας Μῆτερ καί τήν κακίαν τοῦ οὕτω καμάς ἐν πίστει σωστῇ καί εὐλαβείᾳ διατήρησον Δέσποινα ἶνα δεχώμεθα πιστοί θερμήν Σου προστασίαν.
Η μόνη εἰς αἰῶνας ἀειπάρθενος Μήτηρ καί προστασία μᾷς Κυρία τόν Ἄγγελον. Βασίλισσα τοῦ Κόσμου σκέπε καί φύλαττε πάντας πιστούς οἵ Σε τιμοῦν γεραίρουν καί δοξάζουν.
Ὠδή η'. Τόν Βασιλέα.
Ἀπό ποικίλων ἀσθενειῶν, ὁ Παρθένε, ἡμᾶς ῥυσέ θερμῇ Σοῦ προστασία. ὤσπερ τοῦτον Κόρη πολλούς ἐῤῤύσω πάλαι.
Πηγῇ θαυμάτων. Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ. ἡ Εἰκών Σου ἀνεδείχθη ἐν τῷ κόσμο ἐξ ἦς οἱ διψῶντες ἀρύωνται τό νέκταρ.
Πάντας πιστούς Σου Σύ βοηθῇς Θεοτόκε καί τήν χάριν καί ἴασιν παρέχεις ὡς Ὑψίστου Μήτηρ ἡ Κεχαριτωμένῃ.
Τῆ προσταγῇ Σου Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ πειθαρχοῦσιν Ἀγγέλων αἱ τάξεις, αἱ βοηθοῦσιν πάντας τούς Σε ἐπικαλουμένους.
Ὠδή θ'. Κυρίως Θεοτόκον.
Τῶν Ὀρθοδόξων πλήθη σπεύσατε προθύμως πρός Εικοσιφοινίσσης εἰκόνα τήν πάντιμον, ὁ ἰατρός γάρ ἐν ταύτῃ μένει ὁ ἄμισθος.
Μόνην Σου τήν ἀγίαν ὅλων καταυγάζει ἡ Σεβασμία Εἰκών Σου, Πανύμνητε καί καταλάμπει τούς ταύτην πιστῶς γεραίροντας.
Εἰκόνι τῆ Ἀγία Εικοσιφοινίσσης οἱ ἐν κινδύνοις προσπέσατε ἅπαντες καί τῶν θαυμάτων τήν χάριν λήψεσθε ἄφθονον.
Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν Σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ· τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον Σέ μεγαλύνομεν.
Καὶ τὰ παρόντα μεγαλυνάρια,
Εικοσιφοινίσσης τῆ θαυμαστῇ καί σεπτῇ εἰκόνι νῦν προσπέσωμεν ἀδελφοί, ὡς πλήθη τελοῦσαν ἀέναα θαυμάτων πᾶσιν τοῖς προσκυνοῦσιν τήν Θείαν Χάρΐν Τῆς.
Μόνην ἐν ταῖς θλίψεσιν ἀρωγόν καί θερμόν προστάτην, ἀντιλήπτορα, βοηθόν ἔχομεν ἐν πᾶσιν Πανάχραντε μᾷς Μῆτερ σπεῦσον καί μή παρίδεις χρείαν τῶν τέκνων Σου.
Χαῖρε ἡ γεννήσασα Λυτρωτήν ἡμῖν καί Σωτῆρα τόν Δοτῆρα τῶν ἀγαθῶν, Πύλη γάρ ἐδόθης πιστῶν εἰς Σωτηρίαν, ἡ Κεχαριτωμένη, Χαῖρε Θεόνυμφε
Τι ανταποδώσωμεν οἱ πιστοί δοῦλοι Σόυ Παρθένε ἀντί τῆς χάριτος Σου πολλῆς ἤνπερ έδωσας μᾷς χαρισαμένη Μῆτερ Εἰκόνα Σου Ἀγίαν ὡς πλοῦτον ἄφθορον
Πᾶσαι τῶν Άγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἤ δωδεκάς, οἵ Ἅγιοι πάντες, μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἵς τό σωθῆναι ήμάς.
Τό Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καί Υἱῶ, καί ἁγίῳ Πνεύματι,
καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου.
Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα Πατρί...
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομα σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί
τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
καί τά Τροπάρια ταῦτα. Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα.
Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί νῦν ὡς εὔσπλαχνος καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν καί ἡμεῖς λαός Σου, πάντες ἔργα χειρῶν Σου καί τό ὄνομά Σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν.
Τῆς εὐσπλαχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς Σέ μή ἀστοχήσομεν, ῥυσθείημεν διά Σοῦ τῶν περιστάσεων· Σύ γάρ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν.
Ἐκτενής καί Ἀπόλυσις, μεθ’ ἤν ψάλλομεν τό έξης.
Ἦχος β'. Πάντων προστατεύεις Ἀγαθῇ
Πάντων προστατεύεις ὁ Σεπτῇ, τόν καταφευγόντων ἐν πίστει τῆ κραταιᾷ Σου χειρί. ἄλλων γάρ οὑκ ἔχομεν ἁμαρτωλοί ἐν κινδύνοις καί θλίψεσιν ἀεί μεσιτείαν οἱ κτατακαμπτόμενοι ὑπό πταισμάτων πολλῶν. Εικοσιφοίνισσα Μῆτερ. Σύ ὑπάρχεις. Ἄχραντε. σπεῦσον δυσωποῦμεν ῥύσασθαι τούς δούλους Σου.
Δέσποινα πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου καί λύτρωσε ἡμᾶς ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σε ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ φύλαξον ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην Σου.
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν.
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὅ Θεός ἡμῶν έλέησον ἡμᾶς.
’Ἀμήν.
Κατεβάστε την Παράκληση
- Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγία Θεοτόκο την Γλυκοφιλούσα
- Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγία Θεοτόκο την Εσφαγμένην
- Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγία Θεοτόκο την Μαλεβή
- Παράκλητικός Κανών εις την Υπεραγία Θεοτόκο ψαλλόμενη το 1821
- Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγία Θεοτόκο την Κορφιώτισσαν Κορινθίας
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης