ΓιώργοςAuthor- Αριθμός μηνυμάτων : 1758
Ευχές εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Δευ Ιουν 24, 2019 10:34 am
Πρώτη Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Υπέρ τής μετάνοιας και έπιστροφής των ύπό των ναρκωτικών, τον καπνίσματος και πάσης φθοροποιού συνήθειας αίχμαλωτισθέντων.
Ύπό Καθηγούμενης Ίσιδώρας Μοναχής Άγιεροθεϊτίσσης.
Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, ό Θεός ημών, ό έχων σπλάγχνα οίκτιρμών και πέλαγος μακροθυμίας άνεξάντλητον ό τής άγαθότητός σου τον πλούτον πάσι διανέμων έν χρηστότητι και προσδεχόμενος τούς έν μετανοία έπιστρέφοντάς σοι εκ τής ψυχολέθρου εργασίας των κακών και τής εμπαθούς προσκολήσεως έν τή πονηρά και φαύλη συνήθεια τών παθών ό θέλων ημάς καταστήσαι μετόχους τής δόξης σου καί κληρονόμους τών αιωνίων άγαθών σου, ά ήτοίμασας τοίς άγαπώσι σε καί φυλάττουσι τά προστάγματα σου ό δούς ήμϊν τον νόμον Σου, είς άποφυγήν πάσης όλεθρίου παρεκτροπής καί είς κατόρθωσιν πάσης ύψοποιοϋ αρετής καί τελειώσεως ό παραγγέλων ήμΐν ποιεΐν τά σοι ευάρεστα καί μελετών τάς τών Αγίων Σου Γραφών ίεράς καί θείας παρακαταθήκας, ί'να έξ αυτών μάθωμεν τά σά μεγαλεία τά ανέκφραστα καί δοξάσωμεν την σήν δόξαν τήν άκατάληπτον. Ό δούς ήμΐν όπλον κραταιόν την προσευχήν καί τείχος οχυρόν τήν σωφροσύνην καί τήν έγκράτειαν, σπουδήν τε καί ευπρέπειαν τήν νήψιν καί τήν έγρήγορσιν έν παντί ό θέλων ήμάς έργάτας είναι εύπειθεΐς τού άμπελώνος σου καί οίκονόμους αγαθούς τής χάριτός σου, είς τό φιλοκαμάτως κοπιάζειν έν αύτω καί ποιεΐν προθύμως τάς παραγγελίας σου, φιλοτίμως τε έχειν έν άγαθοΐς τον ζήλον τον καλόν ό θέλων ημάς προκόπτειν έν τοΐς καλοϊς καί φεύγειν άπό τής άμελείας, ήτις προάγει ήμας είς άσωτείαν, καί τάς φθοροποιάς έργασίας· ό είπών: «νήφετε έν παντί» καί πάλιν: «γρηγορεϊτε και προσεύχεσθε ϊνα μη είσέλθητε είς πειρασμόν»· Αύτος καί νυν φιλάνθρωπε, άξίωσον τον δοϋλον σου τούτον (.......) τώ έπχστρέψαι έκ τής φθοράς καί τής λήθης, είς ήν περιέπεσεν έκ τής άφροσύνης καί τής άλογου χρήσεως τών ναρκωτικών πρόσδεξαι δε αύτόν, ώς τον άσωτον υιόν σου, ύφαπλών τάς πατρικάς άγκάλας σου καί δωρούμενος αύτω τής σής υιοθεσίας τά γνωρίσματα ποίησον αύτον καί πάλιν, τής χάριτός σου σκεύος καθαρόν καί εΰχρηστον, τήν σήν δόξαν διηγούμενος καί τά θαύματά σου μαρτυρών, έν έργοις φωτεινοΐς ταΰτα έπαληθεύων. Δός αύτω νηφαλέαν τήν διάνοιναν καί τήν καρδίαν ταπεινήν καί πραεΐαν, ϊνα πορεύηται έν ταϊς έντολαϊς σου καί άδολεσχή έν τοΐς ρήμασί σου, έπικαλούμενος τό "Αγιον όνομά σου, τού πατρός καί τού Υιού καί τού 'Αγίου Πνεύματος, νύν καί άεί, καί είς τούς αιώνας τών αιώνων.
’Αμήν.
Δεύτερη Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν
Υπέρ έπιστροφής και ίάσεως, τών υπό του πάθους τής μέθης κεκρατημένων.
Ύπό Καθηγούμενης Ίσιδώρας Μοναχής Άγιεροθεϊτίσσης.
Κύριε ημών Ίησοϋ Χριστέ, ό Θεός ημών, ό τής συνέσεως χορηγός και τών άφρόνιον παιδευτής· ό έντελόμενος ήμΐν τής εγκράτειας τηρεΐν τον νόμον και άπέχεσθαι άπό τής τών παθών συγχύσεως ό δούς ήμΐν τών αγαθών σου τούς καρπούς εις μετάληψιν αυτών και δοξολογίαν τοϋ Αγίου καί προσκυνητοΰ ’Ονόματος σου· ό τή φιλανθρώπω σου προνοία συντηρών ήμάς καί τή πατρική σου εύσπλαγχνία παρέχων ήμΐν τά προς ωφέλειαν ήμών επιτήδεια ό δούς ήμΐν τον σίτον καί τον οίνον εις διατροφήν τής σαρκός ήμών καί είς άπόλαυσιν τών δωρεών σου, κατά τό Ψαλμικόν λόγιον: «και άρτος καρδίαν ανθρώπου στηρίζει, οίνος δέ καρδίαν άνθρώπου εύφραίνει»- Ό δούς ήμΐν τούς όρους κατά τον νόμον τής εγκράτειας, εις τό άπέχεσθαι άπό τής υπερβολής καί κατά κόρον μεταλήψεως τών επιγείων άγα- θών σου, φεύγειν δέ τής ψυχοβλαβούς άκρασίας καί άπό τής καταστρεπτικής καταχρήσεως αύτών ό παραγγέλων ήμΐν τηρεΐν τάς έντολάς σου, διάγειν τε έν σωφροσύνη, ώσαύτως τε τήν ψυχοφελή άσκησιν φυλάττειν καί περιπατεΐν έν πάση εύπρεπεία καί άρετή, ώς πάροικοι καί παρεπίδημοι έν γή· ό συνιστών ήμΐν διά τοϋ 'Αγίου σου ’Αποστόλου τήν άποχήν άπό παντός κακού έργου καί άπό πάσης πονηράς έργασίας, έν τώ λέγειν αύτοϋ: μή συσχηματίζεσθαι τώ αίώνι τούτω και μή ποιήτε τά έργα τοϋ σκότους, μηδέ ταΐς άρχαϊς τοΰ δολίου έχθροϋ ύπακούετε, μηδέ έν κραιπάλη καί μέθη τον χρόνον ήμών δαπανάτε, άλλ’ έν προσευχαϊς γρηγορεΐτε καί έν πάση καλή έργασία άναλίσκεσθε έν παντί· Ό είπών: «γρηγορεϊτε και προσεύχεστε, ϊνα μή είσέλθητε εις πειρασμόν», πάλιν δέ διά τών ’Αποστόλων σου είπών: «τη έλευθερία ή ύμάς ήλευθέρωσα στήκετε και μή πάλιν ζυγόν δουλείας άνέχεσθε».
Ό θέλων τήν σωτηρίαν ήμών, ως Πατήρ φιλεύσπλαγχνος καί οίκονομών ήμών τό συμφέρον έν έλέει καί οίκτιρμοΐς τής σής άγαθότητος. Αυτός καί νΰν, Δέσποτα τών απάντων καί Κύριε τοΰ έλέους, εύδόκησον έν άγαθοϊς έπί τον δοϋλον σου τούτον (........) τον ύπό τοϋ κακίστου πάθους τής μέθης συνεχόμενον καί ύπό τών δεσμών τοΐς τοιαύτης οίκτράς δουλείας αίχμαλωτισθέντα. Καί δός τούτω τήν έκ ταύτης έλευθερίαν καί άνάνηψιν, ϊνα γρηγορών προσεύχηται καί εύχαριστών δοξολογή σε, τον ίώμενον πάσαν νόσον καί πάσαν άσθένειαν, δωρούμενόν τε τήν απαλλαγήν έκ παντός πάθους καί έκ πάσης φθοροποιού συνήθειας καί τής τών δαιμόνων δεινής αιχμαλωσίας.
Συ γάρ ει ό Θεός τών δυνάμεων καί σε Όμολογοϋμεν διά παντός, ως μόνον άληθινόν Θεόν ήμών, τό δέ Αγιόν σου ’Όνομα προσκυνοϋμεν καί δοξάζομεν συν τώ Πατρί καί τώ Αγίω πνεύματι, νϋν καί αεί καί είς τούς αιώνας τών αιώνων.
’Αμήν.
Τρίτη Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν
Υπέρ τής άπαλλαγής έκ τοΰ φοβερού και θεομίσητου πάθους τής βλασφημίας.
Ύπό Καθηγούμενης Ίσιδώρας Μοναχής 'Αγιεροθεϊτίσσης.
Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, ό Θεός ήμών, ό τής Δόξης Βασιλεύς και των αιώνων Ποιητής καί Δεσπότης ό ύπό των Χερουβίμ άπαύστως άνυμνούμενος καί ύπό των Σεραφίμ άσιγήτως αίνούμενος, ύπό δε των 'Αγίων πάντων δοξαζόμενος καί ύπ’ αυτών ώσαύτως δυσωπούμενος ό διά τού Αγίου σου Πνεύματος δούς ήμϊν την χάριν τού προσεύχεσθαι καί έπικαλεΐσθαι τό ’Όνομά σου τό "Αγιον, ϊνα δι’ Αύτοΰ έκδιώκηται τού αντικειμένου διαβόλου πάσα πονηρά καί σκοτεινή ενέργεια, εις τό μένειν ήμάς άμετόχους τού κακού καί κοινωνούς τής σής άγαθότητος.
Ό διδάσκων ήμάς πιστεύειν σοι άδιστάκτως καί έλπίζειν επί Σε καί άγαπών σε έξ όλης ψυχής καί έξ όλης καρδίας καί έξ όλης τής διανοίας ήμών ό θέλων ήμάς τά άγαθά πράττειν καί φεύγειν τάς βλαβεράς έννοιας τής ματαιότητος τού κόσμου τούτου ό τούς έπικαλουμένους σε παρηγορών καί τούς εύλογοϋντας σε ευλογών καί τούς δοξάζοντάς σε άντιδοξάζων ό τώ γλυκεΐ Όνόματί σου τάς καρδίας ήμών στηρίζων καί τάς έννοιας ήμών καθαίρων άπό παντός κακού καί τά διαβήματα ήμών καθοδηγών έν τή τρίβω τής αλήθειας ό άγαπών τούς έπικαλουμένους σε καί άναπαυόμενος έν ταϊς καρδίαις τών ταπεινών σου ικετών. Ό παραγγέλων ήμϊν όλην την ήμέραν μελετάν τά προστάγματά του και φυλάττειν τον νόμον σου και δοξάζειν το ’Όνομά σου και ποιεϊν τό θέλημά σου. Αύτός και νϋν Ύπερύμνητε και Δεδοξασμένε Κύριε, έπίφανον τό πρόσωπόν σου έπί τον δοϋλον σου τούτον (......), τον συνεχόμενον ύπό τού φοβερού της βλασφημίας πάθους. Έγειρον αύτόν εκ τής πτώσεως ταύτης τής ολέθριου και έπανόρθωσον αύτόν έκ τού ολισθήματος τούτου τού οδυνηρού. Άξίωσον Αύτόν τού μισήσαι τής αμαρτίας ταύτης τά διανοήματα και έπιστρέψαι είς τής άληθείας τά γνωρίσματα- δός αύτω τήν χάριν τής σής οίκειώσεως, ϊνα διαπαντός τά σά προστάγματα φυλάττειν καί τον νόμον σου μελετών ήμέρας καί νυκτός, γεύσηται δε των σών λόγων τήν γλυκύτητα, καθώς ό ψαλμωδός βέβαιοί, λέγων: «ώς γλυκέα τω λάρυγγί μου τά λόγιά Σου, υπέρ μέλι τω στόματί μου», Σύ δε ορίζεις ήμϊν, λέγων: «Ό άγαπών έμέ, έπικαλείσθω με έν παντι καιρω και τόπω». Καί πάλιν λέγει: «Δίκαιος Ανήρ, δλην τήν ημέραν μελετά τήν Δικαιοσύνην σου».
Διό καί νύν, δός τω σω ικέτη τήν χάριν τού προσεύχεσθαι καί έν τοΐς χείλεσιν αύτού τό ’Όνομά Σου έπικαλεΐσθαι, έν δε τή καρδία αύτού τά προστάγμα τά Σου μελετάν καί άδολεσχεΐν έν τοΐς θελήματί Σου. 'Ότι τούς άγαπώντας σε άγαπάς καί τούς εύλογούν τάς Σε εύλογεϊς καί τοΐς έπικαλουμένοις Σε παρίστασαι εύμενώς. Σύ γάρ εΐ ή πηγή τού έλέους καί ή άβυσσος τής εύσπλαγχνίας καί τής συμπάθειας τό πέλαγος· Καί σοί, τω μόνω άληθινώ Θεω ήμών τήν εύχαριστίαν άναπέμπομεν, όμολογούντες τά θαυμάσιά σου καί πρεπόντως σοι τήν δόξαν άναπέμπομεν, σύν τω Πατρί καί τω Άγίω πνεύματι, νύν καί άεί καί εις τούς αιώνας των αιώνων.
’Αμήν.
Υπέρ τής μετάνοιας και έπιστροφής των ύπό των ναρκωτικών, τον καπνίσματος και πάσης φθοροποιού συνήθειας αίχμαλωτισθέντων.
Ύπό Καθηγούμενης Ίσιδώρας Μοναχής Άγιεροθεϊτίσσης.
Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, ό Θεός ημών, ό έχων σπλάγχνα οίκτιρμών και πέλαγος μακροθυμίας άνεξάντλητον ό τής άγαθότητός σου τον πλούτον πάσι διανέμων έν χρηστότητι και προσδεχόμενος τούς έν μετανοία έπιστρέφοντάς σοι εκ τής ψυχολέθρου εργασίας των κακών και τής εμπαθούς προσκολήσεως έν τή πονηρά και φαύλη συνήθεια τών παθών ό θέλων ημάς καταστήσαι μετόχους τής δόξης σου καί κληρονόμους τών αιωνίων άγαθών σου, ά ήτοίμασας τοίς άγαπώσι σε καί φυλάττουσι τά προστάγματα σου ό δούς ήμϊν τον νόμον Σου, είς άποφυγήν πάσης όλεθρίου παρεκτροπής καί είς κατόρθωσιν πάσης ύψοποιοϋ αρετής καί τελειώσεως ό παραγγέλων ήμΐν ποιεΐν τά σοι ευάρεστα καί μελετών τάς τών Αγίων Σου Γραφών ίεράς καί θείας παρακαταθήκας, ί'να έξ αυτών μάθωμεν τά σά μεγαλεία τά ανέκφραστα καί δοξάσωμεν την σήν δόξαν τήν άκατάληπτον. Ό δούς ήμΐν όπλον κραταιόν την προσευχήν καί τείχος οχυρόν τήν σωφροσύνην καί τήν έγκράτειαν, σπουδήν τε καί ευπρέπειαν τήν νήψιν καί τήν έγρήγορσιν έν παντί ό θέλων ήμάς έργάτας είναι εύπειθεΐς τού άμπελώνος σου καί οίκονόμους αγαθούς τής χάριτός σου, είς τό φιλοκαμάτως κοπιάζειν έν αύτω καί ποιεΐν προθύμως τάς παραγγελίας σου, φιλοτίμως τε έχειν έν άγαθοΐς τον ζήλον τον καλόν ό θέλων ημάς προκόπτειν έν τοΐς καλοϊς καί φεύγειν άπό τής άμελείας, ήτις προάγει ήμας είς άσωτείαν, καί τάς φθοροποιάς έργασίας· ό είπών: «νήφετε έν παντί» καί πάλιν: «γρηγορεϊτε και προσεύχεσθε ϊνα μη είσέλθητε είς πειρασμόν»· Αύτος καί νυν φιλάνθρωπε, άξίωσον τον δοϋλον σου τούτον (.......) τώ έπχστρέψαι έκ τής φθοράς καί τής λήθης, είς ήν περιέπεσεν έκ τής άφροσύνης καί τής άλογου χρήσεως τών ναρκωτικών πρόσδεξαι δε αύτόν, ώς τον άσωτον υιόν σου, ύφαπλών τάς πατρικάς άγκάλας σου καί δωρούμενος αύτω τής σής υιοθεσίας τά γνωρίσματα ποίησον αύτον καί πάλιν, τής χάριτός σου σκεύος καθαρόν καί εΰχρηστον, τήν σήν δόξαν διηγούμενος καί τά θαύματά σου μαρτυρών, έν έργοις φωτεινοΐς ταΰτα έπαληθεύων. Δός αύτω νηφαλέαν τήν διάνοιναν καί τήν καρδίαν ταπεινήν καί πραεΐαν, ϊνα πορεύηται έν ταϊς έντολαϊς σου καί άδολεσχή έν τοΐς ρήμασί σου, έπικαλούμενος τό "Αγιον όνομά σου, τού πατρός καί τού Υιού καί τού 'Αγίου Πνεύματος, νύν καί άεί, καί είς τούς αιώνας τών αιώνων.
’Αμήν.
Δεύτερη Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν
Υπέρ έπιστροφής και ίάσεως, τών υπό του πάθους τής μέθης κεκρατημένων.
Ύπό Καθηγούμενης Ίσιδώρας Μοναχής Άγιεροθεϊτίσσης.
Κύριε ημών Ίησοϋ Χριστέ, ό Θεός ημών, ό τής συνέσεως χορηγός και τών άφρόνιον παιδευτής· ό έντελόμενος ήμΐν τής εγκράτειας τηρεΐν τον νόμον και άπέχεσθαι άπό τής τών παθών συγχύσεως ό δούς ήμΐν τών αγαθών σου τούς καρπούς εις μετάληψιν αυτών και δοξολογίαν τοϋ Αγίου καί προσκυνητοΰ ’Ονόματος σου· ό τή φιλανθρώπω σου προνοία συντηρών ήμάς καί τή πατρική σου εύσπλαγχνία παρέχων ήμΐν τά προς ωφέλειαν ήμών επιτήδεια ό δούς ήμΐν τον σίτον καί τον οίνον εις διατροφήν τής σαρκός ήμών καί είς άπόλαυσιν τών δωρεών σου, κατά τό Ψαλμικόν λόγιον: «και άρτος καρδίαν ανθρώπου στηρίζει, οίνος δέ καρδίαν άνθρώπου εύφραίνει»- Ό δούς ήμΐν τούς όρους κατά τον νόμον τής εγκράτειας, εις τό άπέχεσθαι άπό τής υπερβολής καί κατά κόρον μεταλήψεως τών επιγείων άγα- θών σου, φεύγειν δέ τής ψυχοβλαβούς άκρασίας καί άπό τής καταστρεπτικής καταχρήσεως αύτών ό παραγγέλων ήμΐν τηρεΐν τάς έντολάς σου, διάγειν τε έν σωφροσύνη, ώσαύτως τε τήν ψυχοφελή άσκησιν φυλάττειν καί περιπατεΐν έν πάση εύπρεπεία καί άρετή, ώς πάροικοι καί παρεπίδημοι έν γή· ό συνιστών ήμΐν διά τοϋ 'Αγίου σου ’Αποστόλου τήν άποχήν άπό παντός κακού έργου καί άπό πάσης πονηράς έργασίας, έν τώ λέγειν αύτοϋ: μή συσχηματίζεσθαι τώ αίώνι τούτω και μή ποιήτε τά έργα τοϋ σκότους, μηδέ ταΐς άρχαϊς τοΰ δολίου έχθροϋ ύπακούετε, μηδέ έν κραιπάλη καί μέθη τον χρόνον ήμών δαπανάτε, άλλ’ έν προσευχαϊς γρηγορεΐτε καί έν πάση καλή έργασία άναλίσκεσθε έν παντί· Ό είπών: «γρηγορεϊτε και προσεύχεστε, ϊνα μή είσέλθητε εις πειρασμόν», πάλιν δέ διά τών ’Αποστόλων σου είπών: «τη έλευθερία ή ύμάς ήλευθέρωσα στήκετε και μή πάλιν ζυγόν δουλείας άνέχεσθε».
Ό θέλων τήν σωτηρίαν ήμών, ως Πατήρ φιλεύσπλαγχνος καί οίκονομών ήμών τό συμφέρον έν έλέει καί οίκτιρμοΐς τής σής άγαθότητος. Αυτός καί νΰν, Δέσποτα τών απάντων καί Κύριε τοΰ έλέους, εύδόκησον έν άγαθοϊς έπί τον δοϋλον σου τούτον (........) τον ύπό τοϋ κακίστου πάθους τής μέθης συνεχόμενον καί ύπό τών δεσμών τοΐς τοιαύτης οίκτράς δουλείας αίχμαλωτισθέντα. Καί δός τούτω τήν έκ ταύτης έλευθερίαν καί άνάνηψιν, ϊνα γρηγορών προσεύχηται καί εύχαριστών δοξολογή σε, τον ίώμενον πάσαν νόσον καί πάσαν άσθένειαν, δωρούμενόν τε τήν απαλλαγήν έκ παντός πάθους καί έκ πάσης φθοροποιού συνήθειας καί τής τών δαιμόνων δεινής αιχμαλωσίας.
Συ γάρ ει ό Θεός τών δυνάμεων καί σε Όμολογοϋμεν διά παντός, ως μόνον άληθινόν Θεόν ήμών, τό δέ Αγιόν σου ’Όνομα προσκυνοϋμεν καί δοξάζομεν συν τώ Πατρί καί τώ Αγίω πνεύματι, νϋν καί αεί καί είς τούς αιώνας τών αιώνων.
’Αμήν.
Τρίτη Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν
Υπέρ τής άπαλλαγής έκ τοΰ φοβερού και θεομίσητου πάθους τής βλασφημίας.
Ύπό Καθηγούμενης Ίσιδώρας Μοναχής 'Αγιεροθεϊτίσσης.
Κύριε Ίησοϋ Χριστέ, ό Θεός ήμών, ό τής Δόξης Βασιλεύς και των αιώνων Ποιητής καί Δεσπότης ό ύπό των Χερουβίμ άπαύστως άνυμνούμενος καί ύπό των Σεραφίμ άσιγήτως αίνούμενος, ύπό δε των 'Αγίων πάντων δοξαζόμενος καί ύπ’ αυτών ώσαύτως δυσωπούμενος ό διά τού Αγίου σου Πνεύματος δούς ήμϊν την χάριν τού προσεύχεσθαι καί έπικαλεΐσθαι τό ’Όνομά σου τό "Αγιον, ϊνα δι’ Αύτοΰ έκδιώκηται τού αντικειμένου διαβόλου πάσα πονηρά καί σκοτεινή ενέργεια, εις τό μένειν ήμάς άμετόχους τού κακού καί κοινωνούς τής σής άγαθότητος.
Ό διδάσκων ήμάς πιστεύειν σοι άδιστάκτως καί έλπίζειν επί Σε καί άγαπών σε έξ όλης ψυχής καί έξ όλης καρδίας καί έξ όλης τής διανοίας ήμών ό θέλων ήμάς τά άγαθά πράττειν καί φεύγειν τάς βλαβεράς έννοιας τής ματαιότητος τού κόσμου τούτου ό τούς έπικαλουμένους σε παρηγορών καί τούς εύλογοϋντας σε ευλογών καί τούς δοξάζοντάς σε άντιδοξάζων ό τώ γλυκεΐ Όνόματί σου τάς καρδίας ήμών στηρίζων καί τάς έννοιας ήμών καθαίρων άπό παντός κακού καί τά διαβήματα ήμών καθοδηγών έν τή τρίβω τής αλήθειας ό άγαπών τούς έπικαλουμένους σε καί άναπαυόμενος έν ταϊς καρδίαις τών ταπεινών σου ικετών. Ό παραγγέλων ήμϊν όλην την ήμέραν μελετάν τά προστάγματά του και φυλάττειν τον νόμον σου και δοξάζειν το ’Όνομά σου και ποιεϊν τό θέλημά σου. Αύτός και νϋν Ύπερύμνητε και Δεδοξασμένε Κύριε, έπίφανον τό πρόσωπόν σου έπί τον δοϋλον σου τούτον (......), τον συνεχόμενον ύπό τού φοβερού της βλασφημίας πάθους. Έγειρον αύτόν εκ τής πτώσεως ταύτης τής ολέθριου και έπανόρθωσον αύτόν έκ τού ολισθήματος τούτου τού οδυνηρού. Άξίωσον Αύτόν τού μισήσαι τής αμαρτίας ταύτης τά διανοήματα και έπιστρέψαι είς τής άληθείας τά γνωρίσματα- δός αύτω τήν χάριν τής σής οίκειώσεως, ϊνα διαπαντός τά σά προστάγματα φυλάττειν καί τον νόμον σου μελετών ήμέρας καί νυκτός, γεύσηται δε των σών λόγων τήν γλυκύτητα, καθώς ό ψαλμωδός βέβαιοί, λέγων: «ώς γλυκέα τω λάρυγγί μου τά λόγιά Σου, υπέρ μέλι τω στόματί μου», Σύ δε ορίζεις ήμϊν, λέγων: «Ό άγαπών έμέ, έπικαλείσθω με έν παντι καιρω και τόπω». Καί πάλιν λέγει: «Δίκαιος Ανήρ, δλην τήν ημέραν μελετά τήν Δικαιοσύνην σου».
Διό καί νύν, δός τω σω ικέτη τήν χάριν τού προσεύχεσθαι καί έν τοΐς χείλεσιν αύτού τό ’Όνομά Σου έπικαλεΐσθαι, έν δε τή καρδία αύτού τά προστάγμα τά Σου μελετάν καί άδολεσχεΐν έν τοΐς θελήματί Σου. 'Ότι τούς άγαπώντας σε άγαπάς καί τούς εύλογούν τάς Σε εύλογεϊς καί τοΐς έπικαλουμένοις Σε παρίστασαι εύμενώς. Σύ γάρ εΐ ή πηγή τού έλέους καί ή άβυσσος τής εύσπλαγχνίας καί τής συμπάθειας τό πέλαγος· Καί σοί, τω μόνω άληθινώ Θεω ήμών τήν εύχαριστίαν άναπέμπομεν, όμολογούντες τά θαυμάσιά σου καί πρεπόντως σοι τήν δόξαν άναπέμπομεν, σύν τω Πατρί καί τω Άγίω πνεύματι, νύν καί άεί καί εις τούς αιώνας των αιώνων.
’Αμήν.
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης