ΓιώργοςAuthor- Αριθμός μηνυμάτων : 1758
Του Αγίου Πνεύματος
Τρι Μάης 28, 2019 12:37 pm
Του Αγίου Πνεύματος
Τή αύτή ήμερα, Δευτέρα τής Πεντηκοστής, αύτό τό Πανάγιον καί ζωοποιόν καί παντοδύναμον έορτάζομεν Πνεύμα, τόν ένα τής Τριάδος Θεόν, τό όμότιμον καί όμοούσιον καί όμόδοξον τω Πατρί καί τω Υίω.
Τnv ήμερα πού oi 'Εβραίοι γιόρταζαν τήν Πεντηκοστή τους, ήλθε τό 'Άγιο Πνεύμα με μορφή πύρινων γλωσσών στούς ’Αποστόλους. Αύτοί ήταν συγκεντρωμένοι στό ύπερώο κι Έκεϊνο πήγε καί κάθισε πάνω σέ καθέναν άπ’ αύτούς. Οί άγιοι Πατέρες μας πού έβαλαν σέ άριστη σειρά καί τάξη όλα τά θέματα τής πίστεώς μας, γιά νά δώσουν τιμή στό "Αγιο Πνεύμα, όρισαν νά τό εορτάζουμε καί κατά τήν Πεντηκοστή, άλλά καί ξεχωριστά σήμερα.
Ό Κύριός μας πριν άπ’ τό σωτήριο πάθος Του είχε ύποσχεθεϊ ότι θά στείλει τό "Αγιο Πνεύμα. Κι όπως ύποσχέθηκε, έτσι κι έκανε. Είχε πει τότε στούς Μαθητές Του- «Σάς συμφέρει νά φύγω Έγώ. "Αν δέν φύγω ’Εγώ δέν θά έλθει ό Παράκλητος (=τό "Αγιο Πνεύμα)». Κι άλλοϋ είπε· «"Οταν έλθη ’Εκείνος (δηλ. ό Παράκλητος=τό Άγιο Πνεύμα), θά σάς διδάξει καί θά σάς όδηνήσει σέ κάθε άλήθεια138». Κι άκόμη· «Θά παρακαλέσω ιόν Πατέρα και θά σάς στείλει άλλον Παράκλητο (εννοείται· αντί γιά ’Εμένα πού θά φύγω), θά σάς στείλει τό "Αγιο Πνεύμα τής Αλήθειας, τό όποιο έκπορεύεται άπ’τόν Πατέρα». Καί έπίσης μετά τό Πάθος, όταν άνερχόταν πρός τόν οΰρανό, τούς είπε* «Εσείς νά μείνετε στην Ιερουσαλήμ, έως οτου πάρετε δύναμη άπ’ τόν οΰρανό». Αύτό, λοιπόν, τό οποίο ύποσχέθηκε ό Χριστός, συνέβη τήν ημέρα τής Πεντηκοστής.
Ένώ ήταν όλοι συγκεντρωμένοι στό υπερώο τής Ιερουσαλήμ καί περίμεναν, όταν ήλθε ή μέρα τής Πεντηκοστής, περίπου κατά τις εννέα ή ώρα τό πρωί (μέ τό δικό μας ώρολόγιο), ξαφνικά άκούστηκε βροντή άπ’ τόν ούρανό τέτοια, ώστε νόμιζες ότι θά άκουσθεϊ σέ όλη τήν οικουμένη. Τότε φάνηκε τό "Αγιο Πνεύμα μέ τή μορφή πύρινων γλωσσών καί κάθισε σέ καθέναν άπ’ αύτούς. Κάθισε όχι μόνο στούς δώδεκα Μαθητές, άλλά καί στούς έβδομήκοντα! Καί μιλούσαν πλέον όλοι ξένες γλώσσες! Καθένας δηλαδή άπ’ τούς αποστόλους μιλούσε όλες τις γλώσσες! Κι άς μή νομισθή ότι ό άπόστολος μιλούσε τή δική του τήν εβραϊκή γλώσσα, ένώ oi άκροατές άκουγαν τή γλώσσα τή δική τους! ’Όχι! Ό κάθε Άπόστολος καταλάβαινε καί μιλούσε τή γλώσσα κάθε άλλου έθνους.
Ήταν τόσο παράξενο καί πρωτόγνωρο αύτό, ώστε οί άνθρωποι πού συγκεντρώθηκαν νόμισαν ότι οί Μαθητές ήταν μεθυσμένοι. Μή μπορώντας οί άνθρωποι νά καταλάβουν πώς ήταν δυνατό οί απόστολοι νά μιλάνε τή γλώσσα του καθενός, τούς πέρασαν γιά μεθυσμένους. ’Άλλοι πάλι άποροϋσαν κι άναρωτιοϋνταν «Τΐ νά σημαίνη άραγε αύτό τό φαινόμενο,·». ’Ηταν τότε έκεϊ συγκεντρωμένοι γιά τήν εορτή άνθρωποι άπό όλα τά πέρατα τής γής· Πάρθοι, Μήδοι κι Έλαμίτες, oi όποιοι πρό ολίγου είχαν αίχμαλωτισθεΐ άπό τόν Άντίοχο.
‘Η εμφάνιση τοϋ Παναγίου Πνεύματος έγινε άφοϋ πέρασαν δέκα μέρες άπ’ τήν Ανάληψη τού Χριστού. Δέν έγινε ταυτόχρονα μέ τήν Ανάληψη. Οί ’Απόστολοι έπρεπε νά Τό περιμένουν, γιατί αυτή ή προσμονή έκανε έντονώτερη τήν έπιθυμία τους γι’ Αύτό. Μερικοί λένε ότι καθημερινά κατά τό διάστημα αύτών των ήμερων, καθένα άπ’ τά άγγελικά τάγματα πήγαινε καί προσκυνούσε τή θεωθεϊσα σάρκα τοϋ Κυρίου μας Ιησού Χριστού, κι ότι τή δέκατη ημέρα, έμφανίσθηκε τό "Αγιο Πνεύμα. 'Ο έρχομός Του σήμαινε τή συμφιλίωση τοϋ Θεού μέ τό άνθρώπινο γένος, κι ή συμφιλίωση αύτή έγινε διά τοϋ Υιού.
Τό "Αγιο Πνεύμα ήλθε πενήντα μέρες μετά τό Πάσχα, γιά νά μάς ύπενθυμίζη τόν Παλαιό Νόμο (τις Δέκα ’Εντολές) πού δόθηκε στό Μωύσή. Οί Ισραηλίτες πήραν τις Δέκα ’Εντολές πενήντα ημέρες μετά τή διάβαση τής ’Ερυθρός θαλάσσης. ’Αξιοπρόσεκτη, μάλιστα, είναι ή σχέση πού έχουν τά τωρινά μ’ έκεϊνα τά παλιά. ’Εκεί ήταν τό όρος, έδώ τό ύπερώο. Έκεΐ ήταν τό πϋρ, έδώ οί πύρινες γλώσσες. ’Αντί γιά τις βροντές καί τή νεφέλη πού είχαμε εκεί, έδώ τώρα έχουμε τό δυνατό φύσημα τοϋ άνέμου.
Τό "Αγιο Πνεύμα κατέβηκε μέ τή μορφή γλωσσών, γιά νά κατάδειξη τή συγγένειά Του μέ τό ζώντα Λόγο, τό Χριστό, άλλά καί γιά νά διαβεβαιώση ότι οί Απόστολοι έπρόκειτο νά διδάξουν καί νά οδηγήσουν μέ τή γλώσσα όλα τά έθνη. Οί γλώσσες ήταν πύρινες, ένδειξη τοϋ ότι ό Θεός είναι πΰρ καταναλίσκον καί καθαρτήριο. Οί γλώσσες φάνηκαν χωριστά πάνω άπ τόν καθένα γιά νά δειχθοϋν έτσι τά χαρίσματα τού 'Αγίου Πνεύματος, τά όποια μοιράζονται στόν καθένα. Κάποτε, πολύ παλιότερα, στήν έποχή τής πυργοποίίας στή Βαβέλ, τό "Αγιο Πνεύμα όλους έκείνους πού χρησιμοποιούσαν μία γλώσσα, τούς χώρισε καί τούς οδήγησε στή σύγχυση μέ τή χρησιμοποίηση πολλών γλωσσών. ’Έτσι καί στούς Αποστόλους πού ήξεραν μία γλώσσα, έδωσε τή δυνατότητα νά γνωρίσουν πολλές, γιά νά μπορέσουν νά συγκεντρώσουν όλους έκείνους πού μέ τό χωρισμό τών γλωσσών στή Βαβέλ σκορπίστηκαν στά πέρατα τής οικουμένης. Ό έρχομός τοϋ 'Αγ. Πνεύματος έγινε μάλιστα ημέρα εορτής γιά νά είναι πολλοί άνθρωποι συγκεντρωμένοι, οί όποιοι καί θά γνωστοποιήσουν τό γεγονός δοξάζοντας τό Θεό. ’Έγινε δέ ή έπιφοίτηση τού Άγιου Πνεύματος κατά τήν ημέρα τής Πεντηκοστής, γιατί έπρεπε τήν ϊδια ημέρα νά ξεχυθή πλούσια ή Χάρη Του. "Ετσι έκανε κι ό Χριστός, ό 'Οποίος στή διάρκεια τοϋ νομικού Πάσχα παρέδωσε στούς Μαθητές Του τό δικό Του Πάσχα, τό άληθινό.
Τό "Αγιο Πνεύμα δέν κάθισε στό στόμα, άλλά στά κεφάλια τών ’Αποστόλων, γιατί μέ τόν τρόπο αύτό περιέλαβε (καί περιέβαλε) τό ηγεμονικό τοϋ άνθρώπου, καί τό πιό σπουδαίο μέρος τοϋ σώματος καί τόν ίδιο τό νοΰ, άπ’ τόν όποιο ή γλώσσα παίρνει τό λόγο. Ακόμα θά μπορούσαμε κι αλλιώς νά τό έξηγήσουμε· ’Επειδή ή χειροτονία γίνεται στήν κεφαλή τού χειροτονούμενου, έτσι καί τό "Αγιο Πνεύμα χειροτονεί τούς αποστόλους στό κεφάλι, καί ώς γλώσσα διακηρύττει ότι άπό τώρα αυτοί θά είναι διδάσκαλοι όλης τής οικουμένης.
’Επίσης προχωρώντας στήν άνάλυση των συμβάντων τής Πεντηκοστής βλέπουμε νά υπάρχει ό «ήχος» καί ή «φωτιά», πού ή παρουσία τους ήταν έντονη στό όρος Σινα, όταν οί 'Εβραίοι έλαβαν τό Νόμο. Αύτό έγινε γιά νά έπιβεβαιωθή ότι καί τότε καί τώρα τό "Αγιο Πνεύμα είναι τό ’ίδιο τό 'Οποίο νομοθετεί καί ορίζει τά πάντα. Ακόμη βλέπουμε ότι δημιουργήθηκε σύγχυση άνάμεσα στό πλήθος, όταν άκούστηκε σάν νά φυσούσε ξαφνικά δυνατός άνεμος. Αύτό τούς έκαμε όλους νά νομίσουν ότι έφθασε ή ώρα νά έκπληρωθοϋν όλα όσα τούς είχε προαναγγείλει ό Χριστός γιά τό τέλος καί τήν καταστροφή τού κόσμου. ’Ακόμη χρειάζεται νά προσέξουμε, ότι είπε «ώσεί» πυρός, δηλ. «σάν φωτιά», γιά νά μή θεωρήση κανείς άκούγοντας αύτά, ότι ύπάρχει κάτι ύλικό στό "Αγιο Πνεύμα.
Κατηγορήθηκαν έπίσης οι άπόστολοι ότι ήταν μεθυσμένοι. 'Ο Απόστολος Πέτρος όμως μίλησε ένώπιον τού λαού καί είπε ότι κάτι τέτοιο είναι ψέμα, έξηγώντας ότι αύτό πού έγινε, είναι εκείνο πού γράφει στήν προφητεία του ό Προφήτης Ίωήλ. Κι αύτό είχε σάν άποτέλεσμα νά πιστέψουν στό Χριστό τρεις χιλιάδες άνθρωποι Τό "Αγιο Πνεύμα ονομάζεται καί Παράκλητος ^Παρηγορητής), γιατί μπορεί νά μάς παρηγορεϊ καί νά μάς δίνει άναψυχή. ’Αλλά κι ό Χριστός ονομάζεται Παράκλητος (=Παρηγορητής). ’Έφυγε, λοιπόν, ό Χριστός κι ήλθε άλλος Παράκλητος γιά μάς, τό "Αγιο Πνεύμα. Δηλαδή έφυγε ό Παράκλητος (Παρηγορητής) Ιησούς Χριστός καί άντί γι' Αύτόν πήραμε άλλον Παράκλητο τό 'Άγιο Πνεύμα. Τόν Παράκλητο 'Άγιο Πνεύμα τόν έχουμε διά τού Ιησού Χριστού, ό Χριστός μάς Τόν έστειλε. Επίσης ονομάζεται Παράκλητος, επειδή μεσιτεύει γιά μάς πρός τό Θεό με στεναγμούς πού δε μπορούν νά έκφραστοϋν μέ λέξεις, είναι φιλάνθρωπο (άγαπά τούς άνθρώπους) καί ένδιαφέρεται γιά μάς, άκριβώς όπως κι ό Χριστός. Γι’ αύτόν άκριβώς τό λόγο καί ονομάζεται «’Άλλος Παράκλητος». Καί λέει ό ’Απόστολος· «’Έχουμε Παράκλητο (=μεσίτη, συνήγορο) κοντά στόν Πατέρα, τόν ’Ιησού»148. ’Ονομάζεται δέ «’Άλλος» τό Άγιο Πνεύμα, έπειδή είναι όμοούσιο μέ τόν Πατέρα καί τόν Υιό. Δηλαδή τό «άλλος» καί «άλλος» λέγεται γιά όμοούσια καί όμοφυή, ένώ oi λέξεις «άλλο» καί «άλλο» χρησιμοποιούνται γιά διαφορετικής φύσεως πράγματα.
Τό "Αγιο Πνεύμα υπάρχει μέσα στόν Πατέρα καί στόν Υιό καθ’ όλα. Δημιουργεί τά πάντα μέ τόν Πατέρα καί μέ τόν Υίό. Μαζί μέ τόν Πατέρα καί τόν Υίό θά κάνει τήν Ανάσταση, πού θά γίνει στή μέλλουσα ζωή. Τό "Αγιο Πνεύμα κάνει ότι θέλει- Αγιάζει, άφορίζει, άνανεώνει, άποστέλλει, δίδει σοφία, χρίει τούς προφήτες. Μέ άλλα λόγια κάνει τά πάντα, γιατί είναι αύτεξούσιο, παντοδύναμο, άγαθό, εύθές, ηγεμονικό. ’Απ’ Αύτό προέρχεται κάθε σοφία, ζωή, κίνηση καί κάθε τι τό όποϊο έχει άγιωσύνη καί ζωή. Με συντομία, λοιπόν, θά λέγαμε πώς ότι έχει ό Πατήρ καί ό Υιός, αύτά έχει καί τό "Αγιο Πνεύμα. Τό μόνο διαφορετικό πού έχουν είναι ότι ό Πατήρ είναι άγέννητος, ό Υιός γεννητός κι Αύτό εκπορεύεται άπ’ τόν Πατέρα.
"Οταν ήλθε τό "Αγιο Πνεύμα, ό κόσμος πλημμύρισε άπ’ τά χαρίσματά Του. "Ολα τά έθνη δι Αύτοΰ οδηγήθηκαν στή γνώση τού Θεού καί κάθε άσθένεια κι άδυναμία διώχθηκε μακρυά.
Τό "Αγιο Πνεύμα δόθηκε τρεις φορές μέ διαφορετικό τρόπο άπ’ τό Χριστό στούς Μαθητές Του. Τήν πρώτη φορά πριν άπ’ τό Πάθος Του, άλλά πολύ άμυδρά. Πάλι, μετά τήν 'Ανάστασή Του ό Χριστός μέ έμφύσημα είπε στούς Μαθητές Του πιό καθαρά· «Λάβετε Πνεύμα "Αγιον...». Καί τώρα ξεκάθαρα καί ολοφάνερα τούς έστειλε τό "Αγιο Πνεύμα. ’Ή γιά νά τό πούμε καλύτερα, Αύτό, τό "Αγιο Πνεύμα κατέβηκε, φωτίζοντας πιό τέλεια καί αγιάζοντας τούς Αποστόλους καί μέσω αύτών έκανε δική Του ολόκληρη πραγματικά τήν οικουμένη!
Τή έπιφοιτήσει τού 'Αγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τών Αποστόλων σου, Χριστέ ό Θεός, έλέησον ημάς. Αμήν.
Τή αύτή ήμερα, Δευτέρα τής Πεντηκοστής, αύτό τό Πανάγιον καί ζωοποιόν καί παντοδύναμον έορτάζομεν Πνεύμα, τόν ένα τής Τριάδος Θεόν, τό όμότιμον καί όμοούσιον καί όμόδοξον τω Πατρί καί τω Υίω.
Τnv ήμερα πού oi 'Εβραίοι γιόρταζαν τήν Πεντηκοστή τους, ήλθε τό 'Άγιο Πνεύμα με μορφή πύρινων γλωσσών στούς ’Αποστόλους. Αύτοί ήταν συγκεντρωμένοι στό ύπερώο κι Έκεϊνο πήγε καί κάθισε πάνω σέ καθέναν άπ’ αύτούς. Οί άγιοι Πατέρες μας πού έβαλαν σέ άριστη σειρά καί τάξη όλα τά θέματα τής πίστεώς μας, γιά νά δώσουν τιμή στό "Αγιο Πνεύμα, όρισαν νά τό εορτάζουμε καί κατά τήν Πεντηκοστή, άλλά καί ξεχωριστά σήμερα.
Ό Κύριός μας πριν άπ’ τό σωτήριο πάθος Του είχε ύποσχεθεϊ ότι θά στείλει τό "Αγιο Πνεύμα. Κι όπως ύποσχέθηκε, έτσι κι έκανε. Είχε πει τότε στούς Μαθητές Του- «Σάς συμφέρει νά φύγω Έγώ. "Αν δέν φύγω ’Εγώ δέν θά έλθει ό Παράκλητος (=τό "Αγιο Πνεύμα)». Κι άλλοϋ είπε· «"Οταν έλθη ’Εκείνος (δηλ. ό Παράκλητος=τό Άγιο Πνεύμα), θά σάς διδάξει καί θά σάς όδηνήσει σέ κάθε άλήθεια138». Κι άκόμη· «Θά παρακαλέσω ιόν Πατέρα και θά σάς στείλει άλλον Παράκλητο (εννοείται· αντί γιά ’Εμένα πού θά φύγω), θά σάς στείλει τό "Αγιο Πνεύμα τής Αλήθειας, τό όποιο έκπορεύεται άπ’τόν Πατέρα». Καί έπίσης μετά τό Πάθος, όταν άνερχόταν πρός τόν οΰρανό, τούς είπε* «Εσείς νά μείνετε στην Ιερουσαλήμ, έως οτου πάρετε δύναμη άπ’ τόν οΰρανό». Αύτό, λοιπόν, τό οποίο ύποσχέθηκε ό Χριστός, συνέβη τήν ημέρα τής Πεντηκοστής.
Ένώ ήταν όλοι συγκεντρωμένοι στό υπερώο τής Ιερουσαλήμ καί περίμεναν, όταν ήλθε ή μέρα τής Πεντηκοστής, περίπου κατά τις εννέα ή ώρα τό πρωί (μέ τό δικό μας ώρολόγιο), ξαφνικά άκούστηκε βροντή άπ’ τόν ούρανό τέτοια, ώστε νόμιζες ότι θά άκουσθεϊ σέ όλη τήν οικουμένη. Τότε φάνηκε τό "Αγιο Πνεύμα μέ τή μορφή πύρινων γλωσσών καί κάθισε σέ καθέναν άπ’ αύτούς. Κάθισε όχι μόνο στούς δώδεκα Μαθητές, άλλά καί στούς έβδομήκοντα! Καί μιλούσαν πλέον όλοι ξένες γλώσσες! Καθένας δηλαδή άπ’ τούς αποστόλους μιλούσε όλες τις γλώσσες! Κι άς μή νομισθή ότι ό άπόστολος μιλούσε τή δική του τήν εβραϊκή γλώσσα, ένώ oi άκροατές άκουγαν τή γλώσσα τή δική τους! ’Όχι! Ό κάθε Άπόστολος καταλάβαινε καί μιλούσε τή γλώσσα κάθε άλλου έθνους.
Ήταν τόσο παράξενο καί πρωτόγνωρο αύτό, ώστε οί άνθρωποι πού συγκεντρώθηκαν νόμισαν ότι οί Μαθητές ήταν μεθυσμένοι. Μή μπορώντας οί άνθρωποι νά καταλάβουν πώς ήταν δυνατό οί απόστολοι νά μιλάνε τή γλώσσα του καθενός, τούς πέρασαν γιά μεθυσμένους. ’Άλλοι πάλι άποροϋσαν κι άναρωτιοϋνταν «Τΐ νά σημαίνη άραγε αύτό τό φαινόμενο,·». ’Ηταν τότε έκεϊ συγκεντρωμένοι γιά τήν εορτή άνθρωποι άπό όλα τά πέρατα τής γής· Πάρθοι, Μήδοι κι Έλαμίτες, oi όποιοι πρό ολίγου είχαν αίχμαλωτισθεΐ άπό τόν Άντίοχο.
‘Η εμφάνιση τοϋ Παναγίου Πνεύματος έγινε άφοϋ πέρασαν δέκα μέρες άπ’ τήν Ανάληψη τού Χριστού. Δέν έγινε ταυτόχρονα μέ τήν Ανάληψη. Οί ’Απόστολοι έπρεπε νά Τό περιμένουν, γιατί αυτή ή προσμονή έκανε έντονώτερη τήν έπιθυμία τους γι’ Αύτό. Μερικοί λένε ότι καθημερινά κατά τό διάστημα αύτών των ήμερων, καθένα άπ’ τά άγγελικά τάγματα πήγαινε καί προσκυνούσε τή θεωθεϊσα σάρκα τοϋ Κυρίου μας Ιησού Χριστού, κι ότι τή δέκατη ημέρα, έμφανίσθηκε τό "Αγιο Πνεύμα. 'Ο έρχομός Του σήμαινε τή συμφιλίωση τοϋ Θεού μέ τό άνθρώπινο γένος, κι ή συμφιλίωση αύτή έγινε διά τοϋ Υιού.
Τό "Αγιο Πνεύμα ήλθε πενήντα μέρες μετά τό Πάσχα, γιά νά μάς ύπενθυμίζη τόν Παλαιό Νόμο (τις Δέκα ’Εντολές) πού δόθηκε στό Μωύσή. Οί Ισραηλίτες πήραν τις Δέκα ’Εντολές πενήντα ημέρες μετά τή διάβαση τής ’Ερυθρός θαλάσσης. ’Αξιοπρόσεκτη, μάλιστα, είναι ή σχέση πού έχουν τά τωρινά μ’ έκεϊνα τά παλιά. ’Εκεί ήταν τό όρος, έδώ τό ύπερώο. Έκεΐ ήταν τό πϋρ, έδώ οί πύρινες γλώσσες. ’Αντί γιά τις βροντές καί τή νεφέλη πού είχαμε εκεί, έδώ τώρα έχουμε τό δυνατό φύσημα τοϋ άνέμου.
Τό "Αγιο Πνεύμα κατέβηκε μέ τή μορφή γλωσσών, γιά νά κατάδειξη τή συγγένειά Του μέ τό ζώντα Λόγο, τό Χριστό, άλλά καί γιά νά διαβεβαιώση ότι οί Απόστολοι έπρόκειτο νά διδάξουν καί νά οδηγήσουν μέ τή γλώσσα όλα τά έθνη. Οί γλώσσες ήταν πύρινες, ένδειξη τοϋ ότι ό Θεός είναι πΰρ καταναλίσκον καί καθαρτήριο. Οί γλώσσες φάνηκαν χωριστά πάνω άπ τόν καθένα γιά νά δειχθοϋν έτσι τά χαρίσματα τού 'Αγίου Πνεύματος, τά όποια μοιράζονται στόν καθένα. Κάποτε, πολύ παλιότερα, στήν έποχή τής πυργοποίίας στή Βαβέλ, τό "Αγιο Πνεύμα όλους έκείνους πού χρησιμοποιούσαν μία γλώσσα, τούς χώρισε καί τούς οδήγησε στή σύγχυση μέ τή χρησιμοποίηση πολλών γλωσσών. ’Έτσι καί στούς Αποστόλους πού ήξεραν μία γλώσσα, έδωσε τή δυνατότητα νά γνωρίσουν πολλές, γιά νά μπορέσουν νά συγκεντρώσουν όλους έκείνους πού μέ τό χωρισμό τών γλωσσών στή Βαβέλ σκορπίστηκαν στά πέρατα τής οικουμένης. Ό έρχομός τοϋ 'Αγ. Πνεύματος έγινε μάλιστα ημέρα εορτής γιά νά είναι πολλοί άνθρωποι συγκεντρωμένοι, οί όποιοι καί θά γνωστοποιήσουν τό γεγονός δοξάζοντας τό Θεό. ’Έγινε δέ ή έπιφοίτηση τού Άγιου Πνεύματος κατά τήν ημέρα τής Πεντηκοστής, γιατί έπρεπε τήν ϊδια ημέρα νά ξεχυθή πλούσια ή Χάρη Του. "Ετσι έκανε κι ό Χριστός, ό 'Οποίος στή διάρκεια τοϋ νομικού Πάσχα παρέδωσε στούς Μαθητές Του τό δικό Του Πάσχα, τό άληθινό.
Τό "Αγιο Πνεύμα δέν κάθισε στό στόμα, άλλά στά κεφάλια τών ’Αποστόλων, γιατί μέ τόν τρόπο αύτό περιέλαβε (καί περιέβαλε) τό ηγεμονικό τοϋ άνθρώπου, καί τό πιό σπουδαίο μέρος τοϋ σώματος καί τόν ίδιο τό νοΰ, άπ’ τόν όποιο ή γλώσσα παίρνει τό λόγο. Ακόμα θά μπορούσαμε κι αλλιώς νά τό έξηγήσουμε· ’Επειδή ή χειροτονία γίνεται στήν κεφαλή τού χειροτονούμενου, έτσι καί τό "Αγιο Πνεύμα χειροτονεί τούς αποστόλους στό κεφάλι, καί ώς γλώσσα διακηρύττει ότι άπό τώρα αυτοί θά είναι διδάσκαλοι όλης τής οικουμένης.
’Επίσης προχωρώντας στήν άνάλυση των συμβάντων τής Πεντηκοστής βλέπουμε νά υπάρχει ό «ήχος» καί ή «φωτιά», πού ή παρουσία τους ήταν έντονη στό όρος Σινα, όταν οί 'Εβραίοι έλαβαν τό Νόμο. Αύτό έγινε γιά νά έπιβεβαιωθή ότι καί τότε καί τώρα τό "Αγιο Πνεύμα είναι τό ’ίδιο τό 'Οποίο νομοθετεί καί ορίζει τά πάντα. Ακόμη βλέπουμε ότι δημιουργήθηκε σύγχυση άνάμεσα στό πλήθος, όταν άκούστηκε σάν νά φυσούσε ξαφνικά δυνατός άνεμος. Αύτό τούς έκαμε όλους νά νομίσουν ότι έφθασε ή ώρα νά έκπληρωθοϋν όλα όσα τούς είχε προαναγγείλει ό Χριστός γιά τό τέλος καί τήν καταστροφή τού κόσμου. ’Ακόμη χρειάζεται νά προσέξουμε, ότι είπε «ώσεί» πυρός, δηλ. «σάν φωτιά», γιά νά μή θεωρήση κανείς άκούγοντας αύτά, ότι ύπάρχει κάτι ύλικό στό "Αγιο Πνεύμα.
Κατηγορήθηκαν έπίσης οι άπόστολοι ότι ήταν μεθυσμένοι. 'Ο Απόστολος Πέτρος όμως μίλησε ένώπιον τού λαού καί είπε ότι κάτι τέτοιο είναι ψέμα, έξηγώντας ότι αύτό πού έγινε, είναι εκείνο πού γράφει στήν προφητεία του ό Προφήτης Ίωήλ. Κι αύτό είχε σάν άποτέλεσμα νά πιστέψουν στό Χριστό τρεις χιλιάδες άνθρωποι Τό "Αγιο Πνεύμα ονομάζεται καί Παράκλητος ^Παρηγορητής), γιατί μπορεί νά μάς παρηγορεϊ καί νά μάς δίνει άναψυχή. ’Αλλά κι ό Χριστός ονομάζεται Παράκλητος (=Παρηγορητής). ’Έφυγε, λοιπόν, ό Χριστός κι ήλθε άλλος Παράκλητος γιά μάς, τό "Αγιο Πνεύμα. Δηλαδή έφυγε ό Παράκλητος (Παρηγορητής) Ιησούς Χριστός καί άντί γι' Αύτόν πήραμε άλλον Παράκλητο τό 'Άγιο Πνεύμα. Τόν Παράκλητο 'Άγιο Πνεύμα τόν έχουμε διά τού Ιησού Χριστού, ό Χριστός μάς Τόν έστειλε. Επίσης ονομάζεται Παράκλητος, επειδή μεσιτεύει γιά μάς πρός τό Θεό με στεναγμούς πού δε μπορούν νά έκφραστοϋν μέ λέξεις, είναι φιλάνθρωπο (άγαπά τούς άνθρώπους) καί ένδιαφέρεται γιά μάς, άκριβώς όπως κι ό Χριστός. Γι’ αύτόν άκριβώς τό λόγο καί ονομάζεται «’Άλλος Παράκλητος». Καί λέει ό ’Απόστολος· «’Έχουμε Παράκλητο (=μεσίτη, συνήγορο) κοντά στόν Πατέρα, τόν ’Ιησού»148. ’Ονομάζεται δέ «’Άλλος» τό Άγιο Πνεύμα, έπειδή είναι όμοούσιο μέ τόν Πατέρα καί τόν Υιό. Δηλαδή τό «άλλος» καί «άλλος» λέγεται γιά όμοούσια καί όμοφυή, ένώ oi λέξεις «άλλο» καί «άλλο» χρησιμοποιούνται γιά διαφορετικής φύσεως πράγματα.
Τό "Αγιο Πνεύμα υπάρχει μέσα στόν Πατέρα καί στόν Υιό καθ’ όλα. Δημιουργεί τά πάντα μέ τόν Πατέρα καί μέ τόν Υίό. Μαζί μέ τόν Πατέρα καί τόν Υίό θά κάνει τήν Ανάσταση, πού θά γίνει στή μέλλουσα ζωή. Τό "Αγιο Πνεύμα κάνει ότι θέλει- Αγιάζει, άφορίζει, άνανεώνει, άποστέλλει, δίδει σοφία, χρίει τούς προφήτες. Μέ άλλα λόγια κάνει τά πάντα, γιατί είναι αύτεξούσιο, παντοδύναμο, άγαθό, εύθές, ηγεμονικό. ’Απ’ Αύτό προέρχεται κάθε σοφία, ζωή, κίνηση καί κάθε τι τό όποϊο έχει άγιωσύνη καί ζωή. Με συντομία, λοιπόν, θά λέγαμε πώς ότι έχει ό Πατήρ καί ό Υιός, αύτά έχει καί τό "Αγιο Πνεύμα. Τό μόνο διαφορετικό πού έχουν είναι ότι ό Πατήρ είναι άγέννητος, ό Υιός γεννητός κι Αύτό εκπορεύεται άπ’ τόν Πατέρα.
"Οταν ήλθε τό "Αγιο Πνεύμα, ό κόσμος πλημμύρισε άπ’ τά χαρίσματά Του. "Ολα τά έθνη δι Αύτοΰ οδηγήθηκαν στή γνώση τού Θεού καί κάθε άσθένεια κι άδυναμία διώχθηκε μακρυά.
Τό "Αγιο Πνεύμα δόθηκε τρεις φορές μέ διαφορετικό τρόπο άπ’ τό Χριστό στούς Μαθητές Του. Τήν πρώτη φορά πριν άπ’ τό Πάθος Του, άλλά πολύ άμυδρά. Πάλι, μετά τήν 'Ανάστασή Του ό Χριστός μέ έμφύσημα είπε στούς Μαθητές Του πιό καθαρά· «Λάβετε Πνεύμα "Αγιον...». Καί τώρα ξεκάθαρα καί ολοφάνερα τούς έστειλε τό "Αγιο Πνεύμα. ’Ή γιά νά τό πούμε καλύτερα, Αύτό, τό "Αγιο Πνεύμα κατέβηκε, φωτίζοντας πιό τέλεια καί αγιάζοντας τούς Αποστόλους καί μέσω αύτών έκανε δική Του ολόκληρη πραγματικά τήν οικουμένη!
Τή έπιφοιτήσει τού 'Αγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τών Αποστόλων σου, Χριστέ ό Θεός, έλέησον ημάς. Αμήν.
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης