ΓιώργοςAuthor- Αριθμός μηνυμάτων : 1758
Αββά Ισαάκ του Σύρου Ψήγματα Χρυσού Μέρος 2ο
Δευ Νοε 12, 2012 4:56 am
Αββά Ισαάκ του Σύρου Ψήγματα Χρυσού
Συνέχεια Μέρος 2ο
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 22ον
1. Όποιος αξιώθηκε και γεύθηκε τη Θεία Χάρη, δεν αφήνει τα πάθη να εισέρχονται στην καρδιά του, επειδή εκεί υπερίσχυσε άλλη επιθυμία, ανώτερη απ’ αυτά, η τρυφή του Θεού!…
2. Όποιος ανακατεύεται με κοσμικά πράγματα και παραλύει από τις πολλές συνομιλίες, δεν μπορεί να διατηρήσει την ψυχική του υγεία!…
3. Κύριε Ιησού Χριστέ, αξίωσε με να μένω νεκρός από τη συναναστροφή του αιώνος τούτου.Νέκρωση δε του κόσμου είναι το να μην επιθυμήσει κανείς κατά διάνοιαν, κανένα από τα αγαθά του!…
4. Όταν ο άνθρωπος πατήσει τη βαθμίδα της μετανοίας, αρχίζει να γεύεται, δια της Θείας χάριτος, τη γλυκύτητα της γνώσεως του Αγίου Πνεύματος!…
5. Η με γλυκύτητα πύρωση της αγάπης του Θεού, καίει τα πάθη της ψυχής και του σώματος.Και όσο αγωνίζεται κανείς με την ανάγνωση και την προσευχή, τόσο δεν γνωρίζει ότι βρίσκεται μέσα στον κόσμο, δεχόμενος Θεία χαρίσματα και αποκαλύψεις!…
6. Ο Αδάμ, η Εύα και ο όφις αμάρτησαν. Διαφορετική όμως κατάρα κληρονόμησε καθένας. Γι’αυτό ο καθένας μας, κατά την προαίρεση του και τον πόθο προς την αμαρτία, λαμβάνει και τη σφοδρότητα της κολάσεως!…
7. Ο αγωνιζόμενος, οσάκις πέσει στην αμαρτία, σηκώνεται και συνεχίζει τον αγώνα του.Απεναντίας ο δούλος της αμαρτίας μηχανεύεται τρόπους προς απόλαυση της και δεν παύει από του ν΄αμαρτάνει.
8. Η αργία των προσευχών, της μελέτης των Θείων Γραφών και η αποχή από της Θείας Κοινωνίας, φέρνουν μέσα μας τους δαίμονες και μας εξουσιάζουν!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 23ον
1. Όταν είμαστε δούλοι των παθών, η ψυχή μας είναι νεκρή!…
2. Το σιωπηλό στόμα ερμηνεύει τα μυστήρια του Θεού. Ο πολύλογος και αργόλογος απομακρύνεται από το Θεό!…
3. Όποιος εμποδίζει το στόμα του από την καταλαλιά και κατάκριση, φυλάει την καρδιά του απαθή και βλέπει Κύριον τον Θεόν, διώκοντας μακριά τους δαίμονες της κακίας!…
4. Ευφραίνεται η καρδιά εκείνου, που επιμελείται την ψυχή του!…
5. Όπως το ψάρι βγαίνοντας από τη θάλασσα πεθαίνει, έτσι και ο νους βγαίνοντας από την ενθύμηση του Θεού!…
6. Η προσευχή θανατώνει τα πάθη!…
7. Εάν είσαι καθαρός από τα πάθη θυμού και κακής επιθυμίας, ο ουρανός θα έλθει μέσα σου και θα δεις το Δεσπότη Χριστό και τους αγγέλους Του!…
8. Ο θυμώδης, ο οργίλος, ο φιλόδοξος, ο πλεονέκτης, ο γαστρίμαργος, ο συναναστρεφόμενος με κοσμικούς, ο επίμονος στη γνώση του, ο οξύχολος και ο γεμάτος πάθη, στο σκότος περπατούν!…
9. Κοσμικός που κακοπαθεί σε φροντίδες, είναι καλύτερος από μοναχό, που κακοπαθεί στα πνευματικά!…
10.Όποιος καταφρονεί και μικραίνει τον εαυτό του, τον σοφίζει ο Θεός!…
11.Καθόσον ξεκόβουμε από την παρηγοριά τούτου του κόσμου, τόσο αξιωνόμαστε Θεϊκής χαράς,δια του Αγίου Πνεύματος!…
12.Όποιος έχει πλούσιους φίλους, θα πτωχεύσει από το Θεό!…
13.Όποιος ενθυμείται το θάνατο και απέχει από τις ηδονές του κόσμου τούτου, γεννήθηκε από το Θεό και ανετράφη από το Άγιο Πνεύμα, απολαμβάνοντας χαρά και ευφροσύνη!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 24ον
1. Ο καθαρός κατά την ψυχήν λαλεί πάντοτε λόγους πνευματικούς. Ο δε κυριευμένος από τα πάθη ομιλεί εμπαθώς ακόμα και όταν για πνευματικά θέματα διαλέγεται!…
2. Η συναναστροφή, συνομιλία και πολυλογία με κοσμικούς, ψυχραίνουν τη μέσα στην καρδιά μας φωτιά τουΑγίου Πνεύματος!…
3. Όποιος επιμένει στην ευχή, τρώγει το μόσχο το σιτευτό! Αγάπα το Θεό, για να μη σ’αιχμαλωτίσει η αγάπη του κόσμου!…
4. Όποιος κάνει διαρκώς συμπόσια, είναι εργάτης του δαίμονος της πορνείας και μολύνει την ψυχή του ταπεινόφρονος!…
5. Τα αίτια της αμαρτίας είναι το κρασί, οι γυναίκες, τα πλούτη και η νεότης!…
6. Όποιος πτωχεύει για το Θεό, ευρίσκει ακένωτους θησαυρούς!…
7. Η τράπεζα αυτού που επιμένει πάντοτε στην προσευχή είναι γλυκύτερη από κάθε μυρωδιά μόσχου και ευωδία αρωμάτων!…
8. Μακάριος είναι όποιος έχει τροφή τον Άρτο, που κατέβηκε από τον Ουρανό και έδωσε ζωή στον κόσμο, δηλαδή τη Θεία Κοινωνία! Η καρδιά του χαίρει κι ευφραίνεται πάντοτε!…
9. Μακάριος όποιος ένιωσε στην καρδιά του τη δρόσο της ζωής την εκ του Θεού, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα! Διότι ποτιζόμενος απ’ αυτή θα έχει γεμάτη χαρά κι ευφροσύνη την καρδιά του!…
10.Ποιός δεν αγαπά τον ταπεινό και τον πράο, εκτός από τους καταλαλούντες και υπερήφανους!
11.Οι άγιοι Άγγελοι φροντίζουν για μας, όπως οι μεγαλύτεροι αδελφοί για τους μικρότερους.
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 25ον
1. Η υπομονή και η μόνωση μ’ ενώνουν δια της προσευχής με το Θεό!…
2. Καταφρόνησε τα άτιμα για να βρεις τα τίμια! Γίνου νεκρός, για να ζήσεις!…
3. Άφησε τα μικρά, για να βρεις τα μεγάλα! Γενού νεκρός κατά τη ζωή και θέλεις ζήσει μετά θάνατον! Προτίμησε ν’ αποθάνεις παρά να ζεις αμελώς! Ζήτησε τα ψυχωφελή και τα τίμια από το Θεό - όπως ο Σολομών και ο Ελισσαίος - για να δοξαστείς κι εδώ και στον Ουρανό!…
4. Όποιος ζητάει με προσευχές γήινα πράγματα, ατιμάζει το Θεό!…Όποιος περιφρονεί τη σάρκα του, ζητώντας τα Ουράνια, χαροποιεί τους Αγγέλους!…
5. Ό,τι αποκτάται με πολύ κόπο εκείνο και φυλάσσεται. Δίψα για το Χριστό, για να σε μεθύσει με την αγάπη Του και εν συνεχεία με τη χαρά Του!…
6. ΄Οταν ζητάς κάτι από το Θεό και δεν στο δίνει, γίνεται: α) Διότι είσαι ανάξιος να λάβεις αυτό που ζητάς, β) Διότι δεν το ζητάς με την καρδιά σου και γ) Διότι δεν έφθασες σε μέτρα να σου δοθεί το χάρισμα, που ζητάς.
7. Ο συνδεδεμένος με τα γήινα δεν μπορεί να ζητά τα Ουράνια που δεν θα του δοθούν ποτέ!…
8. Γίνε φρόνιμος με την πραότητα σου, για να μη σε κλέβουν οι δαίμονες με την υπερηφάνεια!Αγάπησε την ταπείνωση σ’ όλα σου τα έργα!…
9. Μην αποφεύγεις τις θλίψεις και στενοχωρίες, διότι μ’ αυτές ευρίσκεις το Θεό! Χωρίς πειρασμούς δεν μπορούμε να μπούμε στη Βασιλεία των Ουρανών!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 26ον
1. Προσεύχου να μη μπεις σε ψυχικούς πειρασμούς, που είναι α) Της απιστίας, β) Της βλασφημίας, γ) Της υπερηφανείας, δ) Του φανερού πολέμου του διαβόλου, και ε) Του θυμού και της οργής.
2. Πειρασμοί του σώματος, που πρέπει να υποδεχόμαστε ολόψυχα είναι α) Οι σωματικές ασθένειες και β) Οι για την αγάπη του Θεού κακοπάθειες. Διότι χωρίς τους σωματικούς πειρασμούς, ούτε στη Θεία Πρόνοια πιστεύουμε, ούτε παρρησία έχουμε στο Θεό, ούτε τη σοφία του Θεού γνωρίζουμε, ούτε το Θείο Πόθο αποκτούμε. Με τους πειρασμούς δοκιμάζεται
η προς το Θεό αγάπη μας!…
3. Ο μη υπομένων τους πειρασμούς αρετής τινός, ούτε την αρετή δύναται να κατορθώσει!…
4. Θα ξεπέσει από την αληθινή πίστη του Χριστού, όποιος αφήσει τη σωφροσύνη ή ρίπτει το
Σχήμα το Μοναχικό ή αρνείται την πίστη του Χριστού ή εγκαταλείπει κάποια άλλη αρετή.
5. Τα Λόγια του Θεού υπέρ το μέλι είναι γλυκά και σαν δροσιά στη φρόνιμη και θεοφιλή ψυχή.
6. Μη ζητήσεις ποτέ συμβουλή από κάποιον, που δεν είναι όμοιος σου στη διαγωγή, έστω και αν είναι πολύ σοφός!…
7. Ο Θεός δε δίνει σε κανένα μεγάλο χάρισμα, χωρίς μεγάλο πρώτα πειρασμό!…
8. Όταν έχεις αμετάβλητη ειρήνη, δεν πηγαίνεις καλά. Όσο προχωρείς και προκόπτεις πνευματικά, τόσον διεγείρονται εναντίον σου οι πειρασμοί… Κατά το μέγεθος της Θείας Χάριτος που σου δόθηκε, έρχονται και οι πειρασμοί.
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 27ον
1. Ερώτηση: Πρώτα έρχεται ο πειρασμός και μετά το χάρισμα; Ή πρώτα το χάρισμα καιακολουθεί ο πειρασμός;
Απάντηση: Οι Άγιοι Απόστολοι πρώτα εδέχθησαν το Άγιο Πνεύμα και μετά μπήκαν σε πειρασμούς. Αρέσει στο Θεό το καλό πάντα να συνοδεύεται από θλίψη. Προηγείται μεν η Θεία Χάρη, αλλ’ αργεί να φανερωθεί η ενέργεια της.
2. Όταν αρχίσει κάποιος να θεωρεί τον εαυτό του σοφό και φρόνιμο, τότε πέφτει στους πιο κάτω πειρασμούς, ανάλογα με το βαθμό υπερηφανείας του: α) Στέρηση της σοφίας, β) Δριμεία αίσθηση λογισμών πορνείας, γ) Ταχύ θυμό και φιλονικεία, δ) Βλασφημίες κατά του Θεού, ε) Πολυλογίες και φλυαρίες και στ) Στέρηση της παρηγοριάς της καρδιάς καθώς και της ελπίδας και πίστεως.
3. Όταν ο Θεός θέλει να θλίψει τον άνθρωπο περισσότερο, τότε τον αφήνει αν γευθεί α) Το άγχος,δηλαδή ψυχικό πνιγμό και β) Το πνεύμα του παραλογισμού με τα επακόλουθα. Όλα αυτά εκ της υπερηφανείας. Η θεραπεία δε όλων αυτών είναι η ταπεινοφροσύνη!…
4. Η ταπεινοφροσύνη εξαφανίζει όλη την κακία των πειρασμών, διότι απ’ αυτή προέρχεται η υπομονή στις συμφορές σου. Από δε την υπομονή προέρχεται η παρηγοριά και απ’ αυτή η προς το Θεό αγάπη, οπότε αυξάνεται η χαρά του Αγίου Πνεύματος, που οδηγεί στην τελειότητατην ψυχή.
5. Δεν πρέπει να διδάσκει τους άλλους εκείνος που ταράσσεται, διότι στερείται ψυχικής υγείας!…
6. Σώμα συνδεδεμένο με την αμαρτία, αναπαύεται στα σαρκικά έργα. Το δε πνεύμα του Θεού,
δεν κατοικεί σ’ αυτό το σώμα.
7. Όποιος παιδεύεται εδώ για τις αμαρτίες του, τρώγει την κόλαση του.
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 28ον
1. Τί τη θέλω τη ζωή, που είναι μακρυά από το Θεό;
2. Μεγάλη είναι η δύναμη της ευχής, όταν γίνεται με παρρησία προς το Θεό.
3. Όταν πάσχω για το Θεό, τότε έχω παρρησία προς Αυτόν και με βοηθά παντού και πάντοτε σ’ό,τι του ζητήσω!…
4. Επιτρέψει ο Θεός τους πειρασμούς: α) Στους αγωνιστές προς αύξηση του πνευματικού πλούτου τους. Β) Στους αμελείς, για να προφυλαχθούν από τις πτώσεις τους. Γ) Στους κοιμώμενους, για να ξυπνήσουν. Δ) Στους μακράν του Θεού, για να πλησιάσουν το Θεό και ε)Στους φίλους Του, για να έχουν παρρησία στο Θεό. Έτσι ο Θεός με πικρά φάρμακα δίνει την υγεία της ψυχής στους Χριστιανούς.
5. Καθώς μεταβάλλονται οι καιροί στην ατμόσφαιρα (ψύχος-ζέστη), έτσι και στην ψυχή μας το διαβολικό πόλεμο τον διαδέχεται η βόηθεια της Θείας Χάριτος. Να μη απελπιζόμαστε με τις αλλαγές της ψυχικής μας καταστάσεως. Κατά την ώρα της χαρά, πρέπει ν’ αναμένουμε θλίψεις. Γι’ αυτό όταν σ’ επισκιάσει η Θεία Χάρη, μην υψηλοφρονείς!…
6. Η ταπείνωση και χωρίς έργα συγχωρεί πολλά αμαρτήματα. Τα έργα όμως, χωρίς την ταπείνωση, όχι μόνον ανώφελα είναι, αλλά και πολλών κακών πρόξενα. Καθώς το αλάτι νοστιμίζει κάθε τροφή, έτσι και η ταπείνωση κάθε αρετή. Μόνη η ταπείνωση είναι αρκετή να παρασταθεί ενώπιον του Θεού και να μας σώσει.
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 29ον
1. Μετάνοια είναι συνεχής δέηση προς το Θεό δι’ ευχής με δάκρυα για την άφεση των προηγουμένων αμαρτιών μας, μέχρις ότου φθάσουμε στο μέλλοντα αιώνα, όπου δεν υπάρχει πλέον φόβος αλλαγής!…
2. Πάλη και αγώνας είναι αυτός ο κόσμος. Ας μην απελπιζόμαστε και ας μην αμελούμε με την ευχή, να ζητούμε τη Θεία βοήθεια!…
3. Οι πειρασμοί αποτελούν μεγάλη δωρεά του Θεού, αρκεί να μην ολιγοψυχούμε και να τρυγάμε ωφέλεια από τη συνάντηση μαζί τους.
4. Στους αμελείς στα πνευματικά, ενεργεί σφοδρούς πειρασμούς ο σατανάς, για να δειλιάσουν και να παραιτηθούν από τον αγώνα. Εάν δεν πεθάνεις αισθητά για την αγάπη του Θεού,κινδυνεύεις να πεθάνεις πνευματικά!…
5. Ο Θεός σκεπάζει τους αρχαρίους και δεν παραχωρεί να πέσουν στα χέρια των δαιμόνων,επειδή δεν ξέρουν ακόμη να πολεμούν.
6. Τους ανδρείους και δυνατούς και ζηλωτές δεν τους πολεμά στην αρχή ο σατανάς, αλλά όταν ψυχρανθεί ο ζήλος τους.
7. Καταδιώκει ο πειράζων τους δειλούς και φίλαυτους ως καταιγίδα, διότι δεν στηρίζονται στη Θεία βοήθεια!…
8. Ο Θεός δεν παραχωρεί πειρασμό πείνας, σωματικών ασθενειών και φοβερών οπτασιών, εκτός του συμφέροντος σου!…
9. Η υπερηφάνεια διώχνει το φύλακα Άγγελο μας, ενώ η προσευχή και η ταπείνωση τον κρατά πάντα κοντά μας βοηθό και φύλακά μας!…
10.Η φιληδονία, η ανάπαυση και ο εγωισμός είναι τα αίτια παραχωρήσεως στις πτώσεις μας. Η προσευχή, η ταπείνωση, οι κόποι και ο βοηθός άγγελος, μας βοηθούν στη σωτηρία μας!…
11.Όποιος παιδεύεται εδώ για τις αμαρτίες του, τρώγει την κόλασή του!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 30ον
1. Σε κάθε ανάπαυση ακολουθεί ταλαιπωρία και σε κάθε για το Θεό ταλαιπωρία, ακολουθεί Θεία ανάπαυση. Σε κάθε ηδονή ακολουθεί αηδία και πίκρα.
2. Απομάκρυνε τον εαυτό σου από τον κόσμο και θα νιώσεις τη δυσωδία του? και από τις αφορμές των παθών για να λυτρωθείς από τα πάθη…
3. Όποιος δε νικά στα μικρά, είναι αδύνατον να νικήσει στα μεγάλα.
4. Άν δεν πλησιάσουμε τον Κύριο με την προσευχή, τα Άχραντα Μυστήρια και το φόβο Κυρίου,εξάπαντος θα τον πλησιάσουμε με την "παιδεία Κυρίου"…
5. Ο καλός χριστιανός πρέπει μέρα και νύχτα να μελετά το νόμο του Θεού…
6. Ο Μοναχός είναι αυτός που μακριά από τον κόσμο, δέεται πάντοτε στο Θεό, για να πάει στονΠαράδεισο. Πλούτη του είναι η Θεία Παρηγοριά και η χαρά, που γεννάται από την πίστη!…
7. Σώφρων είναι εκείνος, που διώκει με την ευχή τους αισχρούς λογισμούς.
8. Ταπεινός είναι εκείνος, που κατηγορεί τον εαυτό του για κάτι, που δεν είναι. Και όχι εκείνος,που υποφέρει τις κατηγορίες των άλλων μετά χαράς…
9. Στη Βασιλεία των Ουρανών ο καθένας μας κατά τα μέτρα της Χάριτος, που έλαβε απ’ αυτή τη ζωή, ευφραίνεται εσωτερικά, μη βλέποντας τα μέτρα της χαράς, που απολαμβάνουν οι άλλοι.Γι’ αυτό δε ζηλεύει, ούτε λυπάται, όταν οι άλλοι περισσεύουν στη Θεία Χάρη.
10.Δεν πρέπει να διδάσκει τους άλλους εκείνος που ταράσσεται, διότι στερείται ψυχικής υγείας.
11.Η απομάκρυνση από τους ανθρώπους, η συχνή Θεία Κοινωνία, η αδιάλειπτη προσευχή και ανάγνωση των Θείων Γραφών, είναι αναγκαία μέχρις ότου η δύναμη του Αγ. Πνεύματος κυριεύσει την ψυχή μας.
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 31ον
1. Όταν η ψυχή μας βγαίνει από το σκοτάδι, ακολουθούν τα εξής: α) Καίγεται η καρδιά μας και θερμαίνεται, σαν φωτιά, νύχτα και μέρα. β) Από τη γλυκύτητα των λογισμών ούτε φαγητό επιθυμούμε και γ) είτε μελετάμε τις Θείες Γραφές, είτε προσευχόμαστε, είτε κάνουμε κάτι άλλο, δεν παύουν να τρέχουν τα δάκρυα μας. Όλα όμως αυτά μπορούμε να τα χάσουμε, όταν πέσουμε σε υπερηφάνεια, αμέλεια και χαύνωση.
2. Η προσευχή του ταπεινού, εξερχόμενη από το στόμα του, εισέρχεται εις τα αυτιά του Κυρίου.
3. Ο οίνος θερμαίνει το σώμα και ο Λόγος του Θεού τη διάνοια.
4. Η καλή εργασία και η ταπεινοφροσύνη μας κάνουν Θεό επί της γης.
5. Η θέρμη και η συντριβή της καρδιάς, δεν συνυπάρχουν. Όταν δοθεί η θέρμη, φεύγει απ’ αυτή το πένθος.
6. Μακάριοι όσοι απεφάσισαν να πλεύσουν τη θάλασσα των θλίψεων για την αγάπη του Θεού.Αυτοί πολύ γρήγορα φθάνουν στο λιμάνι της Βασιλείας των Ουρανών.
7. Πιο καλό είναι ο θάνατος για την αγάπη του Θεού, παρά ζωή μ’ αισχύνη και οκνηρία.
8. Εάν είσαι καθαρός στην καρδιά, ο Θεός θα σ’ ανεβάσει στην κορυφή των αρετών και θα σε σοφίσει και τελειοποιήσει.
9. Όταν έχεις σκότιση λογισμών, πήγαινε να κοιμηθείς, διότι τη σκότιση ακολουθεί η βλασφημία.
10.Οι ασθενείς και άρρωστοι κατά την ψυχή, χρειάζονται μάλλον συμπάθεια παρά επίπληξη.
Όταν δεν συμπαθώ τους άλλους βλάπτω πολύ την ψυχή μου.
11.Αρχή της σοφίας του Θεού είναι η επιείκεια και η πραότης, που υποφέρει τις αδυναμίες των άλλων. Τούτο είναι κατόρθωμα γενναίας ψυχής.
12.Το ν’ αποφύγουμε τον πειρασμό της σκοτίσεως και ακηδίας είναι αδύνατο, καθώς και το να παρηγορηθούμε τελείως σ’ αυτή τη ζωή!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 32ον
1. O μωρός και ανόητος ζήλος διώχνει την ειρήνη της ψυχής. Όποιος με ζήλο επιδιώκει να θεραπεύσει ξένα σφάλματα, αποδιώκει την υγεία της ψυχής του!..
2. Ο ασθενής κατά την ψυχή, που διορθώνει τους άλλους, ομοιάζει με τυφλό που δείχνει στουςάλλους το δρόμο!…
3. Όποιος προσεύχεται, ενώ μνησικακεί, σπέρνει στη θάλασσα!..
4. Αν αγαπώ το Θεό, ταπεινώνομαι με πολλή απλότητα.
5. Όποιος πολυλογεί και για καλά ακόμη πράγματα, είναι ανάξιος της αγιότητος.
6. Η μετάνοια που γίνεται μετά συναναστροφών είναι πιθάρι συντετριμμένο!…
7. Σωφροσύνη και συνομιλίες με γυναίκες είναι λέαινα με πρόβατο στο ίδιο δωμάτιο.
8. Η ελεημοσύνη τον άξιο τιμωρίας τον ωφελεί.
9. Καθώς δεν συγκρίνεται κόκκος άμμου με πολύ χρυσάφι, έτσι και η δικαιοσύνη του Θεού, δεν συγκρίνεται με τη μεγάλη αυτού ελεημοσύνη!…
10.Όποιος απέκτησε ταπείνωση νεκρώθηκε για τον κόσμο και τα σωματικά πάθη!…
11.Ο φθονερός έχει στην καρδιά του το διάβολο!…
12.Η ταπείνωση και η σωφροσύνη μας οδηγούν στη σωτηρία της ψυχής μας!…
13.Στις συναθροίσεις πολλών ανθρώπων προτίμα τη σιωπή!…Φοβού τις κακές συναναστροφές.
14.Από κάθε θυσία τιμιώτερον στο Θεό είναι το σώμα του σώφρονος.
15.Ο Θεός αγαπά τόσο πολύ τους ταπεινούς, όπως τα Σεραφείμ!…
16.Ω αγάπη! Μακάριος είναι εκείνος, που βρήκε εσένα, το λιμάνι κάθε χαράς!…
17.Μη κάνεις φίλους αυτούς που αγαπούν τους γέλωτες και αυτούς που θεατρίζουν τους άλλους.
18.Σ’ αυτόν, που κατηγορεί τους άλλους, σκυθρώπαζε!…
19.Στον υπερήφανο και φθονερό μη μιλάς καθόλου ή μίλα με πολλή προσοχή!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 33ον
1. Στ’ αλήθεια μεγάλη αρετή είναι να λυπάσαι για τους κακούς και να ευεργετείς τους αμαρτωλούς περισσότερον και από τους δικαίους!…
2. Δίνε με χαρωπό πρόσωπο την ελεημοσύνη σου και παρηγόρει πάντοτε τους θλιβόμενους!…
3. Τη μέρα που θα λυπηθείς για κάποιον άρρωστο, να βλέπεις τον εαυτό σου σαν μάρτυρα για το Χριστό!…
4. Σ’ όλα σου τα έργα, έχε αγαθή συνείδηση!… Η δικαιολογία δεν είναι για τους Χριστιανούς!…
5. Κατηγόρησα κάποιον, είμαι νεκρός κι εγά και τα έργα μου εκείνη τη μέρα!… Κάνε συντροφιά με λεπρούς, παρά με υπερήφανους!…
6. Πένθησε μετά των αμαρτανόντων και χαίρε μετά των μετανοούντων!… Γίνε φίλος όλων και άπεχε απ’ όλους!…
7. Σκέπασε τον αμαρτάνοντα και βλέπε όλους σαν αγίους!…
8. Αν δεν είσαι άγιος κατά την καρδιά, γίνε καθαρός κατά το σώμα, δηλαδή, μη κάνεις σαρκικές αμαρτίες.
9. Αν δεν είσαι πράος, ειρήνευε τουλάχιστον με τον εαυτό σου.
10.Ναός της Θείας Χάριτος είναι όποιος ενθυμείται πάντοτε το Θεό!…
11.Το να θέλεις το καλό, είναι δικό σου. Το να πράξεις όμως το καλό είναι του Θεού!…
12.Η ανάπαυση του σώματος βλάπτει μόνον τους νέους. Η μη προσοχή των αισθήσεων και τους γέροντες!…
13.Να μη λυπούμεθα όταν σφάλουμε σε κάτι, αλλ’ όταν επιμένουμε στο σφάλμα μας!…
14.Μη μισείς τον αμαρτωλό, αλλά την αμαρτία. Αφού νομίζεις τον εαυτό σου δίκαιο, πού είναι η αγάπη σου προς τον αμαρτωλό;
15.Νεκρός είναι όποιος δεν αγαπά τους τιμώντες, ουδέ καταφρονεί τους ατιμάζοντες αυτόν. Όταν έχω την ευχή δε θυμώνω, δεν είμαι γαστρίμαργος!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 34ον
1. Αγάπησε, άνθρωπε, το Θεό όχι τα μέλλοντα αγαθά, που υπόσχεται να σου δώσει στην άλλη ζωή, αλλά για όσα σου δίνει σ’ αυτή τη ζωή. Διότι η Θεία Χάρη με την οποία μας αναγεννά,“νεκρωθέντας εκ της αμαρτίας”, είναι κατά πολύ ανώτερη εκείνης της Χάριτος με την οποία μας έφερε “εκ του μη όντος εις το είναι” σωματικά.
2. Ο ζήλος είναι ο σκύλος που φυλάσσει το νόμο του Θεού, που είναι η αρετή. Ο ζηλωτής, ως καιόμενος φούρνος θερμαίνεται, σαν τα Χερουβείμ και προσέχει κάθε στιγμή τις πανουργίες και τις εφόδους των πονηρών πνευμάτων.
3. Εξασθενεί ο ζήλος, όταν ο άνθρωπος απιστεί στη Θεία Πρόνοια και λησμονεί το Θεό.
4. Ο αγωνιστής, όταν βγει στον κόσμο, αγαπά τους επαίνους και πέφτει στην κενοδοξία και ναυαγεί εν καιρώ γαλήνης.
5. Η ψυχρότης του ζήλου της αρετής έρχεται: α) Όταν ελαττωθεί η επιθυμία της αρετής και β)
Όταν θαρρεύσουμε στον εαυτό μας και δεν φοβούμεθα τους δαίμονες.
6. Η πίστη είναι έννοια νηπιώδης, σε καρδιά απλή. Η γνώση εξετάζει και συζητεί κάτι, αν είναι αληθινό. Η γνώση φυλάσσει τους φυσικούς νόμους. Τη γνώση ακολουθεί ο φόβος, τη δε πίστη η ελπίδα. Η γνώση που κατέχει ο άνθρωπος είναι φτωχή και ελλειπής. Τους θησαυρούς όμως της πίστεως δε χωρούν ο Ουρανός και η Γη!…
7. Ο βασιζόμενος στη γνώση, δεν περιπατεί επί υδάτων ή επί του πυρός. Με τη δύναμη όμως της πίστεως, πολλοί και σε ύδατα και επί του πυρός περπάτησαν κι έμειναν αβλαβείς!…
8. Η πίστη έχει ακένωτους θησαυρούς και γεμίζει ηδονή την καρδιά του πιστού. Η γνώση χρειάζεται μόνο σαν σκαλοπάτι, για να φθάσει κανείς στην πίστη…
9. Όποιος αξιωθεί να γευθεί τη γλυκύτητα της πίστεως και στραφεί προς την ανθρώπινη γνώση,ομοιάζει με άνθρωπο, που ανταλλάσει πολύτιμο μαργαρίτη με χάλκινο οβολό!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 35ον
1. Ω πλούτος άρρητος, που πηγάζει από την πίστη! Με πόσο θάρρος και ηδονή και ελπίδα είναι γεμάτη η οδοιπορία μαζί της! Και τα φορτία της πόσο ελαφρά και η εργασία της πόσο γλυκειά (=Θ. Κοινωνία)!…
2. Σωματικές αρετές είναι: α) νηστεία, β) ελεημοσύνη, γ) αγρυπνία και δ) καθαρότητα σώματος(=σωφροσύνη)
3. Ψυχικές αρετές είναι: α) αγάπη, β) ταπείνωση, γ) συγχώρηση, δ) φύλαξη από τα πάθη και ε)απασχόληση του νου στην ευχή και τα πνευματικά!..
4. Η ανθρώπινη γνώση μας οδηγεί α) στην σπουδή της έξω σοφίας, β) στον πλουτισμό, γ) στην κενοδοξία και δ) στο στολισμό και την ανάπαυση του σώματος.
5. Τους κατόχους της ανθρώπινης γνώσεως κυριεύει α) η ολιγοψυχία, β) η λύπη, γ) η απόγνωση,δ) ο φόβος δαιμόνων, ε)μ η δειλία και ο φόβος ληστών και θανάτου, στ) οι μέριμνες και τέλος ζ) η υπερηφάνεια.
6. Η πίστη αποδίδει τα πάντα στο Θεό, διότι εμπνέεται από το ταπεινό φρόνημα του Αγίου Πνεύματος.
7. Η ανθρώπινη γνώση υπερηφανεύεται, διότι περιπατεί στο σκότος και αγνοεί τα πολύ ανώτερα αυτής.
8. Η Θεία γνώση μας οδηγεί α) στη νηστεία, β) στην αγρυπνία, γ) στην προσευχή, δ) στην ελεημοσύνη, ε) στη μελέτη των Θείων Γραφών, στ) στην πάλη προς τα πάθη και ζ) στη
συμμετοχή στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας!…
9. Τρείς τρόποι ζωής υπάρχουν α) η “κατά φύσιν”, β) η “παρά φύσιν” και γ) η “υπέρ φύσιν” ζωή. Στην πρώτη εργάζεται κανείς την αρετή φυσικώς. Στη δεύτερη πηγαίνει να βοσκήσει χοίρους, σαν τον άσωτο της παραβολής. Και στην τρίτη εντρυφά η ψυχή στα Μυστήρια του Θεού και ευφραίνεται!… Δηλαδή ο πρώτος ζει ψυχικά, ο δεύτερος σαρκικά, και ο τρίτος πνευματικά ευφραινόμενος!..
10.Στη τρίτη περίπτωση ενοικεί μέσα μας ο Παράκλητος, υψωνόμαστε στις τάξεις των αγγέλων και ζούμε την “υπέρ φύσιν” ζωή και κατάσταση!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 36ον
1. Η φυσική γνώση τροφοδοτείται από τις πέντε αισθήσεις του σώματος και αποκτάται με τη μελέτη.
2. Η πνευματική γνώση γίνεται αισθητή δια του αγίου Πνεύματος και όχι των σωματικών αισθήσεων και αποκτάται από τη καθαρή ζωή και πολιτεία.
3. Η υπερφυσική γνώση ασχολείται με την κατανόηση του Θεού που αποκτάται από τη ζωντανή πίστη, που χαρίζει τα πάντα!..
4. Οι ψυχές των αμαρτωλών, ούτε καθ’ εαυτές, ούτε μεταξύ τους βλέπονται. Εάν όμως καθαρθούν με τη μετάνοια, βλέπουν και εαυτές και τους αγγέλους και τους δαίμονες !…
5. Όταν νιώσεις μέσα σου τη χαρά του Αγίου Πνεύματος, οι στενοχώριες και οι θλίψεις αυτής της ζωής γίνονται γλυκύτερες από το μέλι!...
6. Όποιος ποθεί το Άγιο Πνεύμα, αποφεύγει τον κόσμο και ο κόσμος αυτόν, διότι στην ησυχά τρώγει τον άρτον της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή Θεία Κοινωνία και ευχή!…
7. Η ψυχή δεν μπορεί να νιώσει την ηδονή της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, λόγω των παθών, που σκεπάζουν το Θεϊκό φως. “Εν τω φωτί σου, οψόμεθα φως” (Ψαλμωδός).
8. Η αγάπη του Θεού είναι καρπός της Θείας Κοινωνίας και της ευχής, που νεκρώνει τα σαρκικά θελήματα και οδηγεί στην αυταπάρνηση!…
9. Σε κοιλίαν πεινώσα, ουδέποτε έρχονται αισχροί λογισμοί!…
10.Ο κόρος και η χορτασία επιθυμεί πολλά κακά. Η δε σωφροσύνη επιτυγχάνεται με χαμευνία, κόπους και πείνα…
11.Όσοι καταφρονούν τις οδούς Κυρίου, τους καταφρονεί και ο Θεός και δεν τους δίνει τη χάρη Του!…
12.Πρώτο απ’ όλα τα πάθη είναι η φιλαυτία και πρώτη απ’ όλες τις αρετές είναι η καταφρόνηση της αναπαύσεως του σώματος!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 37ον
1. Η σφοδρότητα των θλίψεων καθαρίζει τα κακά πάθη της καρδιάς.
2. Χωρίς τη παραχώρηση του Θεού δεν παιδεύεται ο άνθρωπος. Και τούτο γίνεται για να μετανοήσει και να ωφεληθεί η ψυχή του!…
3. Στις θλίψεις και τους λογής-λογής πειρασμούς που μας έρχονται, πρέπει να ομολογούμε ότι είμεθα άξιοι και περισσότερα απ’ αυτά να πάθουμε και να μην αιτιώμεθα ανθρώπους,δαίμονες ή φευ και αυτή τη δικαιοσύνη του Θεού!…
4. Οι λογής-λογής πειρασμοί μας παραχωρούνται για να ταπεινωθούμε και να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας με την εξομολόγηση και ν’ αποκτήσουμε όψη κεχαριτωμένη!…
5. Παράδεισος είναι η αγάπη του Θεού και η τρυφή όλων των μακαρισμών, για τα οποία ο Θείος Παύλος γράφει! “ά οφθαλμός ουκ είδε και ους ούκ ήκουσε… ά ητοίμασε ο Θεός εις τους αγαπώντας αυτόν!…”
6. Το ξύλο της ζωής είναι η αγάπη του Θεού, από την οποία εξέπεσε ο Αδάμ και δε γεύθηκε πλέον τη χαρά!…
7. Μετά τη χάρη του Αγίου Βαπτίσματος εδόθη η χάρη της μετανοίας. Μετάνοια είναι δεύτερη πνευματική αναγέννηση, που γεννάται από την πίστη και το φόβο του Θεού!…
8. Ο Θεός είναι αγάπη. Όποιος ζει μέσα στην αγάπη του Θεού, καρπούται από το Θεό ζωή και οσφραίνεται από τούτον τον κόσμο τον αέρα της αναστάσεως, όπου εντρυφούν οι δίκαιοι.
9. Όταν αποκτήσουμε την αγάπη του Θεού, τότε τρεφόμαστε με τον Ουράνιον Άρτον και παίρνουμε δύναμη. Ο Ουράνιος Άρτος είναι ο Χριστός, που έδωκε ζωή στον κόσμο, δηλαδή η Θεία Κοινωνία!…
10.Η μετάνοια είναι το πλοίο. Ο Θείος φόβος οι κωπηλάτες. Και η αγάπη είναι το Θεϊκό λιμάνι!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 38ον
1. Ο Θεός υπομένει όλες τις ατέλειες του ανθρώπου, εκτός από το γογγυσμό. Η καρδιά η οποία ευχαριστεί διαρκώς το Θεό, γεμίζει από Θεϊκή χαρά και ευλογία!…
2. Όποιος απομακρύνεται από το Θεό, τρέφει μέσα στην καρδιά του μίσος κατά του πλησίον του!..
3. Όποιος απολογείται υπέρ του αδικουμένου βρίσκει υπέρμαχο το Θεό.
4. Όποιος διορθώνει στα κρυφά τον αδελφό του, δεν είναι φθονερός. Εκείνος όμως που μπροστά σ’ άλλους προσπαθεί να διορθώσει τον αδελφόν του, είναι φθονερός…
5. Η προς το Θεό θέρμη της καρδιάς δεν σβήνεται εύκολα, όταν μας κυριεύσει η ευχή!…
6. Όπως ο ναυτικός ταξιδεύει με οδηγό την πυξίδα, έτσι και ο Χριστιανός βαδίζει με οδηγό την
ευχή, προσπαθώντας να φθάσει στο λιμάνι της σωτηρίας.
7. Όποιος εύρει τον πολύτιμο μαργαρίτη Χριστόν, δε θέλει ν’ αποκτήσει τίποτε άλλο σ’ αυτή τη ζωή!…
8. Η νεφέλη σκοτίζει τον ήλιο και η πολυλογία την ψυχή.
9. Καθώς ο ερωδιός ευφραίνεται όταν κατοικεί σ’ έρημο τόπο, έτσι και η ψυχή του μοναχού δέχεται ουράνιες χαρές μέχρι της εξόδου της, όταν κατοικήσει σε ησυχαστικό τόπο!..
10.Όταν η ουράνια γλυκύτης εμπέσει στην ψυχή του μοναχού από τη γλύκα των λόγων του
Θεού, τότε υψώνεται όλη προς το Θεό. Διαφορετικά δε νιώθει την παρηγοριά του Θεού.
11.Η μετά την ακηδία χαρά είναι πολύ μεγάλη, όπως και η θερμότητα του ήλιου, όταν φύγει το νέφος!…
12.Η κενοδοξία, ενώ μας γλυκαίνει, μας καταστρέφει, διότι επιστρέφουν στην ψυχή μας όλα τα πάθη!…
13.Η αργία και οι μακρές πνευματικές ομιλίες φέρνουν σκότιση λογισμών. Πόσο δε περισσότερο οι μάταιες ομιλίες!…
Συνέχεια Μέρος 2ο
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 22ον
1. Όποιος αξιώθηκε και γεύθηκε τη Θεία Χάρη, δεν αφήνει τα πάθη να εισέρχονται στην καρδιά του, επειδή εκεί υπερίσχυσε άλλη επιθυμία, ανώτερη απ’ αυτά, η τρυφή του Θεού!…
2. Όποιος ανακατεύεται με κοσμικά πράγματα και παραλύει από τις πολλές συνομιλίες, δεν μπορεί να διατηρήσει την ψυχική του υγεία!…
3. Κύριε Ιησού Χριστέ, αξίωσε με να μένω νεκρός από τη συναναστροφή του αιώνος τούτου.Νέκρωση δε του κόσμου είναι το να μην επιθυμήσει κανείς κατά διάνοιαν, κανένα από τα αγαθά του!…
4. Όταν ο άνθρωπος πατήσει τη βαθμίδα της μετανοίας, αρχίζει να γεύεται, δια της Θείας χάριτος, τη γλυκύτητα της γνώσεως του Αγίου Πνεύματος!…
5. Η με γλυκύτητα πύρωση της αγάπης του Θεού, καίει τα πάθη της ψυχής και του σώματος.Και όσο αγωνίζεται κανείς με την ανάγνωση και την προσευχή, τόσο δεν γνωρίζει ότι βρίσκεται μέσα στον κόσμο, δεχόμενος Θεία χαρίσματα και αποκαλύψεις!…
6. Ο Αδάμ, η Εύα και ο όφις αμάρτησαν. Διαφορετική όμως κατάρα κληρονόμησε καθένας. Γι’αυτό ο καθένας μας, κατά την προαίρεση του και τον πόθο προς την αμαρτία, λαμβάνει και τη σφοδρότητα της κολάσεως!…
7. Ο αγωνιζόμενος, οσάκις πέσει στην αμαρτία, σηκώνεται και συνεχίζει τον αγώνα του.Απεναντίας ο δούλος της αμαρτίας μηχανεύεται τρόπους προς απόλαυση της και δεν παύει από του ν΄αμαρτάνει.
8. Η αργία των προσευχών, της μελέτης των Θείων Γραφών και η αποχή από της Θείας Κοινωνίας, φέρνουν μέσα μας τους δαίμονες και μας εξουσιάζουν!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 23ον
1. Όταν είμαστε δούλοι των παθών, η ψυχή μας είναι νεκρή!…
2. Το σιωπηλό στόμα ερμηνεύει τα μυστήρια του Θεού. Ο πολύλογος και αργόλογος απομακρύνεται από το Θεό!…
3. Όποιος εμποδίζει το στόμα του από την καταλαλιά και κατάκριση, φυλάει την καρδιά του απαθή και βλέπει Κύριον τον Θεόν, διώκοντας μακριά τους δαίμονες της κακίας!…
4. Ευφραίνεται η καρδιά εκείνου, που επιμελείται την ψυχή του!…
5. Όπως το ψάρι βγαίνοντας από τη θάλασσα πεθαίνει, έτσι και ο νους βγαίνοντας από την ενθύμηση του Θεού!…
6. Η προσευχή θανατώνει τα πάθη!…
7. Εάν είσαι καθαρός από τα πάθη θυμού και κακής επιθυμίας, ο ουρανός θα έλθει μέσα σου και θα δεις το Δεσπότη Χριστό και τους αγγέλους Του!…
8. Ο θυμώδης, ο οργίλος, ο φιλόδοξος, ο πλεονέκτης, ο γαστρίμαργος, ο συναναστρεφόμενος με κοσμικούς, ο επίμονος στη γνώση του, ο οξύχολος και ο γεμάτος πάθη, στο σκότος περπατούν!…
9. Κοσμικός που κακοπαθεί σε φροντίδες, είναι καλύτερος από μοναχό, που κακοπαθεί στα πνευματικά!…
10.Όποιος καταφρονεί και μικραίνει τον εαυτό του, τον σοφίζει ο Θεός!…
11.Καθόσον ξεκόβουμε από την παρηγοριά τούτου του κόσμου, τόσο αξιωνόμαστε Θεϊκής χαράς,δια του Αγίου Πνεύματος!…
12.Όποιος έχει πλούσιους φίλους, θα πτωχεύσει από το Θεό!…
13.Όποιος ενθυμείται το θάνατο και απέχει από τις ηδονές του κόσμου τούτου, γεννήθηκε από το Θεό και ανετράφη από το Άγιο Πνεύμα, απολαμβάνοντας χαρά και ευφροσύνη!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 24ον
1. Ο καθαρός κατά την ψυχήν λαλεί πάντοτε λόγους πνευματικούς. Ο δε κυριευμένος από τα πάθη ομιλεί εμπαθώς ακόμα και όταν για πνευματικά θέματα διαλέγεται!…
2. Η συναναστροφή, συνομιλία και πολυλογία με κοσμικούς, ψυχραίνουν τη μέσα στην καρδιά μας φωτιά τουΑγίου Πνεύματος!…
3. Όποιος επιμένει στην ευχή, τρώγει το μόσχο το σιτευτό! Αγάπα το Θεό, για να μη σ’αιχμαλωτίσει η αγάπη του κόσμου!…
4. Όποιος κάνει διαρκώς συμπόσια, είναι εργάτης του δαίμονος της πορνείας και μολύνει την ψυχή του ταπεινόφρονος!…
5. Τα αίτια της αμαρτίας είναι το κρασί, οι γυναίκες, τα πλούτη και η νεότης!…
6. Όποιος πτωχεύει για το Θεό, ευρίσκει ακένωτους θησαυρούς!…
7. Η τράπεζα αυτού που επιμένει πάντοτε στην προσευχή είναι γλυκύτερη από κάθε μυρωδιά μόσχου και ευωδία αρωμάτων!…
8. Μακάριος είναι όποιος έχει τροφή τον Άρτο, που κατέβηκε από τον Ουρανό και έδωσε ζωή στον κόσμο, δηλαδή τη Θεία Κοινωνία! Η καρδιά του χαίρει κι ευφραίνεται πάντοτε!…
9. Μακάριος όποιος ένιωσε στην καρδιά του τη δρόσο της ζωής την εκ του Θεού, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα! Διότι ποτιζόμενος απ’ αυτή θα έχει γεμάτη χαρά κι ευφροσύνη την καρδιά του!…
10.Ποιός δεν αγαπά τον ταπεινό και τον πράο, εκτός από τους καταλαλούντες και υπερήφανους!
11.Οι άγιοι Άγγελοι φροντίζουν για μας, όπως οι μεγαλύτεροι αδελφοί για τους μικρότερους.
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 25ον
1. Η υπομονή και η μόνωση μ’ ενώνουν δια της προσευχής με το Θεό!…
2. Καταφρόνησε τα άτιμα για να βρεις τα τίμια! Γίνου νεκρός, για να ζήσεις!…
3. Άφησε τα μικρά, για να βρεις τα μεγάλα! Γενού νεκρός κατά τη ζωή και θέλεις ζήσει μετά θάνατον! Προτίμησε ν’ αποθάνεις παρά να ζεις αμελώς! Ζήτησε τα ψυχωφελή και τα τίμια από το Θεό - όπως ο Σολομών και ο Ελισσαίος - για να δοξαστείς κι εδώ και στον Ουρανό!…
4. Όποιος ζητάει με προσευχές γήινα πράγματα, ατιμάζει το Θεό!…Όποιος περιφρονεί τη σάρκα του, ζητώντας τα Ουράνια, χαροποιεί τους Αγγέλους!…
5. Ό,τι αποκτάται με πολύ κόπο εκείνο και φυλάσσεται. Δίψα για το Χριστό, για να σε μεθύσει με την αγάπη Του και εν συνεχεία με τη χαρά Του!…
6. ΄Οταν ζητάς κάτι από το Θεό και δεν στο δίνει, γίνεται: α) Διότι είσαι ανάξιος να λάβεις αυτό που ζητάς, β) Διότι δεν το ζητάς με την καρδιά σου και γ) Διότι δεν έφθασες σε μέτρα να σου δοθεί το χάρισμα, που ζητάς.
7. Ο συνδεδεμένος με τα γήινα δεν μπορεί να ζητά τα Ουράνια που δεν θα του δοθούν ποτέ!…
8. Γίνε φρόνιμος με την πραότητα σου, για να μη σε κλέβουν οι δαίμονες με την υπερηφάνεια!Αγάπησε την ταπείνωση σ’ όλα σου τα έργα!…
9. Μην αποφεύγεις τις θλίψεις και στενοχωρίες, διότι μ’ αυτές ευρίσκεις το Θεό! Χωρίς πειρασμούς δεν μπορούμε να μπούμε στη Βασιλεία των Ουρανών!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 26ον
1. Προσεύχου να μη μπεις σε ψυχικούς πειρασμούς, που είναι α) Της απιστίας, β) Της βλασφημίας, γ) Της υπερηφανείας, δ) Του φανερού πολέμου του διαβόλου, και ε) Του θυμού και της οργής.
2. Πειρασμοί του σώματος, που πρέπει να υποδεχόμαστε ολόψυχα είναι α) Οι σωματικές ασθένειες και β) Οι για την αγάπη του Θεού κακοπάθειες. Διότι χωρίς τους σωματικούς πειρασμούς, ούτε στη Θεία Πρόνοια πιστεύουμε, ούτε παρρησία έχουμε στο Θεό, ούτε τη σοφία του Θεού γνωρίζουμε, ούτε το Θείο Πόθο αποκτούμε. Με τους πειρασμούς δοκιμάζεται
η προς το Θεό αγάπη μας!…
3. Ο μη υπομένων τους πειρασμούς αρετής τινός, ούτε την αρετή δύναται να κατορθώσει!…
4. Θα ξεπέσει από την αληθινή πίστη του Χριστού, όποιος αφήσει τη σωφροσύνη ή ρίπτει το
Σχήμα το Μοναχικό ή αρνείται την πίστη του Χριστού ή εγκαταλείπει κάποια άλλη αρετή.
5. Τα Λόγια του Θεού υπέρ το μέλι είναι γλυκά και σαν δροσιά στη φρόνιμη και θεοφιλή ψυχή.
6. Μη ζητήσεις ποτέ συμβουλή από κάποιον, που δεν είναι όμοιος σου στη διαγωγή, έστω και αν είναι πολύ σοφός!…
7. Ο Θεός δε δίνει σε κανένα μεγάλο χάρισμα, χωρίς μεγάλο πρώτα πειρασμό!…
8. Όταν έχεις αμετάβλητη ειρήνη, δεν πηγαίνεις καλά. Όσο προχωρείς και προκόπτεις πνευματικά, τόσον διεγείρονται εναντίον σου οι πειρασμοί… Κατά το μέγεθος της Θείας Χάριτος που σου δόθηκε, έρχονται και οι πειρασμοί.
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 27ον
1. Ερώτηση: Πρώτα έρχεται ο πειρασμός και μετά το χάρισμα; Ή πρώτα το χάρισμα καιακολουθεί ο πειρασμός;
Απάντηση: Οι Άγιοι Απόστολοι πρώτα εδέχθησαν το Άγιο Πνεύμα και μετά μπήκαν σε πειρασμούς. Αρέσει στο Θεό το καλό πάντα να συνοδεύεται από θλίψη. Προηγείται μεν η Θεία Χάρη, αλλ’ αργεί να φανερωθεί η ενέργεια της.
2. Όταν αρχίσει κάποιος να θεωρεί τον εαυτό του σοφό και φρόνιμο, τότε πέφτει στους πιο κάτω πειρασμούς, ανάλογα με το βαθμό υπερηφανείας του: α) Στέρηση της σοφίας, β) Δριμεία αίσθηση λογισμών πορνείας, γ) Ταχύ θυμό και φιλονικεία, δ) Βλασφημίες κατά του Θεού, ε) Πολυλογίες και φλυαρίες και στ) Στέρηση της παρηγοριάς της καρδιάς καθώς και της ελπίδας και πίστεως.
3. Όταν ο Θεός θέλει να θλίψει τον άνθρωπο περισσότερο, τότε τον αφήνει αν γευθεί α) Το άγχος,δηλαδή ψυχικό πνιγμό και β) Το πνεύμα του παραλογισμού με τα επακόλουθα. Όλα αυτά εκ της υπερηφανείας. Η θεραπεία δε όλων αυτών είναι η ταπεινοφροσύνη!…
4. Η ταπεινοφροσύνη εξαφανίζει όλη την κακία των πειρασμών, διότι απ’ αυτή προέρχεται η υπομονή στις συμφορές σου. Από δε την υπομονή προέρχεται η παρηγοριά και απ’ αυτή η προς το Θεό αγάπη, οπότε αυξάνεται η χαρά του Αγίου Πνεύματος, που οδηγεί στην τελειότητατην ψυχή.
5. Δεν πρέπει να διδάσκει τους άλλους εκείνος που ταράσσεται, διότι στερείται ψυχικής υγείας!…
6. Σώμα συνδεδεμένο με την αμαρτία, αναπαύεται στα σαρκικά έργα. Το δε πνεύμα του Θεού,
δεν κατοικεί σ’ αυτό το σώμα.
7. Όποιος παιδεύεται εδώ για τις αμαρτίες του, τρώγει την κόλαση του.
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 28ον
1. Τί τη θέλω τη ζωή, που είναι μακρυά από το Θεό;
2. Μεγάλη είναι η δύναμη της ευχής, όταν γίνεται με παρρησία προς το Θεό.
3. Όταν πάσχω για το Θεό, τότε έχω παρρησία προς Αυτόν και με βοηθά παντού και πάντοτε σ’ό,τι του ζητήσω!…
4. Επιτρέψει ο Θεός τους πειρασμούς: α) Στους αγωνιστές προς αύξηση του πνευματικού πλούτου τους. Β) Στους αμελείς, για να προφυλαχθούν από τις πτώσεις τους. Γ) Στους κοιμώμενους, για να ξυπνήσουν. Δ) Στους μακράν του Θεού, για να πλησιάσουν το Θεό και ε)Στους φίλους Του, για να έχουν παρρησία στο Θεό. Έτσι ο Θεός με πικρά φάρμακα δίνει την υγεία της ψυχής στους Χριστιανούς.
5. Καθώς μεταβάλλονται οι καιροί στην ατμόσφαιρα (ψύχος-ζέστη), έτσι και στην ψυχή μας το διαβολικό πόλεμο τον διαδέχεται η βόηθεια της Θείας Χάριτος. Να μη απελπιζόμαστε με τις αλλαγές της ψυχικής μας καταστάσεως. Κατά την ώρα της χαρά, πρέπει ν’ αναμένουμε θλίψεις. Γι’ αυτό όταν σ’ επισκιάσει η Θεία Χάρη, μην υψηλοφρονείς!…
6. Η ταπείνωση και χωρίς έργα συγχωρεί πολλά αμαρτήματα. Τα έργα όμως, χωρίς την ταπείνωση, όχι μόνον ανώφελα είναι, αλλά και πολλών κακών πρόξενα. Καθώς το αλάτι νοστιμίζει κάθε τροφή, έτσι και η ταπείνωση κάθε αρετή. Μόνη η ταπείνωση είναι αρκετή να παρασταθεί ενώπιον του Θεού και να μας σώσει.
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 29ον
1. Μετάνοια είναι συνεχής δέηση προς το Θεό δι’ ευχής με δάκρυα για την άφεση των προηγουμένων αμαρτιών μας, μέχρις ότου φθάσουμε στο μέλλοντα αιώνα, όπου δεν υπάρχει πλέον φόβος αλλαγής!…
2. Πάλη και αγώνας είναι αυτός ο κόσμος. Ας μην απελπιζόμαστε και ας μην αμελούμε με την ευχή, να ζητούμε τη Θεία βοήθεια!…
3. Οι πειρασμοί αποτελούν μεγάλη δωρεά του Θεού, αρκεί να μην ολιγοψυχούμε και να τρυγάμε ωφέλεια από τη συνάντηση μαζί τους.
4. Στους αμελείς στα πνευματικά, ενεργεί σφοδρούς πειρασμούς ο σατανάς, για να δειλιάσουν και να παραιτηθούν από τον αγώνα. Εάν δεν πεθάνεις αισθητά για την αγάπη του Θεού,κινδυνεύεις να πεθάνεις πνευματικά!…
5. Ο Θεός σκεπάζει τους αρχαρίους και δεν παραχωρεί να πέσουν στα χέρια των δαιμόνων,επειδή δεν ξέρουν ακόμη να πολεμούν.
6. Τους ανδρείους και δυνατούς και ζηλωτές δεν τους πολεμά στην αρχή ο σατανάς, αλλά όταν ψυχρανθεί ο ζήλος τους.
7. Καταδιώκει ο πειράζων τους δειλούς και φίλαυτους ως καταιγίδα, διότι δεν στηρίζονται στη Θεία βοήθεια!…
8. Ο Θεός δεν παραχωρεί πειρασμό πείνας, σωματικών ασθενειών και φοβερών οπτασιών, εκτός του συμφέροντος σου!…
9. Η υπερηφάνεια διώχνει το φύλακα Άγγελο μας, ενώ η προσευχή και η ταπείνωση τον κρατά πάντα κοντά μας βοηθό και φύλακά μας!…
10.Η φιληδονία, η ανάπαυση και ο εγωισμός είναι τα αίτια παραχωρήσεως στις πτώσεις μας. Η προσευχή, η ταπείνωση, οι κόποι και ο βοηθός άγγελος, μας βοηθούν στη σωτηρία μας!…
11.Όποιος παιδεύεται εδώ για τις αμαρτίες του, τρώγει την κόλασή του!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 30ον
1. Σε κάθε ανάπαυση ακολουθεί ταλαιπωρία και σε κάθε για το Θεό ταλαιπωρία, ακολουθεί Θεία ανάπαυση. Σε κάθε ηδονή ακολουθεί αηδία και πίκρα.
2. Απομάκρυνε τον εαυτό σου από τον κόσμο και θα νιώσεις τη δυσωδία του? και από τις αφορμές των παθών για να λυτρωθείς από τα πάθη…
3. Όποιος δε νικά στα μικρά, είναι αδύνατον να νικήσει στα μεγάλα.
4. Άν δεν πλησιάσουμε τον Κύριο με την προσευχή, τα Άχραντα Μυστήρια και το φόβο Κυρίου,εξάπαντος θα τον πλησιάσουμε με την "παιδεία Κυρίου"…
5. Ο καλός χριστιανός πρέπει μέρα και νύχτα να μελετά το νόμο του Θεού…
6. Ο Μοναχός είναι αυτός που μακριά από τον κόσμο, δέεται πάντοτε στο Θεό, για να πάει στονΠαράδεισο. Πλούτη του είναι η Θεία Παρηγοριά και η χαρά, που γεννάται από την πίστη!…
7. Σώφρων είναι εκείνος, που διώκει με την ευχή τους αισχρούς λογισμούς.
8. Ταπεινός είναι εκείνος, που κατηγορεί τον εαυτό του για κάτι, που δεν είναι. Και όχι εκείνος,που υποφέρει τις κατηγορίες των άλλων μετά χαράς…
9. Στη Βασιλεία των Ουρανών ο καθένας μας κατά τα μέτρα της Χάριτος, που έλαβε απ’ αυτή τη ζωή, ευφραίνεται εσωτερικά, μη βλέποντας τα μέτρα της χαράς, που απολαμβάνουν οι άλλοι.Γι’ αυτό δε ζηλεύει, ούτε λυπάται, όταν οι άλλοι περισσεύουν στη Θεία Χάρη.
10.Δεν πρέπει να διδάσκει τους άλλους εκείνος που ταράσσεται, διότι στερείται ψυχικής υγείας.
11.Η απομάκρυνση από τους ανθρώπους, η συχνή Θεία Κοινωνία, η αδιάλειπτη προσευχή και ανάγνωση των Θείων Γραφών, είναι αναγκαία μέχρις ότου η δύναμη του Αγ. Πνεύματος κυριεύσει την ψυχή μας.
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 31ον
1. Όταν η ψυχή μας βγαίνει από το σκοτάδι, ακολουθούν τα εξής: α) Καίγεται η καρδιά μας και θερμαίνεται, σαν φωτιά, νύχτα και μέρα. β) Από τη γλυκύτητα των λογισμών ούτε φαγητό επιθυμούμε και γ) είτε μελετάμε τις Θείες Γραφές, είτε προσευχόμαστε, είτε κάνουμε κάτι άλλο, δεν παύουν να τρέχουν τα δάκρυα μας. Όλα όμως αυτά μπορούμε να τα χάσουμε, όταν πέσουμε σε υπερηφάνεια, αμέλεια και χαύνωση.
2. Η προσευχή του ταπεινού, εξερχόμενη από το στόμα του, εισέρχεται εις τα αυτιά του Κυρίου.
3. Ο οίνος θερμαίνει το σώμα και ο Λόγος του Θεού τη διάνοια.
4. Η καλή εργασία και η ταπεινοφροσύνη μας κάνουν Θεό επί της γης.
5. Η θέρμη και η συντριβή της καρδιάς, δεν συνυπάρχουν. Όταν δοθεί η θέρμη, φεύγει απ’ αυτή το πένθος.
6. Μακάριοι όσοι απεφάσισαν να πλεύσουν τη θάλασσα των θλίψεων για την αγάπη του Θεού.Αυτοί πολύ γρήγορα φθάνουν στο λιμάνι της Βασιλείας των Ουρανών.
7. Πιο καλό είναι ο θάνατος για την αγάπη του Θεού, παρά ζωή μ’ αισχύνη και οκνηρία.
8. Εάν είσαι καθαρός στην καρδιά, ο Θεός θα σ’ ανεβάσει στην κορυφή των αρετών και θα σε σοφίσει και τελειοποιήσει.
9. Όταν έχεις σκότιση λογισμών, πήγαινε να κοιμηθείς, διότι τη σκότιση ακολουθεί η βλασφημία.
10.Οι ασθενείς και άρρωστοι κατά την ψυχή, χρειάζονται μάλλον συμπάθεια παρά επίπληξη.
Όταν δεν συμπαθώ τους άλλους βλάπτω πολύ την ψυχή μου.
11.Αρχή της σοφίας του Θεού είναι η επιείκεια και η πραότης, που υποφέρει τις αδυναμίες των άλλων. Τούτο είναι κατόρθωμα γενναίας ψυχής.
12.Το ν’ αποφύγουμε τον πειρασμό της σκοτίσεως και ακηδίας είναι αδύνατο, καθώς και το να παρηγορηθούμε τελείως σ’ αυτή τη ζωή!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 32ον
1. O μωρός και ανόητος ζήλος διώχνει την ειρήνη της ψυχής. Όποιος με ζήλο επιδιώκει να θεραπεύσει ξένα σφάλματα, αποδιώκει την υγεία της ψυχής του!..
2. Ο ασθενής κατά την ψυχή, που διορθώνει τους άλλους, ομοιάζει με τυφλό που δείχνει στουςάλλους το δρόμο!…
3. Όποιος προσεύχεται, ενώ μνησικακεί, σπέρνει στη θάλασσα!..
4. Αν αγαπώ το Θεό, ταπεινώνομαι με πολλή απλότητα.
5. Όποιος πολυλογεί και για καλά ακόμη πράγματα, είναι ανάξιος της αγιότητος.
6. Η μετάνοια που γίνεται μετά συναναστροφών είναι πιθάρι συντετριμμένο!…
7. Σωφροσύνη και συνομιλίες με γυναίκες είναι λέαινα με πρόβατο στο ίδιο δωμάτιο.
8. Η ελεημοσύνη τον άξιο τιμωρίας τον ωφελεί.
9. Καθώς δεν συγκρίνεται κόκκος άμμου με πολύ χρυσάφι, έτσι και η δικαιοσύνη του Θεού, δεν συγκρίνεται με τη μεγάλη αυτού ελεημοσύνη!…
10.Όποιος απέκτησε ταπείνωση νεκρώθηκε για τον κόσμο και τα σωματικά πάθη!…
11.Ο φθονερός έχει στην καρδιά του το διάβολο!…
12.Η ταπείνωση και η σωφροσύνη μας οδηγούν στη σωτηρία της ψυχής μας!…
13.Στις συναθροίσεις πολλών ανθρώπων προτίμα τη σιωπή!…Φοβού τις κακές συναναστροφές.
14.Από κάθε θυσία τιμιώτερον στο Θεό είναι το σώμα του σώφρονος.
15.Ο Θεός αγαπά τόσο πολύ τους ταπεινούς, όπως τα Σεραφείμ!…
16.Ω αγάπη! Μακάριος είναι εκείνος, που βρήκε εσένα, το λιμάνι κάθε χαράς!…
17.Μη κάνεις φίλους αυτούς που αγαπούν τους γέλωτες και αυτούς που θεατρίζουν τους άλλους.
18.Σ’ αυτόν, που κατηγορεί τους άλλους, σκυθρώπαζε!…
19.Στον υπερήφανο και φθονερό μη μιλάς καθόλου ή μίλα με πολλή προσοχή!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 33ον
1. Στ’ αλήθεια μεγάλη αρετή είναι να λυπάσαι για τους κακούς και να ευεργετείς τους αμαρτωλούς περισσότερον και από τους δικαίους!…
2. Δίνε με χαρωπό πρόσωπο την ελεημοσύνη σου και παρηγόρει πάντοτε τους θλιβόμενους!…
3. Τη μέρα που θα λυπηθείς για κάποιον άρρωστο, να βλέπεις τον εαυτό σου σαν μάρτυρα για το Χριστό!…
4. Σ’ όλα σου τα έργα, έχε αγαθή συνείδηση!… Η δικαιολογία δεν είναι για τους Χριστιανούς!…
5. Κατηγόρησα κάποιον, είμαι νεκρός κι εγά και τα έργα μου εκείνη τη μέρα!… Κάνε συντροφιά με λεπρούς, παρά με υπερήφανους!…
6. Πένθησε μετά των αμαρτανόντων και χαίρε μετά των μετανοούντων!… Γίνε φίλος όλων και άπεχε απ’ όλους!…
7. Σκέπασε τον αμαρτάνοντα και βλέπε όλους σαν αγίους!…
8. Αν δεν είσαι άγιος κατά την καρδιά, γίνε καθαρός κατά το σώμα, δηλαδή, μη κάνεις σαρκικές αμαρτίες.
9. Αν δεν είσαι πράος, ειρήνευε τουλάχιστον με τον εαυτό σου.
10.Ναός της Θείας Χάριτος είναι όποιος ενθυμείται πάντοτε το Θεό!…
11.Το να θέλεις το καλό, είναι δικό σου. Το να πράξεις όμως το καλό είναι του Θεού!…
12.Η ανάπαυση του σώματος βλάπτει μόνον τους νέους. Η μη προσοχή των αισθήσεων και τους γέροντες!…
13.Να μη λυπούμεθα όταν σφάλουμε σε κάτι, αλλ’ όταν επιμένουμε στο σφάλμα μας!…
14.Μη μισείς τον αμαρτωλό, αλλά την αμαρτία. Αφού νομίζεις τον εαυτό σου δίκαιο, πού είναι η αγάπη σου προς τον αμαρτωλό;
15.Νεκρός είναι όποιος δεν αγαπά τους τιμώντες, ουδέ καταφρονεί τους ατιμάζοντες αυτόν. Όταν έχω την ευχή δε θυμώνω, δεν είμαι γαστρίμαργος!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 34ον
1. Αγάπησε, άνθρωπε, το Θεό όχι τα μέλλοντα αγαθά, που υπόσχεται να σου δώσει στην άλλη ζωή, αλλά για όσα σου δίνει σ’ αυτή τη ζωή. Διότι η Θεία Χάρη με την οποία μας αναγεννά,“νεκρωθέντας εκ της αμαρτίας”, είναι κατά πολύ ανώτερη εκείνης της Χάριτος με την οποία μας έφερε “εκ του μη όντος εις το είναι” σωματικά.
2. Ο ζήλος είναι ο σκύλος που φυλάσσει το νόμο του Θεού, που είναι η αρετή. Ο ζηλωτής, ως καιόμενος φούρνος θερμαίνεται, σαν τα Χερουβείμ και προσέχει κάθε στιγμή τις πανουργίες και τις εφόδους των πονηρών πνευμάτων.
3. Εξασθενεί ο ζήλος, όταν ο άνθρωπος απιστεί στη Θεία Πρόνοια και λησμονεί το Θεό.
4. Ο αγωνιστής, όταν βγει στον κόσμο, αγαπά τους επαίνους και πέφτει στην κενοδοξία και ναυαγεί εν καιρώ γαλήνης.
5. Η ψυχρότης του ζήλου της αρετής έρχεται: α) Όταν ελαττωθεί η επιθυμία της αρετής και β)
Όταν θαρρεύσουμε στον εαυτό μας και δεν φοβούμεθα τους δαίμονες.
6. Η πίστη είναι έννοια νηπιώδης, σε καρδιά απλή. Η γνώση εξετάζει και συζητεί κάτι, αν είναι αληθινό. Η γνώση φυλάσσει τους φυσικούς νόμους. Τη γνώση ακολουθεί ο φόβος, τη δε πίστη η ελπίδα. Η γνώση που κατέχει ο άνθρωπος είναι φτωχή και ελλειπής. Τους θησαυρούς όμως της πίστεως δε χωρούν ο Ουρανός και η Γη!…
7. Ο βασιζόμενος στη γνώση, δεν περιπατεί επί υδάτων ή επί του πυρός. Με τη δύναμη όμως της πίστεως, πολλοί και σε ύδατα και επί του πυρός περπάτησαν κι έμειναν αβλαβείς!…
8. Η πίστη έχει ακένωτους θησαυρούς και γεμίζει ηδονή την καρδιά του πιστού. Η γνώση χρειάζεται μόνο σαν σκαλοπάτι, για να φθάσει κανείς στην πίστη…
9. Όποιος αξιωθεί να γευθεί τη γλυκύτητα της πίστεως και στραφεί προς την ανθρώπινη γνώση,ομοιάζει με άνθρωπο, που ανταλλάσει πολύτιμο μαργαρίτη με χάλκινο οβολό!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 35ον
1. Ω πλούτος άρρητος, που πηγάζει από την πίστη! Με πόσο θάρρος και ηδονή και ελπίδα είναι γεμάτη η οδοιπορία μαζί της! Και τα φορτία της πόσο ελαφρά και η εργασία της πόσο γλυκειά (=Θ. Κοινωνία)!…
2. Σωματικές αρετές είναι: α) νηστεία, β) ελεημοσύνη, γ) αγρυπνία και δ) καθαρότητα σώματος(=σωφροσύνη)
3. Ψυχικές αρετές είναι: α) αγάπη, β) ταπείνωση, γ) συγχώρηση, δ) φύλαξη από τα πάθη και ε)απασχόληση του νου στην ευχή και τα πνευματικά!..
4. Η ανθρώπινη γνώση μας οδηγεί α) στην σπουδή της έξω σοφίας, β) στον πλουτισμό, γ) στην κενοδοξία και δ) στο στολισμό και την ανάπαυση του σώματος.
5. Τους κατόχους της ανθρώπινης γνώσεως κυριεύει α) η ολιγοψυχία, β) η λύπη, γ) η απόγνωση,δ) ο φόβος δαιμόνων, ε)μ η δειλία και ο φόβος ληστών και θανάτου, στ) οι μέριμνες και τέλος ζ) η υπερηφάνεια.
6. Η πίστη αποδίδει τα πάντα στο Θεό, διότι εμπνέεται από το ταπεινό φρόνημα του Αγίου Πνεύματος.
7. Η ανθρώπινη γνώση υπερηφανεύεται, διότι περιπατεί στο σκότος και αγνοεί τα πολύ ανώτερα αυτής.
8. Η Θεία γνώση μας οδηγεί α) στη νηστεία, β) στην αγρυπνία, γ) στην προσευχή, δ) στην ελεημοσύνη, ε) στη μελέτη των Θείων Γραφών, στ) στην πάλη προς τα πάθη και ζ) στη
συμμετοχή στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας!…
9. Τρείς τρόποι ζωής υπάρχουν α) η “κατά φύσιν”, β) η “παρά φύσιν” και γ) η “υπέρ φύσιν” ζωή. Στην πρώτη εργάζεται κανείς την αρετή φυσικώς. Στη δεύτερη πηγαίνει να βοσκήσει χοίρους, σαν τον άσωτο της παραβολής. Και στην τρίτη εντρυφά η ψυχή στα Μυστήρια του Θεού και ευφραίνεται!… Δηλαδή ο πρώτος ζει ψυχικά, ο δεύτερος σαρκικά, και ο τρίτος πνευματικά ευφραινόμενος!..
10.Στη τρίτη περίπτωση ενοικεί μέσα μας ο Παράκλητος, υψωνόμαστε στις τάξεις των αγγέλων και ζούμε την “υπέρ φύσιν” ζωή και κατάσταση!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 36ον
1. Η φυσική γνώση τροφοδοτείται από τις πέντε αισθήσεις του σώματος και αποκτάται με τη μελέτη.
2. Η πνευματική γνώση γίνεται αισθητή δια του αγίου Πνεύματος και όχι των σωματικών αισθήσεων και αποκτάται από τη καθαρή ζωή και πολιτεία.
3. Η υπερφυσική γνώση ασχολείται με την κατανόηση του Θεού που αποκτάται από τη ζωντανή πίστη, που χαρίζει τα πάντα!..
4. Οι ψυχές των αμαρτωλών, ούτε καθ’ εαυτές, ούτε μεταξύ τους βλέπονται. Εάν όμως καθαρθούν με τη μετάνοια, βλέπουν και εαυτές και τους αγγέλους και τους δαίμονες !…
5. Όταν νιώσεις μέσα σου τη χαρά του Αγίου Πνεύματος, οι στενοχώριες και οι θλίψεις αυτής της ζωής γίνονται γλυκύτερες από το μέλι!...
6. Όποιος ποθεί το Άγιο Πνεύμα, αποφεύγει τον κόσμο και ο κόσμος αυτόν, διότι στην ησυχά τρώγει τον άρτον της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή Θεία Κοινωνία και ευχή!…
7. Η ψυχή δεν μπορεί να νιώσει την ηδονή της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, λόγω των παθών, που σκεπάζουν το Θεϊκό φως. “Εν τω φωτί σου, οψόμεθα φως” (Ψαλμωδός).
8. Η αγάπη του Θεού είναι καρπός της Θείας Κοινωνίας και της ευχής, που νεκρώνει τα σαρκικά θελήματα και οδηγεί στην αυταπάρνηση!…
9. Σε κοιλίαν πεινώσα, ουδέποτε έρχονται αισχροί λογισμοί!…
10.Ο κόρος και η χορτασία επιθυμεί πολλά κακά. Η δε σωφροσύνη επιτυγχάνεται με χαμευνία, κόπους και πείνα…
11.Όσοι καταφρονούν τις οδούς Κυρίου, τους καταφρονεί και ο Θεός και δεν τους δίνει τη χάρη Του!…
12.Πρώτο απ’ όλα τα πάθη είναι η φιλαυτία και πρώτη απ’ όλες τις αρετές είναι η καταφρόνηση της αναπαύσεως του σώματος!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 37ον
1. Η σφοδρότητα των θλίψεων καθαρίζει τα κακά πάθη της καρδιάς.
2. Χωρίς τη παραχώρηση του Θεού δεν παιδεύεται ο άνθρωπος. Και τούτο γίνεται για να μετανοήσει και να ωφεληθεί η ψυχή του!…
3. Στις θλίψεις και τους λογής-λογής πειρασμούς που μας έρχονται, πρέπει να ομολογούμε ότι είμεθα άξιοι και περισσότερα απ’ αυτά να πάθουμε και να μην αιτιώμεθα ανθρώπους,δαίμονες ή φευ και αυτή τη δικαιοσύνη του Θεού!…
4. Οι λογής-λογής πειρασμοί μας παραχωρούνται για να ταπεινωθούμε και να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας με την εξομολόγηση και ν’ αποκτήσουμε όψη κεχαριτωμένη!…
5. Παράδεισος είναι η αγάπη του Θεού και η τρυφή όλων των μακαρισμών, για τα οποία ο Θείος Παύλος γράφει! “ά οφθαλμός ουκ είδε και ους ούκ ήκουσε… ά ητοίμασε ο Θεός εις τους αγαπώντας αυτόν!…”
6. Το ξύλο της ζωής είναι η αγάπη του Θεού, από την οποία εξέπεσε ο Αδάμ και δε γεύθηκε πλέον τη χαρά!…
7. Μετά τη χάρη του Αγίου Βαπτίσματος εδόθη η χάρη της μετανοίας. Μετάνοια είναι δεύτερη πνευματική αναγέννηση, που γεννάται από την πίστη και το φόβο του Θεού!…
8. Ο Θεός είναι αγάπη. Όποιος ζει μέσα στην αγάπη του Θεού, καρπούται από το Θεό ζωή και οσφραίνεται από τούτον τον κόσμο τον αέρα της αναστάσεως, όπου εντρυφούν οι δίκαιοι.
9. Όταν αποκτήσουμε την αγάπη του Θεού, τότε τρεφόμαστε με τον Ουράνιον Άρτον και παίρνουμε δύναμη. Ο Ουράνιος Άρτος είναι ο Χριστός, που έδωκε ζωή στον κόσμο, δηλαδή η Θεία Κοινωνία!…
10.Η μετάνοια είναι το πλοίο. Ο Θείος φόβος οι κωπηλάτες. Και η αγάπη είναι το Θεϊκό λιμάνι!…
ΜΕΛΕΤΗΜΑ 38ον
1. Ο Θεός υπομένει όλες τις ατέλειες του ανθρώπου, εκτός από το γογγυσμό. Η καρδιά η οποία ευχαριστεί διαρκώς το Θεό, γεμίζει από Θεϊκή χαρά και ευλογία!…
2. Όποιος απομακρύνεται από το Θεό, τρέφει μέσα στην καρδιά του μίσος κατά του πλησίον του!..
3. Όποιος απολογείται υπέρ του αδικουμένου βρίσκει υπέρμαχο το Θεό.
4. Όποιος διορθώνει στα κρυφά τον αδελφό του, δεν είναι φθονερός. Εκείνος όμως που μπροστά σ’ άλλους προσπαθεί να διορθώσει τον αδελφόν του, είναι φθονερός…
5. Η προς το Θεό θέρμη της καρδιάς δεν σβήνεται εύκολα, όταν μας κυριεύσει η ευχή!…
6. Όπως ο ναυτικός ταξιδεύει με οδηγό την πυξίδα, έτσι και ο Χριστιανός βαδίζει με οδηγό την
ευχή, προσπαθώντας να φθάσει στο λιμάνι της σωτηρίας.
7. Όποιος εύρει τον πολύτιμο μαργαρίτη Χριστόν, δε θέλει ν’ αποκτήσει τίποτε άλλο σ’ αυτή τη ζωή!…
8. Η νεφέλη σκοτίζει τον ήλιο και η πολυλογία την ψυχή.
9. Καθώς ο ερωδιός ευφραίνεται όταν κατοικεί σ’ έρημο τόπο, έτσι και η ψυχή του μοναχού δέχεται ουράνιες χαρές μέχρι της εξόδου της, όταν κατοικήσει σε ησυχαστικό τόπο!..
10.Όταν η ουράνια γλυκύτης εμπέσει στην ψυχή του μοναχού από τη γλύκα των λόγων του
Θεού, τότε υψώνεται όλη προς το Θεό. Διαφορετικά δε νιώθει την παρηγοριά του Θεού.
11.Η μετά την ακηδία χαρά είναι πολύ μεγάλη, όπως και η θερμότητα του ήλιου, όταν φύγει το νέφος!…
12.Η κενοδοξία, ενώ μας γλυκαίνει, μας καταστρέφει, διότι επιστρέφουν στην ψυχή μας όλα τα πάθη!…
13.Η αργία και οι μακρές πνευματικές ομιλίες φέρνουν σκότιση λογισμών. Πόσο δε περισσότερο οι μάταιες ομιλίες!…
Αββά Ισαάκ του Σύρου
Ψήγματα Χρυσού από τους Ασκητικούς Λόγους του
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης