Πήγαινε κάτω
Γιώργος
Γιώργος
Author
Αριθμός μηνυμάτων : 1758
https://www.proseyxi.com

Παρακλητικός Κανών στους Αγίους Τρείς Ιεράρχες Βασίλειο τον Μέγα Γρηγόριο τον Θεολόγο και Ιωάννη τον Χρυσόστομο Empty Παρακλητικός Κανών στους Αγίους Τρείς Ιεράρχες Βασίλειο τον Μέγα Γρηγόριο τον Θεολόγο και Ιωάννη τον Χρυσόστομο

Πεμ Δεκ 13, 2012 8:17 am
Παρακλητικός Κανών στους Αγίους Τρείς Ιεράρχες Βασίλειο τον Μέγα, Γρηγόριο τον Θεολόγο και Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Παρακλητικός Κανών στους Αγίους Τρείς Ιεράρχες Βασίλειο τον Μέγα Γρηγόριο τον Θεολόγο και Ιωάννη τον Χρυσόστομο Ierarx10

Εΰλογήσαντος τοϋ ίερέως άρχόμεθα άναγινώσκοντες τον ΡΜΒ' (142) Ψαλμόν.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σού καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί  σοῖ ἤλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μού ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μού τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχ. α´. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἡμυνάμην αὐτοῦς.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια.

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.

Ὡς οἰκονόμοι τῶν σεπτῶν μυστηρίων, καί βραβευταί τῶν ἐκ Θεοῦ χαρισμάτων, Βασίλειε, Γρηγόριε, Χρυσόστομε, λύσατε τόν καύσωνα τῆς ἀθλίας ψυχῆς μου, παύσατε τόν κλύδωνα, τῶν ἀγρίων παθῶν μου, καί πρός σοφίας κτῆσιν ἀληθοῦς, δί’ ἐναρέτου ζωῆς μέ ἰθύνατε.

Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τά, δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀναξιοι• εἰ μή γάρ σύ προίστασο πρεσβεύουσα, τίς ἠμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σού• σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

Ὁ Ν΄ (50) Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καί ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διά παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καί τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου καί τό Πνεῦμα Σου τό Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς Σου καί ἀσεβεῖς ἐπὶ σέ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν, ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα  συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τό θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

Και ο Κανών.

Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρᾶν διοδεύσας.

Σωτήριοι φύλακες καί φρουροί, ἐδείχθητε πάσιν, Ἱεράρχαι θεοειδεῖς, Βασίλειε σύν τῷ Γρηγορίω, καί Χρυσοστόμω, ἠμᾶς περιέποντες.

Ὡς μύσται σοφίας τῆς θεϊκῆς δεινῶν σοφισμάτων, τῆς τοῦ πλάνου ἐπιβουλῆς, Βασίλειε σύν τῷ Γρηγορίω, καί Χρυσοστόμω, ἠμᾶς ἐκλυτρώσασθε.

Ζωῆς κεκρυμμένης τῆς ἐν Χριστῷ, σοφοί δημηγόροι. τῶν κρύφιων ἠμῶν παθῶν, νεκρώσατε τάς ἐπαναστάσεις, καί πρός ζωήν ἠμᾶς θεῖον ἐγείρατε.

Θεοτόκιον.
Ὁ βίος μου πλήρης ὤφθη δεινῶν, Πανύμνητε Κόρη, διά πλήθους ἁμαρτιῶν, σύ οὔν μή παρίδης μέ εἰς τέλος, ἀλλ’ ἐπιστάσα τό ἄλγος μου κούφισον.


Ὠδή γ΄. Οὐρανίας ἁψίδος…
Ἰατροί θεηγόροι, πάθη ψυχῶν παύσατε καί τῶν καρδιῶν τάς ὀδύνας, ἠμῶν ἰάσασθε, τή μυστική δωρεά, μυσταγωγοῦντες ἀΰλως, ἠμᾶς πρός ἐνάρετον, βίον καί κρείττονα.

Τοῦ ἐχθροῦ τήν μανίαν, τήν καθ’ ἠμῶν λύσατε, μέγιστε Βασίλειε πάνυ, καί θεῖε Γρηγόριε, καί Ἰωάννη κλεινέ, καί ἐν εἰρήνη ἀπτώτω, καί ἀγάπη ἅπαντας, ἠμᾶς συνάξατε.

Ἐκ πηγῶν σωτηρίου, ὕδωρ ζωῆς ἄϋλον, τοῖς ἐν νοητή οὔσι δόξη, πλουσίως βλύσατε, ὡς Ἱεράρχαι σοφοί, καί πρός νομάς ἀφθαρσίας, τόν λαόν ἰθύνατε, τόν περιούσιον.

Θεοτοκίον
Ἡ ἀπόφασις Κόρη, ἡ κατ’ ἐμοῦ ἤγγικε, καί ἡ καταισχύνη πρός θύραν, πρόδηλος ἔστηκεν, ἐγώ δέ ἄφρων ὧν, τόν ἀδελφόν κατακρίνω, οἶμοι τί γενήσωμαι; σύ οὔν μέ λύτρωσαι.

Διασωσον Ἱεραρχῶν ἐνθέων τριάς ἁγία, ἐκ βιαίων καί χαλεπῶν περιστάσεων, τούς προσιόντας προφρόνως ὑμῶν τή σκέπη.

Ἐπιβλεψον ἐν εὐμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.

Αἴτησις καί τό Κάθισμα.
Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή

Προστᾶται θερμοί, καί εὐκλεεῖς ποιμάντορες, καί πύργοι στερροί, ἠμῶν καί ἀντιλήπτορες, Βασίλειε, Γρηγόριε, καί Χρυσόστομε, μύσται οὐράνιοι, ἐκ κινδύνων καί πόνων ὀχληρῶν, ἀτρώτους ἠμᾶς διατηρήσατε.


Ὠδή δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε
Μυστηπόλοι οὐράνιοι, πρός μυσταγωγίαν σοφίας κρείττονος, ἐκ δεινῶν περιπλανήσεων, τάς ψύχος ἠμῶν καθοδηγήσατε.

Ἀροτῆρες τοῦ Πνεύματος, τήν κεχερσωμένην ταῖς παραβάσεσιν, γεωργήσατε καρδίαν μου, ἐν αὐτή τά κρείττω κατασπείροντες.

Σωτηρίαν αἰτήσατε, τήν κατά ψυχήν καί σῶμα μακάριοι, Ἰωάννη καί Γρηγόριε, σύν τῷ Βασιλείω ἠμίν ἔνδοξοι.

Θεοτοκίον
Ὡς πιπτόντων ἀνόρθωσις, τόν κατερραγμένον καί ἀπολλύμενον, σπεῦσον σῶσον μέ Πανάμωμε, φόρον μοί τόν θεῖον πρυτανεύουσα.


Ὠδή ἐ΄. Φώτισον ἠμᾶς
Ἄνωθεν ἠμᾶς, Ἱεράρχαι παμμακάριστοι, ἐποπτεύσατε στοργή τή πατρική, τήν ζωήν ἠμῶν σεπτῶς διαρρυθμίζοντες.

Ρῶσιν ἀληθῆ, ὥσπερ δρόσος ἀναψύχουσα, Ἱεράρχαι, τῆς Τριάδος λειτουργοί, ὁ σοφός ὑμῶν παρέχει λόγος ἄπασι.

Χείλη πονηρά, ὤ Βασίλειε μακάριε, καί Γρηγόριε Χρυσόστομε σοφέ, τά λαλοῦντα καθ’ ἠμῶν ἄδικα φράγματα.

Θεοτοκίον
Ἴασαι Ἁγνή, τῆς ψυχῆς μου τήν κατάπτωσιν, καί τόν σάλον τῶν πολλῶν μου πειρασμῶν, εἰς γαλήνην καί ἀνάπαυσιν μετάβαλε.


Ὠδή ς΄. Τήν δέησιν ἐκχεῶ
Θεράποντες τῆς Τριάδος πάνσοφοι, θεολόγε καί Βασίλειε μάκαρ, καί Ἰωάννη κλεινέ Χρυσολόγε, τήν ἀληθῆ θεραπείαν βραβεύσατε, πρεσβευτικαῖς ὑμῶν λιταῖς, τοῖς τή σκέπη ὑμῶν καταφεύγουσιν.

Ὑπάρχοντες θησαυροί τῆς χάριτος, ὡς ποικίλων ἀρετῶν ὑποφῆται, τάς πενομένας ἠμῶν διανοίας, τοῦ Παρακλήτου τῷ ἄρτω στηρίξατε, σύν Βασιλείω τῷ Σοφῶ, Θεολόγε κλεινέ καί Χρυσόστομε.

Τήν ἄϋλον λειτουργίαν Ἅγιοι, ἀναφερόντες Θεῶ ἐν ὑψίστοις, ἰλαστηρίους θερμᾶς καί δεήσεις, ὑπέρ ἠμῶν ἀναπέμπειν μή παύσησθε• τῷ Ζωοδότη Ἰησοῦ, ὅπως πάσης ρυσθῶμεν κακώσεως.

Θεοτοκίον
Ἀπείρανδρε Μαριάμ ὁλόφωτε, κοσμοπόθητε Πανύμνητε Κόρη, τῶν ἐπελθόντων μου ρύσαι κινδύνων, καί τῆς μελλούσης ἀνάγκης καί θλίψεως, ἁπάλλαξον μέ τόν οἰκτρόν, ὅπως βίον διάγω ἠσύχιον.


Διασωσον Ἱεραρχῶν ἐνθέων τριάς Ἁγία, ἐκ βιαίων καί χαλεπῶν περιστάσεων, τούς προσιόντας προφρόνως ὑμῶν τή σκέπη.

Ἄχραντε, ἡ διάλογου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν.


Αἴτησις καί τό Κοντάκιον
Ἦχος β΄. Προστασία τῶν Χριστιανῶν

Ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας θεοσοφοί, καί φωστῆρες τῆς εὐσεβείας θεοφωτοι, ἐπισπεύσατε ὡς συμπαθεῖς εἰς τήν βοήθειαν ἠμῶν, μή οὔν παρίδητε τάς φωνᾶς, καί τούς ἐκ βάθους στεναγμούς, τῶν βοώντων ἑκάστοτε. Βασίλειε θεοφάντορ, Γρηγόριε Θεολόγε, σύν Ἰωάννη τῷ κλεινῶ, βοηθεῖτε ἠμίν πάντοτε.

Καί εὐθύς τό Προκείμενον
Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται.
Στίχος. Εἰς πάσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καί εἰς τό πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ρήματα αὐτῶν.

Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον (κέφ. ἐ΄ 14-19).

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς• Ὑμεῖς ἔστε τό φῶς τοῦ κόσμου• οὐ δύναται πόλι; κρυβῆναι ἐπάνω ὀρούς κειμένη• οὐδέ καίουσι λύχνον καί τιθέασιν αὐτόν ὑπό τόν μόδιον, ἀλλ’ ἐπί τήν χνίαν, καί λάμπει πάσι τοῖς ἐν τή οἰκία. Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Μή νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλύσαι τόν νόμον ἤ τούς ποοφήτας, οὐκ ἦλθον καταλύσαι, ἀλλά πληρῶσαι. Ἀμήν γάρ λέγω ὑμίν. Ἕως ἄν παρέλθη, ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ, ἰῶτα ἐν ἡ μία κεραία οὐ μή παρέλθη ἀπό τοῦ νόμου, ἕως ἄν πάντα γένηται. Ὅς ἐάν οὔν λύση μίαν τῶν ἐντολῶν τοῦτον τῶν ἐλαχίστων καί διδάξη οὕτω τούς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τή βασιλεῖς τῶν οὐρανῶν• ὅς δ’ ἄν ποιήση καί διδάξη, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τή βασιλεῖς τῶν οὐρανῶν.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.

Ταῖς τῶν διδασκάλων πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.


Στίχος: Ἐλεῆμον, ἐλέησον μέ ὁ Θεός
Προσόμοιον.
Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι

Ἄστρα φαεινότατα, τῆς νοητῆς φωταυγείας, σάλπιγγες θεοπνενστοι, τῶν ὑπέρ κατάληψιν ἀναβάσεων, χαλεπῶν θλίψεων, καί ἀσθενημάτων, καί ποικίλων παραπτώσεων, ἀτρώτους πάντοτε, ἅπαντας ἠμᾶς διασώζετε, πταισμάτων τήν συγχώρησιν, παρά τοῦ Χριστοῦ, ἠμίν νέμοντες, σύν τῷ Βασιλείω, Γρηγόριε, σοφίας ὁ φωστήρ, καί Ἰωάννης Χρυσόστομε, Ἐκκλησίας πρόβολοι.


Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου...

Ὠδή ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ἱλασμόν τῶν πταισμάτων, καί ἠμῶν ἀκηράτων, καρποφορίαν σεμνήν, Βασίλειε τρισμάκαρ, Γρηγόριε Θεοφρον, καί Χρυσόστομε Ὅσιε, τοῖς πεποιθόσιν ὑμίν βραβεύσαντες ἀξίως.

Γαλήνην τήν καρδίαν, εὐκραές δέ τό σῶμα, καί τήν ψυχήν ἱλαράν, Βασίλειε τρισμάκαρ, Γρηγόριε Θεοφρον, καί Χρυσόστομε Ὅσιε, διατηρεῖτε ἀεί, ἠμῶν δί’εὐτραγίας.

Εὐσυμπάθητον τρόπον, εὐπροσήγορον λόγον, καί γνώμην θεοπειθῆ, φιλαλήθως, ἠμᾶς δί’ εὐσεβείας, ἀξιώσατε Ἅγιοι, ὡς Ἱεράρχαι σοφοί, ὡς μύσται τῶν ἀρρήτων.

Θεοτοκίον
Ραντισμῶ ζωηφόρω, τῶν ἀΰλων χαρίτων, τῆς σῆς κυρείας Ἁγνή, ψυχῆς μου τήν κακίαν, καί πάσαν ρυπαρίαν, ἐκκαθάρασα ἔκπλυνον, ἴνα ὑμνῶ σέ ἀεί, τήν Κεχαριτωμένην.


Ὠδή ἡ΄. Τόν βασιλέα
Ἀμέμπτου βίου, θεοειδεῖς ὑποφῆται, κυβερνήσατε ἠμᾶς δί’ ἐμμελείας, πρός δικαιοσύνης, ἐνθέους ἀναβάσεις.

Συντετριμμένον, τή πονηρά μέ ἀπάτη, ἀνορθώσατε ὡς θεῖοι Ἱεράρχαι, καί τήν τῆς ψυχῆς μου, ἰάσασθε ὀδύνην.

Ἱερομύσται, τῆς ὑπέρ νοῦν ἐπιπνοίας, ἱερώσατε ἠμῶν τάς διανοίας, τή ἐκφαντορία, τῆς θείας εὐδοκίας.

Θεοτοκίον
Μεμολυσμένον, τή τῶν παθῶν ἐργασία ἀποκάθαρον τόν νοῦν μου Θεοτόκε, καί τῆς ἐνεστώσης, ρύσαι μέ καταδίκης.


Ὠδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Οἱ φίλοι του Σωτῆρος, Βασίλειε παμμάκαρ, καί Ἰωάννη καί θεῖε Γρηγόριε, τῆς τῶν χειρόνων φιλίας, ἠμᾶς λυτρώσασθε.

Ὑψώσατε τάς χείρας ὑμῶν τή Τριάδι, ὤ θεηγόροι Πατέρες τρισμέγιστοι, ὑπέρ ὑμῶν τῶν αἰνούντων, ὑμῶν τήν ἔλλαμψιν.

Ὑδάτων ψυχοτρόφων, Βασίλειε Θεοφρον, καί Χρυσολόγε καί θεῖε Γρηγόριε, τάς ζωτικᾶς ἐπιρροίας, ἠμίν ὀμβρήσατε.

Θεοτοκίον
Ὑφέρπων μοί δολίως, ὁ ἀνθρωποκτόνος, τάς πονηρᾶς ὑπολήψεις ἐκχέει μοί, ἀλλά τούτου τό θράσος, Παρθένε συντριψον.


Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν Σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν˙ τὴν ὄντως Θεοτόκον Σὲ μεγαλύνομεν.

Καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια,
Τούς τῆς εὐσεβείας καθηγητᾶς, καί τῆς ἐκκλησίας, νυμφοστόλους καί ὁδηγούς, σύν τῷ Βασιλείω, Γρηγόριον τόν Μέγαν, καί Ἰωάννην ἅμα, ὕμνοις τιμήσωμεν.

Χαίρετε σοφίας μυσταγωγοί, καί τῶν ἀπορρήτων, δημηγόροι ὑφηγηταί, χαίρετε δογμάτων, οἱ ρήτορες τῶν θείων, φωστῆρες οἰκουμένης, Πατέρες μέγιστοι.

Βάσις ὁ Βασίλειος τῶν πιστῶν, γρήγορον δέ στόμα, ὁ Γρηγόριος τοῦ Χριστοῦ, χάριν δέ προχέων, ὁ Ἰωάννης ὤφθη. Ὑμνήσωμεν οὔν πάντες, τούτων τήν ἕνωσιν.

Χαίροις θεηγόρε σεπτή Τριάς, Βασίλειε Πάτερ, καί Γρηγόριε Ἱερέ, σύν τῷ Ἰωάννη, τῷ ὄντι χρυσολόγω, Τριάδος τῆς Ἁγίας, λαμπροί ἐκφάντορες.

Ἔλλαμψιν αἰτήσατε ἐκ Θεοῦ, καί πταισμάτων λύσιν, καί κινδύνων ἀποφυγήν, ἠμίν δωρηθῆναι, τοῖς ἀτενῶς ὀρῶσιν, ὑμῶν τή μεσιτεία, Πατέρες Ὅσιοι.

Σύνεσιν ἐν βίω καρποφορεῖν, καί εὔσχημον τρόπον, καί ἀγάπην εἰλικρινῆ, ρεύσατε ἐνθέως, ὑμῶν ταῖς προστασίαις, πατέρες πρωτοπόροι, ἠμᾶς δεόμεθα.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἁγίοι πάντες, μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς.


Τὸ Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καί Υἱῶ, καί ἁγίῳ Πνεύματι,
καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα Πατρί...

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί
τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

καί τά Τροπάρια ταῦτα. Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί  προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.

Δόξα.
Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί νῦν  ὡς  εὔσπλαχνος καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν καί ἡμεῖς λαός Σου, πάντες ἔργα χειρῶν Σου  καί  τό  ὄνομά Σου ἐπικεκλήμεθα.

Καί νῦν.
Τῆς εὐσπλαχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς Σέ μή ἀστοχήσομεν, ῥυσθείημεν διά Σοῦ τῶν  περιστάσεων· Σύ γάρ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν.

Τροπάριον. Ἦχος ἅ΄.
Τούς τρεῖς μεγίστους φωστήρας τῆς τρισηλίου Θεότητος, τούς τήν Οἰκουμένην ἀκτίσι, δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιρρύτους ποταμούς τῆς σοφίας, τούς τήν κτίσιν πάσαν, θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τῷ κλείνω Ἰωάννη, τῷ τήν γλώτταν χρυσορρήμονι. Πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν, αὐτοί γάρ τή Τριάδι ὑπέρ ἠμῶν ἀεί πρεσβεύουσιν.

Ἐκτενὴς καὶ Ἀπόλυσις, μεθ' ἣν ψάλλομεν τα ἑξῆς

Ἦχος β΄. Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου σέ νεκρόν.

Πάσης σκοτοδίνης τῶν παθῶν, καί καταφορᾶς κακοτρόπου, καί πονηρᾶς ἀγωγῆς, ἅπαντας λυτρώσασθε ἠμᾶς μακάριοι, θεοφάντορ Βασίλειε, Γρηγόριε θεῖε, καί κλεινέ Χρυσόστομε, Χριστοῦ θεράπονποντες, γνώσει δέ ὑμῶν τῶν δογμάτων, χάριν φωτισμοῦ σωτηρίου, λάμψατε αἰσίως ταῖς ψυχαῖς ἠμῶν.

Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἠμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.

Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.


Δι’ ευχών τών 'Αγίων Πατέρων ημών.
Κύριε Ίησοΰ Χριστέ ό Θεός ημών έλέησον ημάς.
’Αμήν.



Επιστροφή στην κορυφή
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης