Πήγαινε κάτω
Γιώργος
Γιώργος
Author
Αριθμός μηνυμάτων : 1758
https://www.proseyxi.com

Παρακλητικός Κανών εις τον Άγιο Μάρτυρα Ευγενίου Τραπεζούντιου Empty Παρακλητικός Κανών εις τον Άγιο Μάρτυρα Ευγενίου Τραπεζούντιου

Κυρ Ιουν 30, 2013 12:11 pm
Φήμη μηνύματος : 100% (1 ψήφοι)
Παρακλητικός Κανών εις τον Άγιο Μάρτυρα Ευγενίου Τραπεζούντιου


Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ιωήλ
Παρακλητικός Κανών εις τον Άγιο Μάρτυρα Ευγενίου Τραπεζούντιου Trapez10

Εΰλογήσαντος τοϋ ίερέως άρχόμεθα άναγινώσκοντες τον ΡΜΒ' (142) Ψαλμόν.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σού καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί  σοῖ ἤλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μού ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μού τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχ. α´. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἡμυνάμην αὐτοῦς.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Εἶτα τὸ τροπάριον.

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ὡς Τραπεζοῦντος τὸ πανεύοσμον ἄνθος, καὶ τῶν Ποντίων βοηθὸν ἐν ἀνάγκαις, καὶ Ἐκκλησίας πάσης ἐγκαλλώπισμα, πρόφθασον Εὐγένιε, καὶ βοήθησον τάχει, τοὺς ἐν περιστάσεσι, πεπτωκότας τοῦ βίου, καὶ ἐξαιτοῦντας Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, τὴν προστασίαν τὴν σὴν καὶ περίθαλψιν.

Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομέν ποτε Θεοτόκε, τὰς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰμὴ γὰρ Σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δὲ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ Σοῦ, Σοὺς γὰρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.


Ὁ Ν΄ (50) Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καί ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διά παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καί τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου καί τό Πνεῦμα Σου τό Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς Σου καί ἀσεβεῖς ἐπὶ σέ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν, ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα  συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τό θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

Εἶτα ὁ Κανών, οὗ ἡ ἀκροστιχίς:
Εὐγένιε δέξαι μου ᾠδὴν ἱκετηρίαν. Ἰωήλ.

ᾨδὴ α΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.

Εὐγένιε τήνδε ἱκετικήν, ᾠδήν σοι ἐν πίστει, ἀναπέμποντες οἱ πιστοί, λύτρωσαι οὖν Μάρτυς ἐκ παγίδων, τοῦ πολεμήτορος πάντας τοὺς δούλους σου.

Ὑφέρπων δολίως ὁ δυσμενής, καὶ δόλιος ὄφις, τοῦ τηρῆσαι ἐμὴν ψυχήν, Εὐγένιε σπεῦσον ταῖς λιταῖς σου, διαφυλᾶξαί με Μάρτυς ἀλώβητον.

Γεώργησον ἄρουραν τῆς ψυχῆς, ἡμῶν τῶν ὑμνούντων, τὴν σὴν μνήμην καὶ βιοτήν, τὰ σπέρματα Μάρτυς καταβάλλων, τὰ θρεπτικὰ εὐσεβείας Εὐγένιε.

Θεοτοκίον.
Ἐλέους κυήσασα τὴν πηγήν, Χριστὸν τὸν Σωτῆρα, καὶ τοῦ κόσμου τὸν Ποιητήν, ὑπάνοιξον πύλας εὐσπλαγχνίας, τῶν ἀνυμνούντων Παρθένε τὸν Τόκον Σου.


ᾨδὴ γ΄. Οὐρανίας ἀψῖδος.
Νικητὴς ἀθεΐας ἀναδειχθεὶς ἔνδοξε, πάσης ἁμαρτίας καὶ πλάνης, καὶ τῶν αἱρέσεων, ἀνεπηρέαστον, τῶν Ὀρθοδόξων τὴν ποίμνην, ταῖς ἱκετηρίαις σου, τήρησον Ἅγιε.

Ἰξευθεὶς πανουργίᾳ τοῦ πονηροῦ δράκοντος, κεῖμαι ἐν τῷ λάκκῳ ὀδύνης, καὶ ἀπογνώσεως, διὸ Εὐγένιε, ἐπὶ τὴν σὴν καταφεύγων, προστασίαν δέομαι, δός μοι τὴν ἄνεσιν.

Ἐκ χειμῶνος πταισμάτων τῶν χαλεπῶν Ἅγιε, ἐπὶ τὸ τῆς χάριτος ἔαρ, πάντας ὁδήγησον, σὺ γὰρ διδάσκαλος, τῶν σωτηρίων δογμάτων, ἐν τῷ Πόντῳ ἄριστος, ὤφθης Εὐγένιε.

Θεοτοκίον.
Δαδουχοῦσα μὴ παύσῃ τῷ Σῷ φωτὶ ἔρεβος, τοῦ γεγαυρωμένου νοός μου, Μῆτερ ἀπείρανδρε, Σὺ γὰρ παλάτιον, τὸ φωτοφόρον τοῦ Λόγου, καὶ λυχνία χάριτος, γέγονας πάμφωτος.


Διάσωσον, Μεγαλομάρτυς Εὐγένιε ἐξ ἀνάγκης, ἐκ νοσημάτων παντοδαπῶν καὶ κακώσεων, τοὺς ἐκζητοῦντας ἐν πίστει τὴν σὴν πρεσβείαν.

Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν, καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.


Αἴτησις και το Κάθισμα.
Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.

Ποικίλα κακὰ καὶ σώματος τὴν κάκωσιν, στεῤῥῶς ὑποστάς, διὰ Χριστὸν πανεύφημε, ἐκτήσω τὴν λαμπρότητα, ἐν οὐρανοῖς τῶν Μαρτύρων Εὐγένιε, καὶ παῤῥησίαν σχῶν ὑπὲρ ἡμῶν, ἀεὶ ταῖς λιταῖς σου καθικέτευε.


ᾨδὴ δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε.
Ἐκ χειρὸς τοῦ ἀλάστορος, τῆς τυραννικῆς θεόφρον Εὐγένιε, ἐνεργείαις σου ἐξάρπασον, τοὺς ἐν μετανοίᾳ βιοτεύοντας.

Ξηρανθεὶς ὁ ταλαίπωρος, καύσωνι ἀστέκτῳ τῆς ῥαθυμίας μου, ὑετῷ τῆς ἐγρηγόρσεως, τὴν ψυχήν μου ἔγειρον Εὐγένιε.

Ἀκεσώδυνον φάρμακον, Ἅγιε εὐχαῖς σου τάχος μοι δώρησαι, ἐν τοῖς νόσοις γὰρ τοῦ σώματος, καὶ ψυχῆς Εὐγένιε ταράσσομαι.

Θεοτοκίον.

Ἱκετεύουσα πάντοτε, τοῦ Υἱοῦ Σου Μῆτερ Θεοχαρίτωτε, μὴ ἐλλίπῃς ταῖς πρεσβείαις Σου, πάσης ἁμαρτίας λυτρωθῆναί με.


ᾨδὴ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.
Μέλλοντος ἐλθεῖν, τοῦ καιροῦ τῆς ἐξετάσεως, πρὸ τοῦ βήματος Χριστοῦ ἐν οὐρανῷ, παραστάτης τοῖς πιστοῖς, γενοῦ Εὐγένιε.

Ὅλον τῷ φωτί, καταλάμπρυνον Εὐγένιε, τῶν χαρίτων σου πολλῶν τῶν λυπηρῶν, τῇ νυκτὶ τροπαιοφόρε, καλυφθέντα με.

Ὕπνον ἡδονῶν, ἐξανάστησον πανόλβιε, τοὺς εὐέλπιδας Εὐγένιε χορούς, τῆς νεότητος παμμάκαρ, δυσωπείαις σου.

Θεοτοκίον.
Ὥσπερ ποταμός, δωρεαῖς ὑπερκαλύπτουσα, ἰαμάτων τὰ συστήματα βροτῶν, Θεοτόκε τὴν ψυχήν μου καταδρόσισον.


ᾨδὴ στ΄. Τὴν δέησιν.
Διδάσκαλος, Ἀθλητὰ Εὐγένιε, τῶν δογμάτων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ Πόντῳ, ἀναδειχθεὶς τῶν πιστῶν τὰς ἀγέλας, πρὸς τὴν ὁδὸν τὴν εὐθεῖαν κατηύθυνας, διὸ προφθάσας ἀγαθέ, καὶ ἡμᾶς ἐξ αἱρέσεων λύτρωσαι.

Ἡσύχιον, καὶ γαλήνιον βίον, ἀπὸ πάσης ταραχῆς τῶν δαιμόνων, καὶ κακοτρόπων ἀνθρώπων ἐρίδων, γονυπετῶς θεοφόρητε δέομαι, ταῖς ἱκεσίαις σου εὑρεῖν, τὴν ἀθλίαν ψυχήν μου Εὐγένιε.

Νενέκρωμαι, νοητῶς Ἀθλοφόρε, ἐξ ἀπείρων μου κακῶν καὶ πταισμάτων, καὶ τῆς ψυχῆς ἀμαυρώσας τὸ κάλλος, ἐν τῷ βαράθρῳ Εὐγένιε πέπτωκα, τῆς ἀκρασίας ἐξαιτῶν, τῆς σωζούσης πρεσβείαις σου δύναμιν.

Θεοτοκίον.
Ἰδοὺ καιρός, μετανοίας ἤγγικεν, καθὼς εἴρηκεν ὁ Παύλειος λόγος, διὸ προσφεύγω ἐν πίστει κραυγάζων, πρὸς τὸν Υἱόν Σου πανάχραντε Δέσποινα, Φιλάνθρωπε τῆς Σῆς Μητρός, ἱκεσίαις τὸν δοῦλόν Σου στήριξον.

Διάσωσον, Μεγαλομάρτυς Εὐγένιε ἐξ ἀνάγκης, ἐκ νοσημάτων παντοδαπῶν καὶ κακώσεων, τοὺς ἐκζητοῦντας ἐν πίστει τὴν σὴν πρεσβείαν.

Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παῤῥησίαν.


Αἴτησις και ευθύς το Κοντάκιον.
Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων Σου.

Σημειοφόρος ἐδείχθης Εὐγένιε, τῶν νοσημάτων κατ’ ἄμφω τὴν ἴασιν, τῇ σῇ δυνάμει καὶ χάριτι πάσχουσι, Μεγαλομάρτυς χαρίζων ἑκάστοτε, διό σε τιμῶμεν ἐν ᾄσμασι.

Προκείμενον
Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει, καὶ ὡσεὶ κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται.
Στ.: Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ.

Εὐαγγέλιον τοῦ Ἁγίου Γεωργίου


Δόξα
Ταῖς τοῦ Ἀθλοφόρου πρεσβείαις έλεήμον έξάλειψον τα πλήθη των έμών εγκλημάτων.

Καὶ νῦν
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις έλεήμον έξάλειψον τα πλήθη των έμών εγκλημάτων.


Στ.: Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με ὁ Θεός...
Προσόμοιον.
Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.

Νόσον τὴν δυσίατον, τοῦ Μιχαὴλ θεραπεύσας, καὶ Νικήτα Ἅγιε, τὴν δεινὴν ἀσθένειαν στήσας λόγοις σου, τοῦ κωφοῦ μέροπος, ὦτα διανοίξας, Πορφυρίου δὲ τὸν κάματον, λύσας Εὐγένιε, καὶ τοῦ Συμεῶν τὸ δαιμόνιον, ἐλάσας τῇ σῇ χάριτι, καὶ πολλῶν ἑτέρων τὴν ἴασιν, Μάρτυς ἐνεργήσας, ἐφάνης εὐεργέτης τῶν πιστῶν, διὸ ἡμῶν τὰ ἀλγήματα, μάκαρ καταπράϋνον.


ᾨδὴ ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Κατὰ χρέος γεραίρω τὰ ἐξαίσια πάντα ἐν Τραπεζοῦντι ποτέ, τῶν σῶν λαμπρῶν ἀγώνων, Εὐγένιε τρισμάκαρ, ἀναμέλπων τὸ μέλισμα· Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.

Ἐκ νυκτὸς ἁμαρτίας καὶ ἁγνοίας τοῦ θείου Χριστοῦ θελήματος, τοῦ ζόφου ἐγκλημάτων, καὶ πάσης σκοτοδίνης, ἡδονῶν τῶν τοῦ σώματος, ἐπιστασίᾳ τῇ σῇ, θαῤῥῶ ἀπαλλαγῆναι.

Τῆς ψυχῆς μου τὸν τόνον ἁμαρτίαις τοῦ βίου ἐξασθενήσαντα, ταῖς σαῖς θερμαῖς πρεσβείαις, Εὐγένιε τρισμάκαρ, ταχινῶς ἐξανάστησον, ἵνα ὑμνῶ ζωηρῶς, Χριστὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.

Θεοτοκίον.
Ἡ χαρὰ τῶν Ἀγγέλων κραταιὰ προστασία ἀνθρώπων ἄχραντε, τῶν ἀσθενῶν τὸ ἆκος, καὶ τῶν ἐν δυστυχίαις, ἀγαλλίασιν ἄφατος, καὶ οἰκουμένης σεμνή, ὑπάρχεις εὐφροσύνη.


ᾨδὴ η΄. Τὸν Βασιλέα.
Ῥώμην καὶ θάρσος, τοῖς Ὀρθοδόξοις παράσχου, καὶ ἱκάνωσον Εὐγένιε παμμάκαρ, τούτους εὐαρέστως, δουλεύειν τῷ Κυρίῳ.

Ἴδε εὐσπλάγχνως, Μεγαλομάρτυς Κυρίου, τοὺς συντρέχοντας πιστοὺς ἐν τῷ Ναῷ Σου, καὶ τελείως τούτων, ἀπάλειψον τὴν θλῖψιν.

Ἀποσκοποῦντες, ἐπὶ τὴν σὴν προστασίαν, ἀνατείνομεν Εὐγένιε τὰς χεῖρας, πρὸ τῆς σῆς εἰκόνος, ζητοῦντες τὴν σὴν χάριν.

Θεοτοκίον.
Νοσοῦσαν ὄντως, ἐξ ἐπηρείας δαιμόνων, τὴν καρδίαν μου θεράπευσον καὶ δός μοι, δάκρυα Παρθένε, καὶ φόβον τοῦ Δεσπότου.


ᾨδὴ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Ἰὸν ἀλαζονείας, καὶ μεγαλαυχίας, τῆς διανοίας μου πρόῤῥιζον ἔκκοψον, ὡς ἂν ἀτύφως διάγω, τὸν βίον Ἅγιε.

Ὡς ἥλιος ὡραῖος, ἐκ τῆς Τραπεζοῦντος, ἐξανατείλας Εὐγένιε ἔνδοξε, τοὺς ἐκ τοῦ Πόντου ἐλθόντας, ἀεὶ καταύγαζε.

Ἡδέως τῶν Ποντίων, σύλλογοι προστάτην, καὶ ἀρωγόν σε Εὐγένιε ἔχοντες, ἐπιζητοῦσι λαμβάνειν, ψυχῆς τὰ πρόσφορα.

Θεοτοκίον.
Λαοὶ τῶν Ὀρθοδόξων, γνόντες Θεοτόκε, τὴν παῤῥησίαν ἣν ἔχεις πρὸς Κύριον, παρακαλοῦσι πρεσβεύειν ὑπὲρ τῶν δούλων Σου.


Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν.

Καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια,
Χαίροις Τραπεζοῦντος τεῖχος στεῤῥόν, χαίροις τῶν Μαρτύρων ἐγκαλλώπισμα ἱερόν, χαίροις τῶν Ποντίων, ἁπάντων ὁ προστάτης, Εὐγένιε θεόφρον, πιστῶν τὸ στήριγμα.

Ξόανα συντρίψας δαιμονικά, εἰδωλομανέντων, τῇ δεήσει καὶ προσευχῇ, τοῦ Εὐαγγελίου, ὡς κήρυξ θεοφόρος, Εὐγένιε ἀτόνως, πίστιν ἐτράνωσας.

Στίγματι ἐν σώματι τὰ πικρά, τοῦ Χριστοῦ ἐνέγκας, ἐνεδύθης τὴν ἱερά, ἀμπεχόνην Μάρτυς, τῶν Ἀθλητῶν ἐν δόξῃ, καὶ εἴληφας τῆς νίκης, στέφος ἀμάραντον.

Ὤφθης καὶ κατ’ ὄναρ τοῖς κληρικοῖς, ἐν τῷ σῷ τεμένει, καὶ ἐζήτησας παρ’ αὐτοῖς, τῶν σῶν γενεθλίων, τὴν ἑορτὴν πανδήμως, συστήσασθαι θεόφρον, σοφὲ Εὐγένιε.

Θαύματα σημεῖα παντοδαπά, νόσων θεραπεῖαι, δαιμονώντων ἀπαλλαγαί, ἡ σεπτὴ σορός σου, ἐπιτελεῖ ἐν Πόντῳ, τὰ μῦρα ἰατρείας, ἀναβλυστάνουσα.

Σύλλογον Ποντίων τὸν εὐαγῆ, καὶ τοὺς ἀποδήμους, ἐκ πατρίδων Ἀνατολῆς, τῇ σῇ ἀοράτῳ, ἐπιστασίᾳ Μάρτυς, προστάτευε ἀπαύστως, κλεινὲ Εὐγένιε.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς.

Τὸ Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καί Υἱῶ, καί ἁγίῳ Πνεύματι,
καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα Πατρί...

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί
τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

καί τά Τροπάρια ταῦτα. Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί  προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.

Δόξα.
Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί νῦν  ὡς  εὔσπλαχνος καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν καί ἡμεῖς λαός Σου, πάντες ἔργα χειρῶν Σου  καί  τό  ὄνομά Σου ἐπικεκλήμεθα.

Καί νῦν.
Τῆς εὐσπλαχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς Σέ μή ἀστοχήσομεν, ῥυσθείημεν διά Σοῦ τῶν  περιστάσεων· Σύ γάρ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν.

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τὸν λαμπρὸν ἀριστέα Χριστοῦ Εὐγένιον, τῆς Τραπεζοῦντος τὸ ἄνθος, καὶ τῶν ἐκ Πόντου φρουρόν, ἀνυμνήσωμεν πιστοὶ καὶ προσκυνήσωμεν, ὅτι στεῤῥότητι ψυχῆς, μυριάριθμον πληθύν, διέλυσε τῶν δαιμόνων, διὸ ἀπαύστως πρεσβεύει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον.
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης

Τραπεζοῦντος τὸν γόνον καὶ θερμὸν ἀντιλήπτορα, καὶ τοῦ πάντων Δεσπότου στρατιώτην περίδοξον, Εὐγένιον τὸν μέγαν ἀθλητήν, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις οἱ πιστοί, ἀπὸ πάσης γὰρ λυτροῦται ἐπιφορᾶς, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας· δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Ἐκτενὴς καὶ Ἀπόλυσις, μεθ' ἣν ψάλλομεν το ἑξῆς  Τροπάριον.

Ἦχος β’. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.

Μάρτυς, Ἀθλοφόρε τοῦ Χριστοῦ, ἐν τῇ Τραπεζοῦντι τὸ πάλαι, ὡς ἄστρον ἔλαμψας, ἐν σοφοῖς διδάγμασι, καὶ μαρτυρίῳ σου, καταυγάζων συστήματα, πιστῶν Ὀρθοδόξων, ὅθεν ἐκβοῶμέν σοι, ταῖς σαῖς εὐχαῖς πρὸς Θεόν, πάντας, τοὺς ἐκ Πόντου ἐλθόντας, καὶ λοιπῶν ἀνθρώπων χορείας, φύλαττε πανόλβιε Εὐγένιε.

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων Σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην Σου.



Δι’ ευχών τών 'Αγίων Πατέρων ημών.
Κύριε Ίησοΰ Χριστέ ό Θεός ημών έλέησον ημάς.
’Αμήν.
Επιστροφή στην κορυφή
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης